ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΣ, Η ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (31.8.2014)

 

Η Ελλάδα μας είναι μια χώρα με τεράστιο ορυκτό πλούτο. Με την παρούσα μελέτη μας (θα ακολουθήσουν αρκετές σχετικές αναρτήσεις), ανοίγοντας το στρατηγικής σημασίας αυτό θέμα που αφορά την πατρίδα μας και όλους του Έλληνες θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε τις βασικές πτυχές του. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold, στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι δικές μας.  

 

Σύμφωνα με τον κ. Πέτρο Τζεφέρη (δρ. μηχανικού μεταλλείων): Με βάση τα αποθέματα και το μεταλλικό περιεχόμενο σε βασικά και πολύτιμα μέταλλα (χρυσό, άργυρο, χαλκό, μόλυβδο και ψευδάργυρο, νικέλιο κλπ.) η Χώρα μας είναι από τις πλουσιότερες κοιτασματολογικές περιφέρειες της Ευρώπης και μπορεί με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων αυτών να δημιουργήσει θέσεις εργασίας άμεσης απασχόλησης για την ανάπτυξη της χώρας. 

Στην Ελλάδα απαντώνται και ορυκτά από εκείνα (14 τον αριθμό) που θεωρούνται κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας για την ευρωπαϊκή βιομηχανία: είναι το Αντιμόνιο (Sb), τα Πλατινοειδή μέταλλα (PGE), οι Σπάνιες γαίες (REE), τα Ga (Γάλλιο) - Ge (Γερμάνιο) - In (Ίνδιο) αλλά και ο Γραφίτης. 

Η πατρίδα μας, διαθέτει επιπλέον μεταλλικά ορυκτά με ειδικό στρατηγικό ενδιαφέρον για τον τόπο μας όπως: βωξίτη-αλουμίνιο, λατερίτη, νικέλιο κλπ, βιομηχανικά ορυκτά και μάρμαρα με παγκόσμιες περγαμηνές όπως: περλίτης, χουντίτης, ατταπουλγίτης, λευκόλιθος-μαγνησία, άστριος, κλπ επίσης αδρανή δομικά, πολλά υποσχόμενο γεωθερμικό δυναμικό, πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χερσαίους ή και υποθαλάσσιους ορίζοντες κλπ. 

ανωτέρω: χάρτης της Ελλάδος: βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα, μεταλλεύματα κλπ

Στα 28 δισ. ευρώ αποτιμάται από το ΙΓΜΕ το μεταλλευτικό απόθεμα σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους στο υπέδαφος της Ελλάδας. Στα 30 δις. εκτιμήθηκε η ίδια αξία σε πρόσφατο άρθρο του προέδρου του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), ενώ η εκτίμηση αυτή «ξεπέρασε» τα 40 δισ. ευρώ σε επίσης πρόσφατες δηλώσεις εκπροσώπων του ΥΠΕΚΑ στον τύπο αλλά και σε ημερίδα (1) στο τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου της Κρήτης. Από αυτά τα 27,6 δισ. ευρώ είναι εκείνα των μεταλλικών ορυκτών που προαναφέρθηκαν (εκ των οποίων τα 18 δισ. πιστώνονται στα χρυσοφόρα κοιτάσματα) και που εκτείνονται κυρίως σε διάφορες περιοχές της Κεντρικής-Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σε 10 δισ. ευρώ υπολογίζεται η αξία των ορυκτών που αξιολογήθηκαν μέχρι τώρα από το ΥΠΕΚΑ, σε μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια καταγραφής και αξιολόγησης του συνόλου των 100 δημόσιων μεταλλευτικών χώρων για τους οποίους υπάρχουν κοιτασματολογικά δεδομένα, μια προσπάθεια όμως που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες. Επτά (7) από τους χώρους αυτούς, ανακοίνωσε, ότι επιδιώκει να εκμισθώσει το ΥΠΕΚΑ με άμεσους διεθνείς διαγωνισμούς. 

μονάδα παραγωγής της "Δελφοί-Δίστομον Α.Ε." θυγατρική της "Αλουμίνιο της Ελλάδος" πρώην Pechiney (ΠΕΣΙΝΕ)

Αν συμπεριληφθούν και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και πετρελαίων τα παραπάνω νούμερα ωχριούν. Ξεκινούν από 1,5 ή και 2 τρις ευρω ποσό στο οποίο εκτιμώνται τα ορυκτά μας αποθέματα από ομάδα γεωλόγων καθηγητών για να φτάσουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσό (βλέπε 7η παράγραφο της υπερσύνδεσης - σημ.δική μας: πρόκειται προφανώς για υπερβολή) όπως ισχυρίστηκε μετά βεβαιότητας (!!) έλληνας δημοσιογράφος (από το Σύδνεϋ) απαντώντας μάλιστα σε δημόσια διαβούλευση για την εθνική μεταλλευτική πολιτική, χωρίς φυσικά (!) να αποκαλύπτει τις πηγές του!

Ο δρ. Πέτρος Τζεφέρης επισημαίνει όμως ότι: 

-χρειάζεται προσοχή στην αποτόμηση του ορυκτού πλούτου σε χρηματική αξία καθώς η μεταλλευτική εκτιμητική είναι μια εξειδικευμένη επιστήμη. 

-στις εκτιμήσεις για την περιεχόμενη στα κοιτάσματα συνολική μεταλλική αξία με βάση τις τρέχουσες χρηματιστηριακές συναλλαγές των μετάλλων δεν έχουν -πολλές φορές- υπολογιστεί ενδεχόμενα σφάλματα στην αποτίμηση, σφάλματα που φορούν την αποτίμηση των οικονομικά εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων όταν επιλεγεί κι εφαρμοστεί συγκεκριμένη μέθοδος εκμετάλλευσης για συγκεκριμένο κοίτασμα, ούτε οι απώλειες επεξεργασίας του μεταλλεύματος (εμπλουτισμού, μεταλλουργίας κλπ.) με σκοπό την ανάκτηση συγκεκριμένου προϊόντος.
Για παράδειγμα, ο περίφημος χουντίτης/υδρομαγνησίτης στα Λεύκαρα Κοζάνης, ακατέργαστος έχει αξία 30-40 ευρώ ενώ κατεργασμένος με πολλές χρήσεις ως πληρωτική ή χρωστική ύλη, 300 ευρώ. Και από τα δύο όμως νούμερα πρέπει να αφαιρεθούν τα κόστη εξόρυξης και επεξεργασίας αντίστοιχα.

-Κι ακόμη σε όλους τους παραπάνω υπολογισμούς γίνεται ένα λογικό άλμα, προεξοφλούμε δηλαδή ότι θα καθετοποιήσουμε την παραγωγή και θα έχουμε τελικά προϊόντα με την μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία. Αυτό μπορεί να είναι το δέον γενέσθαι δεν αποτελεί όμως το σύνηθες. Ο βωξίτης, για παράδειγμα, και οι πάνω από 2 εκατ. τον. που εξορύσσονται ετησίως, στην μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγό χώρα της ΕΕ, την Ελλάδα μας, δεν οδηγούνται όλοι στην καθετοποιημένη παραγωγή αλουμινίου αλλά πάνω από 800 χιλ. εξάγονται αυτούσιοι χωρίς επεξεργασία. Το ίδιο συμβαίνει και στα περισσότερα βιομηχανικά ορυκτά και φυσικά στο λιγνίτη που ούτως ή άλλως οδηγείται στους ΘΗΣ της ΔΕΗ ΑΕ και δεν τιμολογείται.

Η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες βωξιτοπαραγωγές χώρες στον κόσμο και 1η στην Ευρώπη.

 

- Στην περίπτωση της γεωθερμίας, ελλείψει περιεχομένου μετάλλου, έχει αποφευχθεί η προσπάθεια αποτύπωσης της προσδοκώμενης αξίας του ενεργειακού ρευστού πριν την αξιοποίησή του. Τέλος, στα κοιτάσματα πετρελαίου-φυσικού αερίου τα προβλήματα εκτίμησης είναι ακόμη δυσκολότερα, ελλείψει ερευνητικών δεδομένων, διότι το ελληνικό υπέδαφος χαρακτηρίζεται ως ανεξερεύνητο (terra incognita!), στο οποίο έχουν γίνει συνολικά ελάχιστες γεωτρήσεις (180 περίπου αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο στην Αλβανία έχουμε πάνω από 2.500) ενώ οι σεισμικές έρευνες που κι αυτές μόνο για το Ιόνιο έχουν προκηρυχθεί, δεν επιτρέπουν ασφαλείς εκτιμήσεις.

Πηγή: τα παραπάνω αποτελούν αποσπάσματα από το άρθρο του δρ. Πέτρου Τζεφέρη (εδώ: http://www.oryktosploutos.net/2011/09/i.html#.VALW4aMcaoE)

                                                                             ***

Σημειώσεις: 

Σημείωση 1: Η εν λόγω ημερίδα πραγματοποιήθηκε το 2011 και διοργανώθηκε από το Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις και εισηγήσεις των επιστημόνων η ελληνική κοινωνία μπορεί να βασίσει την ανάπτυξή της στην βέλτιστη αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου. Ο μεταλλευτικός κλάδος είναι σημαντικός οικονομικός τομέας της χώρας απαραίτητος γιοα σειρά βιομηχανικών κλάδων, εξωστρεφής, έντονα εξαγωγικός και συμβάλλει ουσιαστικά στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη.

Η αξία των βεβαιωμένων κοιτασμάτων μεταλλικών ορυκτών ανέρχεται σε 40 δισεκατομμύρια ευρώ με τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων, τα εναπομένοντα λιγνιτικά κοιτάσματα υπερβαίνουν τα 3 δισεκατομμύρια τόνους, ενώ ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα αποθέματα και η αξία των παραγόμενων βιομηχανικών ορυκτών και λατομικών προϊόντων. 

Η αξία των εξαγωγών ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως, ενώ στον κλάδο απασχολούνται άμεσα 23.000 εργαζόμενοι και έμμεσα 100.000.

Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας, μετά και την νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τις πρώτες ύλες που δίνει προτεραιότητα στην εκμετάλλευση των ευρωπαϊκών πρώτων υλών με αντίστοιχη σωστή διαχείριση αποβλήτων, αποκτά νέες σαφώς ευνοϊκότερες προοπτικές. (Πηγή: http://www.thebest.gr/)

Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας, μετά και την νέα ευρωπαϊκή πολιτική για τις πρώτες ύλες που δίνει προτεραιότητα στην εκμετάλλευση των ευρωπαϊκών πρώτων υλών με αντίστοιχη σωστή διαχείριση αποβλήτων, αποκτά νέες σαφώς ευνοϊκότερες προοπτικές. - See more at: http://www.sigmalive.com/archive/news/greece/383102#sthash.bMmjfrkL.dpuf

                                                                            ***

Το 2003 ο πρ.Διευθύνων Σύμβουλος της Χρω.Πει. Σωτήρης Σοφιανόπουλος έγραφε στο πόνημα του: "Οι "Άγνωστες" πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία" στο Κεφάλαιο 2: Υπέδαφος-Πηγές Ενέργειας. Οι υπογραμμίσεις δικές μας.

"Η Ελλάδα είναι πλούσια σε ορυκτό πλούτο και κατέχει ξεχωριστή θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε μεταλλεύματα όπως ο βωξίτης, ο μαγνησίτης, οι λατερίτες, τα μάρμαρα, ο μπεντονίτης, ο περλίτης, κ.α. Επειδή, η μεταλλευτική δραστηριότητα αποτελεί υποδομή της οικονομίας και την βάση της βαρείας βιομηχανίας, όπως εξάλλου διαπίστωσαν και κορυφαίοι επιστήμονες, όπως ο Δημήτριος Μπάτσης (2) στο περίφημο βιβλίο που συνέγραψε το 1947, «Η βαρεία βιομηχανία στην Ελλάδα» (Εκδόσεις Κέδρος, 1977), αλλά και οι συγγραφείς του σημαντικού βιβλίου «Ο Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος» (Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (3), Αθήνα, 1979), η οποία όμως εξαρτάται από την ηλεκτρική ενέργεια. Οι υδατοπτώσεις της Ελλάδος και τα λιγνιτικά μας αποθέματα, άνω των 20 δις τόνων μέχρι σήμερα διαπιστωμένα (σημερινή παραγωγή μας 70 εκατομμύρια τόνοι ετησίως) δίδουν την δυνατότητα στη χώρα μας να έχει ένα τεράστιο μεταλλευτικό και μη μεταλλευτικό βιομηχανικό πλούτο, ο οποίος—εάν εξαιρέσει κανείς την ΠΕΣΙΝΕ (4), η οποία κερδίζει εις βάρος της Ελλάδος—δεν υπάρχει.

Πρέπει ο ελληνικός λαός να αντιληφθεί ότι ζει στην πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης, η οποία όμως εκ των προδοτικών ενεργειών των κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως της ονομασίας των είναι όλες κεντροαριστερές και έχουν καταπροδώσει την πατρίδα μας και από πρώτη την έχουν κάνει τελευταία.
 
Πρέπει επίσης να πατήσουμε πόδι και να λειτουργήσουμε την υψικάμινο της οικογενείας Αγγελοπούλου, αλλά να κατασκευάσουμε και άλλες για να εκμεταλλευτούμε τα 100 εκατομμύρια τόνους σιδηρομετάλλευμα της Ελλάδος. Αυτά μπορείτε όλοι να τα δείτε στα δύο προαναφερθέντα βιβλία.

ο μεταλλευτικός κλάδος είναι σημαντικός οικονομικός τομέας της χώρας, απαραίτητος για σειρά βιομηχανικών κλάδων, εξωστρεφής, έντονα εξαγωγικός και συμβάλει ουσιαστικά στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη. - See more at: http://www.sigmalive.com/archive/news/greece/383102#sthash.bMmjfrkL.dpuf

ο μεταλλευτικός κλάδος είναι σημαντικός οικονομικός τομέας της χώρας, απαραίτητος για σειρά βιομηχανικών κλάδων, εξωστρεφής, έντονα εξαγωγικός και συμβάλει ουσιαστικά στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη. - See more at: http://www.sigmalive.com/archive/news/greece/383102#sthash.bMmjfrkL.dpuf  

ο μεταλλευτικός κλάδος είναι σημαντικός οικονομικός τομέας της χώρας, απαραίτητος για σειρά βιομηχανικών κλάδων, εξωστρεφής, έντονα εξαγωγικός και συμβάλει ουσιαστικά στην περιφερειακή απασχόληση και ανάπτυξη. - See more at: http://www.sigmalive.com/archive/news/greece/383102#sthash.bMmjfrkL.dpuf

λατομείο στην Πεντέλη (Μάρμαρα Διονύσου Α.Ε.Β.Ε.) το παγκοσμίου φήμης Πεντελικό Μάρμαρο

                                                                               

 ***

 Σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές του ο κ. Σ.Σοφιανόπουλος εξηγούσε ότι είναι αδιανόητο να μην υπάρχει καθετοποιημένη παραγωγή στην αξιοποίηση των πρώτων υλών της πατρίδος μας, όπως στον βωξίτη, τη στιγμή μάλιστα που είμαστε μια από τις πρώτες βωξιτοπαραγωγές χώρες στον κόσμο. Εκτός από τις σκανδαλώδεις, αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις που εκμεταλλεύτηκαν τον ορυκτό πλούτο της πατρίδος μας (βλέπε ΠΕΣΙΝΕ) η πατρίδα μας έχασε και εξακολουθεί να χάνει τεράστια ποσά από την πώληση πρώτων υλών σε ακατέργαστη μορφή. Το ελληνικό κράτος στάθηκε απέναντι σε πολλές προσπάθειες που έγιναν για να δημιουργηθεί βαρειά βιομηχανία, να αξιοποιεί η πατρίδα μας τον ορυκτό πλούτο και όπως επισημαίνει και ο δρ.Π.Τζεφέρης να έχουμε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας αλλά και τεράστιο κύκλο μικρότερων βιομηχανιών και βιοτεχνειών οι οποίες θα εμπλέκονταν στην επεξεργασία και μεταποίηση των πρώτων υλών. Αυτό θα σήμαινε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, περιορισμό εισαγωγών, αύξηση εξαγωγών, ισχυροποίηση του βασικού παραγωγικού "κορμού" της οικονομίας (που σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτος) και τόσα άλλα πολλαπλασιαστικά οφέλη.  Σημειώνουμε για παράδειγμα ότι η Ιαπωνία δεν έχει καμία πρώτη ύλη στο υπεδαφός της αλλά έχει βαρειά βιομηχανία, αυτοκινητοβιομηχανίες κλπ.  Γιατί όχι και η πατρίδα μας;

Σημείωση 2:  Σχετικά με τον εξαίρετο οικονομολόγο-νομικό Δημήτριο Μπάτση και το μνημειώδες έργο του "Η βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα" βλέπε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/08/blog-post_12.html
Σημείωση 3: (είναι από το βιβλίο του Σ.Σοφιανόπουλου) Πρόεδρος ήταν ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης Μποδοσάκης, το οποίον σκότωσε η 17 Νοέμβρη. Τον Δημ. Μπάτση τον σκότωσε η πατρίδα μας (ήτοι το ελληνικό κράτος) με ψέμματα, όπως πήγε να κάνει και με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Σημείωση 4: ΠΕΣΙΝΕ, πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών. Ο Κ.Καραμανλής ο πρεσβύτερος με πρόσχημα την προσέλκυση της επένδυσης παραχώρησε το 1960 το σκανδαλώδες προνόμιο να μπορεί να αγοράζει η ΠΕΣΙΝΕ ρεύμα από τη ΔΕΗ σε τιμή χαμηλότερη του κόστους. Η ΠΕΣΙΝΕ πλήρωνε 7 δρχ. την κιλοβατώρα τη στιγμή που οι αγρότες για την παραγωγή τους (αντλιοστάσια) πλήρωναν 14 δρχ, ενώ οι οικιακοί καταναλωτές 22 δρχ! την κιλοβατώρα.

Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός (31.8.2014)

https://hellas-economy.blogspot.com/2014/08/blog-post_31.html