Δικηγόρου-Συγγραφέως
Το ημερολόγιο του 2021 είναι ήδη γυρισμένο στον Οκτώβριο. Στον μήνα των Ηρώων. Στον μήνα των Ενδόξων Εποχών. Στον μήνα της ενάρξεως του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912, ήτοι το δεύτερο Εικοσιένα, κατά την διάρκεια του οποίου, σχεδόν κάθε ημέρα απελευθερωνόταν και μία ελληνική πόλη, με αποτέλεσμα έως το 1913, μετά και το πέρας του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, η Ελλάς να έχει διπλασιαστεί σε έκταση και πληθυσμό.
Ποιος νομιμοποιείται όμως να λησμονήσει και την ευλογημένη ημέρα της 28ης Οκτωβρίου 1940, κατά την οποία ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, προέταξε το απαράμιλλο «ΟΧΙ» απέναντι στον ιταλικό επεκτατισμό του Μουσολίνι, με αποτέλεσμα ο Ελληνικός Στρατός να γράψει στις τιμημένες βουνοκορφές της Πατρίδος μας, το Έπος του 1940-1941, το οποίο είναι καταγεγραμμένο στις Χρυσές Σελίδες της Ενδόξου Ελληνικής Ιστορίας.
Ο ακαταμάχητος μήνας Οκτώβριος δεν περιορίζεται όμως, μόνο στα Βαλκανικά Έπη και στο Έπος της 28ης Οκτωβρίου. Έχει σημαδευτεί εξίσου έντονα με ανεξίτηλα εθνικά χρώματα, από την Εθνική Θυσία του Παύλου Μελά. Του Πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνος. Του Ευπατρίδη Αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος άφησε αυτοβούλως την πλούσια και ήρεμη οικογενειακή ζωή και την θαλπωρή της οικίας του στην Κηφισιά, για να αγωνιστεί για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας η οποία στις αρχές του 20ου αιώνος παρέπαιε, ευρισκόμενη ανάμεσα στην δίνη δύο ανελέητων ζυγών, του τουρκικού και του βουλγαρικού, που καταδυνάστευαν τους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής. Ο Ηρωικός Θάνατος του Παύλου Μελά την 13η Οκτωβρίου 1904 στο χωριό Στάτιστα της Καστοριάς στα 34 χρόνια του, οδήγησε στην ευόδωση του Μακεδονικού Αγώνος το 1908 και άσκησε σοβαρή επίδραση στην τότε ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα να αφυπνιστεί το ελληνικό κράτος και να υιοθετήσει τα επόμενα έτη μία πολιτική πατριωτικού προσανατολισμού η οποία είχε ως επιστέγασμα, τα προαναφερθέντα λαμπρά εθνικά επιτεύγματα των Βαλκανικών Πολέμων που επακολούθησαν.
Ο Παύλος Μελάς αποτελεί ακόμη και σήμερα, παράδειγμα και πηγή εμπνεύσεως για κάθε συνεπή και ανιδιοτελή Πατριώτη που προτάσσει στον βίο του τα Εθνικά Ιδανικά της Ελληνικής Φυλής. Σύγχρονος μιμητής του και Άξιον Τέκνον του Ηρωικού Προτύπου, μπορεί δικαίως να χαρακτηριστεί ο Γνήσιος Έλληνας από τη μαρτυρική Βόρειο Ήπειρο, Κωνσταντίνος Κατσίφας. Ο σύγχρονος Εθνομάρτυρας του Ελληνισμού ο οποίος εδολοφονήθη από την αλβανική αστυνομία πριν τρία έτη και συγκεκριμένα ανήμερα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 2018, επειδή είχε το Εθνικό σθένος να υψώσει την Ελληνική Σημαία, στο ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο, στο χωριό Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου της Βορείου Ηπείρου.
Τηρουμένων των αναλογιών και των επικρατουσών συνθηκών κάθε εποχής, τόσο ο Παύλος Μελάς όσο και ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, παρουσιάζουν σημαντικές ομοιότητες ως προς τις εθνικές προθέσεις τους, οι οποίες τους οδήγησαν στην Θυσία και στην κατάταξή τους στο Πάνθεον των Ηρώων του Έθνους που χάνονται μέσα στα βάθη των χιλιετιών, κατά τις οποίες ο Ελληνισμός άλλοτε θριαμβεύει και άλλοτε παρακμάζει, κατορθώνοντας όμως πάντα να επιβιώνει και να παραμένει έως τις ημέρες μας άτρωτος, διαβαίνοντας διά πυρός και σιδήρου, μέσα από ατραπούς και συμπληγάδες.
Οι δύο νέοι της εποχής που χάρισαν την εφήμερη ζωή τους στην Ελλάδα, κερδίζοντας την Αιώνια Δόξα, ήσαν 34 και 35 ετών αντιστοίχως. Και οι δύο πίστευαν συνειδητά στο Ηρωικό Πρότυπο και στη Μεγάλη Ιδέα της Εθνικής Ολοκληρώσεως. Ο Παύλος ηγωνίσθη γενναία για την απελευθέρωση της Αλύτρωτης Μακεδονίας. Της Μακεδονίας, της οποίας οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρόθυμα δεκανίκια τους, ξεπούλησαν στο ανομοιογενές κρατίδιο των Σκοπίων, το Όνομα, την Γλώσσα, την Ταυτότητα και την Ιστορία. Ο Κωνσταντίνος από την πλευρά του, είχε ως Εθνικό Όραμα την Ελευθερία της δεινοπαθούσης μικρής αδελφής της Ελλάδος, ήτοι της Βορείου Ηπείρου, η οποία παρά τις τρεις απελευθερώσεις της, παρέμεινε εκτός ελληνικής επικράτειας. Επεδίωξε να ταρακουνήσει και να ενεργοποιήσει το ευρισκόμενο σε λήθαργο, φοβικό ελληνικό κράτος που αδυνατεί να αντιδράσει στην σκληρή αντιμετώπιση που υφίστανται οι Έλληνες Ομογενείς μας από το αλβανικό καθεστώς.
Και στους δύο νέους ταιριάζει το γεγονός, ότι αμφότεροι έζησαν σε παρακμιακές εποχές. Ο Παύλος έζησε σε μία εποχή πλήρους διαλύσεως του ελληνικού κράτους η οποία συνετελέσθη τόσο με την χρεωκοπία του 1893, όσο και ένεκα της ολέθριας εκβάσεως του ατυχούς ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Κατόρθωσε όμως με την υπέρτατη θυσία του να ανακόψει την αρνητική πορεία της Πατρίδος και να συμβάλει τα μέγιστα, ώστε η Ελλάς μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία, να γράψει το Βαλκανικό Έπος. Ο Κωνσταντίνος, ζώντας στην εποχή μας, μία εποχή χωρίς Ιδανικά, χωρίς πάθος για Αγώνα, μία εποχή υλισμού και όχι πνεύματος, εστάθη στο ύψος των Ηρώων του Έθνους, τους κοίταξε αγέρωχα στα μάτια και προσέφερε την ζωή του στην Ελλάδα για έναν και μοναδικό λόγο. Για να αφυπνίσει όπως και ο Παύλος Μελάς, τις συνήθως κοιμώμενες λαϊκές μάζες, διδάσκοντας σε όλους μας ότι άνω των εφήμερων απολαύσεων, ευρίσκεται το Εθνικό Χρέος, υπενθυμίζοντας ότι «το Δένδρο της Λευτεριάς ποτίζεται με Αίμα».
Στην σύγχρονη εποχή της παρατεταμένης ηθικής, πολιτιστικής και εθνικοκοινωνικής παρακμής, οι Έλληνες Πατριώτες οφείλουμε, αφενός μεν, να μην ακυρώσουμε τον Εθνικό Αγώνα του Εθνεγέρτη Παύλου Μελά, αφετέρου δε, να πράξουμε το παν ούτως ώστε να μην πάει χαμένη η Θυσία του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Με άλλα λόγια, έχουμε Ιερό Καθήκον να σφυρηλατήσουμε στην συνείδηση της Νέας Γενιάς Ελλήνων, τον ηρωικό τρόπο ζωής, ο οποίος θα μας χρειαστεί στα επόμενα δύσκολα χρόνια που έρχονται. Υποχρεούμεθα να εκπαιδεύσουμε κατάλληλα τα Ελληνόπουλα, παράσχοντάς τους Ελληνοκεντρική Παιδεία, ώστε να δύνανται τα παιδιά μας να διακρίνουν τους Αληθινούς Ήρωες, απορρίπτοντας ταυτόχρονα τα κατασκευασμένα από το αριστερόστροφο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα, κίβδηλα είδωλα και ψευδοήρωες.
Οι Ήρωες του Ελληνισμού, μας δείχνουν τον Δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φθάσουμε στην πολυπόθητη Λεωφόρο της Δόξας, για άλλη μία φορά στην μακραίωνη Ιστορία μας. Ας φανούμε επιτέλους αντάξιοι των Προγόνων μας. Ας γίνουμε η Ελπίδα των παιδιών μας. Ας καταστήσουμε την Πατρίδα μας Μεγάλη εκ νέου.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου