Του Γεωργίου Αδαλή
Με τη μετεξέλιξη της ενεργειακής σε επισιτιστική κρίση είχα ασχοληθεί πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2020, όταν είχα εντοπίσει μια ανωμαλία στις τιμές των ζωοτροφών και μια δυσλειτουργία των εργοστασίων λιπασμάτων. Από τότε είχα παρουσιάσει την άρρηκτη σχέση που έχει το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο με την παρασκευή λιπασμάτων, ενώ το 2021 είχα προβλέψει ότι η ενεργειακή κρίση θα φέρει την επισιτιστική. Επανέρχομαι λόγω της κρίσης στη Σρι Λάνκα.
Από τη νότια Ασία, η μοναδική χώρα που είχα αναφέρει τότε ήταν η Σρι Λάνκα. Κατά την εκτίμησή μου (Μάρτιος 2021) αυτές οι χώρες κινδύνευαν να μπουν σε επισιτιστική κρίση με κίνδυνο να καταρρεύσουν οικονομικά. Τον Μάιο επανήλθα μόνο που οι χώρες που κινδύνευαν από 12 έγιναν 24. Τρεις χώρες τελούσαν σε άμεσο κίνδυνο: το Τσαντ, ο Νίγηρας και η Σρι Λάνκα. Οι λόγοι για κάθε χώρα είναι διαφορετικοί. Ειδικά η κρίση στη Σρι Λάνκα δεν συνδέεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τα εμπορικά της ισοζύγια με Ρωσία, Ουκρανία και Λευκορωσία ήταν αμελητέα.
Η Σρι Λάνκα είναι μεγάλο νησί νότια της Ινδίας, σε στρατηγικό σημείο, μιας και βρίσκεται στο κέντρο του μεγαλύτερου ναυτιλιακού εμπορικού δρόμου του πλανήτη και καταμεσής στο στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ, που πρόσφατα μετονομάστηκε από “Asia-Pacific” σε “Indo-Pacific”. Είναι διπλάσια σε πληθυσμό από την Ελλάδα και έχει μια ιδιαιτερότητα. Η μισή βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο και η άλλη μισή στο νότιο, που σημαίνει ότι διαθέτει δύο καλλιεργητικές ζώνες. Μία παράγει τρόφιμα τον μισό χρόνο και η άλλη τον υπόλοιπο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΡΥΤΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ SLPRESS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου