Γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
«Ο
πολιτισμός μιας κοινωνίας είναι ευθέως ανάλογος της οργανώσεως της, και
αντιστρόφως ανάλογος του φιλελευθερισμού της». (Δημήτρης Δημόπουλος).
Από τα πρώτα
χρόνια οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι, μόνο εάν ενωθούν και συνεργαστούν, θα μπορούν
να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τους κοινούς εχθρούς που τους απειλούσαν.
Γι’ αυτούς λοιπόν τους λόγους άρχισαν να δημιουργούνται οι πρώτες κοινωνίες.
Προκειμένου οι κοινωνίες αυτές να προχωρήσουν έπρεπε να υπάρχει κάποιος
συντονισμός. Από αυτή την ανάγκη δημιουργήθηκε η ηγεσία. Συγχρόνως με την
δημιουργία των κοινωνιών αναδείχθηκα και οι πρώτοι αρχηγοί.
Τα καθήκοντα της ηγεσίας της κοινωνίας ήταν να κατευθύνουν τις ανθρώπινες
ομάδες, στις οποίες ηγούντο, για την αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων που
δημιουργούντο από τα στοιχεία της φύσεως, την ανεύρεση τροφής, την αντιμετώπιση
άλλων κοινωνικών ομάδων με τις οποίες μπορούσαν να έλθουν σε σύγκρουση. Έπρεπε
λοιπόν οι κοινωνίες αυτές να οργανωθούν και να θεσπίσουν κανόνες στους οποίους
τα μέλη τους έπρεπε να υπακούουν. Γι’ αυτό το λόγο θεσπίστηκαν κανονισμοί και
νόμοι, η δημιουργία ηγεμόνων και αξιωματούχων στους οποίους έπρεπε η κοινωνία
να πειθαρχεί. Επομένως η συγκρότηση αυτών των πρώτων κοινωνιών είχε σαν
αποτέλεσμα την μερική απώλεια των ατομικών ελευθεριών....
‘Όσο λοιπόν οι κοινωνίες εκπολιτίζονταν η εσωτερική οργάνωση γινόταν καλύτερη
και οι ατομικές ενέργειες των μελών της έπρεπε να συντονίζονται για το κοινό
συμφέρον. Άρα έπρεπε τα ατομικά συμφέροντα και η ελευθερία να υποτάσσονται στο
σύνολο. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι η εξέλιξη των κοινωνιών
πολλές φορές είχε εκτροχιασμούς και περιπέτειες σε περιπτώσεις που ο πολιτισμός
και η κοινωνική οργάνωση δεν συμβάδιζαν. Κοινωνίες με χαμηλό πολιτιστικό
επίπεδο αποκτούσαν μοναρχικά πολιτεύματα με αποτέλεσμα μα μετατρέπονται σε
τυραννίες (φεουδαρχία, δικτατορία λατινοαμερικανικού τύπου, στρατοκρατίες νέων
αφρικανικών κρατών). Αντιθέτως οι κοινωνίες υψηλού πολιτιστικού επιπέδου να
έχουν άκρως φιλελεύθερα καθεστώτα, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε διάλυση ή
επαναστάσεις (Προμεταξική Ελλάς, προχιτλερική Γερμανία, προντεγκωλοκή Γαλλία,
κλπ). Δημ. Δημόπουλος.
Η Δημοκρατία αποτελεί την ενδιάμεση βαθμίδα μεταξύ απολύτου ατομισμού του
πρωτογόνου ανθρώπου και κοινωνικού ολοκληρωτισμού των μελλουσών αυστηρώς
οργανωμένων και πολιτισμένων κοινωνιών( Δ.Δ.). Εκείνο που προσπαθεί να κάνει η
Δημοκρατία είναι να φέρει σε συμβιβασμό τις ατομικές ελευθερίες με το κοινωνικό
συμφέρον. Όταν όμως ένα κράτος θέλει να συντονίσει ενέργειες και δυνάμεις προς
το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου τότε πρέπει οι ατομικές ελευθερίες να
ωφελούν μόνο το γενικό κοινωνικό σύνολο των πολιτών. Είναι γεγονός ότι η
Δημοκρατία προσέφερε στην ανθρωπότητα. Για την εξέλιξη των πολιτικών συστημάτων
η Δημοκρατία υπήρξε το σκαλοπάτι και γι’ αυτό τον λόγο ήταν απαραίτητη
ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού πολιτιστικού επιπέδου....
Όσες χώρες
απέκτησαν απ’ ευθείας ολοκληρωτικά καθεστώτα δίχως να αποκτήσουν εθνική
συνείδηση τα πολιτεύματα αυτά μεταβλήθηκαν σε τυραννίες. Ν μοναρχία του
Μεσαίωνα η οποία ανετράπη από την επανάσταση του 1789. Στις ΗΠΑ σήμερα η
Δημοκρατία είναι απαραίτητη. Αυτή διαδέχθηκε τον απόλυτο ατομικισμό των
εποίκων. Των πρώτων δηλαδή μεταναστών, χρυσοθήρων, γαιοκτημόνων. Όταν λοιπόν οι
κάτοικοι των ΗΠΑ αποκτήσουν εθνική συνείδηση (δύσκολο να συμβεί), τότε θα
διαπιστώσουν ότι για να κυβερνηθούν θα χρειαστούν άλλα πολιτικά καθεστώτα.
Πολλά συνέβησαν στην Ευρώπη κατά του 19ον και 20ον αιώνες. Επαναστάσεις,
δύο Εμφύλιοι Πόλεμοι, Ένωση Ευρωπαϊκών Κρατών, Δημοκρατίες. Οι Δημοκρατίες που
καθιερώθηκαν μετά το τέλος του Β’ ΠΠ, έχουν αρχίσει να καταπιέζουν τους λαούς
της Ευρώπης και γι’ αυτό τον λόγο άρχισαν να γιγαντώνονται τα Εθνικιστικά
Κινήματα. Είναι αναπόφευκτο ιστορικό γεγονός η ανάληψη της της εξουσίας και η διακυβέρνηση
των Ευρωπαϊκών κρατών από εθνικιστικά καθεστώτα. Μπορεί δια της βίας να
καθυστερεί η εξέλιξη αυτή αλλά θα έλθει νομοτελειακά. Οι Δημοκρατίες όπως
σήμερα λειτουργούν στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο δεν μπορούν να προάγουν την πολιτική
και πολιτιστική εξέλιξη των λαών....
Η τρέλα των οικονομικών μεγεθών που έχει σκλαβώσει ουσιαστικά του λαούς της
Ευρώπης δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο καπιταλισμός και άκρατος νεοφιλελευθερισμός
σε συνδυασμό με το βίαιο εποικισμό της από λαούς που ουδεμία σχέση έχουν με την
θρησκευτική αλλά και πολιτισμική ταυτότητα της Ευρώπης, εν ονόματι της
παγκοσμιοποίησης και της συναδέλφωσης των λαών, επιταχύνει την επιστροφή των
εθνικών καθεστώτων. Νομοτελειακά στην Ευρώπη έρχεται η εποχή των Εθνικών
Κρατών. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται η αγνοούν την εξέλιξη αυτή και προσπαθούν
να την ανατρέψουν πλανώνται πλάνη οικτρά. Κανένας ιστορικός, κανένας πολιτικός
επιστήμονας, ή επίδοξος ιστορικός ερευνητής, δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει την
εξέλιξη αυτή ακόμη δε περισσότερο οι λαοί της Ευρώπης.
Όσο
γρηγορότερα το αντιληφθούν και απογαλακτιστούν από τα δεσμά των οικονομολόγων
και της λιτότητας, που οι μόνοι ευνοούμενοι είναι οι πλουτοκράτες τότε οι λαοί
θα ανασάνουν. Τους απομυζούν με όχημα τη Δημοκρατική μυθολογία και τα ανθρώπινα
δικαιώματα δηλητηριάζοντας καθημερινά την κοινή γνώμη παρεμποδίζοντας τη να δει
την πραγματικότητα. Οι λαοί άρχισαν να ξυπνούν από το λήθαργο της επίπλαστης
ευημερίας που του προσέφεραν για να τον υποδουλώσουν στα μεγάλα συμφέροντα με
δημοκρατικές πάντα διαδικασίες. Οι Ευρωπαϊκοί λαοί θα απελευθερωθούν ξανά μόνο
με την δημιουργία Εθνικών Κρατών. Ας αγωνιστούμε λοιπόν…...
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου