ΠΩΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ Κ.ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΙ Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Ιστορική αναδρομή Μέρος Α΄)

Του Πολίτη Παν.Παπαγαρυφάλλου 

Προέδρου «Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων» 

Το εθνικό θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ως «Μακεδονίας», αποτέλεσε κι’αυτό, όπως όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα, αντικείμενο αντιπολιτευτικής διαμάχης ανάμεσα στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ και ακριβέστερα ανάμεσα στους Κ. Μητσοτάκη και του Α. Παπανδρέου, οι οποίοι το χειρίστηκαν και το αντιμετώπισαν ως φθηνοί γυρολόγοι και πραματευτάδες (πάντα ο «κυρίαρχος» ελληνικός λαός τους έχει αδυναμία. Όσο περισσότερο τον εκποίουν τόσο περισσότερο τους χειροκροτά και τους στηρίζει).

Προβαίνω, λοιπόν, στην καταγραφή μερικών χαρακτηριστικών γεγονότων, τα οποία σημάδεψαν την εθνομειοδοτική πορεία του ονόματος της Μακεδονίας.

Ιδού, λοιπόν, τα γεγονότα:

1. Στις 3 Ιανουαρίου 1992 ο «εθνάρχης» Κ. Καραμανλής, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στέλνει επιστολή στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία γράφει και τα εξής: «Η αυτοαποκαλούμενη ¨Δημοκρατία της Μακεδονίας¨ δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα είτε ιστορικό είτε εθνολογικό να χρησιμοποιεί το όνομα της Μακεδονίας»
2. Στις 15 Φεβρουαρίου 1992, πραγματοποιείται σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων, υπό την προεδρία του, προκειμένου να χαραχθεί κοινή εθνική γραμμή, αλλά οι αντιθέσεις τους είναι αβυσσαλέες.
3. Στις 13 Απριλίου 1992, πραγματοποιείται η δεύτερη σύσκεψη, που οδηγεί στην έκδοση ανακοίνωσης, η οποία λέει και τα εξής: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων, μόνο αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση, ότι στο όνομα του Κράτους αυτού δεν θα υπάρξει η λέξη Μακεδονία».
4. Στις 14 Ιουνίου 1992, νέα πρόσκληση του Προέδρους της Δημοκρατίας, στους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά η σύσκεψη δεν έβγαλε λευκό καπνό. Διαφωνίες.
5. Όμως, η Ελλάδα είναι Μπανανία -έτσι την θέλουν οι ψηφοφόροι- και οι Πρωθυπουργοί της τουλάχιστον υπάλληλοι των ξένων – έτσι τους χαίρεται ο «υπερήφανος» λαός.

Γι’αυτό, στις 23 Ιουνίου του 1992, ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης στέλνει επιστολή στους ηγέτες της Ε.Ε. στην οποία, ανάμεσα στ’άλλα έγραφε: «Μπορούμε να πούμε στα Σκόπια ότι θα τα αναγνωρίσουμε με όποιο όνομα επιλέξουν, το οποίον δεν θα περιλαμβάνει το ¨Μακεδονία¨ αλλά θα έχουν την ελευθερία να αυτοαποκαλούνται με όποιο όνομα επιθυμούν».

Πρόκειται για την έναρξη ανατροπής των συμφωνηθέντων και τή χάραξη της εθνομειοδοσίας.

6. Μετά από αίτημα των Σκοπίων, στις 7 Απριλίου 1993, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. με την υπ΄ αριθ.817 απόφασή του δέχεται την εισδοχή τους στους κόλπους του με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (FYROM).

Έτσι άρχισε το ρήγμα, και το γιατί και το πως θα μας το πει στο τέλος ο Έλληνοαμερικανός βουλευτής Κρις Σπύρου.

7. Στις 14 Μαΐου του 1993, δημοσιεύεται το «Σχέδιο-Συνθήκη», που υπογράφεται από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κ. Μητσοτάκη και τον Πρόεδρο των Σκοπίων Γκλιγκόρωφ και γίνεται αποδεκτός ο όρος «NovaMacedonia», τον οποίο θα χρησιμοποιούν τα Σκόπια «για όλες τις επίσημες ανάγκες» όπως έγραφε το άρθρο 5.
8. Οι Σκοπιανοί, διαπιστώνοντας την τερατώδη υπαναχώρηση της «υπερήφανης» κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπαναχωρούν από την πιο πάνω Συμφωνία, αρνούμενοι την εφαρμογή της, γιατί απαιτούν κι’άλλες υποχωρήσεις της Ελλάδας.
9. Τελικά, και με την έγκριση των Αμερικανών μεσολαβητών καθιερώνεται η πανηγυρική αναγνώριση των Σκοπίων ως «Νέα Μακεδονία», σύμφωνα και με την πιο πάνω απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (Αριθ. Απόφ. 817/1993) Τα πεπραγμένα αυτά του Κ. Μητσοτάκη επικυρώνει ο Α. Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ όταν γίνονται κυβέρνηση. (Τα όσα καταγράφηκαν πιο πάνω περιέχονται στο έργο μου: «Το χρονικό της Εθνικής Μειοδοσίας του Ονόματος της Μακεδονίας, στη δεκαπενταετία 1990-2005», εκδ. «Γεωργιάδης», Αθήνα 2005, σελ. 12-18, Πωλείται στη μισή τιμή από το βιβλιοπωλείο των εκδ. «Πελασγός» – Ι. Γιαννάκενας, Χαρ. Τρικούπη 14).
10. Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει. Ξανάρχεται στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ με το «λαό στην εξουσία»!Άλλη απάτη ολκής. Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη του 1993 συνέρχεται στις Βρυξέλλες η Σύνοδος πρωθυπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. Πηγαίνουν εκεί Παπανδρέου και Πάγκαλος αλλά δεν εμφανίζονται για να θέσουν το πρόβλημα της ονομασίας. Υποδύονται τους ασθενείς (με κάποια φευγαλέα παρουσία του Πάγκαλου) και περιορίζονται στις αγορές από καταστήματα των Βρυξελών(βλ. όπ.π. σελ. 23-24).

Αυτός ο «κυρίαρχος» λαός όλο πολιτική σαβούρα ψηφίζει, γιατί θέλει να κυλιέται μέσα σ’ αυτή.

Ο ξένος τύπος έγραφε με κακεντρέχεια: «Η γυναίκα του Παπανδρέου διοικεί τώρα την Ελλάδα» (βλ. όπ.π. σελ. 26 όπου αναφορές στις εφημερίδες της 4-1-1994).

11. Ο πολύς υπουργός του ΥΠΕΞ Θ. Πάγκαλος, υπονομεύει, αυτή τη Σύνοδο Κορυφής, δηλώνοντας ότι: «Ο έλεγχος της Ευρώπης για το Σκοπιανό χάθηκε», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη μετατροπή του ζητήματος από Ευρωπαϊκό σε «διμερές» (βλ. οπ.π. σελ. 26).
12. Τo ΠΑΣΟΚ ή μάλλον η ηγεσία του, με την σκόπιμα έωλη πολιτική του στο εθνικό θέμα, προετοιμάζει τον απ’ ευθείας διάλογο με τα Σκόπια, παρά το γεγονός ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ψεύδεται ασυστόλως και εσκεμμένως δηλώνοντας: «Ο Διάλογος με τα Σκόπια αποτελεί απαράδεκτη εθνική ενέργεια. Το όνομα της Μακεδονίας είναι αδιαπραγμάτευτο» (βλ. όπ.π. σελ. 27, όπου και αναφορές στον Τύπο των ημερών).

ΟΧΙ! «Απαράδεκτος» δεν αποδείχθηκε ο διάλογος με τα Σκόπια. Απαράδεκτος αποδεικνύεται ο «κυρίαρχος» ελληνικός λαός γιατί χρόνια και χρόνια κάνει συλλογικό χαρακίρι και ταυτόχρονα δολοφονεί και την Ελλάδα με τις τυχοδιωκτικές του επιλογές!

13. Με επίσημα κείμενα, προγράμματα, Διακηρύξεις και πρωθυπουργικές ομιλίες στη Βουλή -έτσι λέγεται κομψά- το ΠΑΣΟΚ κηρύσσει στην Ελλάδα και τον Κόσμο ότι δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί σύνθετη ονομασία. Να, μερικές διαβεβαιώσεις του:

α. Στο προεκλογικό του πρόγραμμα του 1993 διαβάζουμε και τα εξής: «Δεν πρόκειται ν’ αναγνωρίσουμε καμιά ξένη εθνική ή κρατική οντότητα που προσπαθεί να διαμορφώσει επίπλαστη εθνική συνείδηση στους κατοίκους της παραχαράσσοντας την ελληνική ιστορία και το πολιτισμό μας και χρησιμοποιώντας ως όνομα τη λέξη Μακεδονία ή τα παράγωγά της».

β. Απάτη στην απάτη, ψέμα στο ψέμα το ΠΑΣΟΚ θριαμβεύει στις εκλογές και γίνεται ξανά κυβέρνηση. Ο «Χαρισματικός» Παπανδρέου σπεύδει να δηλώσει: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων… επιθυμώ να επαναλάβω την απόφασή μας να μην αναγνωρίσουμε το κράτος αυτό με όνομα που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγά της» (βλ. το πιο πάνω έργο μου σελ. 29 όπου ως πηγή έχει τα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής της 23-10-1993, σελ. 16).

γ. Πάμε στη «Διακήρυξη της 3^ης Σεπτεμβρίου του ΠΑΣΟΚ», το 1993, η οποία μας διαβεβαιώνει: «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αναγνωρίσει στα βόρεια σύνορά της Κράτος στο όνομα του οποίου θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία» ενώ ταυτόχρονα «απέκρουε κάθε ενδοτική στάση»

δ. Το αποκορύφωμα της Πασοκικής Εθνικής απάτης: Το Μάρτιο 1993, το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη γιατί «δέχθηκε τη διπλή ονομασία, η οποία περιείχε και τη λέξη Μακεδονία»

Στις 27 Μαρτίου, γίνεται η συζήτηση στη «Βουλή» – σ’αυτό το χάλκειο της διαφθοράς και του πλυντηρίου της ανομίας, όπως τη λένε οι ίδιοι- όπου ο Παπανδρέου βροντά και αστράφτει ως νεφεληγερέτης Δίας, όπως θα έλεγε και ο Όμηρος.

Ανεβαίνοντας στο βήμα είπε και τούτα: «Επαναλαμβάνω και σήμερα. Η πρότασή μας είναι σαφής και συγκεκριμένη: Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ως κράτος με όνομα στο οποίο περιέχεται ο όρος Μακεδονία ή τα παράγωγά της… Θα ήθελα να τονίσω ότι τα Σκόπια αποτελούν την καρδιά, το καίριο θέμα, το οποίο θα συζητηθεί με αυτή την πρόταση δυσπιστίας… Το όνομα ¨Μακεδονία¨ είναι ούτως ή άλλως, όχυμα αλυτρωτισμού. Πολλοί λένε ότι το όνομα είναι δευτερεύον. Όμως πρέπει να καταστεί σαφές προς όλους ότι οποιαδήποτε υπονομευτική και αποσταθεροποιητική κίνηση των Σκοπίων -αυτό το φυτευμένο σκόπιμα κρατίδιο- δεν θα είχε καμιά σημασία και συνέπεια, αν δεν υπήρχε στην ονομασία του η χρήση του όρου ¨Μακεδονία¨, της λέξης Μακεδονία. Είναι η πηγή του προβλήματος. Είναι το Πρόβλημα…» Αστράφτει και βροντά ο πολεμιστής του 40, ως νοσοκόμος στο Αμερικανικό Νοσοκομείο, και ως «αγωνιστής» κατά της δικτατορίας του ΄67 διαμένοντας στα Ευρωπαϊκά ξενοδοχεία! Συνεχίζοντας λέει: «Τα εθνικά θέματα δεν είναι δυνατόν να γίνονται κλωτσοσκούφι στις εσωκομματικές διενέξεις της Νέας Δημοκρατίας. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από τυχοδιωκτισμούς…» (βλ. οπ.π. σελ. 30 με πηγή «Πρακτικά» Βουλής, συνεδρίαση ΡΒ’, της 27-3-1993, σελ. 5026-5028.)

Αυτά τα πατριωτικά διεκήρυσσε, χτυπώντας ξανά την πόρτα της εξουσίας, ο μέγιστος των συγχρόνων πολιτικών τυχοδιωκτών της Ελλάδας, υποστηριζόμενος και θαυμαζόμενος από εκατομμύρια κοπρίτες ψυφοφόρους.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ