Στη δοξασμένη ἑλληνική γῆ τῆς Μακεδονίας καί τήν περίλαμπρη πρωτεύουσά της, τήν βυζαντινή «ἀρχόντισσα κυρά», τή Θεσσαλονίκη,μᾶς περιμένει γιά νά μᾶς ὑποδεχθεῖ ὁ ἔνδοξος μεγαλομάρτυρας, ἅγιος Δημήτριος ὁ Μυροβλύτης…
*** Ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Δημητρίου
Ὁ ἅγιος Δημήτριος γεννήθηκε τό 280 μ.Χ. στή Θεσσαλονίκη. Διέθετε ἐξαιρετικά χαρίσματα καί ἀπό νεαρή ἡλικία διορίστηκε
στρατηγός τῶν Ρωμαϊκῶν στρατευμάτων τῆς Θεσσαλίας καί ἀνθύπατος τῆς ἐπαρχίαςτῆς Ἑλλάδος. Ἦταν πιστός χριστιανός
καί, παρά τό ἐπίσημο ἀξίωμά του, δέν δίσταζε νά ὁμολογεῖ τή χριστιανική
πίστη, τήν ὁποία δίδασκε καί στούς ἄλλους ἀνθρώπους γύρω του. Γιʼ αὐτό
καί κάποιοι εἰδωλολάτρες πού τόν φθονοῦσαν τόν κατήγγειλαν στόν
αὐτοκράτορα καί τόν ἔκλεισαν στά ὑπόγεια ἑνός λουτροῦ.
Ἀπό τό κελλί τῆς φυλακῆς του ὁ ἅγιος Δημήτριος ἐνθάρρυνε τό μαθητή του
τό Νέστορα νά μονομαχήσει μέ τόν γίγαντα Λυαῖο. Ὁ μικρός Νέστορας νίκησε
χάρη στίς προσευχές τοῦ ἁγίου Δημητρίου κι αὐτό ἔγινε ἀφορμή ὥστε οἱ
μανιασμένοι εἰδωλολάτρες νά θανατώσουν καί τόν ἴδιο ἀλλά καί τό δάσκαλό
του τόν Δημήτριο, τόν ὁποῖο κτύπησαν μέ τίς λόγχες τους. Οἱ χριστιανοί
τῆς Θεσσαλονίκης ἐνταφίασαν εὐλαβικά τό σῶμα τοῦ ἁγίου μάρτυρος καί ἀπό τόν τάφο του ἄρχισε νʼ ἀναβλύζει μύρο, γιʼ αὐτό καί ὀνομάστηκε Μυροβλύτης.
Ἀργότερα (413 μ.Χ.) κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του. Ὁ ναός αὐτός παρά τίς καταστροφές πού ὑπέστη στό διάβα τοῦ χρόνου (πιό πρόσφατη εἶναι ἡ πυρκαγιά τοῦ 1917) διατηρεῖται μέχρι σήμερα, λειτουργεῖ κανονικά καί ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά πλέον ὑπέροχα χριστιανικά μνημεῖα τῆς Ἀνατολῆς, πόλος ἕλξεως γιά εὐλαβεῖς προσκυνητές ἀπʼ ὅλο τόν κόσμο!
.
Θαύματα προστασίας τῆς Θεσσαλονίκης
Ἐδῶ καί 1700 χρόνια, ὁ ἅγιος Δημήτριος παρέχει μέ μύριους θαυμαστούς τρόπους τήν προστασία του στήν ἰδιαίτερη πατρίδα του, τή Θεσσαλονίκη, τῆς ὁποίας εἶναι καί πολιοῦχος.
Σώζει την πόλη από την πείνα
● Σέ ἐποχή μεγάλης πείνας, ὅταν οἱ Θεσσαλονικεῖς κινδύνευαν νά
πεθάνουν ἀπό τήν ἀσιτία, ὁ ἅγιος Δημήτριος ἐμφανίστηκε τή νύκτα σʼ ἕναν
καπετάνιο ἐμπορικοῦ πλοίου καί τοῦ παρήγγειλε τό σιτάρι πού σχεδίαζε νά
μεταφέρει στήν Εὐρώπη νά τό πάει στή Θεσσαλονίκη ὅπου ὑπῆρχε μεγάλη
ἔλλειψη. Τοῦ ἔδωσε μάλιστα ὡς προκαταβολή τρία φλουριά, ἐνῶ τόν βεβαίωσε
ὅτι ἐκεῖ θά ἔπαιρ νε καί τό ὑπόλοιπο τῆς ἀ ξίας του. Πράγματι, ὅταν τό
πλοῖο ἔφτασε στό λιμάνι τῆς Θεσσαλονίκης, ἔκπληκτοι οἱ κάτοικοι γιά τό
ἀπρόσμενο δῶρο, ἔτρεξαν νά ἀγοράσουν σιτάρι. Τότε ὁ πλοίαρχος τούς
διηγήθηκε τό θαῦμα κι ὅλοι δόξασαν τόν Θεό κι εὐχαρίστησαν τόν ἅγιο
Δημήτριο γιά τή σωτήρια παρέμβασή του.
Μια μικρή πέτρα διώχνει τους εχθρούς!
● Σέ ἐχθρικές ἐπιθέσεις ὁ ἅγιος Δημήτριος συχνά ἐμφανιζόταν ὡς
λαμπροφορεμένος καβαλλάρης πάνω στό ἄλογό του νά περιφρουρεῖ τά τείχη
τῆς πόλης καί νά μάχεται ὁρμητικά τρέποντας τούς ἐχθρούς σέ ἄτακτη φυγή.
Τό 617 μ.Χ., ὅταν συμμάχησαν Σλάβοι, Ἄβαροι καί Βούλγαροι καί
ἐπιχείρησαν αἰφνιδιαστική ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Θεσσαλονίκης, ἔγινε τό
ἑξῆς θαυμαστό: Εἶχε
ἀρχίσει ἡ πολιορκία κι οἱ ἐχθροί μέ τούς πελώριους καταπέλτες
τους ἔριχναν τίς πέτρες σάν βροχή μέσα στό φρούριο. Τότε κάποιος πιστός
χριστιανός πῆρε μιά μικρή πέτρα κι ἔγραψε πάνω της: «Ἐν τῷ ὀνόματι
Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ἅγιε Δημήτριε βοήθει»! Ἔριξε μέ δύναμη τήν πέτρα
ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν κι ἡ μικρή αὐτή πέτρα κτύπησε ἕναν τεράστιο ὀγκόλιθο
πού μόλις εἶχαν ἐκσφενδονίσει οἱ βάρβαροι, μέ ἀποτέλεσμα ὁ ὀγκόλιθος
ἐκεῖνος νά ἀλλάξει κατεύθυνση καί νά συντρίψει τόν καταπέλτη τῶν ἐχθρῶν!
Οἱ Θεσσαλονικεῖς, βλέποντας ὁλοφάνερη τήν προστασία τοῦ Ἁγίου,
συνέχισαν νά πολεμοῦν γενναῖα καί τελικά, ὕστερα ἀπό 33 ἡμέρες
πολιορκίας, τά στρατεύματα τῶν βαρβάρων ἀποχώρησαν.
Η απελευθέρωση από τους Τούρκους και τους Γερμανούς έγινε την ημέρα της μνήμης του
● Δέν εἶναι τυχαῖο ἄλλωστε ὅτι ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης ἀπό τούς Τούρκους, ὕστερα ἀπό σχεδόν 500 χρόνια(!) σκλαβιά,
ἔγινε ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Δημητρίου, 26 Ὀκτωβρίου 1912.
Ἀλλά καί οἱ Γερμανοί κατακτητές ἔφυγαν ἀπό τή Θεσσαλονίκη τό 1944, τήν ἑπομένη τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου…!
.
Βιβλία ὁλόκληρα ἔχουν γραφτεῖ μέ τά θαύματα τοῦ ἁγίου Δημητρίου ὁ ὁποῖος
πάντοτε στέκεται συμπαραστάτης στούς ἀγῶνες ὅλων τῶν Ἑλλήνων καί
μάλιστα τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας του, τῆς Θεσσαλονίκης, σέ κάθε δύσκολη
περίσταση: σέ σεισμούς καί πυρκαγιές, σέ ἐπιδρομές καί ἐπιδημίες, σέ
ἐποχές πείνας καί στερήσεων… Μέ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη γιά τήν ὁλοφάνερη
προστασία του ἡ συμπρωτεύουσα τιμᾶ τόν πολιοῦχο της κάθε χρόνο μέ μία
σειρά ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων πού φέρουν τόν τίτλο «Δημήτρια», πού
κορυφώνονται τήν ἡμέρα τῆς μνήμης του.
.
Δίκαια ὀνόμασαν τόν ἅγιο Δημήτριο «φιλόπατρη» καί «σωσίπατρη»∙ διότι ἀγαπᾶ τήν πατρίδα του, τήν ὁποία ἔσωσε ἀμέτρητες
φορές ἀπό ποικίλους κινδύνους. Καί θά σώζει πάντοτε τήν πατρίδα μας, ἄν ἐμεῖς ἐπικαλούμαστε τίς ἀκαταμάχητες πρεσβεῖες του!
Νικηφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου