Εμφανίστηκε πρώτος ο κύριος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που με το στυλ του, φαινόταν χαρούμενος να ¨βάλει στην θέση του¨ τον κύριο Ακιντζί. Κι όμως αυτό δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Ο στενός κύκλος του Ερντογάν μπήκε στην σειρά και με ένα στόμα άρχισαν να χτυπάν. Επιτέθηκαν με δηλώσεις του τύπου ¨Ο Ακιντζί να μάθει την θέση του. Ο Ταγίπ Ερντογάν και λίγα του είπε, αν θέλει ο Ακιντζί να πάει στην ελληνοκυπριακή πλευρά να ζήσει¨. Δεν πρόκειται για ολίσθημα γλώσσας, για λάθος πληροφόρηση ή για έκρηξη νεύρων, ούτε για θέμα μικρής ή αδερφής πατρίδας. Η παρατηρούμενη επίθεση είναι μια κατάσταση πανικού οφειλόμενη στην επί δεκαετίες εξελισσόμενη και από διαφορετικές ανάγκες καθοριζόμενη σύγκρουση οραμάτων.
Ο κύριος Ερντογάν λέει : Για ποιο λόγο μέχρι σήμερα η Τουρκία στηρίζει την Βόρεια Κύπρο. Υπάρχει μια αναγκαιότητα για αυτό. Δεν υπάρχει ανάγκη να το επαναλάβουμε εν προκειμένω. Πέρα από την αδερφική εργασία υπάρχει και κόστος για την σχέση μικρού-μητέρας πατρίδας. Η χώρα αυτή εδώ πλήρωσε μεγάλο τίμημα στην Κύπρο. Δώσαμε μάρτυρες. Για να μπορέσουμε να φτάσουμε με την σημερινή μας συγκρότηση, πληρώνουμε ετησίως περίπου 1 δις $. Αυτά δεν γίνονται με την αδερφοσύνη. Ποιος είναι άραγε αυτός που αγωνίζεται στην διεθνή κοινότητα για την Βόρεια Κύπρο ; Ο κύριος Ακιντζί πιστεύει πως μπορεί να δώσει αυτόν τον αγώνα μόνος του ; Η Βόρεια Κύπρος είναι μικρή πατρίδα και μικρή πατρίδα θα παραμείνει¨.
Ούτε το περιεχόμενο της δήλωσης, ούτε η χρονική στιγμή, αλλά ούτε και το στυλ της είναι κάτι που μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Φαίνεται ποιος δεν ακούει αυτά που λέει, αλλά πρόθεση μας δεν είναι να μείνουμε στην πρόκληση αυτής της δήλωσης και να μην αντιληφθούμε το περιεχόμενο της. Υπάρχει μήνυμα σε αυτήν τη δήλωση, είναι σαφές και πιστεύω πως είναι καίριας σημασίας αυτό να γίνει αντιληπτό. H ¨επίλυση¨ του κυπριακού θέματος είναι κάτι που συχνά τίθεται από Τούρκους αξιωματούχους. Αλλά σχετικά με την επιθυμητή λύση μεταξύ τουρκικού κράτους και Τουρκοκυπρίων υπάρχει μια σαφής διαφορά οράματος. Οι Τουρκοκύπριοι έχουν ένα όραμα με βάση το οποίοι θα είναι ισότιμοι εταίροι σε μια ομοσπονδιακή δημοκρατία, θα μοιράζονται την διακυβέρνηση μιας χώρας που θα έχει ως προτεραιότητα της την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον νόμο.
Ενώ το τουρκικό κράτος βλέπει την Κύπρο από την σκοπιά των στρατηγικών αμυντικών αναγκών της Τουρκίας και της γεωπολιτικής της θέσης της νήσου.
Στην Κύπρο 41 χρόνια παρά όλο τον κόσμο, η επί 41 χρόνια συνεχιζόμενη κατάσταση πολέμου και εκεχειρίας, χρησιμοποιείται από την Τουρκία μέχρι να επιβάλλει μια δική της ¨λύση¨.
Η Τουρκία δεν θέλει σχέση αδερφικών κρατών , θέλει να λέει στο ¨μικρό¨ και αυτό να εκτελεί. Τα αδέρφια μπορούν να κάτσουν από κοινού και να σχεδιάσουν τα κοινά συμφέροντα, ενώ το ¨μικρό¨ το ταίζετε και το καθαρίζετε αλλά το εμποδίζετε να πάει εκεί όπου δεν επιθυμείτε. Το μικρό δεν παράγει, για να θραφεί κοιτά την μητέρα του στα μάτια και αυτή του διδάσκει τι πρέπει να κάνει για να θραφεί.
Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1974 κήρυξε τον πόλεμο στην Κύπρο και 41 χρόνια τώρα συνεχίζεται η εμπόλεμη κατάσταση και η εκεχειρία. Οι λόγοι για τον πόλεμο και η απόφαση που λήφθησαν σε κλειστή συνεδρίαση της βουλής, δημοσιεύτηκαν αργότερα στην ιστοσελίδα της βουλής. Ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία ήρθε στην Κύπρο και το είδος λύσης για το οποίο εργάζεται, δεν έχουν αλλάξει ακόμη και η Βόρεια Κύπρος αποτελεί το πεδίο για αυτό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΑΚΑ ΝΕΑ : http://tourkikanea.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου