Καίτοι η ανακάλυψης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων έγινε το 1973 στον κόλπο της Καβάλας, Πρίνος και South Kavalla, και μετά στο Θρακικό πέλαγος η έρευνα υδρογονανθράκων ουσιαστικά σταμάτησε με την ανακάλυψη του κοιτάσματος αργού πετρελαίου στο Κατάκολο.
Το 1990 βλέπουμε μια νέα δραστηριότητα από την ΔΕΠ-ΕΚΥ στο Ιόνιο με την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ήπειρο, δυτικά της Κέρκυρας και τον Πατραϊκό κόλπο. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η ΔΕΠ-ΕΚΥ είχε κάνει στο Ιόνιο 9000 χιλιόμετρα δισδιάστατες γεωφυσικές έρευνες οι οποίες δυστυχώς δεν αξιολογήθηκαν και οι οποίες εκ των υστέρων, μετά από 16 χρόνια, έδειξαν ότι υπήρχαν 6 μεγάλες δομές με υδρογονάνθρακες.
Από το 1997 έως το 2011 είναι η μαύρη περίοδος όσον αφορά την έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Αυτή η περίοδος συμπίπτει με την αποκαθήλωση της ΔΕΠ-ΕΚΥ, το κλείσιμο της διεύθυνσης Ενεργειακών Πρώτων Υλών του ΙΓΜΕ και εν συνεχεία της υποβάθμισης του ΙΓΜΕ αλλά και την προσπάθεια 2 υπουργών Παιδείας να διαλύσουν όλα τα τμήματα των ΤΕΙ και ΑΕΙ που ασχολούνται με την έρευνα των υδρογονανθράκων και των στερεών καυσίμων. Είναι η εποχή που μπαίνει στην Ελλάδα το Ρωσικό φυσικό αέριο… ΣΥΜΠΤΩΣΗ;
Από το 2011 αρχίζει πάλι η δραστηριότητα στον τομέα της ανίχνευσης, εντοπισμού και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων καίτοι υπήρχαν τεράστιες αντιρρήσεις. Οι επιστήμονες Ζελιλίδης, Μαραβέλιας, Κονοφάγος και Φώσκολος δημοσιεύουν εργασίες όπου δείχνουν την ύπαρξη υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, ενώ ταυτόχρονα ο υφυπουργός ΥΠΕΚΑ, καθηγητής Μανιάτης, προκηρύσσει γεωφυσικές έρευνες σε μια έκταση 220.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε Ιόνιο και Κρήτη καίτοι υπήρχαν τεράστιες αντιρρήσεις από την υπουργό Ντίνα Μπιρμπίλη και τον διάδοχό της στο ΥΠΕΚΑ, κύριο Παπακωνσταντίνου.
Μάλιστα, η κυρία Μπιρμπίλη έστειλε και επιστολή στο Ευρωκοινοβούλιο μαζί με την Ιταλίδα ομόλογο της για να σταματήσουν οι έρευνες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Και βεβαίως δεν ήταν οι μόνοι υπουργοί ΥΠΕΚΑ που δεν ήθελαν να γίνουν ούτε έρευνες για την ανακάλυψη κοιτασμάτων αλλά ούτε και αξιοποίηση των ήδη ανευρεθέντων κοιτασμάτων. Στην πρόσκληση του υφυπουργού ΠΕΚΑ ανταποκρίθηκαν 8 εταιρείες γεγονός που μεταφράζεται ότι οι εταιρείες γνώριζαν ότι υπήρχαν κοιτάσματα υδρογονανθράκων διότι τα έξοδα της έρευνας, περίπου $70 εκατ., θα επιβάρυναν τις ίδιες τις εταιρείες.
Επιπροσθέτως, 3 εταιρείες, η Γαλλική CGG Veritas, η Αγγλική SPECTRUM η Νορβηγική TGS-NOPEC, είχαν κάνει παράνομα έρευνες νότια της Κρήτης άρα η συμμετοχή τους έδειχνε καθαρά την ύπαρξη υδρογονανθράκων. Γιατί να συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό όταν δεν θα υπήρχαν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Άρα η συμμετοχή τους ήταν ένας δεύτερος δείκτης ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο νότιο Κρητικό Πέλαγος (Λιβυκό).
Τελικά, η άδεια ερευνών δόθηκε στα μέσα του Νοέμβρη του 2013 στην Νορβηγική PGS η οποία καίτοι ήλπιζε να τελειώσει σε 60 μέρες κράτησε 110 μέρες, με κόστος έρευνας $100 εκ. έναντι του προβλεφθέντος $70 εκ., διότι βρήκε πολύ ενδιαφέρουσες περιοχές, εικόνα 1. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πυκνότητα των γεωφυσικών γραμμών νοτιοδυτικά της Κρήτης που σημαίνει ύπαρξη υδρογονανθράκων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ακριβώς στην ίδια περιοχή έκαναν γεωφυσικές έρευνες μια άλλη Νορβηγική εταιρεία η TGS-NOPEC το 2005 και η Γαλλική εταιρεία γεωφυσικών ερευνών CGG Veritas, εικόνα 2. Επίσης στον σχετικά πρόσφατο χάρτη, εικόνα 3, ο καθηγητής Ryan του πανεπιστημίου της Columbia δείχνει την ύπαρξη κοιτασμάτων βιογενούς φυσικού αερίου που προήλθαν από τις παλαιολιμνοθάλασσες που υπήρχαν στην Μεσόγειο κατά το Μέσο Μιόκαινο, εικόνα 4.
Αυτές οι παλαιολιμνοθάλασσες ανέπτυξαν τεράστιες ποσότητες υδροχαρών φυτών που με τον θάνατό τους και την σήψη παρήγαγαν τεράστιες ποσότητες βιογενούς μεθανίου που αποθηκεύτηκε στους προϋπάρχοντες κορραλογενείς υφάλους. Και βεβαίως μετά το πέρας των γεωφυσικών ερευνών ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είπε:
“Αυτή την περιοχή θα την εκμεταλλευτούμε με σύζευξη της Μάλτας, διότι η περιοχή καίτοι βρίσκεται εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, η μεταφορά του γεωτρητικού υλικού που θα γίνει με ελικόπτερα χρειάζεται την έγκριση της Μάλτας, διότι το κοίτασμα βρίσκεται εντός του FIR της Μάλτας και όχι εντός του FIR Αθηνών. Αυτή η περιοχή που πιθανόν να περιέχει κοιτάσματα της τάξης των 6 δις ισοδυνάμου βαρελιών πετρελαίου, για άγνωστους λόγους, δεν δόθηκε προς έρευνα και εκμετάλλευση
.
Παράλληλα με την έρευνα πού έκανε η PGS, ο υπουργός Γιάννης Μανιάτης έδωσε, για επανεξέταση, στην ίδια εταιρεία γεωφυσικές γραμμές 9.000 χιλιομέτρων που είχε κάνει η ΔΕΠ-ΕΚΥ, πριν καταργηθεί, στο Ιόνιο και τα οποία κληρονόμησαν τα ΕΛΠΕ, εικόνα 5. Λόγω φόρτου εργασίας, η PGS προκηρύσσει μειοδοτικό διαγωνισμό για να μελετηθούν τα παλαιά γεωφυσικά στοιχεία από μια άλλη εταιρεία. Τον διαγωνισμό τον κέρδισε η Geonergy από το Χιούστον της οποίας πρόεδρος είναι ο Ελληνοαμερικανός γεωφυσικός Αντώνης Βασιλείου.
Τόσο τα παλαιά γεωφυσικά στοιχεία πού είχαν στα χέρια τους ΔΕΠ-ΕΚΥ και τα ΕΛΠΕ όσο και αυτά που έκανε η PGS έδειχναν σαφέστατα τον πλούτο σε υδρογονάνθρακες που είχαμε και έχουμε. Έτσι ο υπουργός ΠΕΚΑ καλεί και την Γαλλική εταιρεία BEICIP/FRANLAB και προχωρεί στην οικοπεδοποίηση του Ιονίου και του Λιβυκού Πελάγους δημιουργώντας 20 θαλάσσια οικόπεδα ενώ με την πολιτική του OPEN DOOR POLICY ανοίγει 2 θαλάσσια οικόπεδα και 4 χερσαία, εικόνα 6.
Τα χερσαία οικόπεδα της Δυτικής Ελλάδας μοιράστηκαν μεταξύ των ΕΛΠΕ και της Energean Oil Co. ενώ από τα θαλάσσια μπλοκ τα οικόπεδα 1 και 10 (Filet Mignon… 2 δις βαρέλια και 500 δις Μ3 φυσικού αερίου αντιστοίχως) έχουμε προσφορές από τα ΕΛΠΕ και το οικόπεδο 2 δόθηκε πρόσφατα στην κοινοπραξία TOTAL+EDISSON+ΕΛΠΕ, εικόνα 7.
Αν σε αυτά τα δεδομένα προσθέσουμε ότι την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Θρακικού Πελάγους, άνω των 1,5 δις βαρέλια αργού πετρελαίου, έχει η κοινοπραξία CALFRAC, 75% και ΕΛΠΕ 25% βλέπουμε ξεκάθαρα ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Το γνωρίζουν δύο Ελληνικές εταιρείες, το γνωρίζουν ο τέως πρωθυπουργός Σαμαράς και ο πρώην υπουργός ΠΕΚΑ καθηγητής Μανιάτης.
ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΡΟΣ ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
DEFENCEPOINT
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου