Ο επικός αγώνας που έγινε σε απάντηση της απόφασης των Μεγάλων Δυνάμεων να αποδώσουν το βόρειο τμήμα της ενιαίας Ηπείρου στο νεοσύστατο τότε αλβανικό κράτος, είχε ως αποτέλεσμα την αναγνώριση της Αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου εντός του αλβανικού κράτους, με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας στις 17 Μαΐου 1914 από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την ίδια την Αλβανία.
Η διακήρυξη της Αυτονόμου Ηπείρου έγραφε μεταξύ άλλων: «Μας αποσπώσιν από τα αγκάλας της μητρός μας Ελλάδος. Μας αρνούνται την ανεξαρτησίαν. Μας αρνούνται την αυτοδιοίκησιν εν τω Κράτει τω Αλβανικώ. Μας αρνούνται και αυτάς ακόμη τας εγγυήσεις αίτινες ηδύναντο να περιφρουρήσωσι λυσιτελώς την ζωήν, την θρησκείαν, την περιουσίαν, την ύπαρξιν μας την εθνικήν. Μας φέρουσιν εις τελείαν απόγνωσιν».
Η κατάσταση όπως περιγράφεται τον Φεβρουάριο του 1914 δεν διαφέρει σε πολλά από την σημερινή πραγματικότητα, όπου ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός υφίσταται μία γενοκτονία ήπιας έντασης.
Τους τελευταίους μήνες βιώνουμε ένα νέο κύμα βίας και τρομοκρατίας από την αλβανική πλευρά.
Στη Χιμάρα έχει δρομολογηθεί η κατεδάφιση οικιών και άλλων κτιρίων που ανήκουν σε Έλληνες με το πρόσχημα της «οικιστικής ανάπτυξης», ενώ σημειώνονται καταπατήσεις της εκκλησιαστικής περιουσίας στην Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων στους Δρυμάδες και στην Ιερά Μονή των Αγίων Σαράντα στο λόφο πάνω από την ομώνυμη πόλη.
Στα χωριά του Δήμου Φοινίκης εκτός από τις γνωστές χρόνιες υποθέσεις υφαρπαγής ιδιοκτησίας, τους τελευταίους μήνες εμφανίζονται όλο και πιο συχνά ψευτο-ιδιοκτήτες που διεκδικούν τη γη μας ως απόγονοι αγάδων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στην Δρόπολη, από τον Δεκέμβριο του 2016 έχουν σημειωθεί περισσότερες από 150 διαρρήξεις σε σπίτια και εκκλησίες της περιοχής, εντείνοντας το κλίμα ανασφάλειας και φέρνοντας τους μόνιμους κατοίκους σε κατάσταση απόγνωσης.
Παράλληλα συνεχίζεται σταθερά η τακτική της δημογραφικής αλλοίωσης, της συρρίκνωσης της Ελληνικής Παιδείας στα δημόσια μειονοτικά σχολεία, όπως και ο περιορισμός της αναγνώρισης του Ελληνισμού από το αλβανικό κράτος σε μόλις 99 χωριά.
Για αυτούς τους λόγους, ο Εθνικός Σύλλογος «Βόρειος Ήπειρος 1914» προβάλλει σήμερα, 103 χρόνια μετά την διακήρυξη της Αυτονόμου Β. Ηπείρου, το αίτημα της Αυτονομίας, ως την ελάχιστη νομική βάση που δικαιούται για την σωτηρία του ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός.
Σε μία Αυτόνομη Βόρειο Ήπειρο θα σταματήσει η πληθυσμιακή αλλοίωση και η υφαρπαγή των περιουσιών, θα αποκατασταθεί το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων ενώ θα διδάσκεται σωστά η Ελληνική Παιδεία και θα διαφυλάσσεται ο Ελληνικός Πολιτισμός.
Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση, τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας και την διεθνή κοινότητα να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αίτημα μας.
Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου