Του Κωνσταντίνου Γρίβα
Καθηγητού Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Η στρατηγική στόχευση της Τουρκίας να μετατραπεί σε ρυθμιστή των εξελίξεων στην Ευρασία και να ισορροπήσει μεταξύ των δύο μεγάλων διαμορφούμενων παγκόσμιων πόλων ισχύος μας Σ’ αυτό το πλαίσιο έχουμε εξετάσει τις πιθανότητες να θέλει να διαμορφώσει στην ευρασιατική σκακιέρα ένα είδος μακρινού συγγενή του παλαιού Κινήματος των Αδεσμεύτων, σε συνεργασία με το Πακιστάν και κάποιες από τις τουρκόφωνες πρώην σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας.
Όμως, η κατάσταση ενδέχεται να είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Αν πράγματι αυτό το σχήμα αποκτήσει υπόσταση, τότε είναι πολύ πιθανόν να επηρεάσει σημαντικά τη γεωπολιτική συμπεριφορά και άλλων χωρών. Οι πρώτες εξ’ αυτών είναι άλλες μουσουλμανικές χώρες της Ασίας, όπως η Μαλαισία και η Ινδονησία. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ενδεχομένως να προκύψουν σοβαρές επιδράσεις, ακόμη και στο “βαθύ εσωτερικό” της Ευρώπης, συγκεκριμένα στη Γερμανία.
Η τελευταία έχει παραδοσιακά στραμμένο το βλέμμα της προς Ανατολάς. Με την ένωση των γερμανικών κρατών, μετά τη νίκη των Πρώσων επί της Γαλλίας το 1870, έγινε υπερβολικά ισχυρή για να “χωράει” στη Δυτική Ευρώπη. Από την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού το 1989-90 και την ενοποίησή της, η Γερμανία κατάφερε να ηγεμονεύσει στην ΕΕ και να αρχίσει δειλά-δειλά να αναζητεί ένα νέο ρόλο στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο, θεωρώντας πως έχουμε εισέλθει στη μετά-αμερικανική εποχή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΡΥΤΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου