Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ «ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟΥ»

Αμέσως, μετά την επιστροφήν του, εκ Μόσχας, εις Βελιγράδιον, ο Νίκος Ζαχαριάδης, την 5ην Ιουνίου 1947, αφού προηγουμένως συνεφώνησε, μετά του υπουργού Ασφαλείας της Νοτιοσλαυΐας, να διακηρυχθή, επισήμως, ή ληφθείσα άπόφαοις περί διχοτομήσεως της Ελλάδος εις δυο Κράτη, απέστειλεν εις την Μόσχαν επιστολήν. απευθυνομένην προς τον Μπαράνωφ (σύνδεσμον μεταξύ Κ. Κ.Ε. και Κ.Κ. της Σοβιετικής Ενώσεως), διά της οποίας, εκτός των άλλων, ειδοποιεί τους αρμοδίους του Κρεμλίνου περί της εκεί αφίξεως του Μιλτιάδου Πορφυρογένη. Εκεί αυτός θα ζητήση την επίσημον έγκρισιν του κειμένου του λόγου του. τον όποιον θα εκφώνηση, την 27ην Ιουνίου 1947, εις το Στρασβούργον, κατά την διάρκειαν του Συνεδρίου του Γαλλικού Κ.Κ. και δια του οποίου θα διακήρυξη δημοσίως, εκ διεθνούς βήματος, την απόφασιν του Κ.Κ.Ε. «για τη δημιουργία μιας λεύτερης δημοκρατικής Ελλάδας, με δική της κυβέρνηση και δική της κρατική υπόσταση» δηλαδή θα διακήρυξη την εδαφικήν διχοτόμησιν τής Ελλάδος! Αυτή η πράξις εντάσσεται, επίσης, εις τα συζητηθέντα και αποφασισθέντα μεταξύ Στάλιν και Ζαχαριάδη, διά των οποίων προεβλέπετο η δημιουργία και ανακήρυξις χωριστού Βορειοελλαδικού κομμουνιστικού κράτους, με πρωτεύουσαν την Θεσσαλονίκην. Τούτο θα περιελάμβανε, κατά τας οδηγίας του Νίκου Ζαχαριάδη, προς τον αρχισυμμορίτην Μάρκον Βαφειάδην. «οπωσδήποτε την Μακεδονίαν και την Θράκην και, ει δυνατόν και την Ήπει-ρον»
    Το κράτος της κομμουνιστικής Βορείου Ελλάδος προεβλέπετο, συμφώνως προς το Σοβιετικόν σχέδιον να ενταχθή εις την υπό ίδρυσιν «Σλαυϊκήν Βαλκανικήν Κομμουνιστικών Ομοσπονδίαν» (Β.Κ.Ο.), οπότε και θα επήρχετο ο εκσλαυϊσμός του. Έπ' αυτού, ο Γιάννης Ιωαννίδης αφηγείται, αργότερον, εις τας «Αναμνήσεις» του: 

«Ο Τίτο επεχείρησε να χρησιμοποιήσει αποκλειστικά τους Έλληνες αντάρτες του Κ.Κ.Ε. για δικούς του επεκτατικούς σκοπούς και για την προώθηση των Γιουγκοσλαυϊκών βλέψεων εναντίον της Ελληνικής Μακεδονίας».

    Αλλά και ο παλαιός Τροτσκιστής και μετέπειτα αρχισυμμορίτης Μάρκος Βαφειάδης, παραδέχεται και ομολογεί ότι δια των συμφωνηθέντων, μεταξύ Στάλιν και Ζαχαριάδη, προεβλέπετο η μεταβολή των ορίων της Ελληνικής κυριαρχίας δια του διαμελισμού της Ελλάδος επ' ωφελεία των Σλάβων γειτόνων της. Συγκεκριμένους, εις την προς τον Νίκον Ζαχαριάδην επιστολήν του, τον Ιανουάριον 1948. ο Μάρκος Βαφειάδης γράφει:

«Το αντίτιμον της επιτεύξεως των άνω (σ.σ. δηλαδή της δημιουργίας τακτικού στρατού εκ 50.000 ανδρών) ήτο η υπέρ των γειτόνων μας νέα διευθέτησις των συνόρων μας και η εκ τον προτέρων αποδοχή των δυσμενών όρων του συμφώνου ειρήνης. Όντως, ο σύντροφος Στάλιν έφερεν εις πέρας τους σκοπούς του, σχετικώς προς την Αλβανίαν, Γιουγκοσλαβίαν και Βουλγαρίαν, δίδων εις αυτάς τα όσα ήθελαν εις βάρος μας...». (Βιβλίον «Δημοκρατία και Ολοκληρωτισμός 1946-1949 - Το χρονικόν του Συμμοριτοπολέμου», Εκδόσεως «Εθνικού Ιδρύματος Αμύνης», σελίς 210 και F. Α. VOIGT «THE GREEK SEDITION» - «Η Ελληνική ανταρσία»).

    Επιβεβαίωσιν των ανωτέρω, δηλαδή ότι ή εξαπολυθεισα, από του 1945, υπό του Κ.Κ.Ε. και των Σλάβων γειτόνων μας επίθεσις, απέβλεπεν εις την υποδούλωσιν της Μακεδονίας, παρέχει και το περιεχόμενον της ομιλίας του πρωθυπουργού της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» των Σκοπίων. Ούτος, εις εκφωνηθέντα λόγον του, την 10ην Απριλίου 1947, μεταξύ άλλων, είπε:

«Το βασικόν πρόβλημα σήμερον αποτελεί η ενίσχυσις και η ανάπτυξις της αδελφότητος εν όπλοις και της ενότητος του Μακεδόνικου λαού και του Ελληνικού λαού εναντίον τον μοναρχοφασισμού και των Αγγλοαμερι-κανών ιμπεριαλιστών, προς αποκατάστασιν ελευθέρας και ανεξαρτήτου Ελλάδος. Η πραγματοποίησις της νίκης αυτής θα επιφέρη και την λύσιν τον ζητήματος των εθνικών δικαιωμάτων των αδελφών μας εις την Μακεδονίαν του Αιγαίου»...

Ιστορικές Μνήμες
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ