ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ : ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ

Του Δημήτρη Νατσιού

Δασκάλου-Κιλκίς

_Τρία πράγματα μάς θυμίζουν τον χαμένο παράδεισο: το άρωμα των λουλουδιών, το κελάιδισμα των πουλιών και το γέλιο των παιδιών_

_Ντοστογιέφσκι_

_ _

Ό,τι ακολουθεί γράφεται κυρίως για παιδιά του Δημοτικού σχολείου. Να σημειώσω κατ’ αρχάς αυτό το όμορφο που γράφει ο μέγας διδάσκαλος, ο άγιος Χρυσόστομος: τα παιδιά είναι χρυσά αγάλματα που στολίζουν το σπίτι∙ «Νόμισον αγάλματα χρυσά έχειν επί της οικίας τους παίδας». Τώρα βέβαια, λόγω συνθηκών, τα χρυσά μας αγάλματα καθηλώθηκαν «εις τας οικίας», τα σχολεία, τα φροντιστήρια έκλεισαν, οπότε το κοχλάζον νεανικό τους αίμα, απαιτεί τιθάσευση ή κάπου να διοχετευτεί.

_ _Ο Αριστοτέλης στην «Ρητορική» σημειώνει τα εξής, διαχρονικώς εύστοχα, για τα νιάτα: «Οι μεν ουν νέοι…. ευμετάβολοι δε και αψίκοροι προς τας επιθυμίας, και σφόδρα μεν επιθυμοῦσι ταχέως δε παύονται· οξείαι γαρ αι βουλήσεις και ου μεγάλαι, ώσπερ αι των καμνόντων δίψαι και πείναι. και θυμικοὶ και οξύθυμοι και οίοι ακολουθείν τη οργή. και ήττους εισὶ του θυμού· διὰ γαρ φιλοτιμίαν ουκ ανέχονται ολιγωρούμενοι, αλλά αγανακτούσιν αν οίωνται αδικείσθαι». Και σε μετάφραση: «Οι νέοι λοιπόν…. αλλάζουν εύκολα επιθυμίες και τις χορταίνουν γρήγορα: οι επιθυμίες τους είναι σφοδρές, ξεθυμαίνουν όμως γρήγορα· γιατί η όρεξή τους για κάτι είναι έντονη, διαρκεί όμως λίγο, όπως ακριβώς η δίψα και η πείνα —κάθε λίγο και λιγάκι— των αρρώστων. Παραφέρονται εύκολα, είναι ευέξαπτοι και ρέπουν στο να αφήνονται να παρασυρθούν από το θυμό τους. Δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στις παρορμήσεις τους· γιατί η αγάπη τους για την τιμή τούς κάνει να μη μπορούν να ανεχθούν την περιφρόνηση, αλλά αγανακτούν όταν πιστεύουν ότι αδικούνται».

 Κατ’ αρχάς δεν χρειάζεται να πανικοβληθούν οι γονείς. Και ένας και δυο μήνες χωρίς σχολικά μαθήματα δεν υπάρχει πρόβλημα, η απώλεια είναι ασήμαντη, όλα μπορούν να αναπληρωθούν. Κάθε Σεπτέμβριο, όταν παραλαμβάνουμε μαθητές μετά τις θερινές διακοπές, οι περισσότεροι δάσκαλοι αφιερώνουμε έναν και δύο μήνες σε επαναλήψεις, σε ανατροφοδότηση των γνώσεων. Άρα «μη ταρασσέσθω υμών η καρδία» αγαπητοί γονείς. Αρκετό τρόμο ενσπείρουν τα κανάλια της συμφοράς. Και καλό είναι τα παιδιά να μην παρακολουθούν τις μακάβριες ειδήσεις, ο οποίες μαυρίζουν και φαρμακώνουν την ψυχή τους. Όχι για να κρυβόμαστε υποκριτικά, αλλά γιατί ο νους των μικρών παιδιών δεν χωράει το κακό, οπότε το μόνο που αποφέρει μια τέτοια ενημέρωση είναι να διαταράσσεται η πνευματική τους ισορροπία.

Είναι βέβαιο ότι τώρα με τον εγκλεισμό ξεβράστηκε το τεράστιο πρόβλημα που λέγεται διαχείριση του ελεύθερου χρόνου και κυρίως πώς θα κρατήσουμε το μέτρο με τις νέες τεχνολογίες.

Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο με την τεράστια αποθήκευση πληροφοριών δημιουργεί στο χρήστη του, ιδίως στις νεότερες ηλικίες, την ολέθρια ψευδαίσθηση ότι ο ίδιος κατέχει και έχει κατακτήσει αυτές τις γνώσεις. Το θεωρεί, τρόπον τινά, ως προέκταση, εξάρτημα της μνήμης του. Γι’ αυτό η μελέτη θεωρείται πια χάσιμο χρόνου, γίνεται αντικείμενο χλεύης, πράγμα καταστρεπτικότατο για την γλώσσα και την σκέψη. Θύματα αυτής της απώλειας είναι πολλές φορές και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί. Κάποτε λέγαμε «έχει μεταδοτικότητα», όταν θέλαμε να επαινέσουμε το δάσκαλο. Η μεταδοτικότητα είναι «τέχνη τεχνών» που τα θεμέλιά της «τρέφονται» από την αγάπη προς τους μαθητές «ουδέν ούτω προς διδασκαλίαν επαγωγόν ως το φιλείν και φιλείσθαι» κατά τον άγιο Χρυσόστομο – και βέβαια, την βαθιά γνώση του αντικειμένου, αποκύημα πολλής μελέτης. Σήμερα λέμε πως είναι επικοινωνιακός. Η διαφορά μεταξύ μετάδοσης και επικοινωνίας είναι τεράστια. Μετάδοση σημαίνει παιδεία. Επικοινωνία σημαίνει εντυπωσιοθηρία, αμάθεια. Τώρα με την λεγόμενη ασύγχρονη εκπαίδευση, την τηλεδιδασκαλία το πρόβλημα θα ενταθεί. Αυτό ας προσεχθεί γιατί ο «ιός» της εξάρτησης από τις νέες τεχνολογίες είναι δυσίατος και επιβλαβέστατος.

Τι μπορούν λοιπόν να πράξουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδία τους; Εκ πείρας 30 ετών συνεχούς παρουσίας στην τάξη γνωρίζω ότι τα σημερινά παιδιά υστερούν σε τρεις κυρίως τομείς. Με απλά λόγια : στην σωστή και στρωτή ανάγνωση κειμένων. Στην ορθογραφία. Και στα μαθηματικά, την ανεπάρκεια στις τέσσερις πράξεις κλασμάτων και δεκαδικών αριθμών και στην λύση προβλημάτων.

Για την ανάγνωση. Θυμάμαι είχα διαβάσει ένα βιβλίο, περί ορθοφωνίας, του αειμνήστου και σπουδαίου ηθοποιού Δημήτρη Μυράτ. Πρότεινε στους άπειρους συναδέλφους του να διαβάζουν «φωναχτά» κείμενα αρχαίων Ελλήνων ή το Ευαγγέλιο. Τα παιδιά μπορούν να κάνουν το ίδιο με βιβλία Ελλήνων συγγραφέων παιδικής λογοτεχνίας. (Θα αναφέρω ονόματα παρακάτω)

Οι γονείς μπορούν να διαβάζουν στα παιδιά τους κείμενα, όπως Βίους αγίων-πάντα συγκινούν- μύθους του Αισώπου, βιογραφίες ηρώων και βιβλία κατάλληλα για τα παιδιά. Οι γονείς είναι παιδαγωγοί και παιδαγωγούμενοι ταυτόχρονα. Τι ευλογημένη εικόνα να διαβάζει ο πατέρας, που συνήθως απουσιάζει, ένα κείμενο για κάποιον ήρωα, ένα απόσπασμα βιβλίου στα παιδιά του. Και ο ίδιος και τα παιδιά του θα το χαρούν και δεν θα το ξεχάσουν….

Είναι λαμπρή ευκαιρία να γίνει αυτό που έπρεπε να υλοποιήσει το υπουργείο Παιδείας. Μαθήματα Πατριδογνωσίας. Να μάθουν τα παιδιά τι σημαίνει Ελλάδα. Γιατί η Παιδεία μας σήμερα ούτε Παιδεία είναι ούτε εθνική. Να σημειώσω παρενθετικώς τα εξής:

Ανέκαθεν η ελληνική παιδεία είχε χαρακτήρα χριστοκεντρικό και εθνοκεντρικό. Πρώτιστος στόχος της ήταν η πνευματική καλλιέργεια του νέου, αποσκοπούσε δηλαδή να οδηγήσει τον μαθητή στην πατριδογνωσία –γλώσσα και παράδοση- στην αυτογνωσία και τελικά στην θεογνωσία, που είναι και το κατ’ εξοχήν ζητούμενο.

Σήμερα όμως η Παιδεία έχει αλλοτριωθεί σε βαθμό επικίνδυνο. Δεχόμενη θανάσιμα χτυπήματα με τις αλλεπάλληλες «αλλα­γές, μεταρρυθμίσεις, αναπτερώσεις και αναγεννήσεις» στα εκπαιδευτικά προγράμματά της, έχει υποστεί ανυ­πολόγιστη καταστροφή, αφού ξένα κέντρα εξουσίας και λήψεως αποφάσεων καθορίζουν ακόμη και αυτό το περιεχόμενο των σχολικών. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έθνους μας, η Γλώσσα, η Ιστορία, η ορθόδοξη Πίστη (τα Θρησκευτικά), πλήττονται εδώ και πολ­λά χρόνια συστηματικά και συνειδητά από φανερούς και κυρίως «αόρατους» εχθρούς. Και με ένα υπουργείο περίπου συνένοχο.

Τι διαβάζουμε; Όπως προανέφερα: Συναξάρια αγίων και ηρώων, Πηνελόπη Δέλτα, Γαλάτεια Σουρέλη, Μυρσίνη Βιγγοπούλου, Αγγελική Βαρελά, μύθους του Αισώπου.

Για την ορθογραφία αντιγραφή κειμένων και ετυμολογία. Για την σπουδαιότητα της ετυμολογίας σημείωνα σε παλαιότερο κείμενό μου με τίτλο: «Ταξίδι στην πάντερπνη ετυμολογία μας».

 ΠΡΏΤΟΝ: Θα κατανοούσαν οι μαθητές την συνέχεια της ελληνικής γλώσσας ότι “είναι κόρη από μεγάλη γενιά, είναι η θυγατέρα της γλώσσας των αρχαίων Αθηναίων συγγραφέων, το σόι της βαστά από τους τραγικούς, τον Πλάτωνα, τον Θουκυδίδη κι από την Καινή Διαθήκη” σημειώνει ο Γιώργος Θεοτοκάς σε κείμενό του το 1939. (Να προσθέσουμε στην απαρίθμηση των γεννητόρων και τον Όμηρο).

ΔΕΎΤΕΡΟΝ: Η ετυμολογία και η διδασκαλία της προξενεί σεβασμό και θαυμασμό στα παιδιά για την γλώσσα.

ΤΡΊΤΟΝ: Πληγή πυορρέουσα σήμερα κατάντησε η ανορθογραφία. Το δε υπουργείο «φρόντισε» να καταργήσει και το μάθημα, το τετράδιο της ορθογραφίας σε μια γλώσσα που η ομορφιά και η απαράμιλλη η σαφήνειά της εδράζονται στις ορθογραφικές τις αποχρώσεις. Η ορθογραφία, η υπακοή στους κανόνες της, είναι μάθημα πειθαρχίας για τα παιδιά, πράγμα που δεν συνάδει με τον αναρχικό….κουκουλοφλώρο της εποχής μας. («Όταν οι εχθροί σου θα έχουν ξεμάθει την ορθογραφία τους να ξέρεις ότι η νίκη πλησιάζει» έλεγε σοφός Ρώσος  γλωσσολόγος). Ίσως δεν λείπει από τον νου των Ελληνομάχων και η καθιέρωση της φωνητικής γραφής, για να γίνουμε επιτέλους… ακραιφνείς Ευρωπαίοι. Ορθογραφία μαθαίνεις κυρίως μέσω της ετυμολογίας τελεία και παύλα. Και ευτυχώς πολλοί δάσκαλοι χρησιμοποιούν τετράδιο ορθογραφίας, κατά παράβασιν των άνωθεν εντολών και διασώζουν ό,τι μπορεί να περισωθεί. (Κάποτε είχαμε και τετράδιο καλλιγραφίας, διότι μας ενδιέφερε και η φιλοκαλία, η νοικοκυροσύνη, η ομορφιά, ο καλλωπισμός. Στα χωριά μας, στην Μακεδονία μας, ακόμη οι μάνες μας χρησιμοποιούν το φουκάλι – η σκούπα, το σάρωθρον- και φουκαλίζουν τις αυλές. Και όμως η λέξη προέρχεται από το φιλοκαλώ, την φιλοκαλία. Το αναφέρει νομίζω και ο σπουδαίος Φ. Κουκουλές στο “Βυζαντινών βίος και πολιτισμός”).

«Ω! γλώσσα της Ρωμηοσύνης, Ω! νικήτρα του θανάτου» γράφει ο Παλαμάς για την πανσεβάσμιο λαλιά μας. Και ο μεγάλος Σολωμός μας κληροδότησε το αειθαλές ρητό: “μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα”. Το ένα συντηρεί το άλλο. Για να αγαπήσουν την “νικήτρα του θανάτου” γλώσσα μας τα παιδιά, πρέπει να αρωματιστούν από την ευωδιαστή ετυμολογία της.

Για τα Μαθηματικά όσοι γονείς μπορούν, και σήμερα, δόξα τω Θεώ, όλοι ξέρουν γράμματα, να βάζουν τα παιδιά τους να κάνουν τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Στους ακεραίους τα μικρότερα, στους δεκαδικούς και τα κλάσματα των μεγαλυτέρων τάξεων.

Να κλείσω με μια παραίνεση. Ναι, περνάμε δύσκολες ώρες. Τα αλαλάζοντα τηλεοπτικά κανάλια, για λόγους τηλεθέασης, τρομοκρατούν. Το «μένουμε σπίτι», αν το διαχειριστούμε σωστά μπορεί να αποβεί ευλογία. (Προσωπικώς το μόνο που μου λείπει είναι η εκκλησία και η τάξη. Όσοι συνάδελφοι απολαμβάνουν την διδασκαλία με καταλαβαίνουν).

Οι γονείς είναι οι αρχιτέκτονες της οικογένειας. Ας μην αναζητούν την τελειότητα. Ας εμπιστευτούν πρώτα την καρδιά τους. Εκεί θα συναντήσουν την θερμουργό αγάπη και την όντως Αγάπη, τον Χριστό. «Τοις αγαπώσι και τα δύσκολα εύκολα γίνεται». Σ’ αυτούς που αγαπούν και τα δύσκολα γίνονται εύκολα, τονίζει ο μέγας παιδαγωγός των γονέων αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ας κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες της λαλίστατης εποχής μας κι ας στραφούμε πίσω στο λόγο του Πλούταρχου: «ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ ΤΟΙΣ ΤΈΚΝΟΙΣ ΠΑΡΈΧΕΙΝ». Με τα έργα μας θα αναθρέψουμε σωστά τα παιδιά και όχι με κούφια λόγια. Ας αντλήσουμε το δροσερό νερό από τη σοφία των προγόνων μας, ό,τι εκλεκτότερο έχει η ανθρωπότητα. Ας σκύψουμε το κεφάλι κάτω από το πετραχήλι του απ. Παύλου: ανατρέφετε τα παιδιά «εν νουθεσία και παιδεία Κυρίου». ΣΙΧΑΘΉΚΑΜΕ, ΤΟ ΞΑΝΑΛΈΩ, ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΩΔΊΕΣ ΤΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΈΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΆΧΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΏΝ. ΕΊΝΑΙ «ΓΕΝΝΉΜΑΤΑ ΕΧΙΔΝΏΝ ΚΑΙ ΛΎΚΟΙ ΒΑΡΕΊΣ». «ΌΛΑ ΤΑ ΈΘΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΟΔΕΎΣΟΥΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΟΎΝ ΕΜΠΡΌΣ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΊ ΠΊΣΩ», ΈΓΡΑΦΕ Ο ΔΗΜ. ΚΑΜΠΟΎΡΟΓΛΟΥ. ΜΕΓΆΛΗ ΚΟΥΒΈΝΤΑ, ΑΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΉΣΟΥΜΕ ΛΊΓΟ, ΌΠΩΣ ΈΛΕΓΑΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΊ. Είναι μακρύς ο δρόμος της ανατροφής των παιδιών μας, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Οι γέροι πελαργοί, όταν γεράσουν, λένε πως τα νέα πουλιά τους παίρνουν στα φτερά τους και τους βοηθούν στο πέταγμα. Ο ΜΈΓΑΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΟΝΟΜΆΖΕΙ ΑΥΤΉΝ ΤΗΝ ΕΞΑΊΣΙΑ ΕΙΚΌΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΌΤΑΤΗ ΦΡΆΣΗ: «ΕΙΣ ΑΝΤΙΠΕΛΆΡΓΩΣΙΝ». Οι γονείς κάνοντας το χρέος τους, έρχεται η στιγμή που τα παιδιά τους, ανταποδίδοντας την ευεργεσία της ανατροφής, τους παίρνουν στα φτερά τους, «εις αντιπελάργωσιν».

ΑΝΤΙΒΑΡΟ
http://www.antibaro.gr/article/26427

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ.

Του Ανδρέα Σταλίδη

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 31 Μαρτίου 2020.

Εν μέσω κρίσης του κορωνοϊού, στις 17 Μαρτίου, το Ισπανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε το πρωτόκολλο ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ήταν η τελευταία εκκρεμής διατύπωση για τη Συμμαχία. Από τις 27 Μαρτίου, τα Σκόπια έγιναν επισήμως το 30ο μέλος του ΝΑΤΟ.

Η ντροπή για τον ακρωτηριασμό της ελληνικής ταυτότητας βαρύνει όσους τον διέπραξαν, τον αποδέχθηκαν, και όσους παρόλο που επί 35 χρόνια μας έλεγαν «Εμείς οι Μακεδόνες», τελικά το γύρισαν στο «Αυτοί οι Μακεδόνες». Υποτίθεται ότι θα πρέπει τώρα να υποδέχονται Μακεδόνες αξιωματούχοι τους ομολόγους τους «Μακεδόνες»! Ασφαλώς και αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αποδεκτό. Σκοπιανούς του λέγαμε επί Ενδιάμεσης Συμφωνίας, έτσι θα τους αποκαλούμε και τώρα.

Θλίψη και οργή για την σπουδή, προκάλεσε και η βεβιασμένη επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών του κ. Δένδια, λίγα μόλις λεπτά(!) μετά την επίσημη ανακοίνωση του ΝΑΤΟ: «Συγχαίρουμε τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ ως το 30ο μέλος της Συμμαχίας. Καλωσορίζουμε τους γείτονές μας στην οικογένεια του ΝΑΤΟ». Είχαν πάθει οξεία «μακεδονίτιδα» οι Σκοπιανοί τόσα χρόνια και χρησιμοποιούσαν τον όρο με κάθε ευκαιρία. Τώρα, κόλλησαν «βορειομακεδονίτιδα» πολλοί Έλληνες και αρέσκονται στην χρήση του.

Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που ενέκρινε το πρωτόκολλο στις 9 Φεβρουαρίου 2019. Τότε, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Κουμουτσκάκος (υπεύθυνος εξωτερικών σχέσεων) διαφωνούσαν, καταψήφιζαν και έλεγαν ότι «η Συμφωνία έχει βαριά ελλειμματική νομιμοποίηση». Τίποτα δεν μεσολάβησε όμως για να ανατραπεί αυτό το έλλειμμα. Ούτε σε 10, ούτε σε 100 χρόνια.

Παραδείγματα. Υπάρχει ένα κράτος με το όνομα «Δημοκρατία της Κίνας». Υπάρχει ένα δεύτερο κράτος με το όνομα «Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας». Το πρώτο, όλοι μας το λέμε «Ταϊβάν». Το δεύτερο το λέμε «Κίνα». Μάλιστα, μέχρι το 1971 η πρώτη κατείχε τη μόνιμη θέση στο ΣΑ του ΟΗΕ, ενώ έκτοτε την κατέχει η δεύτερη. Έχασε τη θέση, έχασε και το όνομα!

Στις 28 Μαρτίου συμπληρώθηκαν ακριβώς 90 χρόνια από τότε που η Τουρκία ανακοίνωσε τη μετονομασία της Κωνσταντινούπολης σε Ιστανμπούλ (1930). Εμείς δεν το αλλάξαμε. Την επομένη, 29 Μαρτίου, συμπληρώθηκαν ακριβώς 150 χρόνια από τη γέννηση του Παύλου Μελά (1870). Δεν ξεχνάμε ούτε τον Μακεδονικό Αγώνα, ούτε το όνομά μας. Μακεδόνες είμαστε εμείς. Όπως οι Κινέζοι δεν μπορούν να γίνουν Σκανδιναβοί, έτσι και οι Σλάβοι δεν μπορούν να γίνουν Μακεδόνες.

Υποβαθμίζουμε τον όρο «βορειοελλαδίτης», ο οποίος κρύβει μία εθελούσια αποφυγή. Ενθαρρύνεται η χρήση των όρων Μακεδόνας, Θραξ και Ηπειρώτης, όπως λέμε Κρητικός ή Πελοποννήσιος και όχι νοτιοελλαδίτης.

Κλείνω με την αντιγραφή ενός εμβατηρίου, όπου στο εξώφυλλο γράφει: «Πωλείται αντί δραχμής προς όφελος του Μακεδονικού Συλλόγου, Εν Αθήναις 1904».

Δὲν θὰ τὴν πάρουν ! ὢ ποτέ ! τὴν γῆν τοῦ Ἀλεξάνδρου,
τοῦ γόνου τοῦ περικλεοῦς τῆς χώρας τῆς εὐάνδρου,
τὴν γῆν τοῦ φιλοσόφου μας, τοῦ πνεύματος κοιτίδα
τὴν τοῦ Ἀριστοτέλους μας πανένδοξον πατρίδα.

Δὲν τὴν πτωοῦσιν οἱ κρωγμοὶ ἁρπακτικῶν κοράκων,
δὲν τὴν γελοῦν θωπεύματα ὑποκριτῶν κολάκων,
τὴν γῆν μας δὲν θ᾿ ἁρπάσωσιν ἀπλήστου ἄρκτου σκλάβοι !…
Δὲν θὰ τὴν πάρουν Βούλγαροι ! δὲν θὰ τὴν πάρουν Σλαῦοι !…

Ποίησις Μακεδόνος
Μουσικὴ Κερκυραίου

Το πώς αποδέχονται ορισμένοι Έλληνες οι απόγονοι των Βουλγάρων να ονομάζονται «Μακεδόνες», ας το σκεφτούν οι ίδιοι.

ΑΝΤΙΒΑΡΟ
http://www.antibaro.gr/article/26436

ΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ Η ΑΟΖ

Του Περικλή Νεάρχου
Πρέσβυ ε.τ.

Η χώρα βρίσκεται ακόμη καθηλωμένη από την περιπέτεια της επιδημίας του κορωνοϊου και προβληματιζόμενη πως αφ’ ενός θα διατηρήσει την κατάσταση υπό έλεγχο και πως θα αντιμετωπίσει αφ’ ετέρου την οικονομική καταστροφή που επιφέρει ο κορωνοϊός στη χώρα. Φαίνεται όμως πως έχει κάποιο νόημα ο Βιβλικός μύθος για τις Δέκα Πληγές του Φαραώ. Το κακό δεν έρχεται μόνο. Συνοδεύεται συνήθως και από άλλα. Ενός κακού, μύρια έπονται, έλεγαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι.

Το άλλο μεγάλο κακό, που επικρέμεται πάνω από τη χώρα, εκτός από την επιδημία και την αναγκαία οικονομική επανεκκίνηση και ανασυγκρότηση, είναι η απειλή στην εθνική της ασφάλεια και άμυνα. Γιατί τώρα αυτή η συζήτηση, όταν η προσοχή μας είναι στραμμένη αναγκαστικά προς την αντιμετώπιση του κορονοϊου και των συνεπειών του; Γιατί η άμυνα δεν αναβάλλεται, όταν η ετοιμότητα είναι επιτακτική και απορρέει από την αντικειμενική εκτίμηση της καταστάσεως και από στοιχειώδη συνετή πρόνοια. Η εκτίμηση για τις Τουρκικές προθέσεις είναι ανησυχητική. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν δεν αποκρύπτει τα σχέδια και τους στόχους του. Αντιθέτως, τα εξαγγέλλει, γιατί επιδιώκει να τα προπαγανδίσει διεθνώς και να τα παρουσιάσει ως δήθεν «δίκαιες» διεκδικήσεις μιας μεγάλης χώρας, που «ασφυκτιά» από τα Ελληνικά νησιά και νησίδια. Επιδιώκει, ταυτοχρόνως, να εκφοβίσει την Ελλάδα, με τον κίνδυνο του πολέμου και να την εξαναγκάσει να δεχθεί συζήτηση για «συνεκμετάλλευση» της δικής της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, υπό την απειλή της επιβολής των διεκδικήσεών της στο ακέραιο, δια της ισχύος.

Οι Τουρκικές απειλές και βλέψεις δεν είναι κενές περιεχομένου. Αποκορύφωμα της Τουρκικής προκλητικότητας είναι η υπογραφή του γνωστού μνημονίου με την Κυβέρνηση Αλ Σάρατζ της Λιβύης, με το οποίο η Άγκυρα «οριοθετεί» θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη, μέχρι και νότια της Κρήτης. Φοβούμενη όμως ότι είναι πιθανόν να καταρρεύσει η κυβέρνηση Αλ Σάρατζ στην Τρίπολη, την οποία προσπαθεί να ενισχύσει στρατιωτικά με κάθε τρόπο, έσπευσε να υποβάλει μονομερώς στον ΟΗΕ, κατά τις προηγούμενες μέρες,, συντεταγμένες για τη “δική” της υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στην περιοχή, ώστε ακόμη και αν καταγγελθεί και ακυρωθεί η συμφωνία της με τη Λιβύη, να έχει κατατεθειμένες συντεταγμένες στον ΟΗΕ, που να στηρίζουν τις διεκδικήσεις της.

Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο σημαντικό, απαραίτητο και επείγον είναι να μην επαναπαυθεί η Ελληνική Κυβέρνηση μόνο σε επιστολές στον ΟΗΕ και σε δηλώσεις στον Τύπο. Είναι άκρως επείγον και επιτακτικό να καταθέσει η Ελλάδα τις δικές της συντεταγμένες, εντός των προβλεπομένων προθεσμιών, όσο παράλογη και παράνομη, με βάση το διεθνές δίκαιο, και αν φαίνεται η Τουρκική ενέργεια και η προβολή γενικά της λεγόμενης «Γαλάζιας Πατρίδας».

Η Τουρκική πλευρά θέλει να προκαταλάβει εκ νέου την Ελλάδα και να ναρκοθετήσει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, υπολογίζοντας ότι δεν έχει συμφωνηθεί ακόμη μεταξύ Ελλάδας και των δύο αυτών χωρών η οριογραμμή τους. Επιδίδεται μάλιστα στο ίδιο δόλιο παιχνίδι που ακολουθεί και στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου. Προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η Κύπρος, ως νησί, δεν έχει, σύμφωνα με τη δική της θεωρία, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, πέρα από τα χωρικά της ύδατα. Προσπαθεί, λοιπόν, να δελεάσει τις γειτονικές χώρες, προσφέροντάς τους μεγάλα κομμάτια της Κυπριακής ΑΟΖ ως δήθεν «δικά τους», με βάση την Τουρκική θεωρία για την ΑΟΖ της Κύπρου. Κατά τον ίδιο τρόπο, προπαγανδίζει προς την Αίγυπτο και τη Λιβύη ότι η οριογραμμή που προτείνει η Ελλάδα για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, «αρπάζει» μεγάλα κομμάτια από τη «δική» τους ΑΟΖ και ότι έχουν συμφέρον να δεχθούν οριοθέτηση με τη δήθεν Τουρκική ΑΟΖ της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Το αρμόδιο Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να ενεργήσει τάχιστα και να καταθέσει, μονομερώς στην ανάγκη, συντεταγμένες, εάν δεν μπορεί να ολοκληρώσει, εντός των απαιτουμένων προθεσμιών, την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο και την Αίγυπτο, τουλάχιστον. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να χειρισθεί το θέμα με την Αίγυπτο με όλη την απαιτούμενη λεπτότητα και διπλωματικότητα, εντός του πλαισίου των φιλικών και συμμαχικών σχέσεων της Ελλάδας με τη χώρα αυτή.

Ο ευκολότερος δρόμος θα ήταν, βεβαίως, η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, που θα ξεκλείδωνε και την οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Η Άγκυρα απειλεί ότι εάν γίνει μια τέτοια κίνηση, θα αντιδράσει βιαίως, γιατί θα ελάμβανε υπόψιν την επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου.Αυτή όμως υπερφαλάγγισε το Καστελόριζο και έφτασε μέχρι νότια της Κρήτης, αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ όλων των νησιών, ακόμη και της Κρήτης. Πολύ χειρότερα ακόμη, η Άγκυρα σχεδιάζει να προχωρήσει και στο επόμενο βήμα, των ερευνών και των γεωτρήσεων στην Ελληνική ΑΟΖ, την οποία παρουσιάζει ως Τουρκική, με την κατάθεση στον ΟΗΕ συντεταγμένων. Που οδηγεί, λοιπόν, ή μη κατάθεση συντεταγμένων από την Ελληνική πλευρά και η μη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο; Ανακόπτει ή παγώνει τις Τουρκικές διεκδικήσεις; Ασφαλώς, όχι. Αντιθέτως, επιτείνεται ο κίνδυνος δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων, υπό την απειλή της χρήσεως βίας και της ισχύος.

Ο Ερντογάν έχει σχεδιάσει από χρόνια την αρπαγή του φιλέτου της ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου, σε συνδυασμό με τα σχέδιά του για γεωπολιτικό έλεγχο της Κύπρου, γεωπολιτική συρρίκνωση της Ελλάδος και επιδίωξη της ηγεμονίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Άρχισε να επιδίδεται γι’ αυτό σε μεγάλους εξοπλισμούς και σε συστηματική ανάπτυξη της Τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Οι εξοπλισμοί αυτοί δεν παρακολουθήθηκαν από την Ελληνική πλευρά, σχεδόν για μια ολόκληρη 15ετία. Αυτό επέτρεψε στην Άγκυρα να προηγηθεί και να αποκτήσει πλεονεκτήματα σε σημαντικούς τομείς. Αναλογίζεται κανείς ποια θα ήταν, π.χ., η ισορροπία στην αεροπορική ισχύ, εάν η Άγκυρα παρελάμβανε κανονικά τα αεροσκάφη 5ης γενεάς F35.

Η κρίση στις Τουρκο –Αμερικανικές σχέσεις, όπως και η κρίση στις σχέσεις με το Ισραήλ, βοήθησε την Ελλάδα, γιατί, π.χ., ανέστειλε και ενδεχομένως ματαίωσε, μεταξύ άλλων, οριστικά την παραλαβή από την Τουρκία των F35. Άλλαξε επίσης πολύ σημαντικά τα διπλωματικά δεδομένα στις σχέσεις με τις δύο αυτές χώρες. Δεν πρέπει όμως η Ελληνική πολιτική να επαναπαύεται, να υπερεκτιμά και να αμελεί υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις και δυσκολίες, την ισορροπία της ισχύος, που είναι η βάση για την εγγύηση της ασφάλειας κάθε χώρας.

Υπήρξε μεγάλη αμέλεια της Ελληνικής πλευράς επί πολλά χρόνια και οι πολιτικές ηγεσίες που άσκησαν την εξουσία αυτή την περίοδο έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες, γιατί η αμέλειά τους ισούται με απραξία ενώπιον καταφανούς εθνικού κινδύνου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντις για να εκτιμήσει και να προβλέψει ότι ο Ερντογάν, που έχει ως κεντρικό στόχο να επιτύχει εθνικά επιτεύγματα μέχρι το 2023, εκατονταετή επέτειο της δημιουργίας του τουρκικού κράτους, δεν θ’ αποπειραθεί να έχει επιτυχίες κατά της Ελλάδος. Πιστεύει ότι από στρατιωτική άποψη έχει το πλεονέκτημα, γιατί η Ελλάδα δεν έχει παραλάβει ακόμη τα αναβαθμισμένα αεροσκάφη F16 Viper, τα οποία θα δώσουν υπεροχή στην Ελληνική Αεροπορία, για μια τουλάχιστον περίοδο. Αντιθέτως, επενδύει πολύ στο Ρωσικό σύστημα S400, το οποίο θέλει να αξιοποιήσει επιχειρησιακά στη μάχη του Αιγαίου και της ΑΟΖ.

Η Τουρκική πλευρά, φοβούμενη την Ελληνική Αεροπορία, έχει καταβάλει, κατά τα τελευταία χρόνια, πολλές προσπάθειες να καλύψει τα κενά που είχε σε αντιαεροπορικά συστήματα βραχέος, μέσου και μακρού βεληνεκούς. Ανέπτυξε δικά της αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού και μεσαίου βεληνεκούς για την κάλυψη κρισίμων στόχων και τη συνοδεία πεζικού και τεθωρακισμένων δυνάμεων και προμηθεύθηκε, με πολύ υψηλό πολιτικό τίμημα, το σύστημα S400 για τη στρατηγική άμυνα.

Κατόρθωσε επίσης να επιτύχει μεγάλες προόδους σε πολλούς και κρίσιμους τομείς: στους βαλλιστικούς πυραύλους και στα πολυπυραυλικά συστήματα, στα μαχητικά και μεταφορικά ελικόπτερα, στα μαχητικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ένα τουλάχιστον από τα οποία, το «Ακιντζί», μπορεί να εκτοξεύει τον Τουρκικής κατασκευής πύραυλο αέρος-επιφανείας SOM, που έχει βεληνεκές 240 χλμ, πυραύλους κάθε είδους, όπως o SOM, που αναφέρθηκε παραπάνω, ο πύραυλος επιφανείας –επιφανείας Atmaca, πυραύλους αέρος –αέρος και αέρος –εδάφους, βαλλόμενους από ελικόπτερα και κατευθυνόμενους με λέιζερ. Έκανε επίσης σημαντική πρόοδο στον ηλεκτρονικό πόλεμο, στις ναυτικές κατασκευές κάθε είδους και στην παραγωγή συγχρόνων πυρομαχικών.

Οι νέες Τουρκικές παραγωγές και προμήθειες βελτιώνουν αναμφισβήτητα τη μαχητική ικανότητα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, όσο και αν έχουν αυτές επηρεασθεί αρνητικά από τις μαζικές εκκαθαρίσεις που έγιναν, μετά το αποτυχόν πραξικόπημα του 2016.

Η στασιμότητα και η απραξία επί χρόνια στην Ελληνική πλευρά, που συνδυάσθηκε με την οικονομική καταστροφή των μνημονίων, έφεραν στα όριά τους τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν είναι δυνατόν να έχει η Ελλάδα, που αντιμετωπίζει την Τουρκική επιβουλή, αμυντικό προϋπολογισμό Λιθουανίας. Οι αμυντικές δαπάνες, με βάση το άρθρο 346, της Συνθήκης της Λισσαβώνος, δεν περιλαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Κοινή Αγορά και κάθε χώρα μπορεί να δαπανά αυτό που θεωρεί αναγκαίο για την άμυνά της. Είναι εκπληκτικό ότι βρέθηκε υπουργός Άμυνας, ο οποίος δέχθηκε να παρακαμφθεί το άρθρο αυτό και να περιληφθούν οι αμυντικές δαπάνες στα μνημόνια.

Σε κάθε περίπτωση, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διατηρούν, σε πολύ σημαντικό βαθμό, τη μαχητικότητά τους και την ετοιμότητά τους, χάρις στις μεγάλες προσπάθειες, τον πατριωτισμό και τον ζήλο του προσωπικού τους. Η βεβαίωση όμως αυτή δεν πρέπει να γίνει κούφια ρητορική. Οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονται ενίσχυση σε όλους τους τομείς. Πρωτ΄απ’ όλα στο προσωπικό τους. Η ανεύθυνη μείωση της θητείας στους 9 μήνες, σε περίοδο μάλιστα δημογραφικής στασιμότητας, αν όχι συρρικνώσεως, επέφερε πλήγμα στη συμπλήρωση των μονάδων, στην επαρκή εκπαίδευση και στην κάλυψη των υπαρχουσών αναγκών. Το λάθος αυτό πρέπει να επανορθωθεί τώρα, για να σταλεί ένα μήνυμα, μεταξύ άλλων, ετοιμότητας και αποφασιστικότητας.

Ο εκσυγχρονισμός του Ναυτικού έχει καθυστερήσει πέρα από κάθε ανεκτό όριο. Δεν είναι δυνατόν να αμελείται η ενίσχυση του Ναυτικού, όταν διακυβεύεται η ισορροπία και η ασφάλεια στο Αιγαίο και η ΑΟΖ. Η Ελλάδα δέχθηκε παθητικά το κλείσιμο των ναυπηγείων της και δεν ανέλαβε δράση να βρει διεξόδους για την επαναλειτουργία και την εξυγίανσή τους. Δεν είναι δυνατόν να κλείσουν στην Ελλάδα τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και να αφεθεί το Πολεμικό Ναυτικό χωρίς το στήριγμα και την υποστήριξή τους. Δεν είναι δυνατόν οι δυο τελευταίες πυραυλάκατοι που παρήγγειλε το Ναυτικό στα Ναυπηγεία Ελευσίνος, να μην έχουν ακόμη παραδοθεί, μετά από τόσα χρόνια καθυστέρηση.

Η Ελλάδα, όχι μόνο για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού της, αλλά και της οικονομίας και της τεχνολογίας της, πρέπει να προχωρήσει τάχιστα σε ανασυγκρότηση και αναγέννηση της ναυπηγικής της βιομηχανίας. Με την ίδια λογική, πρέπει να ανασυγκροτηθεί η πολεμική βιομηχανία της χώρας, να διαμορφωθεί ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη στρατηγική για την ανάπτυξή της, με συγκεκριμένα προγράμματα, και να οργανωθεί συστηματικά η έρευνα και η ανάπτυξη σ’ αυτό τον τομέα.

Η άμυνα, δυστυχώς, δεν μπορεί να περιμένει. Ο Τούρκος Πρόεδρος πιστεύει ότι σήμερα, με καθηλωμένη την Ελλάδα από τα μνημόνια και τον κορωνοϊό, έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας. Νομίζει ότι η Τουρκία θα βγει εύκολα και γρήγορα από την κρίση του κορονοϊού και ότι θα είναι σε θέση να προχωρήσει στη μεγάλη πρόκληση : να στείλει στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, που διεκδικεί, Τουρκικό σκάφος ερευνών και γεωτρύπανο.

Η Ελλάδα πρέπει, επομένως, όσο ζοφερή και αν είναι η κατάσταση με τον κορονοϊό και τη νέα οικονομική καταστροφή που φέρνει, να βρει τρόπους να ενισχύσει την άμυνά της και να κλείσει τα πιο επικίνδυνα κενά. Ένα από αυτά είναι τα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη. Όταν θα παραλάβει η Ελλάδα τα ετοιμαζόμενα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη Euron,που κατασκευάζονται στη Γαλλία, θα έχει τότε, το πλεονέκτημα. Προς το παρόν όμως, έχει ανάγκη να προμηθευθεί άμεσα από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, όχι μόνον μη επανδρωμένα αεροσκάφη επιτηρήσεως αλλά και μαχητικά. Είναι άκρως αναγκαία ενδιάμεση λύση. Η αναγκαιότητα αυτή δεν αφορά μόνο τα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη. Αφορά και μια σειρά άλλα οπλικά συστήματα: ηλεκτρονικού πολέμου, πυραύλους για το Ναυτικό, την Αεροπορία και το Στρατό Ξηράς, εκσυγχρονισμό πολυπυραυλικών συστημάτων, εκσυγχρονισμό ραντάρ, νεώτερα αντιαρματικά όπλα, αυτοπροστασία των αρμάτων κ.α.

Η αποφασιστική στάση στον Έβρο έδειξε στον υπερφίαλο Ερντογάν ότι η Ελλάδα δεν είναι ο αδύνατος κρίκος, που θα τον έσπαζε εύκολα, για να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα και να εκβιάσει την Ευρώπη, μ’ ένα παιχνίδι υβριδικού πολέμου, με όπλο τους παράνομους μετανάστες. Η επιδημία του κορωνοϊού και η ομοθυμία, η πειθαρχία και η εθνική αλληλεγγύη που έδειξε ο Ελληνικός λαός, είναι ένα παράδειγμα των λύσεων που μπορούν να βρεθούν και των επιτυχιών που μπορούν να επιτευχθούν, με κοινό αγώνα, μπροστά στον κίνδυνο. Η Ελλάδα, παρά τα προβλήματά της, βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση απ’ότι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, σε ό,τι αφορά τον κορωνοϊό.

Όπως αναφέρθηκε όμως, η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει, δυστυχώς, μόνο τον κορωνοϊό και τις συνέπειές του. Αντιμετωπίζει επίσης έναν άλλο μεγάλο εθνικό κίνδυνο. Την επιβουλή κατά του εθνικού της χώρου. Πρέπει να μην αιφνιδιασθεί και να μη βρεθεί απροετοίμαστη. Πρέπει να κερδίσει και αυτή τη μάχη και να κατοχυρώσει την εθνική της ασφάλεια και την υπεράσπιση των ζωτικών της συμφερόντων.

Πηγή: Προσωπική Σελίδα του κ. Πρέσβη
ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ
https://infognomonpolitics.gr/2020/03/periklis-nearchou-to-amyntiko-provlima-tis-choras-ke-i-aoz/

ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Του Ναπολέοντα Λιναρδάτου

Από τις πιο αστείες κινήσεις των ημερών ήταν η δήλωση πως ο Ερντογάν αποφάσισε να σταματήσει τις μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο. Μια περίεργη κίνηση μιας και οι ροές είχαν σχεδόν μηδενιστεί από τότε που η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει τα σύνορα. Είναι προφανές πως αν περάσεις τα σύνορα και δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις αίτηση ασύλου, τότε μάλλον έχεις ξοδέψει άδικα τα 4 χιλιάρικα για να πληρώσεις τους διακινητές. Επίσης, αν προσπαθήσεις να βυθίσεις την βάρκα σου για να αναγκάσεις το ελληνικό λιμενικό σε «διάσωση», αλλά οδηγηθείς στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι προκάλεσες ναυάγιο, τότε χάνεις ένα ακόμα κίνητρο για να εισβάλεις στην Ελλάδα.

Δηλαδή, αυτό που έχει κάνει η κυβέρνηση αυτό τον καιρό δεν είναι τίποτε άλλο από το να αφαιρεί το ένα κίνητρο μετά το άλλο για λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα. Και αφού έχουν μειωθεί τόσο δραστικά οι θαλάσσιες λαθρομεταναστευτικές ροές, τότε γιατί ο Ερντογάν σπεύδει να πει ότι σταματάει αυτές τις ροές; Γιατί απλούστατα θέλει να διατηρήσει αυτές τις ροές ως διαπραγματευτικό χαρτί, προκείμενου να εισπράξει ακόμα περισσότερα από τις Βρυξέλλες. Αν αποδειχτεί σε όλους ότι δεν έχει την δυνατότητα να κατακλύσει τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας, τότε χάνει το πιο δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί που έχει στο συγκεκριμένο θέμα.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να παρατηρήσατε πως τα ελληνόφωνα ΜΜΕ αμέσως έσπευσαν να παρουσιάσουν την δραστική μείωση στις λαθρομεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο ως αποτέλεσμα της απόφασης Ερντογάν. Έχουν τους δικούς τους λόγους για να παρουσιάζουν όσον το δυνατόν πιο αδύναμη τη σχέση μεταξύ των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση και την μείωση των ροών. Θέλουν όσο το γίνεται το συντομότερο να επιστρέψουμε στο παλαιότερο καθεστώς, έτσι ώστε να ξαναρχίσουν οι λαθρομεταναστευτικές ροές. Η συντριπτική πλειονότητα των δημοσιογράφων είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων.

Αν διαβάζετε αυτήν εδώ τη στήλη τα τελευταία χρόνια, θα ξέρατε ότι ένα κράτος έχει κάθε δικαίωμα να δεχτεί όσες αιτήσεις ασύλου το ίδιο επιθυμεί. Έχει δικαίωμα να κλείσει τα σύνορα του όποτε θέλει, έχει δικαίωμα να απωθεί βάρκες, έχει το δικαίωμα να δικάζει όποιον καταφέρνει παράνομα να εισβάλει και να καταπατά τα σύνορά του. Αντίθετα, παρακολουθώντας τα ΜΜΕ της πολιτικής ορθότητας, θα είχατε βγάλει το συμπέρασμα πως ότι ζούμε τα τελευταία χρόνια (μεγάλες λαθρομεταναστευτικές ροές) είναι κάτι το αναπόφευκτο. Το κράτος δεν μπορεί, αλλά ακόμα πιο σημαντικά, δεν πρέπει να σταματά κανέναν που θέλει να περάσει τα σύνορά μας. Και το μόνο που μένει να αποφασίσουμε ως Έλληνες, είναι το πόσα επιδόματα, διαμερίσματα και συντάξεις θα πρέπει δώσουμε σε όλους τους λάθρο που εισβάλουν.

Αυτό ήταν το σανό που τάιζαν τα ΜΜΕ τον μέσο τηλεθεατή, ακροατή και αναγνώστη, τουλάχιστον από το 2015. Τώρα όλοι ξέρουμε την αλήθεια.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
https://www.e-grammes.gr/%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Ο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ : Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Οι σχέσεις της Τουρκίας με την χιτλερική Γερμανία ήταν αγαθές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Χίτλερ ήθελε μια ουδέτερη Τουρκία από την οποία εξασφάλιζε πολύτιμο χρωμίτη. Η Τουρκία, χωρίς να χαλάσει τις σχέσεις της με τη Βρετανία ή τις ΗΠΑ, εξυπηρετούσε τη Γερμανία μέχρι το 1944. Τον Οκτώβριο του 1941 Γερμανία και Τουρκία υπέγραψαν σημαντική εμπορική συμφωνία ενώ ακολούθησαν και άλλες.

Η λεγόμενη Συμφωνία Κλόντιους – από τον Γερμανό διαπραγματευτή Καρλ Κλόντιους που την διαπραγματεύτηκε – προέβλεπε την διάθεση πολεμικού υλικού στην Τουρκία από την Γερμανία με αντάλλαγμα τουρκικά προϊόντα. Βάσει της συμφωνίας η Τουρκία παρέδωσε στη Γερμανία σίδηρο, ατσάλι και συνολικά 135.000 τόνους χρωμίτη, πέραν άλλων προϊόντων.

Οι Τούρκοι προσπαθούσαν και ακόμα προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις εμπορικές τους συναλλαγές με το χιτλερικό καθεστώς αλλά τα στοιχεία υπάρχουν. Επίσης οι Τούρκοι επέτρεψαν το πέρασμα των στενών σε γερμανικά φορτηγά πλοία, ώστε να διευκολυνθούν οι μεταφορές μεταλλευμάτων, παρακάμπτοντας την Συνθήκη του Μοντρέ.

Οι Σύμμαχοι προσπάθησαν να σταματήσουν τις εξαγωγές τουρκικού χρωμίτη στην Γερμανία αγοράζοντάς τον οι ίδιοι. Πάντα όμως οι Τούρκοι είχαν και για τους Γερμανούς παρά τις συμμαχικές διαμαρτυρίες και τις επιστολές του Αμερικανού προέδρου Ρούσβελτ στον Τούρκο ομόλογό του Ινονού.

Το πόσο σημαντικός ήταν ο χρωμίτης για τη γερμανική πολεμική παραγωγή το μαρτυρά σε έκθεσή του προς τον Χίτλερ ο Γερμανός υπουργός Εξοπλισμών Σπέερ: «Αν η εισαγωγή χωρίου από την Τουρκία σταματήσει έχουμε απόθεμα για 5 μήνες. Η κατασκευή αεροσκαφών, αρμάτων μάχης, οχημάτων, βλημάτων για τα άρματα μάχης, υποβρυχίων και πυροβολικού θα πρέπει να σταματήσει για έναν έως τρεις μήνες…». Αυτά έγραφε ο Σπέερ στις 10 Νοεμβρίου 1943.

Τελικά η Τουρκία, κατόπιν εντόνων συμμαχικών πιέσεων συμφώνησε να περικόψει κατά 50% τις εξαγωγές χρωμίτη στην Γερμανία και τον Απρίλιο του 1944 αποφάσισε να σταματήσει εντελώς τις εξαγωγές.

Υπήρχε όμως και μια άλλη παράμετρος στις εμπορικές σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας…ο χρυσός. Η Τουρκία πωλούσε χρωμίτη με αντάλλαγμα χρυσό, χρυσό που προερχόταν και από τις κατακτημένες χώρες. Υπολογίζεται ότι, επισήμως, τουλάχιστον το 1/3 του χρυσού με το οποίοι οι Γερμανοί πλήρωσαν τους Τούρκους προερχόταν από τις κατεκτημένες χώρες της Ευρώπης.

Το 1947 ανακαλύφθηκαν στα αρχεία της Τράπεζας του Ράιχ στοιχεία που αποδείκνυαν την μεταφορά βελγικού χρυσού στην Τουρκία τον Μάρτιο του 1943. Επίσης η Τουρκία έλαβε γερμανικές πληρωμές και χρυσό και μέσω της ελβετικής πρεσβείας στην Άγκυρα που το 1945 εκπροσωπούσε στην χώρα αυτή τα γερμανικά συμφέροντα. Παράλληλα μέσω δύο γερμανικών τραπεζών που λειτουργούσαν στην Τουρκία γινόταν το «ξέπλυμα» του κλεμμένου χρυσού της Ευρώπης και η μετατροπή του σε ελβετικά φράγκα.

Παράλληλα όμως μέσω Τουρκίας οι Γερμανοί πουλούσαν και άλλα πολύτιμα αντικείμενα, αρπαγμένα κοσμήματα και έργα τέχνης. Συνολικά στην Τουρκία κατέληξαν 339 κιλά βελγικού χρυσού και άλλα 904 κιλά από άλλες “΄’υποπτες” πήγες. Πολλά ακόμα κιλά προέρχονταν από τα SS και προφανώς αποτελούσαν λεία από τα τραγικά θύματα του Ολοκαυτώματος.

cognoscoteam.gr

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΩΣ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ (Α' ΜΕΡΟΣ)

Του Μιχάλη Γεωργιτσογιαννάκου, Μέλους του ΕΠΟΚ

Συχνά γράφεται και ακούγεται στις μέρες, μας η άποψη ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν ένας «τύραννος», ένας «στυγνός δικτάτορας», ή ακόμα- ακόμα  ένα «κάθαρμα», μία άποψη η οποία προέρχεται πάντα από συγκεκριμένους πολιτικούς ή ιδεολογικούς χώρους. Στην ύπαρξη, τέτοιων γνωρισμάτων, δεν μπορεί φυσικά να κάνει κάποιος λόγο περί ενός πολιτικού με πνευ­ματικό υπόβαθρο, με όραμα για την πατρίδα του, ή ακόμα περισ­σότερο για την ύπαρξη ιδεολογίας που να υπηρετεί την Ελλάδα και ν’ αναδεικνύει τον Έλληνα.

Στο σκέλος που αφορά τους χαρακτηρισμούς αυτούς, την απάντηση την δίδουν δύο από τους τους πιο προβεβλημένους  κοινοβουλευτικούς άνδρες, πρωθυπουργοί της χώρας και φυσικά φανατικοί πολέμιοι του Γ. Παπαδοπούλου και της 21ης Απριλίου. «…όχι δεν ήλθε για να τυραννήσει, (ο Γ. Παπαδόπουλος) δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό» Κωνστα­ντίνος Μητσοτάκης (συνέντευξη εφημερίδα Μάχη 19/10/2014). Ο δε Κων. Καραμανλής στο βιβλίο του « Εγώ ο Ιάκωβος» υποστηρίζει ότι «αν αποτύγχανε ο Γ.Παπαδόπουλος, θ’ αποτύγχανε η Ελλάς». Βεβαίως, δεν θα πρέπει να λησμονούμε την την επιστολή (10-5-1966) του Κ. Καραμανλή προς τον Κ. Τσάτσο (μετέπειτα Προέδρου της Δημοκρατίας) όπως αυτή ήρθε στην δημοσιότητα μέσα από το «Αρχείον» του Κ. Καραμανλή το 1994. Εκεί ο Κα­ραμανλής ζητάει την δημιουργία κυβέρνησης από ικανά πρόσωπα που θα ασκεί «εκτά­κτους εξουσίας», «και αν το αρνηθεί η βουλή τότε θα το θα το επιβάλει ο βασιλεύς». Η απάντηση του Κ. Τσάτσου ήταν «παρεκτροπή από το πολίτευμα και η επιβολή μίας προ­σωρινής δικτατορίας- ίσως ενός έτους» ( τόμος 6, σελ. 219).Το τελευταίο παρατίθεται για  ν΄ αποδειχθεί ότι και οι μετέπειτα Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της δημοκρατίας, επι­θυμούσαν, το 1966, να εγκαθιδρύσουν δικτατορία, αυτό δηλαδή που εξ΄ ανάγκης έπραξαν λίγους μήνες μετά οι ‘’Συνταγματάρχες’’. Ο Παπαδόπουλος, είχε απλώς την ‘’ατυχία’’ να είναι Έλληνας Αξιωματικός, και όχι Έλληνας κοινοβουλευτικός (όπως οι προαναφερθέντες) όπου τότε οι πράξεις του θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένες γιατί θα είχαν πραχθεί για «το καλό του τόπου».

Προκύπτει λοιπόν, ότι δεν επρόκειτο περί ενός φιλόδοξου δικτάτορος, τυράννου, ή «κα­θάρματος» αλλά περί ενός Έλληνος πατριώτου με αγωνία για τις τύχες της πατρίδας του την οποία ήθελε να βγάλει από την επαναλαμβανόμενη και συνεχή πολιτική περιδίνηση στην οποία αυτή είχε εισέλθει μερικά έτη πριν. Ας προσπαθήσουμε από κοινού να ρίξουμε φώς στην ύπαρξη ή όχι ιδεολογίας που να διατρέχει τον Γ. Παπαδόπουλο, όχι με κίνητρο τον καθαγιασμό του, αλλά  μέσω αυτής, στην ανάδειξη της ιδεολογίας ως κυρίαρχο συστατικό της πνευματικής και υλικής δημιουργίας ενός λαού.    

Λόγω του ότι στις ημέρες μας ο όρος ιδεολογία δέχεται πολλές επικρίσεις, και ως συνήθως χωρίς οι επικριτές της να γνωρίζουν την σημασία της, ας δούμε πρώτα πως αυτή ορίζεται «Ιδεολογία: η προσήλωσις προς μία ιδέα ή ηθική, άνευ ιδιοτέλειας ή φιλαυτίας» (στην ερμηνεία συμπίπτουν «ΤΟ ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» του Δημητράκου και το «ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΛΙΟΥ»). Άρα λοιπόν, το να διέπεται κανείς από μία ιδεολογία είναι όχι μόνο καλό, αλλά και θεμιτό και απαραίτητο. Η ποιότητα των ιδεών, και ο τρόπος που θα επι­διωχθεί ώστε αυτές να διαδοθούν είναι ένα τελείως διαφορετικό ζήτημα.

Στην πολιτική οι ιδεολογίες θέτουν όρια, επιβάλουν την καθαρότητα των θέσεων και την ακεραιότητά τους. Η ύπαρξις ιδεολογιών στην πολιτική είναι θέμα εντιμότητας και πολιτικού ήθους, οι διαχωριστικές γραμμές τους δε, πρέπει να είναι τελείως ξεκάθαρες και εμφανείς, διότι μέσα απ’ αυτές θα γίνει αντιληπτό στον λαό ότι «όλοι δεν μπορεί να γίνουν όλα».

Ο λαός στην πλειονότητά του ακολουθεί μία ιδεολογία με ανιδιοτέλεια, ακριβώς όπως ανιδιοτελής είναι και η ιδεολογία. Ο λαός συνασπίζεται πίσω από το λάβαρο μίας ιδεο­λογίας όχι γιατί απαραίτητα γνωρίζει ότι αυτή αποτελεί ένα βαθύτατο σύστημα σκέψεων, αλλά γιατί αντιλαμβάνεται ή διαισθάνεται τον ανώτερο σκοπό που αυτή προσπαθεί να επιτελέσει (π.χ. ο ανώτερος σκοπός που επιτελεί το έθνος, ή αδιάκοπη πάλη των τάξεων με σκοπό την επιβολή μίας συγκεκριμένης τάξης) και την ακολουθεί με πίστη. Η θέση του Γ. Παπαδοπούλου σ’ αυτό το σημείο ήταν ακριβώς αυτή ότι «Και αν υπάρχει σήμερον αυτός ο αναρχισμός, υπάρχει ακριβώς διότι δεν έχει δημιουργηθεί εις τας συγχρόνους κοινωνίας κανένα από τα προσιδιάζοντα προς αυτάς, συστήματα αρχών ή λειτουργιών, εις τα οποία πρέπει να πιστεύει ο κόσμος ως τελέσφορα».

Αυτή λοιπόν η πίστις, και η κοινή αντίληψις σε κοινές αρχές για την επίτευξη του ανώτερου σκοπού, είναι ένας από τους λόγους που γίνεται σήμερα προσπάθεια αποδόμησης των ιδεολογιών και αμφισβήτησης της σημασίας τους. Επιπλέον οι ιδεολογίες αποτελούν βα­σικό συστατικό στοιχείο της ταυτότητας του προσώπου, όπως ακριβώς αποτελεί η κατά­γωγή, η θρησκεία, η γλώσσα και οι παραδόσεις του. Στο γενικότερο πλαίσιο λοιπόν της απα­λοιφής των ταυτοτήτων, θα πρέπει να εξαλειφθούν και οι ιδεολογίες.

Από την άλλη πλευρά όμως, όσοι εργάζονται στην αποψίλωση των ιδεών και διατυ­μπανίζουν την ανυπαρξία τους, έχουν πρώτα φροντίσει να φέρουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους ισχυρή ιδεολογική θωράκιση και να έχουν πάρει θέσης μάχης στα δικά τους ιδεολο­γικά χαρακώματα, για να δώσουν αυτόν τον αγώνα από πλεονεκτική θέση. Η μάχη αυτή είναι στο υψηλότερο επίπεδο του αγώνος, είναι ένας πόλεμος όχι μόνο μεταξύ ιδεολογιών, βιοθεωρητικών, θρησκευτικών, φιλοσοφικών ή άλλων, αλλά κυρίως πόλεμος εναντίων του πολέμου των ιδεολογιών.

Ως Έλληνες βέβαια, όχι μόνο έχουμε καθήκον να συμμετέχουμε στον  πόλεμο αυτό, αλλά ν΄ αναδειχθούμε τροπαιούχοι δημιουργώντας έναν νέο Ελληνικό Πολιτισμό, βασιζόμενο στα διαχρονικά και οικουμενικά Ελληνικά ιδεώδη.

Ε.ΠΟ.Κ.

28 ΜΑΡΤΙΟΥ 1870 ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Γεννήθηκε στην Μασσαλία στις 29 Μαρτίου του 1870. Ο πατέρας του Μιχαήλ Μελάς έκανε εμπόριο και ήταν εύπορος. Ο Παύλος μελάς ήταν σχεδόν σε όλη του την ζωή στρατιώτης. Μπήκε στην σχολή Ευέλπιδων στα 16 του και πέντε χρόνια αργότερα, αποφοίτησε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Έναν χρόνο αργότερα θα παντρευτεί και θα κάνει οικογένεια. Η γυναίκα του ήταν η Ναταλία Δραγούμη, κόρη του πολιτικού Στέφανου δραγούμη, με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. 

Η οικογένεια βέβαια δεν τον έκανε να κάτσει ήσυχος. Για τον Παύλο μελά, η λευτεριά του έθνους ήταν κάτι πολύ πιο σημαντικό. Ήταν μέλος της «Εθνικής Εταιρείας», μιας μυστικής οργάνωσης στα πρότυπα της «Φιλικής Εταιρείας», που είχε σκοπό την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων της Μακεδονίας και της Θράκης, αλλά και ολόκληρου του ελληνισμού που ζούσε υπό Οθωμανική ή άλλη διοίκηση. Ωστόσο η εταιρεία δεν κατάφερε να επιτυχεί τον σκοπό της. Όμως ο Παύλος Μελάς  πολέμησε στο μέτωπο της Θεσσαλίας στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. 

Μετά την ήττα της Ελλάδας το 1897 και την έλευση του 20ου αιώνα, ο Παύλος Μελάς ρίχνει το βλέμμα του στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία. Η ανησυχία του είναι μεγάλη, καθώς ο υποδουλωμένος ελληνικός πληθυσμός είναι πολυάριθμος. Αλλά κυρίως, ανησυχεί για την δράση των κομιτατζήδων, που επιδίωκαν την προσάρτηση της Μακεδονίας στην Βουλγαρία. 

Ο Μακεδόνας πεθερός του, Στέφανος Δραγούμης τον επηρεάζει ενώ ο αδελφός της γυναίκας του, ο γνωστός διπλωμάτης και πολιτικός Ίωνας Δραγούμης, του δίνει πληροφορίες από το προξενείο του Μοναστηρίου (σημερινή ΠΓΔΜ) όπου υπηρετούσε ως υποπρόξενος. Τοπ 1904, μαζί με ακόμα τρείς αξιωματικούς θα συμμετάσχει σε μυστική αποστολή στην Μακεδονία με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας. Οι κινήσεις του έγιναν αντιληπτές από του Τούρκους και ζήτησαν από την κυβέρνηση Θεοτόκη, που τους είχε στείλει, να τους αποσύρουν. Ο μελάς επέστρεψε στην Αθήνα ανήμερα των γενεθλίων του. 

Άντεξε λίγες μέρες. Ζήτησε και πήρε 4μηνη άδεια από το στράτευμα για να αναλάβει την ηγεσία του μακεδονικό Αγώνα στην Καστοριά. Στις 28 Αυγούστου, ο Καπετάν Μίκης Ζέζας μαζί μες πολλούς Μακεδόνες, Λάκωνες και Κρήτες, στρατοπέδευσαν κοντά στην Καστοριά. 

Δυο μήνες μετά θα μπει στην Στάτιστα για να αναπαυτεί μαζί με τους άντρες του. Ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής όμως, ειδοποιεί την οθωμανικές αρχές. Στην σύγκρουση που ακολούθησε, στις 13 Οκτωβρίου 1904, ο Παύλος Μελάς θα τραυματιστεί σοβαρά. Ύστερα από μισή ώρα άφησε την τελευταία του πνοή. Ήταν μόλις 34 ετών. 

Οι συμπολεμιστές του έκοψαν το κεφάλι του και το έθαψαν, ενώ το σώμα του παραδόθηκε από τους Τούρκους στον μητροπολίτη Καστοριάς και θάφτηκε εκεί. Στον ίδιο ναό των Ταξιαρχών, θάφτηκε και η Ναταλία Δραγούμη, ύστερα από επιθυμία της. 

Ο θάνατός του μαθεύτηκε στην Ελλάδα πέντε μέρες μετά και συγκλόνισε όλον τον κόσμο, αφού ο Μελάς ήταν γνωστός για την ακεραιότητα και το ήθος του. Η μεγάλη του θυσία ήταν ουσιαστική για την έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, του οποίου έγινε σύμβολο και ο ήρωας που με την θυσία του οδήγησε στην νίκη των βαλκανικών Πολέμων το 1912-1913....

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 1821

Επίκαιρα κείμενα του Γ. Παπαδοπούλου για την Εθνική μας Παλιγγενεσία

Στήν πρώτη γραμμή τῶν ἀπελευθερωτικῶν ἐπαναστάσεων

 Στρέφομεν ὅλοι σήμερον εὐγνώμονα τήν μνήμην πρός τούς ἡρωϊκούς προγόνους μας, οἱ ὁποῖοι πρό 150 ἐτῶν ἀπεφάσισαν νά κρούσουν ἐκ νέου τάς πύλας τῆς Ἱστορίας μέ τό σύνθημα “Ἐλευθερία ἤ θάνατος” καί ἀπεδύθησαν εἰς ἕνα μακρόν, ἄνισον καί ἄπελπιν ἀγῶνα διά τήν ἀποτίναξιν τῆς δουλείας. Τό τόλμημά των, τό ὁποῖον κατέταξε τούς Ἕλληνας εἰς τήν πρώτην γραμμήν τῶν ἀπελευθερωτικῶν ἐπαναστάσεων πού ἐπηκολούθησαν, ἀποτελεῖ ἀξιοθαύμαστον καί ἐκπληκτικόν γεγονός ἐντός τοῦ εὐρωπαϊκοῦ χώρου κατά τούς νεωτέρους χρόνους.

 Oὐδέποτε ὑπετάγημεν

 Ὁ πρωτοποριακός οὗτος χαρακτήρ του ὀφείλεται εἰς τό ὅτι οὐδέποτε, κατά τήν σκοτεινήν περίοδον τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, ὑπετάγημεν χωρίς νά ἐξεγειρώμεθα.

Ἡ Ἐπανάστασις τοῦ 1821 ὑπῆρξε τό ἀποκορύφωμα μακρᾶς ἐξεργασίας, ὀφειλομένης εἰς τήν συνεχῆ ἐγρήγορσιν τῆς Ἐθνικῆς Συνειδήσεως. Ἐκδηλώσεις τῆς ἐγρηγόρσεως ταύτης εἶναι αἱ προηγηθεῖσαι ἀλλεπάλληλοι ἐξεγέρσεις ἐναντίον τοῦ δυνάστου καί ἡ ἑδραίωσις τῆς πεποιθήσεως ὅτι ἔξωθεν οὔτε ἔπρεπεν οὔτε ἠδύνατο ὁ Ἑλληνισμός νά ἀναμένη τήν λύτρωσιν. Χωρίς αὐτήν τήν αὐτοσυνείδησιν καί αὐτοπεποίθησιν τῶν προγόνων μας δέν θά ὑπῆρχε σήμερον ἐλεύθερον Ἑλληνικόν Ἔθνος…[1]

 Ἡ ἀκατανίκητη ζωτικότητα τῆς Φυλῆς

 Ἦτο ἄνισος καί ἄπελπις ὁ ἀγών εἰς τόν ὁποῖον ἀπεδύθησαν. Δέν τόν ἐφοβήθησαν ὅμως, μολονότι ἦτο ἀποτρεπτική ἡ λογική τῶν ἀριθμῶν, τοῦ συσχετισμοῦ τῶν ὑλικῶν δυνάμεων καί τοῦ “διεθνοῦς κλίματος”, τοῦ πάντοτε ἀντιδραστικοῦ. Ἡ παράτολμος ἀπόφασίς των ὑπηγορεύθη ἀπό τήν ἀκατανίκητον πίστιν των εἰς τό δίκαιον καί τήν ζωτικότητα τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς.

 Τό πνεῦμα ἐθνικῆς ἐνότητος

 Παρετάθη ἐπί πολλά ἔτη ὁ ἀγών. Θά ἦτο δυνατόν νά εἶχε λήξει πολύ ἐνωρίτερον, ν’ ἀποφευχθοῦν πολλαί καί ὀδυνηραί θυσίαι καί νά ἦσαν τά ἐπιτεύγματά του σημαντικώτερα τότε. Ἔλειψεν ὅμως εἰς ὡρισμένας φάσεις του, τό πνεῦμα τῆς ἐθνικῆς ἐνότητος, τό ὁποῖον ὁσάκις ἐπρυτάνευσε κατόπιν ἐπετέλεσε θαύματα. Τό γεγονός τοῦτο πρέπει ν’ ἀποτελῆ μόνιμον δίδαγμα διά τό Ἔθνος μας.[2]

[1] Λόγος 23ης Μαρτίου 1971

[2] Λόγος 24ης Μαρτίου 1972

Ε.ΠΟ.Κ.

https://epok1973.com/%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/103-%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-1821

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ : ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΚΟΜΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΚΥΑ 2945 ΑΡΙΘ. 1016 ΤΕΥΧΟΣ Β' ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Κατεβάστε την ΚΥΑ 2945  Αριθμός  ΦΕΚ 1016 τεύχος β (24/03/2020)

Mε την ΚΥΑ 2945  Αριθμός 1016 τεύχος β (24/03/2020)  που υπέγραψε η Κυβέρνηση ΧΙΛΙΑΔΕΣ που έχουν έλθει παρανόμως στην Ελλάδα θα εγκατασταθούν σε  σε Εικοσιοκτώ (28) σημεία τα περισσότερα από αυτά ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ .

Με καραβιές και Λεωφορεία συνεχίζεται η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ των Ελλήνων χωρίς κανένα τεστ για τον ιό και με ειδική μεταχείριση να κυκλοφορούν από τις 07.00 το πρωί εως το βράδυ ελεύθερα χωρίς αδειες σε αντίθεση με τον Ελληνα που χρειάζεται άδεια ,Ταυτότητα η Διαβατήριο για να κυκλοφορήσει στη Χώρα του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΚΟΜΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ βάσει της ΚΥΑ 2945  Αριθμός 1016 τεύχος β που υπέγραψε η Κυβέρνηση παραμονή της 25ης Μαρτίου 2020.

1. Δομή «ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ», στο στρατόπεδο «ΤΧΜ (ΜΧ) Γ. ΠΕΛΑΓΟΥ» του Δήμου Αλεξανδρείας της Περιφερειακής Ενότητας Ημαθίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

2. Δομή «ΒΑΓΙΟΧΩΡΙΟΥ», στην Τοπική Κοινότητας Νυμφόπετρας του Δήμου Βόλβης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

3. Δομή «ΛΟΥΤΡΑ ΒΑΓΙΟΧΩΡΙΟΥ», σε ξενοδοχεία του Δήμου Βόλβης της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

 4. Δομή «ΒΕΡΟΙΑΣ», στο στρατόπεδο «ΑΡΜΑΤΟΛΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ» του Δήμου Βέροιας της Περιφερειακής Ενότητας Ημαθίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

5. Δομή «ΒΟΛΟΥ», στις εγκαταστάσεις «ΜΟΖΑΣ» του Δήμου Βόλου της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

6. Δομή «ΔΟΛΙΑΝΩΝ», στην Εθνική Οδό ΚαλπακίουΣυνόρων του Δήμου Πωγωνίου της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων της Περιφέρειας Ηπείρου.

7. Δομή «ΔΡΑΜΑΣ», στην Αποθήκη Νο 3 της Βιομηχανικής Περιοχής του Δήμου Δράμας της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

8. Δομή «ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ», στη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού του Δήμου Ελευσίνας της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής της Περιφέρειας Αττικής.

9. Δομή «ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ», στην Τοπική Κοινότητα Θερμοπυλών του Δήμου Λαμιέων της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδος της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

10. Δομή «ΘΗΒΑΣ», στη θέση «ΚΛΩΣΤΗΡΙΟ ΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ» του Δήμου Θηβαίων της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

11.Δομή «ΚΑΒΑΛΑΣ», στο στρατόπεδο «ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ» στη θέση «ΠΕΡΙΓΙΑΛΙ» του Δήμου Καβάλας της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

12. Δομή «ΚΑΤΣΙΚΑ», στην Δημοτική Κοινότητα Κατσικά του Δήμου Ιωαννιτών της Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων της Περιφέρειας Ηπείρου.

13. Δομή «ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑΣ», στην Τοπική Κοινότητα Μηλιάς του Δήμου Κατερίνης της Περιφερειακής Ενότητας Πιερίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

14. Δομή «ΚΥΛΛΗΝΗΣ», στην Τοπική Κοινότητα Μυρσίνης του Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

15.Δομή«ΛΑΓΚΑΔΙΚΙΩΝ»,στο στρατόπεδο «ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ» του Δήμου Λαγκαδά της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

16.Δομή«ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΟΥ»,στο στρατόπεδο «ΕΥΘΥΜΙΟΠΟΥΛΟΥ» του Δήμου Λαρισαίων της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

17.Δομή «ΛΑΥΡΙΟΥ», στη θέση «ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ» του Δήμου Λαυρεωτικής της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής της Περιφέρειας Αττικής.

18. Δομή «ΜΑΛΑΚΑΣΑΣ», στο στρατόπεδο «ΓΕΡΑΚΙΝΗ» του Δήμου Ωρωπού της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής της Περιφέρειας Αττικής.

19. Δομή «ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ», στη θέση «ΠΑΛΑΙΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ» του Δήμου Τανάγρας της Περιφερειακής Ενότητας Βοιωτίας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

20. Δομή «ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ», στη θέση «ΝΕΑ ΚΑΒΑΛΑ» του Δήμου Παιονίας της Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

21. Δομή «ΡΙΤΣΩΝΑΣ», στην Περιφερειακή Οδό Χαλκίδας-Θηβών του Δήμου Χαλκιδέων της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

22. Δομή «ΣΕΡΡΩΝ», στη θέση «ΠΡΩΗΝ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ» του Δήμου Σερρών της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

23. Δομή «ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ», στη θέση «ΠΡΟΒΛΗΤΑ 4» του Δήμου Χαϊδαρίου της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικού Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής.

24.Δομή«ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ»,στο στρατόπεδο «ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗ» του Δήμου Ζηρού της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας της Περιφέρειας Ηπείρου.

25. Δομή «ΓΡΕΒΕΝΩΝ», σε ξενοδοχεία του Δήμου Γρεβενών της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.

26. Δομή «ΠΥΡΓΟΥ», στη θέση «ΞΕΝΩΝΕΣ ΠΥΡΓΟΥ» του Δήμου Πύργου της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

27.Δομή«ΚΟΡΙΝΘΟΥ»,στο στρατόπεδο «ΚΑΛΟΓΕΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗ» του Δήμου Κορινθίων της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

28. Δομή «ΣΙΝΤΙΚΗΣ», στη θέση «ΚΛΕΙΔΙ» του Δήμου Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ Αριθμ. 2945 Σύσταση Δομών Προσωρινής Υποδοχής Πολιτών Τρίτων Χωρών ή ανιθαγενών, οι οποίοι έχουν αιτηθεί διεθνή προστασία.

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΥΛΟΥ Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις: α. Του ν. 4375/2016 «Οργάνωση και λειτουργία Υπηρεσίας Ασύλου, Αρχής Προσφυγών, Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, σύσταση Γενικής Γραμματείας Υποδοχής, προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου “σχετικά με τις κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση)” (L 180/29.6.2013), διατάξεις για την εργασία δικαιούχων διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις» (Α΄ 51) και ιδίως τα άρθρα 8 παρ. 4-5, 10 παρ. 4-5 και 11 παρ. 5 αυτού, ως ισχύουν. β. Του ν. 4622/2019

«Επιτελικό Κράτος: οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των κυβερνητικών οργάνων και της κεντρικής δημόσιας διοίκησης» (Α΄133). γ. Του ν. 4636/2019 «Περί Διεθνούς Προστασίας και άλλες Διατάξεις» (Α΄169). δ. Του ν. 4368/2016

«Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» (Α΄21) και ιδίως του άρθρου 96 αυτού. ε. Του π.δ. 4/2020 «Σύσταση Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, καθορισμός αρμοδιοτήτων του και ανακατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπουργείων» (Α΄4). στ. Του π.δ. 6/2020

«Διορισμός Υπουργού και Αναπληρωτή Υπουργού» (Α΄5). ζ. Του π.δ. 9/2020 «Μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων μεταξύ των Υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Μετανάστευσης και Ασύλου» (Α΄10). η. Του π.δ. 81/2019 «Σύσταση, συγχώνευση, μετονομασία και κατάργηση Υπουργείων και καθορισμός των αρμοδιοτήτων τους-Μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπουργείων» (Α΄119). θ. Του π.δ. 122/2017

«Οργανισμός Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής» (Α΄149), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. ι. Του π.δ.  83/2019

«Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών (Α΄121). ια. Του π.δ. 84/2019

«Σύσταση και κατάργηση Γενικών Γραμματειών και Ειδικών Γραμματειών/Ενιαίων Διοικητικών Τομέων Υπουργείων» (Α΄123). ιβ. Της Υ2/2019 απόφασης του Πρωθυπουργού

«Σύσταση θέσεων Αναπληρωτή Υπουργού και Υφυπουργών» (Β΄ 2901). ιγ. Της αριθμ. 340/2019 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών

«Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Οικονομικών, Θεόδωρο Σκυλακάκη» (Β΄ 3051). ιδ. Της 16931/16-5-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με θέμα

«Έναρξη λειτουργίας της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης και ταυτόχρονη κατάργηση της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής» (Β΄1410).

2. Την αριθμ. 2943/23-3-2020 αιτιολογημένη εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, σύμφωνα με την οποία προκύπτει πρόσθετη δαπάνη σε βάρος των πιστώσεων του Ε.Φ. 1055.201.0000000

«Γενική Γραμματεία Μεταναστευτικής Πολιτικής, Υποδοχής και Ασύλου» του Τακτικού Προϋπολογισμού του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου η οποία θα καλυφθεί με σχετική ενίσχυση από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Οικονομικών, αποφασίζουμε: Άρθρο 1 Συστήνονται σύμφωνα με τα άρθρα 8 παρ. 4-5 και 10 παρ. 4-5 του ν. 4375/2016, οι κάτωθι Δομές Προσωρινής Υποδοχής Πολιτών Τρίτων Χωρών ή ανιθαγενών, οι οποίοι έχουν αιτηθεί διεθνή προστασία, ως Περιφερειακές Υπηρεσίες της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης.

ΑΒΕΡΩΦ

https://averoph.wordpress.com/2020/03/27/%ce%b7-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%bc%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b5%ce%b9%cf%83%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%ae/#more-135877