Τῆς Ἰωάννας Γ. Καραγκιούλογλου
νομικού και επιστήμων οικονομικής και κοινωνικής διοικήσεως
Μιλοῦν γιὰ Δυτικό πολιτισμό. Γιὰ ἕναν “πολιτισμό” ποὺ ἔχει πρὸ πολλοῦ χρεωκοπήσει καί πού συνεχίζει νὰ ἀφήνει πίσω του ἀποστήματα χρεωκοπίας. Μιλοῦν γιὰ "συνεννόηση". Καιροσκοπῶντας, ἐπιλέγουν τὴν μόνη ὁδὸ ποὺ δὲν καλλιεργεῖ τὴν Ἑλληνικὴ Συνείδηση. Τὴν ὁδὸ ποὺ δὲν συναντᾶ τὶς λεωφόρους τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου.
Ὁ Ἑλληνισμὸς ἀπουσιάζει ἀπὸ τὸ ἐγχειρίδιο τῆς νέας πραγματικότητος.
Κάποτε οἱ ραγιᾶδες ἦταν φιλήκοοι τῶν ξένων γιὰ νὰ φυλαχτοῦν ἀπὸ τὸν σουλτᾶνο. Σήμερα;
Σήμερα τεντώνουμε τ' αὐτιά μας στὶς ἀπάτες καὶ τὶς μηχανορραφίες τῶν ξένων. Πόσο ἄβουλοι γίναμε.
Ἡ Χώρα μας, ὁ Παράδεισος ἐπὶ Γῆς, ἔχει μετατραπεῖ σὲ χῶρο ἐναπόθεσης πάσης φύσεως ἀποβλήτων. Εἶναι σχεδὸν ἀδύνατον νὰ ἐντοπίσει κανεὶς κάτι γηγενές, κάτι ἀξιόλογο. Ἀντ' αὐτοῦ, φρίκη. Παντοῦ βρωμιά. Δυτικῆς ἐμπνεύσεως μὲ τριτοκοσμικῆς προελεύσεως πρῶτες ὗλες. Δίχως ἴχνος ντροπῆς, συζητοῦν μὲ τὸ Βερολῖνο ἀπὸ τὴν μονιμοποίηση, δηλαδή τὴν νομιμοποίηση τῶν παρανόμων μεταναστῶν, τὴν διαχείριση τοῦ ἐνεργειακοῦ πλούτου, μέχρι καὶ τὸν παροπλισμό τοῦ σκάφους ποὺ λέγεται Ἑλλάς. Ἐπί πληρωμῇ. Ἡ φρίκη ποὺ πλησιάζει. Ἡ Πατρίδα μας ἄντρο ἐγκληματικότητας. Μιὰ ἀπάνθρωπη σύγχυση ποὺ ἐξελίσσεται σὲ ἄθλιο ἐφιάλτη.
Ἡ νέα πραγματικότητα.
Κατὰ συρροὴν τρομοκρατικὲς ἐνέργειες. Φυσικὲς καὶ πνευματικές καταστροφές. Δολοφονίες. Οἰκονομικοί, οἰκολογικοὶ, βιολογικοὶ καὶ πνευματικοὶ βιασμοί. Ἀναγκαστικὲς ἐπιτάξεις δημόσιας καὶ ἰδιωτικῆς περιουσίας, κατάχρηση ἐξουσίας. Μπαρκάρισμα Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα πρὸς τὸ ἄγνωστο. Τὴν ἴδια στιγμὴ, φόρτωμα καὶ εἰσαγωγὴ σαρκίων ἀπὸ τὰ πέριξ στὴν Ἑλλάδα.
Ἐντύπωση προκαλεῖ τὸ πῶς μπορεῖ νὰ σὲ ἔχουν καταδικασμένο σὲ θάνατο καὶ ὡστόσο νὰ σοῦ χαμογελοῦν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.
Ὁ Ἕλλην μετέωρος. Σὲ τόπο ἀνύπαρκτο. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουμε φυσιολογικὲς παραστάσεις στὸ μυαλὸ μας ὅταν μᾶς ἐξοντώνουν καὶ βιολογικὰ τόσο βίαια;
Ἡ φιλαυτία, ἡ φιλαρχία, ἡ μικρότητα καὶ ἡ σύγχυση ξεσκεπάζεται μὲ τὸν ἀπεχθέστερο τρόπο. Συμφωνίες, μνημόνια, δεσμεύσεις.
Μὲ αὐτὴ τὴν στάση δὲν ἀντιστέκεσαι σὲ καμμιὰ δύναμη.
Ἡ ἔλλειψη καλλιέργειας συνειδήσεως κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἐπαναπαύεται. Νὰ μὴν ἀσκεῖ κριτική. Καὶ ἡ κριτικὴ μένει στὴν ἀφηρημένη διεκδίκηση.
Ὕστερα ἀπὸ ὅτι ἔχουμε ζήσει ὡς Ἔθνος ἀλλά καὶ ὡς κράτος σὲ ποιὰ πολιτικὴ δράση νὰ πιστέψει ὁ Ἕλληνας;
Ἄραγε ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι πῶς συλλογίζονται τὴν Ἑλλάδα; Ἔχουν ἄραγε καμμία σχέση μὲ τὶς παραστάσεις ἑνὸς Ἕλληνα; Τὶ νόημα μπορεῖ νὰ ἔχουν γιὰ αὐτοὺς τὰ λόγια τοῦ Θεμιστοκλῆ, τοῦ Λεωνίδα, τοῦ Παλαιολόγου, τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ Αὐξεντίου; Θὰ ἔλεγε κανεὶς πὼς στέκουνται μὲ τὴν πλάτη γυρισμένη στὴν Ἑλλάδα.
Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Ὅταν ἕνα Ἔθνος χάνει τὴν Πίστη, τὴ λαλιά καὶ τὰ παιδιά του, χάνει τὴν Ψυχή του, τὴν Ἄμυνά του. Χάνει τὸ Νόημα τῆς ὑπάρξεώς του.
Γιὰ πόσο ἀκόμη θὰ εἴμαστε πρωταγωνιστὲς καὶ θεατὲς στὸ φρικαλέο ἔγκλημα τοῦ ἀφανισμοῦ μας;
Τὸ γνωρίζουμε, τὸ βλέπουμε. Ὁ Μύλος τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς διπλωματίας δὲν πρόκειται νὰ σταματήσει.
Παλαιόθεν καὶ ὡς τώρα, ὁ Ἕλλην γεννιέται καί πεθαίνει Ἐλεύθερος. Ὄχι γιὰ νὰ ὑπακούει, ἀλλὰ γιὰ νὰ ζεῖ, νὰ δημιουργεῖ καὶ νὰ κοινωνεῖ τὸ Αἰώνιο, δηλαδή τὸ Ἀληθές.
Ἡ Ἀρετή, τὸ Ἦθος καὶ ἡ Συλλογικὴ Συνείδηση δὲν ἀλέθονται.
Ὁ δεσμός ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα σὲ πρόσωπα ποὺ μοιράζονται τοὺς ἴδιους πόθους, τὶς ἴδιες Ἀξίες, ἀποκαλύπτεται. Δὲν ὀμνύουμε στὴν διχόνοια. Δὲν ὀμνύουμε στὴν πονηρία τῶν ξένων.
Ὁ Ποιητὴς λέει:
Πάντα ὅσα εἰς τὴν καρδίαν μας
εἶναι ἀκριβῆ, δὲν πρέπουσιν
εἰς ἄνδρας ποὺ τρομάζουν
ἔμπροσθεν εἰς ἀνόητον
βάρβαρον σκῆπτρον.
Ἐάν ἐπιλέξουμε νὰ ζήσουμε ἑνωμένοι, μὲ ἕνα συμφέρον, μὲ ἕναν Σκοπό, μὲ μία κίνηση ὅλοι, ποιός θὰ μᾶς σταματήσει;
Καιρός ν' ἀπαγκιστρωθοῦμε ἀπό τὴν χαμηλή σφαῖρα στὴν ὁποία ἔχουμε ὑποπέσει.
.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
3 Ἰουνίου 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου