Πέμπτη 2 Απριλίου 2020

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΟΡΠΟΡΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ...


Του Βασιλείου Πορπόρη

Φοιτητή ΔΙ.ΠΑ.Ε.


Η είδηση του θανάτου του Μανώλη Γλέζου γέννησε στις συνειδήσεις αρκετών συμπολιτών μας αρκετά συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά, παράμετρος η οποία εξαρτάται τόσο από τα τυχόν βιώματα που διαθέτουν όσοι τον γνώρισαν προσωπικά όσο και από τις διηγήσεις και την μετάγγιση παρελθοντικών εμπειριών που έκαστος τυχόν έλαβε από τους παλαιότερους.
Το παρόν άρθρο δεν γράφτηκε με σκοπό την τροφοδότηση των απόψεων που επικράτησαν επί του θέματος αυτού κατά τις τελευταίες μέρες ούτε επιχειρεί την διαιώνιση των οποιωνδήποτε ιδεολογικών παθών του παρελθόντος, μιας και κάτι τέτοιο θα ήταν παντελώς ανούσιο από την στιγμή που δεν θα προσέφερε το παραμικρό στην εθνική και πολιτική συνείδηση της πατρίδος και του λαού μας, παρά μονάχα θα περιορίζονταν στο επίπεδο των απλών κουτσομπολιών.
Κινητήριος μοχλός της συγγραφής του ωστόσο, αποτελεί το γεγονός που διάβασα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, σύμφωνα με το οποίο παρουσιάζεται ότι “η χούντα των συνταγματαρχών δεν επέτρεψε το 1967 στον Γλέζο να παραστεί στην κηδεία της μητέρας του, όντας φυλακισμένος…”
Πράγματι, η κατηγορία αυτή ευσταθεί, χωρίς ωστόσο να σημαίνει ότι ο Γλέζος φυλακίστηκε εξαιτίας του
στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου, μιας και πολιτικά διωκόμενος βρίσκονταν ήδη από το 1948 έως και το 1971 όπου τελικώς αποφυλακίστηκε.
Ασφαλώς και δεν κατακρίνω τους δημοσιογράφους που αναπαρήγαγαν αυτό το γεγονός, ούτε είμαι της άποψης ότι η αλήθεια (απ’ όπου κι αν προέρχεται) πρέπει να αποκρύπτεται, όμως θεωρώ τις ενέργειες αυτές τελείως υποκριτικές, μιας και η δήθεν αλληλεγγύη και η ευαισθησία προς τον άνθρωπο προβάλλεται μόνον μονόπλευρα και μεροληπτικά.
Αναφέρομαι φυσικά στην αντιμετώπιση που δέχτηκαν εν συνεχεία οι πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου 1967 μετά την καταδίκη και την φυλάκισή τους, με πρώτο το παράδειγμα του υπαρχηγού της κυβερνήσεως εκείνης, Στυλιανού Παττακού, ο οποίος επίσης όντας πολιτικός δεσμώτης δεν κατάφερε να παραστεί στην κηδεία της κρητικιάς μητέρας του, η οποία πέθανε σε ηλικία 108 ετών κατά την δεκαετία του ’80.
Παρόμοια παραδείγματα αποτελούν και οι περιπτώσεις των δύο έτερων πρωτεργατών της 21ης Απριλίου, Νικολάου Γκαντώνα (ο οποίος διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Βορείου Ελλάδος και στην συνέχεια υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων επί των κυβερνήσεων Παπαδοπούλου) και Στεφάνου Καραμπέρη (ο οποίος διετέλεσε διοικητής της Κ.Υ.Π. Βορείου Ελλάδος επί του καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967). Στον μεν πρώτο απαγορεύθηκε η άδεια εξόδου από την φυλακή με σκοπό να παρευρεθεί στην κηδεία του Μακεδονομάχου πατέρα του, ενώ στον δεύτερο δεν επετράπη παρομοίως η παρουσία του στην κηδεία της μητέρας του τον Ιανουάριο του 1981, αλλά ούτε και στης αδελφής του τον Σεπτέμβριο του 1988.
Πολλοί από τους αναγνώστες μας θα σπεύσουν να δικαιώσουν την στάση της μεταπολίτευσης, η οποία σύμφωνα με το αίσθημα της εκδίκησης και της χαιρεκακίας “πλήρωσε τους χουντικούς με το ίδιο νόμισμα”, όμως στην περίπτωση αυτή έκαστος σκεπτόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο θέτει σε σύγκριση την υποτιθέμενη μεταπολιτευτική δημοκρατία με ένα καθεστώς κάποιας μορφής δικτατορίας.
Στην περίπτωση αυτή η δημοκρατία εξισώνεται απόλυτα με την οιασδήποτε μορφής δικτατορία, μιας και όπως θέλουν να διατρανώνουν οι υποστηρικτές των δημοκρατικών καθεστώτων, το πολίτευμα αυτό δεν έχει αδιέξοδα, δεν εκδικείται και συγχωρεί, γεγονός που το κάνει να ξεχωρίζει και να υπερτερεί από τις δικτατορίες. Μάλλον όμως όλα αυτά τα όμορφα και ρομαντικά επιχειρήματα παραμένουν σε θεωρητικό και ανεφάρμοστο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.  
Και φθάνουμε σιγά-σιγά στον Νοέμβριο του 2012, όταν ο μονάκριβος γιος του 93χρονου πρωτεργάτη της 21ης Απριλίου και επί 38 έτη πολιτικού κρατουμένου Νικολάου Ντερτιλή, αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 63ων ετών.
Ήταν τότε, που το κράτος της δημοκρατίας και του δικαίου ζήτησε από τον Στρατηγό Ντερτιλή να υπογράψει την κατάθεση αδείας για έξοδό του από την φυλακή με σκοπό να παραστεί στην κηδεία του παιδιού του, Βασιλείου. Εκείνος αρνήθηκε την έξοδό του με ειδική χάρη, μιας και όπως δήλωσε προς τους τότε κυβερνώντες: «Είναι αδιανόητο, εγώ ο Ντερτιλής που ηγήθηκα μιας χούφτας ανδρών στην Κύπρο και πέταξα τους Τούρκους στην θάλασσα, να ζητήσω χάρη από εσάς που υποστείλατε την ελληνική σημαία από τα Ίμια…»
Μετά από λίγους μήνες και συγκεκριμένα την 28η Ιανουαρίου 2013, ο Στρατηγός Ντερτιλής έφυγε από την επίγειο ζωή τσακισμένος κυριολεκτικώς και μεταφορικώς μετά την απώλεια του αγαπημένου του γιου, τον οποίο δεν είχε καν το τραγικό προνόμιο να αποχαιρετήσει. 
Υπάρχουν σίγουρα κι άλλες παρόμοιες ιστορίες σαν και αυτές που αναφέραμε, όμως ως γράφων του παρόντος άρθρου επέλεξα να παραμείνουμε στις πλέον εμφανείς.
Για τον Μανώλη Γλέζο δεν έχω να αναφέρω τίποτε, από την στιγμή που πλέον βρίσκεται στον δρόμο της ανώτερης δικαιοσύνης και η έκφραση της οποιασδήποτε προσωπικής μου άποψης θα δημιουργούσε μονάχα την θεία νέμεση, πιθανώς και την τίση. Τον ίδιο όπως και όλους μας θα κρίνει στους Ουρανούς ο ανώτερος κριτής των πάντων που είναι ο Θεός και επί της γης η ίδια η Ιστορία…


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

3 σχόλια:

  1. Ο νεαρος φοιτητης Πορπορης, εβαλε τα πραγματα στην θεση τους και ειπε αυτο που δεν ειπαν καποιοι αλλοι, αν ηθελαν να ειναι αντικειμενικοι. Δεν ειναι δυνατον να κρινουμε τα παντα με δυο μετρα και δυο σταθμα. Συγχαρητηρια στον Βασιλη Πορπορη για οτι εγραψε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστα.Ειναι τα πραγματικα γεγονοτα που τα αποσιωπουν οι ωευτοδημοκρατιες τους απο το 74 μεχρι τωρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters