Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ


Του Σαράντου Καργάκου

Κατά κοινή ομολογία οι εκλογές της 7ης Νοεμ­βρίου κινήθηκαν μέσα στα σκοτεινά σύννεφα της συγχύσεως. Για την αποφυγή κάποιου νοητικού ατυχήματος δεν με απασχόλησαν ποσώς, παρότι συμμετείχε σ' αυτές εν πλήρει αμηχανία, και η κό­ρη μου. Οφείλω να μιλήσω ειλικρινά: τόσον οι πρό­σφατες όσο και οι προηγούμενες εκλογές, μου θύ­μιζαν παρωδία. Οι υποψήφιοι όλων των βαθμίδων έμοιαζαν με άχαρους χορευτές που εκτελούσαν μια κακομελετημένη χορογραφία. Ο πρωθυπουρ­γός, σαν πρίμα μπαλαρίνα, ήταν σαν περιφερόμενο σήμα κινδύνου.
Ο κ. Σαμαράς, μπορεί, παρά τον πολυτεμαχισμό της ξεπερασμένης από τις εξελίξεις ΝΔ, να εμείωσε σε διάστημα δύο μηνών τηναπόσταση που τη χώριζε από το ΠΑΣΟΚ. αλλά δεν μπόρεσε να συγκροτήσει λόγο προτασιακό. Ο λό­γος του παραμένει καταγγελτικός.
Ασφαλώς, ο κερδισμένος των εκλογών είναι το ΚΚΕ. Αλλά με τόσες «χρυσές ευκαιρίες» που του προσέφεραν τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν θεωρώ την επιτυχία του σημαντική. Αμφιβάλλω, αν θα εκλέξει κι έναν αμιγώς δικό του δήμαρχο. Οι πα­λαιότεροι θα ενθυμούνται ότι μετά το 1951 οι πε­ρισσότεροι περιφερειακοί δήμοι Αθηνών, Θεσσα­λονίκης, Πειραιώς, Βόλου κ.λπ. ήσαν στα χέρια της ΕΔΑ. Και ήταν τότε ομολογουμένως χρόνια δύσκο­λα για την Αριστερά.
Είναι πάντως πολλά αυτά που με προβλημάτισαν. Συνηθίζω να εξετάζω τα εκλογικά αποτελέσματα όχι από τα πάνω, αλλά από τα κάτω. Δύο ονόματα τρά­βηξαν την προσοχή μου. Και τα δύο είναι μανιάτικα. Το πρώτο αφορά στον παλαιό μαθητή μου Αντώνη Καλογερόγιαννη, που μόνος κατάμονος, πήρε στον Πειραιά το σεβαστό ποσοστό το 3,28%.Όταν προ­εκλογικά του είπα, ότι πάει ξυπόλητος στ' αγκάθια, μου αποκρίθηκε: «Μετέχω στον εκλογικό αγώνα ως απλός πολίτης για να θυμίσω στους πολίτες ότι οι δημοτικές, που σημαίνει λαϊκές, εκλογές είναι υπό­θεση του λαού, του δήμου κι όχι των κομμάτων». Η δήλωση αυτή ήταν μία χαρακιά ελπίδας.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά στον Νικόλαο Μιχαλολιάκο που πήρε στον Δήμο Αθηναίων το καθό­λου αμελητέο ποσοστό το 5,31 %.Όταν ερώτησα μία ερίτιμη κυρία που κατοικεί στην άλλοτε αρχον­τική οδό Αντιοχείας, γιατί ψήφισε τον εν λόγω υπο­ψήφιο, που φέρει το στίγμα της «Χρυσής Αυγής», μου αποκρίθηκε: «Διότι εσείς, κ. Καργάκο, δεν έρχεστε στη γειτονιά μας˙ ο κ. Μιχαλολιάκος έρχε­ται και με τους οπαδούς του μας συμπαραστέκε­ται». Και παρότι δεν περιφρονώ καμμία περιοχή των Αθηνών, σιώπησα. Διότι γνωρίζω καλά ότι υπάρχουν δρόμοι που τελούν υπό τον έλεγχο ξένων κακο­ποιών. Δύο άλλοτε αρχοντικοί δρόμοι της περιοχής Αχαρνών έχουν μεταβληθεί σε δρόμους πορνών. Το εμπόρευμα, κορίτσια 13-17 ετών, εκτίθεται υπαιθρίως νυχθημερόν. Ο ένας δρόμος, όπως μου είπε η κυρία, έχει περιέλθει στην κυριαρχία των Νιγη­ριανών και ο άλλος των Σενεγαλέζων -αν ενθυ­μούμαι καλώς. Οι καθημερινές μεταξύ τους συγ­κρούσεις είναι αιματηρές. Αυτό εξηγεί και το υψη­λότατο ποσοστό που πήρε ο κ. Μιχαλολιάκος στις περιοχές αυτές. Εξέφρασε τα αισθήματα και τα αιτήματα πολλών παλαιών κατοίκων, ακόμη και ξέ­νων που ήλθαν στην Ελλάδα να ζήσουν ως νοικοκυ­ραίοι και όχι ως κακοποιοί.
Κι ας μησπεύσει κάποιος λεπτοστόμαχος δαν­δής του πνεύματος να μου προσάψει ρατσισμό ή «χρυσαυγιτισμό». Διότι τη γένεση της «Χρυσής Αυγής», ως μελλοντικής απειλής, την έχω αναγ­γείλει από το 1988 στη σειρά δοκιμίων μου υπό τον τίτλο «Προβληματισμοί». Γι' αυτό προ τριετίας, από έναν φουστανελλοφόρο, κουμπουροφόρο και γιαταγανοφόρο μέλος της, απειλήθηκα με αποκοπή της κεφαλής σε μια εκπομπή της κ. Μπίλιως Τσουκαλά, παρουσία του Παπά-Κυριακόπουλου, που είναι το αηδόνι του Μοριά. Σήμερα προ­ειδοποιώ όλους τους πολιτικούς, πως, αν δεν αφή­σουν σύντομα τις σαχλαμάρες περί πολυπολιτισμού, αν δεν εφαρμόσουν πολιτική περιστολής της ασυδοσίας των ξένων, θα έχουμε -πλην των οργανώσεων μαφίας- και οργανώσεις τύπου «Χαγκάνα» και «Ίργκούν». Από εκεί και πέρα ο εμφύ­λιος θα είναι υπόθεση άλματος άνευ φοράς, αλλά με πολλάς συμφοράς˙ και κατά πρώτον τον διαμε­λισμό της Ελλάδος. Εγώ το γράφω και ας με βρί­ζουν αυτοί που αναζητούν τον «ὀκρυόεντα ἐπιδήμιον πόλεμον».
Και κάτι τελευταίο: Μεγάλο το ποσοστό αποχής. Αναμενόμενο. Από το 2000 παρατηρείται σε όλη την Ευρώπη έντονα το φαινόμενο αυτό. Η αποχή δεν είναι -τουλάχιστον πάντα- αποδοκιμασία ή έκφρα­ση αηδίας. Είναι αδιαφορία. Και η αδιαφορία είναι ο μέγιστος κίνδυνος για τη δημοκρατία. Επί μία 20ετία και πλέον παρατηρώ ότι στις χώρες της Δύ­σης καλλιεργείται, ιδίως στους κύκλους των νέων, η «κουλτούρα της αδιαφορίας». Η αδιαφορία είναι από την αρχαία έως τη σύγχρονη εποχή ο προπομ­πός μιας άλλης κάθε φορά τυραννίας. Το πρόβλημα -όπως το θέτω εγώ- δεν είναι αν θα έχουμε λεφτά, λίγα ή πολλά, αλλά αν θα έχουμε μελλοντικά δημο­κρατία. Δημοκρατία κατ' ουσίαν και όχι υποκατά­στατα δημοκρατίας. Γι' αυτό φρονώ ότι νικητής των εκλογών της προηγούμενης, όπως και της ερχόμε­νης, Κυριακής είναι η αδιαφορία, η οποία, αν δεν υπάρξει σύντομα μια ηθική και εθνική ανάταση, θα μας οδηγήσει σε καταστάσεις αλληλοσπαρακτικές ή στους δυσώδεις στάβλους μιας δικτατορίας.


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στις 12/11/2010




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters