Δικηγόρου Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Σ’ αυτό το οικόπεδο ολιγαρχικής κυριότητος του οποίου οι μισθωτοί φέρουν την αστεία αξίωση να το ονομάζουν κράτος ευρωπαϊκό, σύγχρονο και δυτικό, ανάλογα με το πώς θα ξυπνήσουν οι κατέχοντες το μονοπώλιο της δημοσίας εξουσίας, θυμόμαστε κατά διαστήματα προβλήματα χρονίζοντα, τα οποία είτε η ολιγωρία είτε η αδιαφορία είτε η έλλειψη συμφέροντος τινών ώθησαν διακριτικά κατω από το χαλί. Κατά την έγερσή μας, λοιπόν, μία συννεφιασμένη εργάσιμη καθημερινή, ανακαλύψαμε πως υπάρχουν φοιτητικές εστίες και μαζί μ’ αυτό πως σ’ αυτές συνήθιζον εδώ και χρόνια να μένουν όχι μόνο ταπεινοί φοιτητές των πιο ασήμων ταξικών στρωμάτων, αλλά και άτομα με βεβαρημένο βιογραφικό, όχι φυσικά από το άχθος των τίτλων σπουδών τους, αλλά από το βάρος του ποινικού τους μητρώου. Κι αφού τα μέσα μαζικής προπαγάνδας κόμισαν γλαύκας ες τας Αθήνας, ενημερώνοντάς μας για όλα όσα φρικτά διαδραματίζονται σε δημοσίους χώρους στεγάσεως νέων, κι εμείς παριστάναμε ενεοί τους αδαείς για όλα αυτά τα τρομερά, την σκυτάλη αυτής της απίστευτης φαρσοκωμωδίας έλαβε το πολίτικό μας προσωπικό, το οποίο δήλωσε ακόμα πιο ανίδεο σχετικά με τις άχρι κακουργηματικού τύπου παρανομίες μέσα στις εστίες των πανεπιστημίων.
Αναζητώντας, όμως, μία διέξοδο ειλικρινείας σ’ αυτήν την ενοχλητική ομίχλη υποκρισίας, το εξ υπαρχής έντιμο, το θαρραλέο, το ευθύ ήταν αυτό που κανείς γλοιώδης πολιτικός προϊστάμενος δεν τόλμησε να εκστομίσει, πως άπαντες, πολίτες και εκλεχθέντες, επί πολλά συναπτά έτη καίτοι εθελοτυφλούντες γνωρίζαμε προ πολλού πως τα ανήκοντα στο Ελληνικό Δημόσιο σπίτια των φοιτητών μας έχουν μετατραπεί σε άντρα βίας, παραβατικότητας και ανομίας από οργανωμένες εγκληματικές συμμορίες, οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέση με τις σχολές και τα ανώτατα εκπαιδεύτικά μας ιδρύματα. Αλβανικές μαφίες, σπείρες πάσης εκδοχής κακοποιών και ομάδες εμπόρων ναρκωτικών χρησιμοπούν ανενόχλητες και ανεμπόδιστες κτίρια πληρωμένα από την τρύπια τσέπη του βεβυθισμένου σε υπερχρέη στο Δημόσιο μέσου μικροαστού ως ορμητήριά τους προς εκτέλεση υψηλής κοινωνικής απαξίας ποινικών αδικημάτων. Δίπλα σε διαμερίσματα στα οποία διαμένουν νέα παιδιά προερχόμενα από εργατικές και αγροτικές οικογένειες της επαρχίας με ως επί το πλείστον χαμηλό εισόδημα και πένητες γονείς, οι οποίοι ισοπεδωμένοι από τις οικονομικές δυσκολίες στέλνουν τα αγόρια και τα κορίτσια τους στην Αθήνα με το όνειρο να τα κάνουν επιστήμονες, για να βρούν αργότερα μία καλύτερη από εκείνους θέση εργασίας, στήνουν τα δικά τους κάστρα εγκληματικότητος σκύβαλα του υποκόσμου, τα οποία παρασιτούν στο σώμα της υγιούς, κανονικής και νομιμόφρονος κοινωνικής πλειοψηφίας. Η ζωή, η υγεία και η ασφάλεια των φοιτητών τίθενται επί σειρά ετών σε ανυπέρβλητο κίνδυνο υπό την ανοχή της ιδίας της αδρανούσης πολιτείας, η οποία τώρα ευαισθητοποιήθηκε να δώσει εντολή, για να γίνει έφοδος έρευνας και συλλήψεων δραστών κολασίμων πράξεων από την Αστυνομία στις πανεπιστημιακές εστίες της Πολυτεχνειούπολης και στου Ζωγράφου. Ακόμα, όμως, κι αν κάποιος αρκεστεί με την χάριν εντυπωσιοθηρίας κυβερνητική φιέστα οψίμου αστυνομικής επεμβάσεως, την επιούσα το πρόβλημα θα είναι πάλι εκεί ως αγκάθι κάτωθεν των ποδών μας. Η Αριστερά από την έγκριση της οποίας διέρχεται κάθε πολιτική απόφαση αποδοκίμασε κάθε επιχείρηση επιβολή της νομιμότητος από τα όργανα της τάξεως προβάλλοντας και πάλι το ιλαρόν πρόσχημα του ακαδημαϊκού ασύλου. Οι οπαδοί του ερυθρού ολοκληρωτισμού εξυπηρετούνται από ένα καθεστώς χάους, βόθρου και γενικού χαμαιτυπείου, ώστε δίπλα στους κατά συρροήν εγκληματίες να ευρίσκουν τα εκτενή περιθώρια να φιλοξενούν καραβάνια λαθρομεταναστών, ήτοι εισβολέων στην Πατρίδα μας, και κοπριτών με δύο πήχεις μούσι συντρόφων μαντραχαλαίων, αιωνίων αγωνιστών της κόκκινης πανούκλας, οι οποίοι κοιμώνται, σιτίζονται και επιβιώνουν από την ανηλεή υπερφορολόγηση των Ελλήνων κορόϊδων. Τα αποπαίδια της δυσώδους σορού του Λένιν αισθανόμενα τον κίνδυνο να καταπέσει η αυτοκρατορία ασυδοσίας μέσα στην οποία εδράζουν την δική τους επικράτεια κυριαρχίας διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και μιλούν για υπέρβαση εξουσίας με άσκηση αυταρχικής βίας από την αστυνομία, χαρακτηρίζοντας ‘‘φασιστική’’ και ‘‘ακροδεξιά’’ την εκκαθάριση των φοιτητικών εστιών από καθάρματα και αλύτες του κοινού ποινικού δικαίου, και για να θωρακίσουν ως αναλλοίωτη αυτήν την κατάσταση παρανομίας καλούν σε συγκεντρώσεις, καταλήψεις και οργανωμένη βία από τους κουκουλοφόρους, καίγοντας, καταστρέφοντας και κατεδαφίζοντας σύμπασα την πρωτεύουσα. Πάντα στο ίδιο έργο θεατές.
Η κοινή λογική, η οποία, όπως είχε υπογραμμίσει ο Αϊνστάιν, είναι το ίδιο σπάνια με την μεγαλοφυΐα, δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα αν έχει ιδεολογικό χρώμα. Το βέβαιον είναι πως ως έννοια βρίσκεται σε μία υπενάντια σχέση με την Αριστερά, η οποία στιγματίζει ως έρεβος ό,τι δεν της αρέσει, ό,τι δεν συνάδει με το σχέδιο μαζικής επικρατήσεώς της στη συνείδηση της κοινής γνώμης. Η εμπέδωση της δημοσίας ασφαλείας και η αποτελεσματική προστασία των φοιτητών από τις συμμορίες εγκληματιών, εν δυνάμει τρομοκρατών, οι οποίες διαβιούν στον ίδιο χώρο με νέα παιδιά, τα οποία δεν ευθύνονται σε τίποτα, για να τραβάνε ως άλλοι νεομάρτυρες αυτό το βασανιστήριο, αναδεικνύονται σε πρώτιστο χρέος μιάς ευνομουμένης πολιτείας, η οποία πρέπει πάση θυσία να αποχωριστεί από το αδίστακτο παρακράτος, για να μπορέσει να προσφέρει επιτέλους στους πολίτες της την ποιότητα ζωής που τούς αξίζει.
https://www.eoneolaia.com/koinh-logikh-kai-aristera-ws-ypenanties-ennoies/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου