Στο νομό
Σερρών υπάρχουν , από κατασκευής, οκτώ οχυρά. Ποποτλίβιτσα, Ιστίμπεη,
Κελκαγιά, Αρπαλούκι, Παλιουριώνες, Ρούπελ, Καρατάς και Κάλη. Αποστολή
των οχυρών αυτών, που αποτελούν μέρος της Γραμμής Μεταξά, ήταν η
εξασφάλιση των συνόρων σε περίπτωση επίθεσης γείτονος χώρας και η
απαγόρευση εισόδου σ΄ αυτήν. Η μορφή κατασκευής τους ήταν τέτοια ώστε να
μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως βάση εξορμήσεως κατά τις επιθετικές
επιχειρήσεις.
Από
ελληνικής πλευράς τα οχυρά υπάγονταν υπό την 18η και 14η Μεραρχία,
ελαττωμένων συνθέσεων λόγω του Αλβανικού μετώπου. Οι Γερμανοί παρέταξαν
έναντι του Ρούπελ το 125 Σύνταγμα επιλέκτων, Την 5η Μεραρχία Ορεινών
κυνηγών από τον Στρυμόνα ποταμό έως το Ρουπέσκο και την 6η Μεραρχία από
Ρουπέσκο και δυτικότερα. Η επίθεση άρχισε ταυτόχρονα την 05.15΄ της 6ης
Απριλίου.
Στον τομέα
του Ρούπελ δεν κατάφεραν τίποτε απολύτως κατά την διάρκεια της πρώτης
μέρας, καίτοι χρησιμοποίησαν πολυάριθμο στρατό, πυροβολικό και
αεροπορία. Προσπάθεια διείσδυσης με πλωτά μέσα απέτυχε, αφού τα
πληρώματα αποδεκατίσθηκαν. Συνεχείς προσπάθειες την νύχτα είχαν τα ίδια
αποτελέσματα, όπως και κατά την δεύτερη μέρα. Αυτό ανάγκασε την
Γερμανική διοίκηση να ζητήσει την Τρίτη μέρα εξάωρη εκεχειρία για την
περισυλλογή νεκρών και τραυματιών. Η ίδια τύχη περίμενε και το 1ο Τάγμα
του 100ου Ορεινού Συντάγματος Κυνηγών που επιτέθηκε στο οχυρό
Παλιουριώνες. Οι συνεχείς προσπάθειές του έσπαζαν πάνω στην δύναμη της
θέλησης των μαχητών και στα καλώς προσαρμοσμένα αλλά και συνδυασμένα
πυρά με αυτά του συγκροτήματος Ουσίτα, του Ρούπελ.
Όμως στα
υπόλοιπα οχυρά , οι Γερμανοί είχαν επιτυχίες. Έτσι με βολές πυροβόλων 88
χιλιοστών, σε ευθυτενούς τροχιάς κατάφεραν να εξουδετερώσουν από τις
πρώτες στιγμές αρκετά μετωπικά έργα του Ιστίμπεη και να σκοτώσουν 15
στρατιώτες. Μέσα από τις κατεστραμμένες θυρίδες πρόβαλλαν και πάλι οι
μαχητές με τα εφεδρικά πολυβόλα. Κάνοντας χρήση απυρόβλητων σημείων
κατάφεραν να ανέβουν πάνω στην κορυφή του οχυρού, όπου δέχθηκαν
ανεπιτυχή αντεπίθεση από διλοχία. Δεύτερη αντεπίθεση από τμήμα που
συγκροτήθηκε από τους αμυνόμενους σταμάτησε στη μέση λόγω διαταγής,
καθώς θα ακολουθούσε βολή βαρέως πυροβολικού επί της επιφανείας του
οχυρού. Μετά την βολή που είχε καταστροφικά αποτελέσματα, οι Γερμανοί
άρχισαν να φράσσουν τις θυρίδες των έργων με πέτρες και χώμα, ενώ στη
συνέχεια τοποθέτησαν μηχάνημα με το οποίο έστελναν μέσα καπνούς με
χημικά. Την νύχτα η Γερμανική διοίκηση αντικατέστησε το τάγμα που
επετέθη, λόγω των απωλειών του. Μετά τους πρώτους θανάτους εξαιτίας των
αερίων, την επομένη, η διοίκηση του οχυρού αναγκάσθηκε σε παράδοση.
Παράλληλα
με το Ιστίμπεη επιτέθηκαν και στο Κελκαγιά, όπου κι εκεί με χρήση
αερίων, μετά από σκληρό αγώνα ανάγκασαν τους υπερασπιστές, την 7
Απριλίου, σε παράδοση. Εν συνεχεία επετέθησαν στο οχυρό Αρπαλούκι.
Συνεχείς προσπάθειες να πλησιάσουν το οχυρό αποτύγχαναν. Τη νύχτα 7 προς
8 Απριλίου , λόγω της κατάστασης, ο διοικητής του οχυρού απεγκλωβίζει
την φρουρά και πάει προς τις γέφυρες του Στρυμόνα, όπου συμπλέκεται με
Γερμανικό τμήμα. Στην Ποποτλίβιτσα παρά τις συνεχείς προσπάθειες δεν
καταφέρνουν τίποτε, παρά να γεμίζουν τον τόπο με νεκρούς και τραυματίες.
Καταφέρνουν όμως τελικά, λόγω σύμπτυξης των επιφανειακών τμημάτων, το
απόγευμα της 8ης Απριλίου να γίνουν κύριοι του οχυρού.
Στον τομέα
Ροδόπολης ο αγώνας είχε κριθεί πολύ νωρίς, καθώς Γερμανικό τμήμα με
Βούλαγους οδηγούς κατάφερε να παρακάμψη την τοποθεσία και να κατέβει
στον κάμπο. Τα τμήματα αμύνθηκαν γενναία, με εκατόμβη θυσιών, αλλά οι
Γερμανοί έγιναν κύριοι της μεθορίου και εν συνεχεία όλης της γραμμής των
πολυβολείων.
ΡΟΥΠΕΛ 1941
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου