↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Χρήστου Κορύλλου-Στ. Θεοχάρη , Πεζοπορία από Πατρών είς Καλαμάς, Εν Πάτραις τυπογραφείον "Ο Κάδμος" 1891, επανέκδοση , εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2004, ISBN 960-8260-52-3
↑ 2,0 2,1 2,2 Παναγιώτης Θεοδ. Παπαθεοδώρου, Η Κρυόβρυση της Ηλείας, Πάτρα 2003, Εκδόσεις Πέτρος Κούλης. ISBN 960-87799-0-1
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Φωτάκου , Φώτιος Χρυσανθόπουλος, Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821, Νικηταρά απομνημονεύματα εκδόσεις Βεργίνα, 1997
↑ Στέφανου Θωμοπούλου, Ιστορία της Πόλεως Πατρών από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821, Τόμος Β΄, επιμέλεια Βασίλειου Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα1999, ISBN 960-7960-4
Η Μάχη των στενών του Κατσαρού είναι μια μάχη που έγινε στην ορεινή Ηλεία κοντά στα σύνορα με την Αχαία στις 27 Μαΐου 1821 (με το παλιό 30 Ιουνίου), και το σημερινό Πανόπουλο , στα Κατσαρέικα χάνια τότε, στους πρόποδες του Ερυμάνθου[1]. Την εποχή εκείνη κοντά βρισκόταν το χωριό Λάλα που ήταν το προπύργιο των Τουρκαλβανών που έσπερναν τον τρόμο σε όλη την Ηλεία κι Αχαία.
Τα στενά του Κατσαρού βρίσκονται αμέσως μετά το Πανόπουλο 1 με 2 χλμ απόσταση. Τα διασχίζει μικρό ρέμα που χύνεται στον Λάδωνα που ξεκινά από την πηγή Κατσαρού και βρίσκονται στα 613 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας[1].
Εκεί σήμερα έχει στηθεί μνημείο για την μάχη από τον Σύλλογο Τριταιϊτών Αχαΐας δίπλα στην εθνικό οδό προς Τρίπολη[2].
Η μάχη
Ο Γιαννιάς είχε εμπλακεί πολλές φορές σε μάχες με τους Λαλαίους μιμούμενος τον πατέρα του και συνεχώς γύριζε στα μέρη τους και τους παρενοχλούσε[3]. Κατά μια άλλη εκδοχή[4] ο Γιαννιάς πήγε να εκδικηθεί τους Λαλαίους επειδή τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου είχαν συλλήσει την κοντινή Μονή Νοτενών , κι έμπλεξε σε άνιση μάχη.
Στις 27 Μαΐου 1821 ο Γιαννιάς έφτασε στα Κατσαρέικα Χάνια με άλλους οπλαρχηγούς και με στρατό αποτελούμενο από 500 πολεμιστές όλοι από τα χωριά της περιοχής Δίβρη, Τσίπιανα, Δερβινή, Νουσά, Μοστενίτσα, Κούμανι Ηλείας, Ανδρώνι κτλ.[2]
Κατά την διάρκεια της μάχης ο Γιαννιάς αναγκάστηκε και κλείστηκε μέσα σε ένα εκκλησάκι με λίγους συντρόφους του, στα στενά του Κατσαρού ανάμεσα στα χωριά Κάψα , Αντρώνι και Πανόπουλο[3].
Η μάχη ήταν άνιση , ο Γιαννιάς σκότωσε πολλούς Οθωμανούς αλλά τελείωσαν τα πολεμοφόδια[3]. Τότε οι Οθωμανοί τους πρότειναν να παραδοθούν αλλά ο Γιαννιάς αρνήθηκε κι αφού έβγαλαν τα σπαθιά τους πάλεψαν σώμα με σώμα ως ότου έπεσαν μαχόμενοι[3]. Σύμφωνα μάλιστα με δημοτικό τραγούδι και τα εννέα παλικάρια που πέθαναν μαζί του ήταν Ντερβιναίοι.
http://www.hellenicaworld.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου