Την 13η Ιανουαρίου του 1822 λαμβάνει χώρα η Α´ Εθνική
Συνέλευση στην Επίδαυρο. Το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος» που
προέκυψε από αυτή, είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Στις
παραγράφους ρδ’ και ρε’ υπάρχει η πρώτη απόφαση για τη μορφή της
ελληνικής σημαίας. Το Πολίτευμα καθιέρωσε τα χρώματα κυανό και λευκό και
ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.
Τα χρώματα της επιλέχτηκαν για να θυμίζουν το μπλε του Αιγαίου και το λευκό των αφρισμένων κυμάτων του.
Ακόμα και οι γραμμές της σχεδιασμένες 9 σε αριθμό όσες ακριβώς
και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης «Ελευθερία ή
Θάνατος» ενώ ο περήφανος λευκός Σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των
Ελλήνων στην Ορθοδοξία καθώς και τη συμβολή της Εκκλησίας στο σχηματισμό
του Ελληνικού Κράτους.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ( τέλος 7ου αι. π.Χ. και εξής) τα
σημεία ή επισήματα στις ασπίδες τους και στην πρώρα των πλοίων, για να
αναγνωρίζονται εύκολα μεταξύ τους οι στρατιώτες των μονάδων
(Λ=Λακεδαιμόνιοι, Σ=Σικυώνιοι, παραστάσεις θεών ή συμβόλων τους, ζώων,
μυθικών όντων κλπ). Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιούσε στο στράτευμα του
σημαίες πορφυρού (=κόκκινου) υφάσματος, που ονομάζονταν φοινικίδες και
τοποθετούνταν στην κορυφή των σαρισ(σ)ών (=επιμήκων δοράτων).
Σημαίες και λάβαρα με το σύμβολο του σταυρού χρησιμοποιήθηκαν για
πρώτη φορά από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά την εποχή του Μεγάλου
Κωνσταντίνου.Στη μεταβυζαντινή εποχή σημαίες με το σύμβολο του σταυρού
είχαν χρησιμοποιηθεί από τους Έλληνες σε διάφορες εποχές σε περιπτώσεις
εξεγέρσεων. Δημοτικά τραγούδια των αρματολών του 17ου και 18ου αιώνα
αναφέρουν ότι αυτοί είχαν φλάμπουρα με τον σταυρό και άλλα θρησκευτικά
σύμβολα.
Κατά την Τουρκοκρατία οι επαναστατικές σημαίες έφεραν παράσταση με
τον Δικέφαλο Αετό ή με Σταυρό. Στις 26 Φεβρ. 1821 υψώθηκε στο Ιάσιο της
Μολδαβίας η πρώτη σημαία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας, που χρησιμοποίησε ο
Αλέξανδρος Υψηλάντης στον ηρωικό αγώνα του κατά των Τούρκων. Στη μία
όψη έφερε την εικόνα του Σταυρού και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης
και την επιγραφή «Εν τούτω νίκα» και στην άλλη παράσταση του Φοίνικος
και την επιγραφή «Εκ της κόνεώς μου αναγεννώμαι». Σχεδόν ένα μήνα
αργότερα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε στη Μονή Αγίας Λαύρας το
περίφημο λάβαρο της Επαναστάσεως. Είχε ορθογώνιο σχήμα και απεικόνιση
της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Η σημαία του λευκού σταυρού σε μπλε φόντο χρησιμοποιήθηκε από το
στόλο που με αρχηγό το Γιάννη Σταθά και υπαρχηγό το Νικοτσάρα
πραγματοποιούσε επιδρομές σε παράλια του βόρειου Αιγαίου το 1807. Αυτή
ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο. Σε
αυτή ο ηγούμενος Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη,
Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη
διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη, τους Λαζαίους, τον
Αναστάσιο Καρατάσο, τον Λιόλιο Ξηρολειβαδίτη, τον Νικόλαο Τσάμη και
πολλούς άλλους. Οι καπεταναίοι είχαν συγκεντρωθεί στο Μοναστήρι για να
σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους για την Επανάσταση. Παραλλαγή της
ήταν η σημαία του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το μπλε εσωτερικό του ράσου
του και την φουστανέλα ενός συμπολεμιστή του
Στο βιβλίο με τίτλο «Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1821-1997»,
εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ, αναφέρεται: «Με την επιλογή του κυανού, του χρώματος
του ουρανού, υποδηλώνεται η θεότητα του Αγώνα, αφού ο Θεός ενέπνευσε στο
έθνος τη μεγαλουργή ιδέα, παρότι αδύνατο και άοπλο, να αναλάβει και να
φέρει σε αίσιο πέρας τον άνισο εκείνο αγώνα.
Με το λευκό υποδηλώνεται ο καθαρός, άμωμος και αγνός σκοπός των
Ελλήνων που μοναδική τους επιδίωξη ήταν η απελευθέρωση και η ανεξαρτησία
του έθνους και η απαλλαγή του από την πολύχρονη σκληρή τυραννία.
Εξάλλου, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι εννέα κυανόλευκες
ταινίες αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές της φράσης «Ελευθερία ή
Θάνατος», που ήταν και ο όρκος των παλικαριών της Επαναστάσεως».
Η σημαία μας, το ιερότερο σύμβολο του Έθνους, περικλείει στις
πτυχές της τους αγώνες, τις θυσίες και τις μαρτυρίες της ελληνικής
ψυχής, εκφράζει την εθνική μας ενότητα, τη θρησκευτική μας πίστη,
ενσαρκώνει τα οράματα του λαού μας για ελευθερία και δημοκρατία, εμπνέει
και μεταμορφώνει τους πολεμιστές σε ήρωες και μας ωθεί μπροστά, μόνο σε
νικηφόρες μάχες.
Η Ελληνική Σημαία, ως το πλέον ιερό σύμβολο, μας υπενθυμίζει
το χρέος μας έναντι του Έθνους και την υποχρέωση μας να θυσιάζουμε τη
ζωή μας, υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα. Η μεγαλύτερη, λοιπόν, τιμή για κάθε
Έλληνα και Ελληνίδα είναι ο θάνατος για την Πατρίδα και τη Σημαία μας.
iThesis
https://www.ithesis.gr/istoria/tin-13h-ianoyarioy-tou-1822-i-elliniki-simaia-egine-to-simvolo-tou-genous/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου