3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1977 : ΣΜΗΝΑΓΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΙΚΑΚΗΣ, ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΤΣΟΣ : ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΕΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

Μία αποστολή της Π.Α. και μάλιστα η πρώτη κατά την οποία υπήρξε θυσία στον βωμό της προάσπισης της ασφάλειας της χώρας, υπήρξε αυτή της 339 Μοίρας F-4E (Phantom) της 117 Πτέρυγας Μάχης στην Ανδραβίδα, με χειριστές τους Γιαννικάκη και Πετρούτσο, κατά την οποία το 1977 το αεροσκάφος τους κατέπεσε κατά την διάρκεια αναχαίτισης. Αν και η επίσημη άποψη είναι ότι οι δύο χειριστές σκοτώθηκαν σε εκπαιδευτική πτήση, η αλήθεια είναι άλλη...

Στις 3 Οκτωβρίου 1977 δόθηκε εντολή απογείωσης σε αεροσκάφη της 339 μοίρας για αναγνώριση αγνώστων αεροπορικών στόχων στο Αιγαίο. Όπως απεδείχθη αργότερα, επρόκειτο για αμερικανικά αεροσκάφη Α7, τα οποία συνόδευαν ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας Ρ-3, αλλά και για τουρκικά μαχητικά που είχαν εισέλθει στον Ελληνικό Εθνικό εναέριο χώρο, στην περιοχή της Σκύρου. 

Τα αμερικανικά είχαν απογειωθεί από το αεροπλανοφόρο «Σαρατόνγκα» που έπλεε στην περιοχή, κατά την διάρκεια της άσκησης «Display Determination.

Ένα ζεύγος F-4E απογειώθηκε από την 117 Πτέρυγα Μάχης με εντολή αναγνώρισης και αναχαίτισης των άγνωστων στόχων. Αρχηγός του σχηματισμού (Νο 1) ήταν ο Σμηναγός Σ. Γιαννικάκης με συγκυβερνήτη τον Ανθυποσμηναγό Δ. Πετρούτσο. Όταν τα Ελληνικά μαχητικά έφθασαν στις Σποράδες και μπήκαν στην διαδικασία αναχαίτισης των Α-7 που προηγήθηκε ήταν σχετικά εύκολη υπόθεση. Η αναχαίτιση όμως του αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας Ρ-3 ήταν κάτι το διαφορετικό, αφού πετούσε με πολύ χαμηλή ταχύτητα και επιπλέον πετούσε σε πολύ χαμηλό ύψος (οι πληροφορίες αναφέρουν 300 πόδια). 

Το Ελληνικό Phantom προσεγγίζοντας το αμερικανικό Ρ-3 είχε φτάσει σε οριακό σημείο. Με τόσο χαμηλή ταχύτητα και σε τόσο μικρό ύψος, όπως διαβεβαιώνουν οι χειριστές της πολεμικής αεροπορίας, ήταν αδύνατο να γίνει οποιοσδήποτε ελιγμός χωρίς το F-4E να μπει σε «απώλεια στήριξης».

Την κρίσιμη στιγμή, έκαναν την εμφάνισή τους δύο αμερικανικά F-14 Tomcat, τα οποία με έναν ελιγμό μπήκαν εμπρός από το Ελληνικό Phantom. Η μόνη λύση για τον Έλληνα χειριστή ήταν να τα αποφύγει. Τότε, έχασε και τον έλεγχο του αεροσκάφους, το οποίο άρχισε να πέφτει. Οι δύο πιλότοι χρησιμοποίησαν αμέσως τα εκτινασσόμενα καθίσματα του F-4E, όμως για μία ακόμη φορά στάθηκαν άτυχοι...

Όταν τα καθίσματα εκτινάχτηκαν, το αεροσκάφος πετούσε ανάποδα, με αποτέλεσμα οι πιλότοι να χτυπήσουν στην επιφάνεια της θάλασσας και να σκοτωθούν!

****

Σμηναγός Σταύρος Γιαννικάκης 

Ο Σμηναγός Σταύρος Γιαννικάκης του Μιχαήλ γεννήθηκε το 1948 στο Βαρύπετρο Χανίων. Εισήλθε στην Σχολή Αεροπορίας τον Οκτώβριο του 1966 και αποφοίτησε το Σεπτέμβριο του 1969 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού.

Ανθυποσμηναγός Παναγιώτης Πετρούτσος 

Ο Ανθυποσμηναγός Παναγιώτης Πετρούτσος του Νικολάου, γεννήθηκε το 1953 στην Μέλισσα Ηλείας. Εισήλθε στην Σχολή Ικάρων τον Οκτώβριο του 1972 και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1976 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού.

Ευγνωμοσύνη της Πολιτείας

Το περιστατικό αυτό συγκλόνισε και συγκίνησε την κοινή γνώμη, το υπουργείο Αμύνης και την Πολεμική Αεροπορία, οι οποίοι τίμησαν τους δύο αυτούς ήρωες με πολλούς τρόπους. Προς τιμήν τους συνέταξαν το εγχειρίδιο κανόνων εμπλοκής "Γιαννικάκης", το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Σημειώνεται ότι ο Σμηναγός Γιαννικάκης υπήρξε εμπνευστής συγκεκριμένου ελιγμού αναχαίτισης.

Οι θυσίες των Ελλήνων πιλότων δεν είναι μόνο αυτές, είναι και πλήθος άλλων, οι οποίοι θυσιάστηκαν κατά την εκπαίδευσή τους, για να είναι ετοιμοπόλεμοι για τις αναχαιτίσεις ή από την κόπωση των αεροσκαφών, του προσωπικού και των μέσων, λόγω των αναχαιτίσεων.

Κάθε πτώση Ελληνικού μαχητικού αεροσκάφους, ανεξάρτητα αν έχει ή όχι θύματα, είναι πράγματι μία θυσία στην προάσπιση των Εθνικών μας δικαιωμάτων και είναι ίδια με αυτές των Γιαννικάκη-Πετρούτσου το 1977.

****

Σμηναγός Σταύρος Γιαννικάκης

Ανθυποσμηναγός Παναγιώτης Πετρούτσος

ΑΘΑΝΑΤΟΙ

http://peripatrhs.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5447.html