Οι εκατοντάδες χιλιάδες Σύροι πρόσφυγες που έχουν φτάσει στην Ευρώπη μπορούν να συγκροτήσουν έναν στρατό για να πολεμήσουν για την ελευθερία της χώρας τους, είπε ο Πολωνός και μόνο ορισμένοι ιδεοληπτικοί της ιδεολογίας του «λιάζομαι», θα μπορούσαν αξιωματικά να διαφωνήσουν μαζί του.
Ο Πολωνός όμως αναφέρθηκε σε μια ακόμα αλήθεια που πονάει την οποία τα ΜΜΕ δεν αγγίζουν. «Δεκάδες χιλιάδες νέοι άνδρες πηδούν από τα φουσκωτά πλοιάριά τους, με τα iPad στο χέρι και αντί να ζητήσουν πρώτα να πιουν ή να φάνε, ρωτάνε πού θα φορτίσουν το κινητό τους. Όλοι αυτοί θα μπορούσαν να πολεμήσουν για την ελευθερία της χώρας τους, με τη βοήθειά μας», είπε.
Ο Βαζικόφσκι είπε πως η Πολωνία δεν θέλει να στείλει στρατιώτες της πολεμήσουν για τη Συρία, την στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες άλκιμοι Σύροι άνδρες πίνουν τον καφέ τους στην κεντρική λεωφόρο του Βερολίνου, ή άλλων ευρωπαϊκών πόλεων.
Φυσικά, για τους διαφόρους «προοδευτικούς» δεν τίθεται θέμα, αφού πατρίδα μας είναι όλη Γη και βεβαίως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Το ίδιο ισχύει και για τα ΜΜΕ, σε όλη την Ευρώπη, που το μόνο που κάνουν είναι να προβάλουν το πολιτικά «ορθό».
Λίγους μήνες πριν, απέναντι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, Σύροι πρόσφυγες έκαναν απεργία πείνας ζητώντας την παραχώρηση ταξιδιωτικών εγγράφων. Μαζί τους απεργούσε, στα διπλανά ταχυφαγεία και γνωστός, ολίγον γραφικός, βουλευτής.
Οι περαστικοί με έκπληξη κοιτούσαν τους πρόσφυγες απεργούς πείνας να φωτογραφίζουν την αλλαγή φρουράς των Ευζώνων με τα απαστράπτοντα iPad 6 τους. Πως περιμένουμε να μην ξιφουλκήσουν χώρες όπως η Πολωνία, όπου πρόσφατα είχαμε κυβερνητική αλλαγή επί το συντηρητικότερον, αφού σε τέτοιες περιστάσεις εμφανίζεται τάση… περιχαράκωσης;
Αντιλαμβανόμαστε, ότι πολλών η αντίδραση θα είναι η γνωστή συνωμοτική: Αυτοί που αποσταθεροποίησαν τη χώρα, ας πάνε τώρα να βρουν τρόπο να σταματήσουν τη σύγκρουση. Το ερώτημα είναι απλό… Όταν «αυτοί» που κάνουν τέτοιες δουλειές επιχειρούν μέσω οργανωμένων πολιτικών αντιδράσεων να αποσταθεροποιήσουν άλλες χώρες, ευρωπαϊκές, όχι μεσανατολικές η αντίδραση πρέπει να είναι «πολιτική» ή να μας αρχίζουν στα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Και όταν οι «άλλοι», της απέναντι πλευράς, που επιχειρούν να κάνουν ακριβώς το ίδιο με μοχλό τη χρηματοδότηση όσων έχουν την προδιάθεση να ταυτιστούν μαζί τους, ανεξαρτήτως του πόσο ακραίοι – αριστερά ή δεξιά – είναι, οφείλουμε την ίδια αντίδραση, ναι ή όχι; Διότι αν κι εκεί πούμε να πάνε να τα μπαλώσουν όσοι ευθύνονται για την αποσταθεροποίηση, ζήσε Μάη μου…
Και τέλος, μήπως να μας προβλημάτιζε και η διαφορετική έκβαση αναλόγως της γεωγραφικής προέλευσης της χώρας; Διότι στη Συρία, μια πολιτική διαμαρτυρία έχει καταλήξει σε έναν εμφύλιο που προσφάτως ξεπέρασα τα 300.000 θύματα, με τους εμπολέμους να είναι λίγο περισσότεροι από 100.000 ψυχές.
Μια τελευταία παρατήρηση. Τελικά ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός στη σύγκρουση στη Συρία; Καμία αντίρρηση ότι ανιστόρητα μυαλά έχουν παίξει ρόλο στο να ξαμολήσουν ένα τέρας, αυτό των μισάνθρωπων του ISIS. Το ότι υπήρχε όμως εκεί τέτοια ποιότητα εγκεφάλων για να χειραγωγηθεί, δεν δείχνει να απασχολεί κανέναν από τους ευαίσθητους.
Το εγγενές πρόβλημα που υφίσταται στις ακραίες εκφάνσεις στο Ισλάμ δεν τους απασχολεί. «Είμαστε όλοι αδέλφια» και «ανοίξτε» τα σύνορα», ακούς από κουφιοκεφαλάκηδες, που δεν αντιλαμβάνονται ότι και το δικό τους κεφάλι θα… κυκλοφορούσε απελευθερωμένο από την υποχρέωση να ακολουθεί τους ώμους και τον υπόλοιπο κορμό, όπως καθενός άλλου, όταν έχεις να κάνεις με ισλαμιστές υπανθρώπους αυτού του φυράματος.
Και οι θεωρίες τους, τις οποίες έχουν την πολυτέλεια να αρθρώνουν εξαιτίας του συστήματος που πολεμούν να καταστρέψουν, θα κατέληγαν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας μαζί τους, όπως συμβαίνει πάντα με τους κατά Λένιν (;) «χρήσιμους ηλίθιους».
http://www.defence-point.gr/news/?p=141308
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου