Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ

Του

Αντωνίου Α. Αντωνάκου

Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου

Ιστορικού – Συγγραφέως

Αντιπροέδρου του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων

«Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»

Β΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων

ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙ...

Λίγες ελληνικές σκέψεις για το σημαντικώτερο γεγονός

της παγκόσμιας ιστορίας

 Εφέτος, σε μία δύσκολη για την πατρίδα μας χρονική περίοδο καλούμεθα να εορτάσουμε ένα σημαντικό γεγονός! Την επέτειο των 2500 χρόνων από την μάχη του Μαραθώνος, την μάχη που καθόρισε την  πορεία όχι μόνο του ελληνισμού αλλά και της Ευρώπης.

Βιβλία, τα οποία θα έπρεπε να είχε εκδώσει γι’ αυτήν την επέτειο των 2500 χρόνων, η Ακαδημία Αθηνών, τα Πανεπιστήμια, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, τα υπουργεία Παιδείας, Πολιτισμού και Εξωτερικών, η στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, κ.λπ. δεν υπάρχουν! Βιβλία, τα οποία θα έπρεπε να είχαν διανεμηθεί σε όλους τους μαθητές της Ελλάδος και τους Έλληνες της αλλοδαπής είναι ανύπαρκτα! Βιβλία που θα έπρεπε να είχαν διανεμηθεί από τις πρεσβείες μας στους πολιτιστικούς φορείς της οικουμένης δεν υφίστανται ούτε ως σκέψη! Ό,τι υπάρχει, υπάρχει μόνον από την  ιδιωτική πρωτοβουλία!

Όταν ο Σιμωνίδης έγραφε το περίφημο επίγραμμά του για την μάχη του 490 π.Χ. εξέφραζε την αλήθεια της εποχής του. Οι Αθηναίοι αμυνόμενοι υπέρ όλων των Ελλήνων, στέρησαν στον Μαραθώνα από τους χρυσοφόρους Πέρσες την ισχύ: (Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι, Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν).

Αν σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι σήμερα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μετέχουν της ελληνικής παιδείας, όχι βεβαίως όπως το είπε ο Ισοκράτης, αλλά με την παραποιημένη διάσταση που οι ίδιοι δίνουν, ότι μετέχουν δηλαδή των αξιών και των ιδανικών που γεννήθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο και διαχύθηκαν στην συνέχεια σε ολόκληρη την γη,  βλέπουμε υπέρ ποίων πολέμησαν τότε οι Αθηναίοι, για χάρη ποίων στέρησαν την δύναμη των χρυσοφόρων Μήδων.

Κι αυτό δεν το λέμε μόνο οι Έλληνες, ή τουλάχιστον οι Έλληνες, οι οποίοι  τολμάμε να δηλώνουμε υπερήφανοι για την Ιστορία μας. Το λέει και ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα που ανέδειξε ποτέ η ανθρωπότητα, ένας από τους πατέρες του κλασσικού φιλελευθερισμού. Ο Τζον Στιούαρτ Μιλλ υποστήριζε ότι η μάχη του Μαραθώνα για την Βρετανική ιστορία είναι σημαντικώτερη ακόμη και από την μάχη του Χάστινγκς το 1066.

Και δεν υπερέβαλε ο Μιλλ. Η Ευρώπη ως πολιτική και πολιτιστική έννοια, όντως γεννιέται στην μάχη του Μαραθώνος. Στην ιδιαίτερη αυτή ιστορική στιγμή που αποδεικνύει ότι άνθρωποι ελεύθεροι, πολίτες και όχι υπήκοοι, μπορούν να στερήσουν, όπως αναφέρει το γνωστό επίγραμμα, την δύναμη από τους χρυσοφόρους, και συντριπτικά περισσότερους, Μήδους. Στην πρώτη ιστορική στιγμή που αποδεικνύει σε μια ευθεία αναμέτρηση την ηθική ανωτερότητα της ελευθερίας έναντι της υποτέλειας.

Στην μάχη του Μαραθώνα, αντιπαρατέθηκαν δύο συστήματα θεώρησης του κόσμου, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής. Και για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία, μία κοινωνία δομημένη πάνω στο ιδανικό της ελευθερίας υπερνικά τον στρατό του Μεγάλου Βασιλέως της Ασίας.

Αν οι Πέρσες είχαν κερδίσει το 490 π.Χ. πιθανότατα θα εγκαθιστούσαν στην Αθήνα έναν τοποτηρητή. Θα τερματιζόταν έτσι άδοξα και πρόωρα η κλασσική άμεση δημοκρατία. Η σπάνια συγκυρία που παρήγαγε την φιλοσοφία, το δράμα, την επιστήμη, που απέδειξε την δύναμη της ελευθερίας στις κοινωνίες, στην καλλίτερη περίπτωση θα καθυστερούσε για αρκετούς αιώνες. Η Ευρώπη θα υποτασσόταν στην Ασία. Ο πολίτης θα γινόταν υποτελής.

Ευτυχώς τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Και το πείραμα των Αθηνών, μετεδόθη και εμβολίασε ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, τόσο ο Δυτικός, όσο και ο Ανατολικός πολιτισμός έχουν θεμέλια στην αρχαία ελληνική σκέψη. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε το μήνυμα της μάχης του Μαραθώνα, αλλά και της μάχης των Θερμοπυλών 10 χρόνια μετά: ότι Ελεύθερος είναι ο Πολίτης που δεν διστάζει να υπερασπισθεί με την ζωή του τον πολιτισμό στον οποίο μετέχει.

Σήμερα, αυτή την διάσταση της αρετής, αρκετοί την ξεχνούν. Είναι αυτοί που διαστρέφουν και το περιεχόμενο του φιλειρηνισμού, και την ίδια την καταγεγραμμένη Ιστορία. Είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ιστορία πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών, όπως όμως εκείνοι πάντα τις αντιλαμβάνονται, και όπως οι ανάγκες αυτές τούς εξυπηρετούν. Αυτό άλλωστε δεν γίνεται και σήμερα; Η αλλαγή των σχολικών βιβλίων, η διαστρέβλωση γεγονότων, η απαλλαγή τους από την υπενθύμιση ανθελληνικών ενεργειών των εχθρών μας, ο «καθαρμός του αίματος» που δημιούργησαν, μέσα από την εμβάπτισή τους στα κείμενα ενός δήθεν επιστημονικού «πανεπιστημιακού σιλωάμ».

Κι αυτό το ζούμε ιδιαίτερα σήμερα, έχοντας πολλές φορές «ανδρείκελα» σε θέσεις που έπρεπε να κατείχαν «Ανδρες»!

Σε όλους αυτούς, όμως, δεν χρειάζεται να απαντήσω εγώ. Απαντά ο μεγάλος τραγικός μας ποιητής, ο Αισχύλος, ήρωας της μάχης του Μαραθώνος, που επιλέγει αυτή την στιγμή της ζωής του να κοσμεί την ταφική του στήλη και την υστεροφημία του:

Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει

μνήμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλας

αλκήν δ’ ευδόκιμον Μαραθώνιον άλσος αν είποι

και βαρυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος.

(Αυτό  το  μνήμα  σκεπάζει  τον  Αισχύλο,  τον  γιο  του  Ευφορίωνα, 

Αθηναίο,  που  πέθανε  στην  σιτοφόρα  Γέλα,

για  την  ευδόκιμη  ανδρεία  του  μπορεί  να  μιλήσει  το  άλσος  του  Μαραθώνα

και  ο  Πέρσης  με  την  πυκνή  χαίτη,  που  την  γνώρισε  καλά)

Είναι το κομμάτι που δεν κατάλαβαν «οι νέοι της Σιδώνος», όπως μας το εξιστορεί ο Καβάφης, οι οποίοι νέοι ασχολούνται σε μία φιλολογική, όπως θα λέγαμε σήμερα βραδυά, και με τον Αισχύλο, πιστεύοντας ότι πρόδωσε την τέχνη του και αδυνατώντας να καταλάβουν γιατί ο Αισχύλος από όλο το εκπληκτικό έργο του, επέλεξε να γράψει στο ταφικό του επίγραμμα για το σημαντικώτερο, κατά τον ίδιον «επίτευγμα», που είναι η συμμετοχή του στην μάχη του Μαραθώνος!

Ο Καβάφης, λοιπόν, μ' αυτό το επεισόδιο, ήθελε να δείξει ότι «ο Αισχύλος στο επίγραμμά του έβαλε μόνο εκείνο που έπρεπε να βάλει», και ότι μόνον μυρόβλητοι (ελλαδιστί παρφουμαρισμένοι) νέοι, τρυφηλοί, έκφυλοι και "φανατικοί για γράμματα" - ανίδεοι με άλλους λόγους κι άσχετοι προς κάθε είδους αλκή, σαν τον "ζωηρό" της Σιδώνος - μπορούν να μέμφονται τον Αισχύλο για λιποψυχία... και προδοσία της τέχνης του.

Κι όμως. Και σήμερα ίσως το ίδιο να συνέβαινε με τα δικά μας παιδιά. Με μία ίσως διαφορά! Οι νέοι της Σιδώνος έκαναν φιλολογικές συζητήσεις, ακόμη κι αν δεν καταλάβαιναν το νόημά τους! Σήμερα δεν κάνουν καθόλου!

Αναρωτιέστε μήπως γιατί τα παιδιά μας σήμερα είναι ανιστόρητα; εκπλήσσεστε, που σε σφυγμομετρήσεις, τις οποίες κάνουν οι δίαυλοι κατά τις παραμονές των μεγάλων εθνικών εορτών, τα παιδιά μας, το μέλλον του τόπου μας, αγνοούν ποιους πολεμήσαμε το 1821 ή το 1940, πολλώ δε μάλλον στον Μαραθώνα ή στις Θερμοπύλες;

Η απάντηση θα σας δοθεί αν ψάξετε λίγο τα σχολικά βιβλία και τα αναλυτικά προγράμματα. Η μόνη τάξη που «διάβαζαν» τα παιδιά λίγη ιστορία ήταν η Γ΄ Λυκείου. Εκεί βεβαίως, όλοι  οι μαθητές διαγωνίζονταν στο σχολείο, επειδή ήταν υποχρεωτικό ως μάθημα της Γενικής Παιδείας για την απόκτηση του απολυτηρίου στο Λύκειο. Μα ας μη πάει  ο νους σας σε κάτι το σημαντικό. Τα παιδιά δεν αποκτούσαν γνώση της ιστορίας. Εκπαιδεύονταν απλώς στην αποστήθιση κάποιων αποσπασματικών σελίδων, που θα τους έδιναν την δυνατότητα να γράψουν κάτι για να περάσουν την τάξη.

Χρησιμοποίησα τον όρο «διάβαζαν», διότι πια δεν διαβάζουν ούτε αυτές τις σελίδες, μιας και η ιστορία Γενικής Παιδείας δεν είναι πλέον υποχρεωτικό αλλά προαιρετικό μάθημα για τις εξετάσεις Γενικής Παιδείας.

Οπότε μόνον όσοι μαθητές της Γενικής Παιδείας, που έχουν επιλέξει το μάθημα, όχι όλοι, εξετάζονται σ’ αυτό ενδοσχολικά, με διδάσκοντες σε πολλές περιπτώσεις καθηγητές ξενόγλωσσων μαθημάτων, χωρίς ειδική γνώση δηλαδή αλλά δίκην παρέργου για συμπλήρωση ωραρίου κ.λπ.

Στις άλλες τάξεις τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Θέλετε ένα παράδειγμα; Ας ανοίξουμε το σχολικό βιβλίο της ιστορίας της Α΄ Λυκείου. Θα διαβάσουμε χαρακτηριστικά τους μηδικούς πολέμους, όπως αυτοί αναγράφονται σε αυτό!

* Η πρώτη οργανωμένη περσική εκστρατεία είχε χαρακτήρα ναυτικής επιχεί­ρησης και στόχευε στην τιμωρία των Ερετριέων και των Αθηναίων, επειδή είχαν βοηθήσει τους Έλληνες της Ιωνίας στην εξέγερσή τους.

Τελείωσε με τη μά­χη στο Μαραθώνα, όπου οι Πέρσες νικήθηκαν από τους Αθηναίους και τους Πλαταιείς (490 π.Χ.). Καθοριστικής σημασίας ήταν η συμβολή τού Μιλτιάδη.

* Η δεύτερη συστηματικά οργανωμένη εκστρατεία έγινε υπό την αρχηγία του Ξέρξη με συγκέντρωση πολυπληθών θαλάσσιων και χερσαίων δυνάμεων και στόχευε στην κατάκτηση ολόκληρου του ελλαδικού χώρου. Οι ελληνικές πόλεις μπροστά στον περσικό κίνδυνο συγκάλεσαν συνέδριο στην Κόρινθο (481 π.Χ.), όπου αποφάσισαν τη συγκρότηση αμυντικής συμμαχίας κατά των Περσών. Μέσα από μία σειρά συγκρούσεων - Θερμοπύλες (Λεωνίδας), Αρτε­μίσιο, Σαλαμίνα (Θεμιστοκλής), Πλαταιές (Παυσανίας), Μυκάλη - οι Ελληνες αντιμετώπισαν τους Πέρσες και τους υποχρέωσαν να εγκαταλείψουν με τα υπολείμματα του στρατού τους τον ελλαδικό χώρο (480-479 π.Χ.).

Δηλαδή, οι σημαντικώτεροι πόλεμοι της ιστορίας, αυτοί που έσωσαν την Ελλάδα αλλά και κατ’ επέκτασιν ολόκληρη την  Ευρώπη από τους βαρβάρους αναφέρονται στα σχολικά βιβλια στην εκτενέστατη αφήγηση των ... 7 σειρών.

Η μάχη του  Μαραθώνος καταλαμβάνει τον εκπληκτικό χώρο των 2 και 1/2 σειρών. Η δε μάχη των Θερμοπυλών καταλαμβάνει κάτι λιγώτερο από μισή σειρά, του ονόματος του Λεωνίδα συμπεριλαμβανομένου.

Γιατί; Μήπως για να μη παιδεύουμε τα παιδιά; (η λέξη στην κυριολεξία της απο την μη παροχή παιδείας) ή οπως άκουσα από προοδευτικό (;) συνάδελφο για να μη κάνουμε τα παιδιά ... πολεμοχαρείς φασίστες; (!!!) Ας μην αναρωτώμεθα λοιπόν γιατί τα παιδιά μας πιστεύουν ότι το 1940 πολεμήσαμε τους Τούρκους ή ότι την σημαία κατέβασε από την Ακρόπολη ο ... Απόστολος Γκλέτσος.

Λένε οι διάφοροι «ταγοί» ότι σήμερα η Ευρώπη αναζητά τις αξίες και τα ιδανικά που θα της επιτρέψουν να προχωρήσει στην νέα εποχή, όχι απλώς ως Ένωση οικονομική και γραφειοκρατική, αλλά ως Ένωση εθνών και πολιτών, Ένωση πολιτισμού. Σ’ αυτή την αναζήτηση, λέω εγώ, το χρέος το δικό μας, το χρέος των Ελλήνων του 21^ου αιώνα είναι σαφές. Να υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια, ποιες είναι αυτές οι αρχές και οι αξίες, που γεννήθηκαν στην Αττική γη - στην Πνύκα, στην Αγορά, στον κάμπο του Μαραθώνα - και συνιστούν την Ευρωπαϊκή Ταυτότητα, τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό! Είναι η Αρετή του Πολίτη, ο Ανθρωπισμός και το Μέτρο, η Δημοκρατία, η Ελευθερία.

Όπως αφηγείται ο Ηρόδοτος, η αλήθεια είναι ότι οι Πέρσες «ανακωχεύσαντες τας νέας απέπλεον οπίσω ες την Ασίην». Η εκστρατεία του Δάτη και του Αρταφέρνη έληξε με καθαρή ήττα.

Οι Πέρσες έφυγαν ταπεινωμένοι και με μια μεγάλη πληγή στο κύρος τους, καθώς χάσανε την φήμη του αήττητου στρατού. Οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια θα είναι καταλυτικής σημασίας. Ο Περσικός Πόλεμος έγινε η αιτία να ενωθούν οι ελληνικές πολιτείες εναντίον του κοινού εχθρού, και αυτό το γεγονός ήταν μια απ' τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας.

Χάρις στην νίκη του Μιλτιάδη, διαλύθηκε ο μύθος για το αήττητο των Περσών. Και τέτοια παραδείγματα, στην εποχή της παγκοσμιοποιήσεως, παρ’ ότι οι εκπρόσωποί της δεν θέλουν, είναι καλό, να διδάσκονται. Το 490 ο Θεμιστοκλής πήρε μέρος στην μάχη του Μαραθώνα και εντυπωσιάσθηκε βαθιά από την νίκη του Μιλτιάδη κατά των Περσών, τόσο ώστε έχει καταστεί παροιμιώδης η φράση του, «ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον» («δεν με αφήνει να ησυχάσω η δόξα του Μιλτιάδη»).

Αν και σήμερα τα γεγονότα αυτά γεννούσαν άνδρες, που δεν τους άφηναν να κοιμηθούν οι δάφνες των μεγάλων της Ελληνικής ιστορίας, τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά.

Ίσως γνωρίζετε ότι σήμερα σε όλες τις Στρατιωτικές Σχολές του κόσµου η Μάχη του Μαραθώνος αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο του µαθήµατος της πολεµικής τακτικής και ότι οι στρατιωτικοί ανωτέρων βαθµών, όταν έρχονται στην Ελλάδα, δεν παραλείπουν, ποτέ, να επισκεφθούν τον Μαραθώνα και την πεδιάδα του, η οποία γι’ αυτούς έχει μεγαλύτερη σηµασία από τον Τύµβο.

Έχουμε λοιπόν ύψιστο χρέος να τους υπενθυμίζουμε τα λόγια που ο ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ ο ΚΕΙΟΣ, αποτίοντας ΤΙΜΗ και ΔΟΞΑ στους πεσόντες, έγραψε στο περίφημο επίγραμμά του. Για το νεοελλαδικό κράτος και το Υπουργείο (Α)παιδείας η ιστορική μνήμη είναι κάτι αδιανόητο! Ας διατηρήσουμε λοιπόν εμείς στην μνήμη μας, με δική μας ευθύνη και συνεχώς τους αγώνες των αρχαίων προγόνων μας! Ας αναλάβουμε την υποχρέωση να τους μεταφέρουμε στα παιδιά μας! Να τους θυμόμαστε και να τους έχουμε ως πρότυπα! Κι ας είμαστε εμείς εκείνοι που, με την διατήρηση αυτής της ιστορικής μνήμης, δεν θα επιτρέψουμε, κατά την συνήθη νεοελλαδική πρακτική, ένα ακόμη «αυτονόητο» να γίνει ένα ακόμη «αδιανόητο».

ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ (ΜΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ)

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο υπ' αριθμόν 13.414 εβδομαδιαίο φύλλο (Παρασκευή 29/10/2010 - Πέμπτη 04/11/2010) της αγγλόφωνης εφημερίδος  "Athens News" http://www.athensnews.gr 

(Μετάφραση στα ελληνικά: Ιωάννης Ανδριόπουλος - Ακομμάτιστοι Έλληνες Πολίτες)

Ένας Αθηναίος δικηγόρος αμφισβητεί  τη συνταγματικότητα της νομοθεσίας που απονέμει το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι σε μετανάστες τρίτων χωρών (μη κοινοτικών) στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, με το ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) http://ste.gr το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Ελλάδας, τώρα να σταθμίζει αν θα παραπέμψει την υπόθεση στην ολομέλεια.

Η κατατεθείσα αίτηση ακυρώσεως του δικηγόρου κ. Ιωάννη Ανδριόπουλου συζητήθηκε στην επταμελή σύνθεση του ΣτΕ νωρίτερα αυτό το μήνα.

«Κανένας δεν μπορεί να είναι 100 τοις εκατό σίγουρος για τίποτα» είπε ο κ. Ανδριόπουλος,«αλλά ενθαρρύνομαι από το γεγονός ότι ο εισηγητής του δικαστηρίου [κ. Ευθύμιος Αντωνόπουλος] έχει προτείνει την παραπομπή της υπόθεσης στην ολομέλεια [του δικαστηρίου].»

Όταν η Athens News επικοινώνησε με τον κ. Αντωνόπουλο, είπε ότι δεν θα μπορούσε να πει εάν η απόφαση της επταμελούς σύνθεσης του ΣτΕ για το αν θα παραπεμφθεί η υπόθεση στην ολομέλεια του ΣτΕ, πρόκειται να δημοσιευτεί πριν ή μετά από τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης της 7ης Νοεμβρίου.

«Δεν μπορώ να σχολιάσω επί της υποθέσεως μέχρι την δημοσίευση για το αν θα παραπεμφθεί η υπόθεση στην ολομέλεια.» είπε ο κ.Αντωνόπουλος στην Athens News. «Θα δημοσιευθεί [τον Νοέμβριο].»

Ακόμα κι αν η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήσει την υπόθεση και αποφανθεί υπέρ του κ. Ιωάννη Ανδριόπουλου μετά τις εκλογές, ο δικηγόρος είπε ότι τα παρεπόμενα του ζητήματος είναι τόσο βαθιά, που  καθιστούν τα αποτελέσματα των επερχομένων δημοτικών εκλογών άκυρα και ανυπόστατα, επιβάλλοντας έναν άλλο γύρο ψηφοφορίας.

Κατερίνα Τζιλιβάκη

 

http://syntagmagr.blogspot.com/2010/10/blog-post_30.html

 

Η ΚΡΗΤΗ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις για την ύπαρξη τεράστιων ποσοτήτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στο υπέδαφος της Ελλάδας, κάνει ο Καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο κ. Γ. Φώσκολος, ο οποίος είναι και σύμβουλος της Καναδικής Κυβέρνησης στην αναζήτηση και εκμετάλλευση γαιανθράκων.

Τα στοιχεία που δίνει στo newsbomb.gr ο κ. Φώσκολος (και στηρίζονται σε επίσημες επιστημονικές έρευνες) παρουσιάζουν μία Ελλάδα που μπορεί να γίνει μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου – αν την άφηναν όμως να εκμεταλλευθεί τον ορυκτό της πλούτο.

Χωρίς σχόλια και παρεμβάσεις δίνουμε το πρώτο μέρος της συνέντευξης του κ. Φώσκολου: «Υπάρχουν τρεις περιοχές κοντά στην Κρήτη, με τεράστια αποθέματα πετρελαίων και φυσικού αερίου.

Η μια είναι νοτιοανατολικά της Κρήτης και αυτή είναι που ξέρουμε περισσότερο, με βάση τα νέα στοιχεία από τη Γεωλογική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και τη Γεωλογική Υπηρεσία της Γαλλίας.

Έχουμε επίσης μια άλλη, που είναι νοτίως της Κρήτης, κάτω από τη Μεσσαρά.

Και υπάρχει επίσης ένα σημείο που είναι κοντά, προς τη Λιβύη. Είναι τρεις διαφορετικές περιοχές, οι οποίες έχουν αποθέματα. Μπορώ να μιλήσω μόνο για το ένα απόθεμα με πιθανότητα 50% διότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε πολλά ………..στοιχεία. Το υπολογίζω μεταξύ ένα και τρία τρισεκατομμύρια κυβικά φυσικού αερίου.

Και τονίζω φυσικό αέριο, διότι υπάρχει μια ευαισθησία από την κυβέρνηση όταν ακούει πετρέλαιο, που δημιουργεί εμπλοκές για το περιβάλλον.

Με το φυσικό αέριο δεν έχουμε αυτές τις επιπτώσεις.

Το φυσικό αέριο είναι καθαρό, δεν πρόκειται να μολύνει και θα δείξω επίσης πόσο φυσικό αέριο χάνεται κάθε χρόνο επί 60 εκατομμύρια κυβικά μέτρα από την Κρήτη, νοτίως του νησιού.

Τα 3 τρισεκατομμύρια αντιστοιχούν σε ισοδύναμο πετρέλαιο γύρω στα 19 δισεκατομμύρια βαρέλια. Ισοδυναμούν δηλαδή με μια Αλάσκα.

Υπάρχει λοιπόν νοτιοανατολικά της Κρήτης μια… Αλάσκα, η οποία μπορεί να  φέρει αναλογία 20%, στην Ελληνική Κυβέρνηση και 80% να πάρουν οι επιχειρήσεις που θα κάνουν την εκμετάλλευση. Θα αφήσει δηλαδή ένα κέρδος της τάξης των 170 δισ. ευρώ.

Εκτός βεβαίως και από τις δουλειές που θα δημιουργηθούν στην Κρήτη, θα δουλέψουν επίσης όλα τα Ναυπηγεία, Σκαραμαγκά, τα Νεόρεια της Σύρου, θα δώσουμε δουλειά επίσης στους χημικούς μηχανικούς, θα αναπτυχθεί όλη η χημική βιομηχανία.

Γιατί το φυσικό αέριο είναι η πρώτη ύλη που κάνουμε λιπάσματα, φάρμακα και βεβαίως όλες οι εταιρείες δίνουν και ένα ποσοστό στα Ανώτατα Ιδρύματα, όπως π.χ. έδωσε τώρα η BP στη Λιβύη στο Πολυτεχνείο Τρίπολης, 50 εκατομμύρια. Καταλαβαίνετε ότι αυτά τα χρήματα που έρχονται είναι τεράστια. Και θα δημιουργηθεί μια ανακούφιση.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Με τα νέα στοιχεία λοιπόν έχουμε ακόμα πιο θετικά νέα σε σχέση με τα αποθέματα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Ναι την προηγούμενη φορά που μίλησα στον κ. Χαρδαβέλλα, τόσο εγώ όσο και ο συνάδελφός μου, ο κ. Κωνοφάγος, μιλούσαμε για 300 δισεκατομμύρια.

Τώρα μιλάμε για 3 τρισεκατομμύρια. Μιλάμε για χίλιες φορές παραπάνω μόνο το ένα κοίτασμα, όχι κάτω από τη Μεσσαρά, όχι το κοίτασμα της Λιβύης.

Πιθανό να είναι 6 τρις. Και θα σας δώσω ένα μέτρο να καταλάβετε. Αυτή τη στιγμή η Αλγερία έχει 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Εμείς πιθανόν να έχουμε 6. Δηλαδή είμαστε περισσότερο από την Αλγερία. Και βεβαίως υπάρχουν και επιπτώσεις.

Αυτό το φυσικό αέριο για εμάς είναι πλεόνασμα. Αυτό το φυσικό αέριο θα φύγει κατευθείαν προς την Ευρώπη. Άρα θα έχουμε τεράστια αποθέματα και επ΄ ωφελεία της Ευρώπης.

Δηλαδή αλλάζει όλο το σκηνικό πλέον αυτή τη στιγμή. Όχι μόνο το οικονομικό, αλλά και το γεωπολιτικό. Εάν προσθέσουμε και τα αποθέματα της Κύπρου αλλάζει όλη η κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Και βάζω μέσα την Αίγυπτο και το Ισραήλ αυτή τη στιγμή.

Το Ισραήλ από ότι μαθαίνω και πιθανόν ο κ. Κωνοφάγος να έχει περισσότερα στοιχεία, πρότεινε στον Πρωθυπουργό το δικό μας, να κατασκευάσουν αγωγό αερίου που να παίρνει το φυσικό αέριο του Ισραήλ και να το διοχετεύει στην Ευρώπη».

http://www.newsbomb.gr

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ : ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΝΕΔΟ

Αφιέρωμα στην Ίμβρο και την Τένεδο

"Με τα μάτια της αισιοδοξίας"

Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Μικρασιατών Ξάνθης «Αλησμόνητες πατρίδες» και τον Δικηγορικό Σύλλογο Ξάνθης διοργανώνουν την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου στην Ξάνθη ένα αφιέρωμα στην Ίμβρο και την Τένεδο «Με τα μάτια της αισιοδοξίας».

Περιλαμβάνει:

Παρουσίαση του βιβλίου του συγγραφέα Γιώργου Λεκάκη «Ίμβρος παιπαλόεσσα, το ιερό νησί του Ερμού, τ’ Ουρανού και των Δακρύων» (εκδ. «Ενδοχώρα»), με εισηγητές τον ίδιο τον συγγραφέα, τους Σ. Καρασαμπάν, Ν. Δολδούρη, έκθεση σχετικών φωτογραφιών (των Σ. Καρασμπάν, Ι. Καναργιέλη, Γ. Λεκάκη, και του Κέντρου Δημιουργικής Φωτογραφίας Θράκης) και έργων ζωγραφικής (της Ά. Αυγέρη). Η εκδήλωση θα κλείσει με τραγούδια της Ίμβρου και της Τενέδου, συνοδεία παραδοσιακών οργάνων, από την χορωδία του Συλλόγου Μικρασιατών Ξάνθης.

Η εκδήλωση θα γίνει στην «Καπναποθήκη Π» (Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη) και θα αρχίσει στις 20.00. Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή έως τις 25 Νοεμβρίου.

ΝΑ ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ''ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΕΣ''

Η κυβέρνηση έχει ουσιαστικά ανοίξει τα σύνορά μας στον Έβρο, με αποτέλεσμα να περνούν καραβάνια λαθρομεταναστών. Το πιο εντυπωσιακό μάλιστα, είναι ότι οι μετανάστες που διασχίζουν πλέον τις λιγότερο επικίνδυνες περιοχές του ποταμού Έβρου, για να μπουν από την Τουρκία στην Ελλάδα, όχι μόνον δεν κρύβονται από τους αστυνομικούς, όπως έκαναν παλαιότερα, αλλά αντίθετα τους ψάχνουν για να παραδοθούν σε αυτούς. Και το πιο συγκλονιστικό: Αφού παραμείνουν σε κέντρα στο Νομό Έβρου το πολύ για τρεις ημέρες, το ελληνικό κράτος τους στέλνει με το ΚΤΕΛ στην Αθήνα!Τα χερσαία σύνορά μας με την Τουρκία είναι πια σουρωτήρι, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης.

Από τη στιγμή λοιπόν, που έγινε γνωστό στα κάθε λογής λαθρεμπορικά κυκλώματα ότι τα ελληνικά σύνορα άνοιξαν, ολοένα περισσότεροι μετανάστες μπαίνουν ανεμπόδιστα από εκεί. Και βέβαια, ουδείς απελαύνεται. Αποτέλεσμα είναι να πλημμυρίζει η Αθήνα με τους εξαθλιωμένους του Τρίτου Κόσμου που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Όλοι αυτοί μεταφέρονται κυρίως στην πρωτεύουσα και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη, έναντι τ 60 ευρώ ή 80 δολαρίων, όπως αναγράφεται άλλωστε, σε επιγραφές που έχουν αναρτηθεί στον κυριότερο αστυνομικό σταθμό του Έβρου, ο οποίος δέχεται και τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών, σε αυτόν έξω από την Ορεστιάδα.

Οι διαδικασίες του “λαθρομεταναστευτικού τουρισμού” στη χώρα μας, είναι απλούστατες. Καθημερινώς, σύμφωνα με τις “συλλήψεις” που γίνονται, υπολογίζεται ότι περνούν από τον Έβρο περί τα 300 με 500 άτομα. Κάτι τέτοιο πλέον, γίνεται από ασφαλείς περιοχές, στα βόρεια όρια του Νομού με την Τουρκία, όπου υπάρχει ξηρά, μήκους 13 χιλιομέτρων. Έτσι, δεν χρειάζεται οι λαθρομετανάστες να διασχίσουν τον ποταμό με κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους. Στη συνέχεια, οι Έλληνες συνοριοφύλακες έχουν εντολές, αντί να τους “επαναπροωθούν” ή να εμποδίζουν το πέρασμά τους στη χώρα μας, εάν τους αντιληφθούν στην ουδέτερη ζώνη (ανάμεσα στα ελληνικά και τα τουρκικά σύνορα), τους παραλαμβάνουν και τους βάζουν στους έξι σταθμούς συγκέντρωσης που υπάρχουν στο Νομό.

Να σημειωθεί ότι πολλές φορές, οι ίδιοι οι μετανάστες που έχουν μπει παράνομα, αναζητούν τους αστυνομικούς ή τις στρατιωτικές περιπόλους για να παραδοθούν. Κι αυτό, διότι γνωρίζουν ότι δεν θα υποστούν καμμία συνέπεια και πολύ περισσότερο δεν θα επαναπροωθηθούν. Οι αστυνομικοί κατόπιν, τους καταγράφουν, κρατούν όλα τα στοιχεία τους (τα περισσότερα βέβαια είναι ψευδή), και αφού τους βάλουν να υπογράψουν ένα κείμενο ότι εντός ενός μηνός πρέπει να βγουν εκτός Ελλάδος,

τους στέλνουν με το ΚΤΕΛ στην Αθήνα.



Εννοείται, ότι ουδείς από αυτούς φεύγει από την Ελλάδα. Αυτές είναι όμως, οι εντολές που έχουν λάβει οι τοπικές αρχές από τα αρμόδια υπουργεία. Ουσιαστικά δηλαδή, η συνθηματολογία της κυβέρνησης για καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης, δεν αποτελεί παρά ένα ψεύδος. Στο όνομα δήθεν του ανθρωπισμού, η Ελλάδα έχει ανοίξει -πρακτικά καταργήσει- τα σύνορά της. Έτσι, εξηγείται και η μετακίνηση του κύματος των λαθρομεταναστών, από τα νησιά προς τον Έβρο. Συνολικά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του αρμόδιου αντινομάρχη Έβρου, κ.Γιάννη Παπαϊωάννου, από την αρχή του έτους έως σήμερα με αυτό τον τρόπο, έχουν περάσει στη χώρα μας 29.370 άτομα. Σχεδόν άπαντες κατέληξαν στην Αθήνα, όπου, ως γνωστόν, η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα τείνει να μετατραπεί σε μεταναστευτικό γκέτο. Είναι προφανές ότι με τους ρυθμούς αυτούς, σε σύντομο χρονικό διάστημα η κατάσταση στην πρωτεύουσα της χώρας θα καταστεί πραγματική ωρολογιακή βόμβα. Κι’ όμως, η κυβέρνηση πέραν ορισμένων φραστικών διακηρύξεων, στην πράξη ευνοεί αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.

Στο Νομό Έβρου όλοι δηλώνουν ότι εδώ και καιρό οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες γνωρίζουν το πρόβλημα , αλλά ουδέν μέτρο λαμβάνεται. Στο μεταξύ, παρ’ότι οι μετανάστες δεν παραμένουν στο Νομό, αλλά φεύγουν για την Αθήνα, ακόμα και μεταξύ των κατοικων του Έβρου, αρχίζουν πλέον να εμφανίζονται ισχυρές τάσεις κατά των μεταναστών. Τοπικοί παράγοντες μάλιστα, υπολογίζουν ότι μέσα στους επόμενους μήνες “θα κατεβούν στην Αθήνα, άλλες 40.000-50.000 μετανάστες”, ενώ αρμόδια στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στο Νομό σηκώνουν τα χέρια ψηλά και περιορίζονται να πουν ότι “αν και δεν είναι στις αρμοδιότητες του στρατού η δίωξη λαθρομεταναστών, εάν μας διατάξουν, θα αυξήσουμε τα μέτρα”. Οι τελευταίοι πάντως, ευθαρσώς λέγουν ότι οι “τουρκικές αρχές κάνουν τα στραβά μάτια και αφήνουν να περνούν ανεξέλεγκτα λαθρομετανάστες από το έδαφός τους”, ενώ μειδιούν με νόημα όταν ακούν τις δηλώσεις Ερντογάν ότι Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να λύσουν από κοινού το μείζον αυτό πρόβλημα.

Η εικόνα σήμερα στο Νομό, είναι απογοητευτική. Στους δρόμους κοντά στα βόρεια σύνορα με την Τουρκία, στην περιοχή της Ορεστιάδος, καθημερινώς οι πολίτες συναντούν φάλαγγες μεταναστών να προχωρούν ανοικτά στους κεντρικούς δρόμους για να “παραδοθούν” στην αστυνομία. Στον αστυνομικό σταθμό υποδοχής, έξω από την Ορεστιάδα, εκτυλίσσονται εικόνες απίστευτης ντροπής τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την ΕΕ γενικότερα.

Ημερησίως, τουλάχιστον 500 άτομα στοιβάζονται στο πρώην εργοστάσιο που έχει μετατραπεί από το 2007 σε χώρο υποδοχής μεταναστών. Και τότε, εξηγούν στελέχη της ΕΛΑΣ, “καθημερινώς φιλοξενούσαμε γύρω στα 400-500 άτομα. Έπρεπε να μείνουν εδώ όμως, περί τους τρείς μήνες. Τώρα, δεν τους κρατάμε πάνω από τρείς ημέρες. Αυτό και μόνο σημαίνει ότι ο αριθμός των μεταναστών που κατεβαίνει στην Αθήνα έχει δεκαπλασιαστεί”. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί, όπως τονίζει ο κ.Νίκος Νικολαΐδης, νομαρχιακός σύμβουλος Έβρου και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τον συνδυασμό του υποψηφίου περιφερειάρχη, κ.Γιώργου Παυλίδη, ότι η απόλυτη πλειοψηφία των μεταναστών φεύγει χωρίς να έχει εξεταστεί για ασθένειες από τις ελληνικές υγειονομικές αρχές.

Κάτι που σίγουρα εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη δημόσια υγεία σε όλη τη χώρα και πολύ περισσότερο στην Αθήνα. Την ίδια επισήμανση κάνει τόσο ο κ.Ζαμπουνίδης, όσο και ο κ.Παπαΐωάννου. Ο τελευταίος λέγει: “Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να εξεταστούν από το νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Αλλά δεν γίνεται. Το νοσοκομείο έχει να ασχοληθεί με έναν τοπικό πληθυσμό της τάξης των 60.000, και, παρ’όλα αυτά το προσωπικό του, όσους μπορεί, εξετάζει. Οι περισσότεροι όμως, φεύγουν χωρίς να ξέρει κανείς εάν έχουν κάτι ή όχι”. Ο κ.Γιώργος Παυλίδης, απο την πλευρά του, καταγγέλλει με δριμύτητα το φαινόμενο, μιλάει για “ξέφραγο αμπέλι”, θεωρεί ότι αποτελεί ωρολογιακή βόμβα για τη χώρα το πρόβλημα και τονίζει ότι “αν οι αρμόδιοι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, και να προστατεύσουν τα σύνορα της χώρας, να παραιτηθούν”. Επίσης, ο απερχόμενος Νομάρχης Εβρου, κ.Νικόλαος Ζαμπουνίδης, κάνει ανοικτά λόγο για “λαθρομεταναστευτικό τουρισμό, που είναι ο μοναδικός τομέας, στον οποίο πάει καλά ο Έβρος”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η θεαματικά αυξημένη ροή στον Έβρο άρχισε να παρατηρείται μετά την κατάργηση του μέτρου αποτροπής της εισόδου μεταναστών από τις δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, κατόπιν εντολών από την κυβέρνηση. Η τελευταία μάλιστα, φέρεται να υπέκυψε στις απαιτήσεις ευρωπαϊκών και άλλων διεθνών φορεών, με πρόφαση την ανθρωπιστική τραγωδία που αναμφισβήτητα υφίστανται οι λαθρομετανάστες.

Έτσι, ιδιαίτερα από φέτος την Ανοιξη, το κύμα λαθρομετανάστευσης μέσω Έβρου είναι πρωτοφανές. Κι όμως, στην περιοχή, επανειλημμένως έχει σπεύσει κλιμάκιο της FRONTEX, δίχως όμως να έχει γίνει κάποια πρόοδος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το 80% των μεταναστών προέρχεται από το Ιράκ και το Αφγανιστάν και οι υπόλοιποι είναι Παλαιστίνιοι, Σομαλοί., Ιρανοί και Γεωργιανού. “Τα σύνορα του Έβρου όμως -τονίζει ο κ.Νικολαΐδης- είναι σύνορα της ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν, να αδιαφορούν οι Βρυξέλλες και για την τραγωδία αυτών των ανθρώπων και για το ότι μπαίνει πλέον σε ευρωπαϊκό έδαφος ανεξέλεγκτος αριθμός μεταναστών. Εάν, όπως όλα δείχνουν, οι περισσότεροι από αυτούς μείνουν στην Ελλάδα, οδηγούμαστε σταδιακά σε αλλοίωση του πληθυσμού. Κάποιοι από αυτούς επίσης, αν και δεν το’χουν κάνει μέχρι τώρα, θα μείνουν στον Έβρο. Γεγονός που θα επιβαρύνει τα ήδη τεράστια προβλήματα του Νομού”. Στο μεταξύ, η οικονομική αιμορραγία της Ελλάδας είναι μεγάλη. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνον για να συντηρήσει η Νομαρχία Εβρου το κέντρο υποδοχής της Ορεστιάδας πρέπει να πληρώνει ετησίως περί τα 2 εκ.ευρώ. Ωστόσο, τα χρήματα, πολλά εκ των οποίων είναι κοινοτικά, κάθε άλλο παρά εγκαίρως δίδονται από τα αρμόδια υπουργεία. “Χρωστάμε σε όλους τους προμηθευτές”, εξηγεί ο κ.Γ.Παπαΐωάννου. “Τώρα μόλις, μετά από 3-4 μήνες, μας έστειλαν 262.000 ευρώ”.

Ρεπορτάζ: Θανάσης Αργυράκης

Αναδημοσίευση του Antinews από τον “Τύπο της Κυριακής”

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ : ΣΤΟΙΒΑΓΜΕΝΑ ΣΕ ΚΟΥΤΕΣ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΤΟΥ 40!

Στοιβαγμένα σε ... αποθήκες και εκκλησίες της Βορείου Ηπείρου, εξακολουθούν να παραμένουν τα οστά εκατοντάδων Ελλήνων στρατιωτών, που σκοτώθηκαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 – 1941, παρά τη συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας, για τη δημιουργία ενός δεύτερου στρατιωτικού νεκροταφείου, που μάλιστα είχε παρουσιαστεί ως “επιτυχία” από την πρώην υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη πριν από δύο χρόνια περίπου.

ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ

Αν και αρχικό αίτημα της ελληνικής πλευράς ήταν η δημιουργία τεσσάρων νέων στρατιωτικών νεκροταφείων στην Κορυτσά, την Κλεισούρα, την Πρεμετή και τη Χειμάρρα, όπου υπάρχουν διάσπαρτα οστά Ελλήνων στρατιωτών, Αθήνα και Τίρανα κατέληξαν σε δύο νεκροταφεία ... στο εξής ένα ουσιαστικά, αυτό της Κλεισούρας, αφού στο χωριό Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου εδώ και χρόνια υπάρχει το μοναδικό οργανωμένο στρατιωτικό νεκροταφείο που αποτελεί και επίσημο χώρο εορτασμού της εθνικής επετείου για την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας.

Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου σκοτώθηκαν 11.911 Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες. Η συντριπτική πλειοψηφία σκοτώθηκε, εντός της αλβανικής επικράτειας. Λίγοι πεσόντες είναι ενταφιασμένοι σε κάποιο νεκροταφείο, ενώ διάσπαρτα και εγκαταλειμμένα οστά Ελλήνων στρατιωτών, υπάρχουν σε πλαγιές, βουνά και δάση.
ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΕΚΡΟΥΣ

Στην Κλεισούρα της Βορείου Ηπείρου, εκεί που τον Μάρτιο του 1941 δόθηκαν σφοδρές μάχες ανάμεσα σε Έλληνες και Ιταλούς, κατασκευάστηκε με πρωτοβουλία του αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ.Αναστασίου, οργανωμένο στρατιωτικό νεκροταφείο, προκειμένου να ενταφιαστούν τα οστά όσων Ελλήνων στρατιωτών έχουν εκταφεί απο τα πεδία των μαχών και τα πρόχειρα νεκροταφεία της εποχής του πολέμου.
Αν και οι εργασίες κατασκευής του νεκροταφείου έχουν ολοκληρωθεί εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια, οι τάφοι παραμένουν κενοί, αφού η αλβανική πλευρά δεν έχει δώσει το “πράσινο” φως για τον ενταφιασμό των οστών, παρά την υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, τον Νοέμβριο του 2008.
Αποτέλεσμα τα οστά εκατοντάδων Ελλήνων νεκρών, που έπεσαν στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου πριν από 70 χρόνια, να στοιβάζονται δεξιά και αριστερά, περιμένοντας την ... “αιώνια ανάπαυση”.
Το protothema gr. βρέθηκε στο χωριό Κλεισούρα. Στον γυναικωνίτη της εκκλησίας της Αναστάσεως στοιβάζονται εδώ και έξι χρόνια, οι οστεοθήκες 280 Ελλήνων στρατιωτών, από τους οποίους μονάχα ένας έχει αναγνωριστεί από τη βέρα που φορούσε.

Τα οστά των “αγνώστου ταυτότητας” Ελλήνων στρατιωτών, συγκεντρώθηκαν μετά από οργανωμένες εκταφές στα πρόχειρα νεκροταφεία που είχαν δημιουργηθεί την περίοδο των πολεμικών συγκρούσεων.

Η διαδικασία εκταφών και συγκέντρωσης των οστών, με στόχο να ταφούν σε οργανωμένα νεκροταφεία προκειμένου να τους αποδίδονται οι ανάλογες τιμές, σταμάτησε πρόωρα λόγω των αντιδράσεων από Αλβανούς εθνικιστές, που είδαν πίσω από τη δημιουργία ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων στην περιοχή, το πρώτο βήμα για την ... αυτονόμηση της Βορείου Ηπείρου από την Αλβανία.

Την ίδια ώρα, σπασμένη παραμένει η μαρμάρινη πλάκα στο λιτό μνημείο προς τιμήν των Ελλήνων πεσόντων στο ύψωμα 731, στο σημείο που τον Μάρτιο του 1941 δόθηκε η πλέον φονικότερη μάχη του πολέμου, που κατέστρεψαν άγνωστοι πριν από ένα χρόνο, παραμονές της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου. 

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/10/40_7845.html

 

ΕΛΛΗΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥ ΕΠΑΝΩ

Σήμερα ο ελληνικός λαός έχει χάσει τελείως τον βηματισμό του. Έχει χάσει δηλαδή την επαφή του με την εθνική και πολιτισμική κληρονομιά των προγόνων του και έχει προσδώσει στην φυλετική του οικογένεια ονομαστική και μόνον αξία. Πράγμα που σημαίνει ότι ενώ αποδεχόμαστε την αλήθεια που κουβαλάει το αίμα μας και η αστυνομική μας ταυτότητα, η λαλιά των γονιών μας και η ιστορία της Πατρίδος μας, αγωνιζόμαστε κοπιωδώς μήπως και επιβάλουμε στην πλειονότητα των συμπατριωτών μας, στον εαυτό μας τον ίδιο, να ζούμε και να μαχόμαστε ως Έλληνες.

Αυτή η νοηματική επεξεργασία των πραγμάτων σημαίνει πως η βασική αποστολή του Έλληνα είναι η προάσπιση της Ελευθερίας και η διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν μπορείς να διοικείσαι εξ αποστάσεως από ξένα κέντρα αποφάσεων, εχθρικά ή «συμμαχικά», με ηγέτες βαποράκια ξένων συμφερόντων και να λογιέσαι Ελεύθερος. Δεν μπορείς να χαρίζεις την οικονομία σου και να διαλύεις την Παιδεία σου με την συνεκμετάλλευση της Γης σου και την αποδοχή ξένης λαλιάς και θρησκευτικής δοξασίας και να έχεις το θράσος να θέλεις να λέγεσαι απόγονος του Λεωνίδα, του Μ. Αλέξανδρου, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του Κολοκοτρώνη, του Διάκου, του Μελά, του Δραγούμη, του Γερμανού Καραβαγγέλη, του Μεταξά και να αρνείσαι την ολοκληρωμένη ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής. Δεν μπορεί να λέγεται κάποιος Έλληνας εάν και εφόσον έχει διαβεί την πόρτα ενός ελληνικού σχολείου δίχως να υπηρετεί τις Ελληνικές Αξίες και να υπακούει την φωνή του Ελληνικού Αίματος.

Και οι ελληνικές αξίες δεν είναι αόριστες και συγκυριακές, ούτε είναι καμωμένες για βαλτούς και για ριψάσπιδες. Οι Αρχέγονες και Αιώνιες Ελληνικές Αξίες είναι ισόβιες, διαχρονικές και καμωμένες για τον αυθεντικό Έλληνα που ισοδυναμεί με το πρότυπο του Ηρωικού Ανθρώπου που φτιάχνει από τα πρώτα του βήματα τρόπους υπεροχής του Ελληνισμού. Ο Έλληνας μαθαίνει να βιώνει το ίδιο μέσα στο Ναό, την Οικογένεια και την Παλαίστρα, κατευθύνοντας την κοινή συνισταμένη της ενέργειάς του υπέρ της Πατρίδος. Με τον σεβασμό στο Θεό, τους γονείς, τον άνθρωπο και την ράτσα του. Και το μεγάλωμα της Πατρίδος είναι το πρώτο χαρακτηριστικό του Έλληνα που δεν γνωρίζει να προσκυνάει.

Το δε Έθνος δεν προσφέρεται ως αντιπαροχή για να βαφτιστεί η προδοσία των πολιτικάντηδων ειρήνη, αφού το μεγαλείο της Ελλάδος βρίσκεται επάνω από κάθε ειρήνη και δημοκρατία. Διότι αν αποδεχτεί ο λαός μας μια υποχώρηση, τότε οι οπισθοχωρήσεις θα τον καταπιούν ασταμάτητα ως το τέλος. Επομένως Έλληνας είναι εκείνος που χτίζει την λευτεριά του προτιμώντας το μεγαλείο από το μίκρεμα της Πατρίδος.

Ο μαζοχισμός και η ηττοπάθεια είναι λέξεις ξένες για την Ελληνική Φυλή. Τιμή για έναν Έλληνα είναι να πέφτει στο πεδίο της μάχης δίχως να δίνει γη και ύδωρ στον εχθρό και όχι οι τιμές της εκάστοτε χρηματαγοράς. Και στο Πεδίο της Τιμής ο μέγιστος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχει παράδοση και υποχώρηση. Υπάρχει μονάχα Νίκη ή Θάνατος. Και ο Έλληνας ακολουθεί την περπατησιά του Λεωνίδα κι όχι εκείνη του Εφιάλτη.

Για τον Έλληνα Άνθρωπο δεν υπάρχουν γόρδιοι δεσμοί και φρονιμάδες, αφού η φιλοσοφική στάση και το αίσθημα του Δικαίου επισφραγίζονται πάντα από το ακατάλυτο Δίκαιο του Ξίφους που φέρνει την Ελλάδα στα φυσιολογικά της όρια σκορπίζοντας τους βάρβαρους. Και φυσικά ο εξανθρωπισμός της οικουμένης είναι Έλληνας. Και το μέτρημα του πλήθους των απέναντι είναι μονάχα για τους μικρόψυχους και υπολογιστές λαούς κι όχι για τους Έλληνες που ρυθμίζουν τον σκοπό τους όχι με την λογική του πολιτικά ορθού, αλλά με την «τρέλα» του εθνικά ορθού.

Είναι λοιπόν πλέον Έλληνα η ώρα να σηκωθείς επάνω και να ξαναπάρεις όσα σου κλέψανε. Ας δούμε το βίντεο αυτό εδώ  http://www.youtube.com/watch?v=yONdr_yngFg

 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

http://karachalios-spiros.blogspot.com

http://ethnikistikosagwn.blogspot.com

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 : Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

28^η Οκτωβρίου 1940.Μιά από τις πολλές χρυσές ημερομηνίες που σημάδεψαν την ένδοξη ελληνική ιστορία.Ισως η σημαντικότερη ιστορική στιγμή για την Ελλάδα τον 20^ο αιώνα.

Η Ιστορία τοποθέτησε την Ελλάδα στην κορυφή της δόξας με αφορμή τα γεγονότα που ξεκίνησαν στις 3 πμ στην οικία του κυβερνήτου της Ιωάννου Μεταξά αλλά και γι αυτά που ακολούθησαν στο μέτωπο.

Έτσι κάθε χρόνο την ημέρα της 28^ης Οκτώβριου η άξια απόγονος εγγονή του Πρωθυπουργού Μεταξά  κ Ιωάννα Φωκά ανοίγει την πόρτα της οικίας σύμβολο για να την επισκεφθούν οι σημερινοί Έλληνες .

Και φέτος αρκετός κόσμος (η αλήθεια είναι ότι ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά) ήρθε στην οικία Μεταξά για να δει από κοντά όλα τα σημεία στα οποία διαδραματίστηκε εκείνο το πρωινό  μια από τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας μας . Μπαίνοντας κανείς από την είσοδο στον κήπο τον πιάνει ένα ρίγος Μπροστά σου η οικία και αριστερά η μαρμάρινη πλάκα που γράφει ότι <<εδώ ο Ιωάννης Μεταξάς την 28^η Οκτώβριου 1940 είπε το μεγάλο ΟΧΙ>>.Αμέσως το μυαλό αρχίζει και τρέχει πίσω στα γεγονότα.Δέος όμως είναι όταν μπαίνει κανείς μέσα στο σπίτι.Παντού φωτογραφίες του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά,αρκετά έγγραφα,κειμήλα της εποχής λες και έχει σταματήσει ο χρόνος.

Η Αιώνια Ελληνική Πίστη δεν θα μπορούσε να λείψει.Ημουν εκεί πιστός στο καθήκον μαζί με την σύζυγο μου.

Στην είσοδο του σπιτιού το αδιαχώρητο περιμένοντας να χαιρετήσω την κ Ιωάννα Φωκά παρατηρούσα όλα όσα υπήρχαν γύρω μου και κοιτούσα να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα. Πιο συγκλονιστικό σημείο του σπιτιού είναι ο χώρος στο σαλόνι όπου έγινε η συνομιλία του Ιωάννη Μεταξά με τον Ιταλό πρόξενο Ε.Γκράτσι.

 Όταν έφτασα απέναντι από την κ Φωκά και την χαιρέτησα ένιωθα αυτό που κάθε Έλληνας αισθανόταν όταν μίλαγε μαζί της.Οτι δηλαδή μιλούσε ο ίδιος ο Ιωάννης Μεταξάς.

Το ίδιο συναίσθημα νιώθω κάθε χρόνο που επισκέφθομαι την οικία   

Βγαίνοντας από το σπίτι και πιο δίπλα υπάρχει ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος όπου υπάρχουν οι εφημερίδες της επόχης.Οστόσο την προσοχή τραβάει ένα παράθυρο όπου κοιτώντας μέσα είναι το γραφείο του Ιωάννη Μεταξά με όλα τα βιβλία και τα προσωπικά του αντικείμενα.

Κάνοντας την βόλτα γύρω από το σπίτι συναντάς την σκάλα όπου ανέβηκε ο Ιταλός πρόξενος 

Το μελανό σημείο είναι στο πίσω μέρος του κήπου (πίσω κι από τα δέντρα) υπάρχει το σπασμένο (από τις ορδές τις Δημοκρατικής Μεταπολίτευσης ξέρετε αυτής που μας πήγε το χρέος στα 330 δις Ευρώ αλλά και στο ΔΝΤ) άγαλμα του Ιωάννη Μεταξά. Κι όπως είπε ένας καλός μου φίλος <<αυτό ήταν και το ευχαριστώ>> γι όσα έκανε αυτός .

Τέλος την μεγαλύτερη χαρά την πήρα από τον κόσμο που εφέτος ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά. Πάρα πολύ νέοι άνθρωποι με τα παιδιά τους. Συγκίνηση μεγάλη όταν έβλεπες τον πατέρα η την μητέρα να εξηγούν στα παιδιά τους που βρίσκονται,και να του εξιστορούν όλα τα ιστορικά γεγονότα.

Ε Ναι λοιπόν συνέλληνές μου θα τολμήσω να το πω.

Με τέτοιες οικογένειες έχουμε μέλλον,έχουμε ελπίδα,μπορούμε και δικαιούμαστε να πιστεύουμε σε μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ 100% ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑ.

ΜΕ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΕΣΗΣ

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Του Σαράντου Καργάκου

Τον πόλεμο του 1940-41 δεν τον προκαλέσαμε εμείς με κάποια δήθεν αφορμή. Απλώς, τον περιμέναμε και είχαμε τουλάχιστον ηθικώς-επαρκώς προετοιμασθεί. Η Ελλάς, εξ αιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής και των εσωτερικών κινημάτων , ήταν ακόμη αιματοβαφής. Οι πρόσφυγες δεν είχαν τελείως αποκατασταθεί. Αυτό που είχε αποκατασταθεί ήταν το εθνικό φρόνημα, το οποίο σε υπέρτατο βαθμό είχε οξυνθεί λόγω της αναίσχυντης συμπεριφοράς των Ιταλών όχι μόνο από τον τορπιλισμό της «Έλλης» και στην προβοκατορική ενέργεια να μας φορτώσουν τη δολοφονία του αρχιτσάμη ληστή Νταούντ Χότζα, αλλά και από την παλαιότερη κατάπτυστη ενέργεια του βομβαρδισμού και της καταλήψεως της Κερκύρας, εν έτη 1923 όταν ο ελληνικός λαός και στρατός ήταν κυριολεκτικά ράκη από το οδυνηρό πλήγμα της Μικρασίας. Το ενδεχόμενο μίας ολοκληρωτικής επιθέσεως του Μουσολίνι εναντίον της Ελλάδος ήταν ορατό και από τυφλούς μετά την απόβαση του ιταλικού στρατού στην Αλβανία στις 7 Απριλίου 1939, δηλαδή πέντε μήνες ενωρίτερα από την επίσημη κήρυξη του μεγαλύτερου πολέμου της Ιστορίας.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΩ

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 

Ιωάννης Μεταξάς (1871-1941).

του Αδώνιδος Γεωργιάδη

βουλευτή Β’ Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ.

«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» είναι ευτυχής όποιος γνωρίζει την ιστορία του, είπε ο μεγάλος Ευριπίδης πριν από 2.500 χρόνια. Και όμως εμείς οι Έλληνες, αν και είμαστε ο λαός εκείνος που εφηύρε την επιστήμη της Ιστορίας, ίσως την μελετούμε λιγότερο απ’ όλους τους άλλους. Συνήθως ή δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτε γι’ αυτήν ή ο συναισθηματισμός και οι όποιες πολιτικές μας πεποιθήσεις μάς κάνουν να την διαστρεβλώνουμε τελικώς εντελώς.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο τρόπος με τον οποίον η πλειοψηφία των ΜΜΕ και των λεγομένων «εγκρίτων» παρουσιαστών μας αντιμετωπίζουν τον ρόλο και την συμβολή του Ιωάννου Μεταξά στο Έπος του 1940, στο περίφημο ΟΧΙ. Ο Μεταξάς εκλεγμένος Πρωθυπουργός της Ελλάδος από την Βουλή των Ελλήνων κατόπιν προτάσεως του τότε Βασιλέως Γεωργίου του Β’, από την άνοιξη του 1936, κηρυγμένος δικτάτωρ στην συνέχεια από τις 4 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, κυβέρνησε την Ελλάδα επί 4 χρόνια. Άνοιξη του 1936, μέχρι τον Ιανουάριο του 1941.

Δεν ήταν άγνωστο πρόσωπο στην ελληνική πολιτική ζωή όταν ανέλαβε την Πρωθυπουργία. Το αντίθετο! Πρωταγωνιστούσε στην πολιτική ζωή του τόπου, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνος και απολάμβανε τον μεγάλο σεβασμό τόσο των πολιτικών του φίλων, όσο και αυτό είναι το σημαντικότερο, των αντιπάλων του. Αρχηγός του επιτελείου, ως στρατιωτικός σύμβουλος τού τότε Διαδόχου Κωνσταντίνου στους νικηφόρους για την Ελλάδα Βαλκανικούς πολέμους, συνεργάστηκε στενά με τον τότε Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.

Κατά την διάρκεια του καταραμένου Εθνικού Διχασμού πήρε το μέρος των Ανακτόρων, χωρίς όμως να είναι από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων που ακολούθησαν. Ήταν ο μόνος στρατιωτικός που όταν έγινε γνωστή η πρόθεση του Ελευθερίου Βενιζέλου να εκστρατεύσει η Ελλάς στην Μικρά Ασία, με επιστολή του, που δημοσιεύθηκε τότε, προσπάθησε να αποτρέψει τον Ελευθέριο Βενιζέλο από το εγχείρημα αυτό, προειδοποιώντας για το αναπόφευκτο, λόγω των συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων, της Μικρασιατικής Καταστροφής. Δυστυχώς, για την πατρίδα μας η πρόβλεψή του επιβεβαιώθηκε στο ακέραιο λίγα χρόνια αργότερα.

Άνθρωπος εξαιρετικών στρατιωτικών ικανοτήτων, ο μόνος ξένος αριστούχος της Γερμανικής Ακαδημίας Πολέμου, για τον οποίο και κατά την αποφοίτησή του, τοποθετήθηκε πλάκα που έγραφε «Ουδέν πρόβλημα άλυτον δια τον Ιωάννην Μεταξά».

Η ιστορική περίοδος που ακολούθησε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως για την Ελλάδα, μετά την Καταστροφή, ήταν ίσως η πιο ταραγμένη πολιτικά περίοδος των νεωτέρων χρόνων, η περίοδος του Μεσοπολέμου. Σε αυτό το περιβάλλον που η Γηραιά Ήπειρος προσπαθούσε να επουλώσει τα τραύματα του Μεγάλου Πολέμου και να αποφύγει τον νέο μεγάλο πόλεμο που ερχόταν, τίποτε δεν ήταν σταθερό πουθενά. Είναι η περίοδος της εμφανίσεως και ανόδου, του Κομμουνισμού στην Ρωσία, του Φασισμού στην Ιταλία, του Ναζισμού στην Γερμανία, του Μιλιταρισμού στην Ιαπωνία, του Κραχ στις ΗΠΑ, των τρομερών κοινωνικών κινημάτων στην υπόλοιπη Ευρώπη και των αλλεπάλληλων κινημάτων στην Ελλάδα.

Κατά την περίοδο αυτή είτε έκαναν και πέτυχαν είτε προσπάθησαν να κάνουν και απέτυχαν κινήματα σχεδόν όλοι οι γνωστοί Έλληνες πολιτικοί της εποχής, ο Πλαστήρας, ο Κονδύλης, ο Πάγκαλος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Ιωάννης Μεταξάς. Για την ακρίβεια, ενώ όλοι οι υπόλοιποι προσπάθησαν να φέρουν σταθερότητα στην χώρα και απέτυχαν, ο Ιωάννης Μεταξάς τα κατάφερε. Αυτή είναι η απόλυτη ιστορική αλήθεια.

Ήμουν πρόσφατα στην παρουσίαση του βιβλίου του Σήφη Αναστασάκου (πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ) για τον «Μαύρο Καβαλάρη» τον Στρατηγό Πλαστήρα. Εκεί ο βασικός ομιλητής Ευάγγελος Βενιζέλος, δικαιολόγησε την εμπλοκή του Πλαστήρα σε σειρά κινημάτων εκείνη την περίοδο, στην ανάγκη σταθερότητας λόγω των τεραστίων προβλημάτων. Είχε δίκιο, δεν ήταν οπαδός της τυραννίας ο Πλαστήρας, η εποχή όμως ήταν δύσκολη και δεν την κρίνουμε με τα σημερινά μέτρα της σταθερότητας.

Ο βασικότερος κανόνας της ιστορικής επιστήμης είναι ότι κρίνουμε την κάθε εποχή με τα μέτρα της εποχής της και όχι με τα δικά μας. Ο Ιωάννης Μεταξάς λοιπόν έγινε Δικτάτωρ όχι σε μια Ελλάδα όπου η Δημοκρατία ευημερούσε, αλλά σε μία Ελλάδα, που δυστυχώς πήγαινε από δικτατορία σε δικτατορία και που όπως απέδειξε η ιστορία είχε ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή της μέχρι την εισβολή του Μουσολίνι.

Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με το πολιτικό περιβάλλον της εποχής, διότι είναι περίπλοκο και μπορεί να διχάσει. Ακούω όμως συχνά σήμερα για τον απηνή διωγμό των Κομμουνιστών από το καθεστώς Μεταξά, αλλά δεν ακούω τίποτε για το γεγονός ότι λίγα χρόνια πριν ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε ψηφίσει το περίφημο «Ιδιώνυμο» αδίκημα για τους Κομμουνιστές.

Αυτό που έχει όμως την μεγαλύτερη σημασία είναι να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που είναι πολύ της μόδας στην εποχή μας, ποιος είπε τελικά το ΟΧΙ ο ελληνικός λαός ή ο Ιωάννης Μεταξάς; Έτσι ακριβώς ετέθη το ερώτημα από τον κ. Λάκη Λαζόπουλο στην εκπομπή του της Τρίτης λέγοντας ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς, αλλά ο Λαός. Η δική μου θέση είναι ξεκάθαρη, το ΟΧΙ το είπε και ο Ιωάννης Μεταξάς όταν ρωτήθηκε από τον Γκράτσι τον Ιταλό Πρέσβη και ο ελληνικός λαός στα βουνά της Ηπείρου μας.

Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία ο Μεταξάς από το 1936 είχε πλήρη συνείδηση ότι ο δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος ήταν προ των Πυλών. Η κατάσταση της χώρας δεν ήταν καθόλου καλή, μετά από μία τόσο μακρά περίοδο πολιτικών αναταραχών. Βασικό του μέλημα η ενίσχυση της στρατιωτικής ετοιμότητας της χώρας. Μέχρι σήμερα μπορείτε να πάτε και να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια, την περίφημη Γραμμή Μεταξά των οχυρών. Εάν ο πόλεμος είχε γίνει ένα χρόνο αργότερο θα είχε ολοκληρωθεί και δεν θα εισέβαλλαν ποτέ οι κατακτητές στην χώρα μας. Προσπάθησε να φτιάξει αεροπορία, δυστυχώς όμως οι Άγγλοι «σύμμαχοι» μας δεν παρέδωσαν τα αεροπλάνα στην ώρα τους. Εκπόνησε σχέδιο επιστρατεύσεως ακριβέστατο, εξόπλισε τον Ελληνικό Στρατό όσο καλύτερα γινόταν, γύμνασε τους στρατιώτες και γενικότερα προετοίμασε την χώρα για πόλεμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αν και η πολιτική του φιλοσοφία ήταν θεωρητικά πολύ πιο κοντά στην Γερμανία, εκείνος ακολούθησε το συμφέρον της χώρας παραμένοντας σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας.

Η βασική του πολιτική επιδίωξη ήταν η Ελλάς να μείνει αμέτοχη, να επιτύχει την ουδετερότητα, όμως σε εκείνες τις εποχές αυτό ήταν τελικά ανέφικτο. Προετοιμαζόταν λοιπόν για το χειρότερο ενδεχόμενο και περίμενε. Δεν αντιδρούσε στις προκλήσεις των Ιταλών, διότι ήθελε να κερδίσει χρόνο. Έτσι προσποιήθηκε ότι δεν ήξερε ποιοι είχαν τορπιλίσει την «Έλλη» στις 15 Αυγούστου του 1940.

Και η ώρα της ευθύνης έφθασε. Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ο Ιταλός πρεσβευτής στην Ελλάδα, ο Γκράτσι ζήτησε ξαφνική ακρόαση από τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Ο ίδιος ο Γκράτσι στο ημερολόγιό του, που εξέδωσε μετά τον Πόλεμο περιγράφει τις τρομερές εκείνες στιγμές. Περιγράφει το τελεσίγραφο της Κυβερνήσεώς του για παράδοση της Ελλάδος στην Ιταλία, ώστε να αποφύγουμε τον πόλεμο. Περιγράφει την ψυχραιμία του Ιωάννου Μεταξά. «Alors, c’ est la guerre», λοιπόν πάμε σε πόλεμο, είπε ο Ιωάννης Μεταξάς! Η γαλλική ήταν η γλώσσα της Διπλωματίας τότε, στα γαλλικά η απάντηση.

Την ώρα όμως που ένας Πρωθυπουργός και μάλιστα Στρατηγός αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει την χώρα του σε πόλεμο, με μία υπερδύναμη τότε, διότι υπερδύναμη ήταν σε σχέση με την Ελλάδα η Ιταλία, σίγουρα γνώριζε πολύ καλά εάν είχαμε τις δυνατότητες να αντέξουμε. Να νικήσουμε. Τις είχαμε διότι επί 4 χρόνια μας προετοίμαζε γι’ αυτό. Εάν λέγαμε το ΟΧΙ, και οι ηρωικοί μας μαχητές δεν είχαν όπλα, δεν υπήρχαν σχέδια, δεν είχαμε οχυρά, θα κερδίζαμε; Γι΄ αυτό ανήκει στον Ιωάννη Μεταξά το κλέος του ΟΧΙ. Όχι μόνον διότι είναι ο πρωταγωνιστής. Είναι αυτός που το είπε, αλλά διότι προετοιμαζόταν επί χρόνια για να το πει.

Εάν όμως ξεκινούσε ο πόλεμος και η απόφαση του Δικτάτορος τότε Μεταξά ήταν αντίθετη με την βούληση του λαού, θα κερδίζαμε; Αδύνατον! Το καθεστώς είχε προλάβει να δώσει τα βασικά στον στρατό μας. Η διαφορά όμως δυναμικότητος με τον ιταλικό εξακολουθούσε να είναι συντριπτική. Μόνον με απαράμιλλο ηρωισμό και ομοψυχία θα μπορούσαμε να κερδίσουμε. Γι’ αυτό το ΟΧΙ ανήκει στον Ελληνικό Λαό. Χωρίς αυτόν και την ψυχή του τίποτε δεν θα είχε επιτευχθεί. Από τον πιο πιστό στο καθεστώς αξιωματικό, από τον πιο αντίπαλο του καθεστώτος στρατιώτη, από τους δεξιούς, τους κεντρώους, τους κομμουνιστές, όλοι είπαν με μια φωνή ΟΧΙ. Ακόμη και ο Νίκος Ζαχαριάδης από την φυλακή, ζήτησε από τους συντρόφους του να πειθαρχήσουν στο μισητό γι’ αυτούς καθεστώς Μεταξά και να πολεμήσουν τους εισβολείς. Όλοι ανεξαιρέτως έχουν το μερίδιό τους στο Έπος! Αυτούς τιμούμε! Σε όλους αυτούς θέλουμε να μοιάσουμε και σήμερα, όλοι ενωμένοι σε μια γροθιά να πολεμήσουμε για να κάνουμε την Ελλάδα μας λαμπρότερη, χωρίς τους διαχωρισμούς του παρελθόντος.

Κλείνοντας το άρθρο αυτό όμως, οφείλουμε και μία ακόμη επισήμανση σε όλους αυτούς που δεν έχουν ακόμη καταλάβει το μεγαλείο της εποχής εκείνης και μεταφέρουν σε μία στιγμή ομοψυχίας τις πολιτικές τους διαφορές. Όταν απεβίωσε ο Μεταξάς τον Ιανουάριο του 1941 (σκοτεινή στιγμή και διφορούμενη), στην κηδεία του πήγαν όλοι οι Έλληνες. Και οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε συνέντευξη που έδωσε προς το τέλος της ζωής του ο Γρηγόρης Φαράκος, άλλοτε Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. αποκάλυψε ότι ακόμη και αυτός είχε πάει στην κηδεία του Πρωθυπουργού του ΟΧΙ. 

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=2873