Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΖΗΣ ΑΝΑΛΥΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ (ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Του Ιωάννου Μάζη
Καθηγητού Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας Τμήμα Τουρκικών και Συγχρονων Ασιατικών Σπουδών Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών.

Ας εξετάσομε πρωτίστως κάποιες επιχειρηματολογικές αφηγήσεις του δημοσίου διαλόγου σχετικά με το «συνετόν» του συμβιβασμού των Αθηνών εις μίαν ονομασία σύνθετη εμπεριέχουσα τον όρον «Μακεδονία». Η υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων είναι πρωτίστως και ουσιαστικώς κρίσιμη, για τους εξής λόγους:

1)      Ο όρος «Μακεδονία» per se αποτελεί τον κατ’ εξοχήν φορέα του σκοπιανού δήθεν αλυτρωτισμού. Εξ αυτού και μόνον θα χαλκευθεί η νομιμοποίησις της ανυπάρκτου εθνικώς «μακεδονικής ταυτότητος», ανυπάρκτου γλωσσολογικώς «μακεδονικής γλώσσης» και φυσικά της ανυπάρκτου νομοκανονολογικώς «ορθοδόξου μακεδονικής εκκλησίας».

2)      Τα ζητήματα της απαλοιφής από το Σύνταγμα των Σκοπίων των δήθεν «αλυτρωτικών» επιταγών του, δια της απαλοιφής των αντιστοίχων άρθρων, δεν αποτελούν, κατά κανένα τρόπο, εξασφάλιση για την ελληνική πλευρά. Ασφαλώς ένα κράτος έχει το απόλυτον δικαίωμα να δημιουργεί, αλλά και να αναθεωρεί τον συνταγματικό του χάρτη κατά: i) τα εθνικά του συμφέροντα, ii) τα ιδεολογικά του ζητούμενα και iii) τα πολιτικά και iv) τα γεωστρατηγικά του προτάγματα, όπως αυτό τα αξιολογεί. Εάν, συνεπώς, το σκοπιανό πολυεθνοτικό (αλβανο-σλαβο-ρομανικό) μόρφωμα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ με σύνθετη ονομασία εμπεριέχουσα τον όρο «Μακεδονία» δεν θα έχει κανένα λόγο να μην τροποποιήσει εκ νέου το Σύνταγμά του προς την προϋπάρξασα δήθεν «αλυτρωτική» κατεύθυνση. Είναι λοιπόν φενάκη η διατυμπανιζομένη, από τους υποστηρικτές της υπάρξεως του όρου «μακεδονία» στην «λύση» του ονοματολογικού, «διασφάλιση του αποκλεισμού των αλυτρωτικών διατάξεων από το νέο Σύνταγμα των Σκοπίων».

Έχει εισέτι υποστηριχθεί ότι εάν δεν καταλήξομε σε «σύνθετη ονομασία» (…με τον όρο «-μακεδονία» άραγε εννοούν οι υποστηρίζοντες «λυσιν»;) τότε δεν θα υπάρξει «λύσις». Μα, αυτό ποιόν απειλεί; Την Ελλάδα ή τα Σκόπια τα οποία επείγονται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ? Ας λάβουμε επίσης υπόψη την προ εβδομάδος προειδοποίηση του ΓΓ/ΝΑΤΟ κου Στόλτενμπεργκ προς την Σκοπιανή κυβέρνηση, η οποία αποκλείει την εισδοχή του κρατιδίου εις το ΝΑΤΟ με την συνταγματική των ονομασία. Και αυτά συμβαίνουν ενώ τα Σκόπια απαιτούν τον σφετερισμό της εθνικής ελληνικής ταυτότητος, της ελληνικής αυτοσυνειδησίας και της ελληνικής ιστορίας και μάλιστα με την επίσημη συναίνεση της…Ελλάδος; Και μας προτείνουν…«καθρεφτάκια και χάντρες για ιθαγενείς» προσφέροντάς μας την αλλαγή της ονομασίας του… αεροδρομίου των και κάποιων… οδών της πρωτευούσης των; Ο κος Μητσοτάκης είχε απόλυτο δίκαιο όταν ανέφερε προχθές ότι : «δεν θα διακινδυνεύσω τον διχασμό των Ελλήνων για να διαφυλάξω την ενότητα των Σκοπιανών». Μόνο που θα πρέπει να προχωρήσει θαρραλέα και στην αποκήρυξη του όρου «Μακεδονία» από την προερχομένη εκ του, επικινδύνως συγχροτιζομένου μετά του κου Σόρος και παταγωδώς αποτυχόντος επί 25ετίαν, «διαμεσολαβητού» του ΟΗΕ και να απαιτήσει την άμεση απομάκρυνση και αντικατάστασή του. Τότε θα ευεργετούσε πρωτίστως το έθνος μας και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του πολυεθνοτικού κρατιδίου των Σκοπίων και δευτερευόντως την μεγάλη παράταξη της οποίας επιδιώκει να ηγηθεί. Υπό το κράτος της εκφράσεως της λαϊκής βουλήσεως από το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης αλλά και του επομένου των Αθηνών, εις το Σύνταγμα, στις 4 Φεβρουαρίου, είναι αδύνατον η «μυστική διπλωματία» των Αθηνών να επιτρέψει εις τα πολιτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου να «αυτοκτονήσουν» πολιτικώς. Άρα «λύσις» του προαναφερθέντος τύπου δεν νομίζω ότι θα υπάρξει.

Γιατί προτείνω ως ονομασία το « Κεντροβαλκανική Δημοκρατία».

Επιμένω εδώ και πολύ καιρό, στην σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό και erga omnes, «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία», διότι όλες οι άλλες δεν ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα, πράγμα που θα καταλήξει προϊόντος του χρόνου, όχι μόνον εις βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, αλλά και εις βάρος των κρατικών συμφερόντων και του ιδίου του κρατιδίου των Σκοπίων! Και αυτό διότι οι ισορροπίες στην Βαλκανική, από τούδε και εις το εξής, θα είναι άκρως επισφαλείς με πρώτα θύματα, εκείνα τα πολυεθνικά μορφώματα τα οποία δεν έχουν και δεν μπορούν να αποδείξουν βαθύτατες εθνικές ταυτότητες οι οποίες να αποτελούν κοινή εθνική συνείδηση και πεποίθηση του μωσαϊκού των λαών που τα συνιστούν. Επίσης η ονομασία «Κεντροβαλκανική Δημοκρατία» δεν διαγράφει ούτε καταπνίγει κάποια εθνοπολιτισμική ή γλωσσική ταυτότητα των συνιστωσών εθνοτήτων του κρατιδίου. Εις τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κεντροβαλκανίων πολιτών, η κάθε εθνότης θα μπορεί να αναφέρει την ταυτότητά της: Π.χ. ο εθνοτικώς αλβανογενής, θα μπορεί να αναφέρει:«Εθνικότης αλβανική», ο εθνοτικώς σλαύος αντιστοίχως: «Εθνικότης σλαυϊκή», ο εθνοτικώς έλλην: «Εθνικότης ελληνική», κ.τ.λ. Επίσης το ίδιο το ΝΑΤΟ θα ήτο απολύτως ικανοποιημένο όταν εις τον κατάλογον των μελών του εγένετο εμφανές δια της ονομασίας αυτής, ότι ασκεί επιρροήν εις την κεντρική βαλκανική! Άρα, όλοι θα ήσαν ικανοποιημένοι!

Ποιοι στηρίζουν την Σκοπιανή ονοματολογική εμμονή και γιατί.

Τα ερείσματα των Σκοπίων ανήκουν πρωτίστως σε κύκλους Γερμανικής και δευτερευόντως Ιταλικής προελεύσεως και εμπνεύσεως για λόγους οι οποίοι έγιναν σαφείς από εδαφικής απόψεως ήδη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αμέσως μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαυΐας στην Γερμανία ιδρύθησαν ισχυρώς χρηματοδοτούμενα «ερευνητικά κέντρα» τα οποία εστόχευαν τον, ναζιστικής εμπνεύσεως, πολυτεμαχισμό και την διάλυση της Βαλκανικής στη “βιολογική βάση” του (φανταστικού) DNA των εθνοτήτων τις οποίες εφρόντιζαν να ανακαλύψουν ως καταπιεζόμενες! Ένα λαμπρό παράδειγμα αποτελεί και το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτήτων», ιδρυθέν το 1996, και προσωπικότητες όπως ο τότε διευθυντής του, και μετέπειτα «γενικός πρόξενος» στο,  μη ανεγνωρισμένο ως κράτος, Κόσσοβο (!) κος  Στέφαν Τραίμπστ. Τον κο Στέφαν Τραίμπστ τον γνώρισα προσωπικά σε πρόσφατη ερευνητική συνεργασία του Εργαστηρίου Γεωπολιτικής το οποίον διευθύνω στο ΕΚΠΑ με το Πανεπιστήμιο της Λειψίας στο πλαίσιο προγράμματος διευθυνομένου από το DAAD. Οι αντιεπιστημονικές θέσεις του σχετικά με την περιοχή μας και την Ελλάδα μου έκαναν ιδιαιτέρα εντύπωση και έψαξα σχετικώς με την δράση του. Μεταξύ αυτών που ανεκάλυψα ήταν ότι διηύθυνε το ανωτέρω γερμανικό «Ευρωπαϊκό Κέντρο Μειονοτήτων». Ο εν λόγω κος Τραίμπστ, σε διάλεξή του σε Συμπόσιο του Ιδρύματος Καρλ Φρίντριχ φον Ζίμενς (Ναί! Του γερμανού βιομηχάνου και “ευπατρίδη” ο οποίος πέραν της λοιπής στενής συνεργασίας του με το Ναζιστικό Ράϊχ ήτο και ο κατασκευαστής των κρεματορίων του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος των ναζιστικών στρατοπέδων συγκεντρώσεως) η οποία εδόθη εις το Μόναχο, περί των «προβλημάτων των εθνοτήτων» και τις «περιφέρειες» στην Κεντρο-Ανατολική Ευρώπη, δημοσιευθείσα στη λίαν «έγκυρη» επιστημονική επιθεώρηση «Südosteuropa» τ. 7-8/1992, ανέφερε τα εξής: «Στον μόλις το 1912 εξελληνισθέντα Βορρά (sic!) θα είναι, άραγε, οι εναπομείναντες Νοτιοσλαύοι ή οι Τούρκοι, οι εκεί διαβιούντες Πομάκοι ή οι Αρωμούνοι, οι Μεγλενοί, οι Αλβανοί, οι Σαρακατσάνοι, οι Σεφαρδείμ, οι Ρώμα, οι Γύφτοι ή οι Γιουρούκοι – ή ποιοι άλλοι – εκείνοι που πρώτοι θα αξιώσουν τα μειονοτικά τους δικαιώματα – ως προστάδιο της ιδίας κρατικής υπάρξεώς τους ή της ενώσεως με ένα εκ των γειτονικών κρατών;» H καταγραφή 282 (!) εθνοτικών ομάδων από αυτά τα γερμανικά «ειδικά ερευνητικά κέντρα» αποτελεί στόχευση η οποία υπαγορεύεται εδώ και 100 χρόνια από την από την ανάγκη του γερμανικού (και, εν τω μεταξύ, του εταιρικού του ευρωπαϊκού) Κεφαλαίου να δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις που θα του επιτρέψουν να ανταγωνιστεί επιτυχώς, κατά τον 21ο αιώνα, το αμερικανικό Κεφάλαιο, το οποίο επίσης βαδίζει με αργά βήματα προς την περιχαράκωσή του δικού του στρατοπέδου, από την Αλάσκα μέχρι την Λατινική Αμερική.

Το μήνυμα του Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης, μία εβδομάδα μετά.

Το Συλλαλητήριο αυτό, έκαμε σαφές ότι ο ελληνικός Λαός αντιλαμβάνεται ότι σε καμμία περίπτωση δεν παγιδεύεται ούτε και θυσιάζει την συνολική εθνική του μνήμη, ενότητα και ταυτότητα στο βωμό των ανωτέρω συμφερόντων. Διότι είναι διαυγέστατος ο μηχανισμός της μοριοποιήσεως και κατόπιν πολτοποιήσεως των εθνικών ταυτοτήτων που χρησιμοποιείται από τα κέντρα αυτά: όπου το εθνικό συναίσθημα έχει υποχωρήσει, βαλλόμενο τόσον από τον διεθνιστικό κεφαλαιοκρατικό κοσμοπολιτισμό όσον και από έναν διεστραφέντα «νεοφιλελεύθερο διεθνισμό» μιας εξίσου νεοφιλελεύθερης, υποτιθέμενης «Αριστεράς», οι άνθρωποι καταφεύγουν στο άμεσο και εγγύτερον: στην τοπική κοινότητα ή περιφέρεια, όπου διασώζονται ακόμη κάποια στοιχεία -ας είναι και μια διάλεκτος- που θα μπορούσαν να διακρίνουν «εμάς» από τους «άλλους». Οπότε η τοπική ιδιαιτερότητα ανακηρύσσεται σε «εθνοτική / μειονοτική ταυτότητα» και ανάγεται από τους απελπισμένους στον Ωκεανό της «Νέας Τάξεως» και της «παγκοσμιοποιημένης οικονομίας» σε σανίδα σωτηρίας. Και ο λυσιτελέστερος, λιγότερο «επώδυνος» και ηθικώς λιγότερο μεμπτός τρόπος αποσταθεροποιήσεως της Ευρώπης των μη-γερμανικών κρατών, προς όφελος του «Νέου Βερολίνου», είναι σήμερα το υπονομευτικό παίγνιο με τις τεχνητές ή/και πραγματικές «εθνοτικές» αλλά και «γλωσσικές μειονότητες»,  όπου π.χ η ομηρική ελληνική κυπριακή ή ποντιακή ή κρητική διάλεκτος θα παρουσιασθεί από τα διεθνή αυτά «Κέντρα» κάποια στιγμή, ως «εθνοτική γλώσσα». Γι αυτόν τον λόγο και πρέπει να απωλέσει ο Έλληνας την γνώση της συνέχειας της Γλώσσας του από την Αρχαία Ελληνική στην Βυζαντινή, την μεταβυζαντινή και τέλος την νεοελληνική σε όλες της τις μορφές. Γι’ αυτό και τα Αρχαία Ελληνικά πρέπει να θεωρηθούν «νεκρή γλώσσα» και να μην διδάσκονται, προϊόντως του χρόνου, εις ουδένα έλληνα μαθητή. Τέτοιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους έχουν ενταθεί, στη νέα περίοδο που διανύουμε διεθνώς μετά τις κοσμοϊστορικές αλλαγές των ετών 1989-92 (διάλυση της ΕΣΣΔ), οι προσπάθειες προς επαναχάραξη του χάρτη της Ευρώπης με γνώμονα τις «μειονότητες».

Ο  ρόλος της Γερμανίας στην υπόθεση αυτή.

Ερανιζόμενος την σχετική πραγματολογία από τον ιστορικό Δρα Η. Ηλιόπουλο, δεινό μελετητή -μεταξύ άλλων- και του φαινομένου των γερμανικής εμπνεύσεως εθνοκρατικών αποσταθεροποιήσεων, έχω να τονίσω ότι η διαδικασία αυτή αποτελεί θεμελιώδη επιλογή των γερμανικών και των εταιρικών τους «ευρωπαϊκών ελίτ». Πρόκειται για επιλογή η οποία υποστηρίχθηκε από τους «οργανικούς-με-το-αζημίωτο-διανοουμένους» των Open Society Funds του κου Σόρος στις ημέρες μας, αλλά και την ιδεολογικο-πολιτική νομενκλατούρα των μηχανισμών [όπως το διαχρονικό «νεο-συντηρητικό» American Enterprise Institut (ιδρ. 1938, με σημαίνοντα μέλη όπως ο «φωτισθείς» πρώην τροτσιστής, Irving Kristol και άλλα της ιδίας ιδεολογικής τάσεως)]  των Μπούς-Κλίντον-Ομπάμα. Μια επιλογή η οποία παρουσιάσθηκε ως «επιταγή των καιρών», αναπόφευκτη λόγω «παγκοσμιοποίησης», επιφέρει αυτονοήτως την τάχα ανεξήγητη και παράδοξη «έξαρση των εθνικισμών, των τοπικισμών και των θρησκευτικών φουνταμενταλισμών». Πρώτον διότι, προκειμένου να επιτύχει το ζωτικό στρατηγικό στόχο του, το διεθνές πανίσχυρο χρηματοπιστωτικό σύστημα του διεθνοποιηθέντος Κεφαλαίου οφείλει να διαγράψει πλέον το βεστφαλιανό Έθνος – Κράτος, το οποίο δρα ανασχετικώς ως προς τα συμφέροντά του, και δεύτερον διότι τα ευρέα κοινωνικά στρώματα που καλούνται να καταβάλουν το επαχθές τίμημα της «προσαρμογής» στην «άτεγκτη επιταγή» της «παγκοσμιοποίησης» αναζητούν ψυχολογική προστασία στο συναίσθημα του, εκ των πραγμάτων, σμυκρινθέντος σε επίπεδο εθνοτικής ομάδος, συναισθήματος του «Εμείς»! Η ανατροπή εδώ, ήλθε «απρόσμενα» από την άνοδο στην αμερικανική εξουσία του Προέδρου Τράμπ ο οποίος αντιτίθεται στην διεθνοποιητική και διεθνίζουσα κεφαλαιοκρατική αυτή τάση και στηρίζει την έννοια του έθνους κράτους, και μάλιστα από την ισχυρότατη θέση του Ενοίκου του Λευκού Οίκου. Ανάλογη και η βρετανική αντίσταση στην γερμανοποιούμενη Ευρώπη δια του Brexit. Σημεία των Καιρών, θα μου πείτε, όπως και «σημεία των αφυπνιζομένων Λαών», θα προσθέσω εγώ. Στο πλαίσιο αυτής της αφυπνίσεως των Λαών εντάσσω και το εν λόγω Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης των 700.000 ατόμων το οποίο «εξατμίσθηκε» από τους εθνικούς και ιδιωτικούς τηλεοπτικούς διαύλους ως μηδέποτε υπάρξαν!

Βαλκάνια  και “εθνοτικοί” εθνικισμοί: μηχανισμοί αποστεθεροποιήσεως.

Η απάντησή μου είναι καταφατική. Ο απώτερος στόχος των γερμανικής εμπνεύσεως αποσταθεροποιήσεων, είναι και δεδομένος και ομολογημένος: Σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, από τη Γαλλία και τη Βρετανία μέχρι την Ελλάδα και την Κύπρο, διαβιούν 101.412.000 «μειονοτικών» ατόμων, κατά την επίσημη εκτίμηση της «μετωπικής» νεοφασιστικής «Φεντεραλιστικής Ενώσεως Ευρωπαϊκών Εθνοφυλετικών Ομάδων». Αυτοί οι «καταπιεζόμενοι μειονοτικοί» έχουν «ιερό δικαίωμα» να προστατεύσουν την «εθνοτική / γλωσσική ταυτότητά τους», όπερ μεθερμηνεύεται από τους Γερμανούς «ειδήμονες» σεχορήγηση εκτεταμένης αυτονομίας. Τότε και μόνον τότε τους επιτρέπεται να παραμένουν π.χ. Γάλλοι πολίτες (ενώ είναι, κατά βάθος «Βουργουνδοί», «Νορμανδοί», «Οξιτανοί», κ.λ.π.) ή παραμένουν π.χ. Έλληνες (ενώ είναι, υποτίθεται, «Μακεδόνες», Βλάχοι, Αλβανοί, Τούρκοι, Γιουρούκοι, Σαρακατσάνοι κ.λ.π.). Αν όμως υπάρξει κρίση στη σχέση της «εθνοτικής μειονότητος» με το κυρίαρχο Έθνος – Κράτος, τότε η «μειονότητα» έχει το «δικαίωμα αυτοδιαθέσεως» και αποσχίσεως, και διά της βίας ακόμη, σύμφωνα με τους «έγκυρους» Γερμανούς εμπειρογνώμονες.

Η θέση αυτή αναγορεύτηκε σε αρχή από τον τότε γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Χ. Σολάνα, έναν «φωτισθέντα» πρώην μαρξιστή. Εφ’ εξής, είπε, η προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων θα προηγείται του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας των κρατών. Άρα, πυρίτιδα διατίθεται άφθονη, δοθέντος ότι οι αυτόκλητοι «προστάτες» των μειονοτήτων αναβιβάζουν σε …282 τις «εθνοτικές ομάδες» που δήθεν …ασφυκτιούν στα στενά σύνορα των 36 ευρωπαϊκών Εθνών – Κρατών. Η «Φεντεραλιστική Ένωση Ευρωπαϊκών Εθνοφυλετικών Ομάδων» εκπροσωπείται στο Συμβούλιο του ιδρυθέντος κατά τα τέλη του 1996, «Ευρωπαϊκού Κέντρου Μειονοτήτων» που εδρεύει στο Φλένσμπουργκ της Βορείου Γερμανίας και διευθύνεται από τον ίδιο «μακεδονολόγο» κο Στέφαν Τραιμπστ (StefanTroebst). Η ίδρυση τουαναβαθμισμένου επιτελικού κέντρου στο Φλένσμπουργκ, τρία χρόνια πρίν τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς του Μαρτίου του 1999 που σήμαναν την διάλυση της Γιουγκοσλαυΐας και την δημιουργία της FYROM, σηματοδοτεί μια ουσιαστική ποιοτική μεταβολή στον τρόπο εργασίας. Άλλωστε από την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπηέγινε η αρχή: Την διάλυση της παλαιάς Γιουγκοσλαβίας, διά της αποσχίσεως των Σλοβένων, των Κροατών, των Βοσνίων μουσουλμάνων και των «Μακεδόνων» των Σκοπίων, ακολουθεί η κατά μέτωπον επίθεση εναντίον της κυρίως Σερβίας, με τον επιτευχθέντα ακρωτηριασμό του Κοσσυφοπεδίου / Μετοχίου, της Βοϊβοδίνας (ουγγρική μειονότητα), του Σατζακίου (μουσουλμανική μειονότητα), αλλά και του Μαυροβουνίου το οποίο προ μηνών (2017) ενετάχθη εις το ΝΑΤΟ.

Έπεται δε η Θράκη, για την οποία τα «αρμόδια» γερμανικά ιδρύματα έχουν κάνει …προεργασία από ετών, ενώ ήδη οι επιφανείς τούρκοι επισκέπται μας (Τσαβούσογλου, Ερντογάν, κ.τ.λ.) φροντίζουν να μας το καταστήσουν απολύτως εμφανές και σαφές.

Αλλά υπάρχει και η Δυτική Ευρώπη! Ας δώσουμε και πάλι το λόγο στον διευθυντή του «Ευρωπαϊκού Κέντρου Μειονοτήτων» κ. Τραίμπστ: «Ναι μεν θα αφιερωθεί ιδιαιτέρα προσοχή στην Ανατολική Ευρώπη», λέει ο «ειδικός» που είχε αποσταλεί και ως παρατηρητής του γερμανικού ΥΠΕΞ στην «Μακεδονία» την περίοδο 1992-93, για να πλέξει κατά τα λεγόμενά του «ένα χονδρό δίκτυο ανεπισήμων γνωριμιών» (!). Είναι σαφές ότι όπισθεν του εντέχνως καθησυχαστικού όρου των γερμανικών αυτών κέντρων «προστασία των μειονοτήτων» υποκρύπτεται η προτεραιότητα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, προσλαμβάνουσα μάλιστα πανηπειρωτικές διαστάσεις και επιτάσσουσα την ενεργό παρέμβαση των Γερμανών «ειδικών» σε Ανατολή και Δύση για την αποσταθεροποίηση των μέχρι σήμερα ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών. Για του λόγου το αληθές: Αναφερόμενος στην «εθνοτική ταυτότητα» των κατοίκων της Νοτίου Γαλλίας ο Τραίμπστ δεν διστάζει να φανταστεί το ενδεχόμενο, κάποιες ανακαλυφθείσες υπό του ιδίου «μειονότητες» να θελήσουν να ιδρύσουν δικό τους εθνικό κράτος! Με την ψυχραιμία που οφείλει να διέπει έναν καλό Γερμανό επιστήμονα, ο διευθυντής του Κέντρου Μειονοτήτων παρατηρεί: «Το εάν, επί παραδείγματι (…) οι Οξιτανοί στη Νότιο Γαλλία θα καταθέσουν ένα εθνικό σχέδιο, θα οργανώσουν ένα εθνικό κίνημα και, εντέλει, θα αξιώσουν ένα δικό τους εθνικό κράτος, και ακόμη, το εάν θα πολεμήσουν γι’ αυτό ή όχι, αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα, αλλά πάντως, σε μερικές περιπτώσεις επείγοντα». Ότι όλοι αυτοί –και 90 εκατομμύρια άλλοι «μειονοτικοί» από την Ισπανία και το Βέλγιο μέχρι την Ελλάδα και τη Βουλγαρία – έχουν το «δικαίωμα» της αποσχίσεως και διά της βίας ακόμη, εφόσον το κυρίαρχο κράτος δεν τους επιτρέψει να «προστατεύσουν» αρκούντως την «εθνοτική τους ταυτότητα», μπορεί μεν να μη συνάδει στο παραμικρό με τις θέσεις του ΟΗΕ, αν αποτελεί διακεκηρυγμένη πεποίθηση των «ειδικών»!  H πρόσφατη περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου και της Καταλωνίας, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Προκειμένου, ο Γερμανός καθηγητής Τραιμπστ, τότε διευθυντής του Κέντρου Μειονοτήτων, να δικαιολογήσει την «αναγκαιότητα» ακόμη και «βιαίας μεταβολής των συνόρων»,   ανέφερε ως παράδειγμα το Κοσσυφοπέδιον, όπου αργότερα ορίσθηκε ως Πρόξενος της Γερμανίας. Η περίπτωση του οποίου, όμως, δεν είναι παρά μέρος του «Αλβανικού Ζητήματος», το οποίον Αλβανικόν Ζήτημα είναι, κατά τον διευθυντή του Ιδρύματος του Φλένσμπουργκ και κατά καιρούς «παρατηρητή» της γερμανικής κυβερνήσεως, στη «Μακεδονία», «το πλέον οξύ εθνοπολιτικό και εδαφικό πρόβλημα της Βαλκανικής». Ένα πρόβλημα βεβαίως που αφορά άμεσα και τηνΕλλάδα, στην βορειοδυτική γωνιά της οποίας ο Γερμανός αξιωματούχος έχει ανακαλύψει μαζί με την «έγκυρη» ημερήσια «SüddeutscheZeitung» του Μονάχου, το εβδομαδιαίο «Spiegel» και μια πλειάδα άλλων εντύπων «αλβανικές μειονότητες»! Το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό «Σπήγκελ» ανακάλυψε στην Ελλάδα «μειονότητες» Αλβανών (Β.Δ. Ελλάδα), «Μακεδόνων» (Φλώρινα), Βουλγάρων (Ανατολική Μακεδονία) και «Τούρκων / Πομάκων» (τους οποίους αναφέρει ως ένα σύνολο και τους …τοποθετεί μέχρι τον Έβρο, στα ελληνοτουρκικά σύνορα). Πάντως, ουδείς μπορεί να ψέξει τους Γερμανούς για …μεροληψία: έχει και ελληνική μειονότητα η …ελληνική Θράκη, που σημειώνεται με το γράμμα «G»! Στη λεζάντα του χάρτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 1999 οι Γερμανοί προστάτες των μειονοτήτων επεξηγούν ότι «επισήμως» και τα 10,5 εκατομμύρια κατοίκων της Ελλάδας είναι Έλληνες, εκτός μιας μουσουλμανικής μειονότητας 100.000 «Τούρκων». Πλην, οι Γερμανοί «γνωρίζουν» ότι «οι Βούλγαροι, οι Μακεδόνες (sic) κι οι Αλβανοί παραπονούνται για την πλήρη καταπίεση του πολιτισμού και της γλώσσας τους». Oι Γερμανοί «προστάτες» των «εθνοτικών μειονοτήτων θέλουν να αναστήσουν το αρχαϊκό μωσαϊκό των φυλών της εποχής πριν από τον Διαφωτισμό και την γέννηση του δημοκρατικού συνταγματικού νεοτερικού έθνους – κράτους. Και να μας γυρίσουν στον Μεσαίωνα, με το μεγάλο γερμανικό Ράιχ στο μέσον της ηπείρου και καμιά διακοσαριά «ανεξάρτητα» δουκάτα και πριγκηπάτα.

Εδώ ορισμένες από τις «μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες σε ευρωπαϊκή επισκόπηση» όπως τις κατέγραψε, την άνοιξη του 1992, η σύνταξη του «έγκυρου» περί τα μειονοτικά γερμανικού περιοδικού «Πογκρόμ» (που βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πνευματικού Κέντρου του Μονάχου «Γκαστάιγκ» αλλά και σε κάθε βιβλιοθήκη Ινστιτούτων Βαλκανολογίας, Πολιτικών Επιστημών κ.λ.π. καθώς και στα σοβαρά βιβλιοπωλεία). Κατά την αντίληψη των εν λόγω «φυλετικολατρών» αλλά κατά τα άλλα «αριστερών», Γερμανών, το έθνος είναι υπόθεση του DNA και μόνον! Εάν αυτό δεν είναι ναζισμός, τότε τί είναι;

Τα γονίδια, κατά τις ανωτέρω φυλετιστικές αντιλήψεις, και όχι η βούληση των πολιτών ή η ιστορική συνείδηση, είναι αυτά τα οποία καθορίζουν ένα έθνος. Έτσι, σύμφωνα με αυτην την βιολογιστική αντίληψη, κάθε Σέρβος, Έλληνας ή Γάλλος, ο οποίος εννοεί να νιώθει Σέρβος, Έλληνας ή Γάλλος, εάν κατά τύχην ή κατά φαντασίαν, η προπρογιαγιά του είχε συνευρεθεί με έναν…Οστρογότθο του Αλαρίχου, γίνεται αυτομάτως «Γερμανός μειονοτικός», ό,τι κι αν ο ίδιος δηλώνει! Ο βλαχόφωνος Έλληνας που κατέστη εθνικός ευεργέτης ή ο αρβανιτόφωνοςΈλληνας που θυσιάσθηκε για την ελευθερία της Ελλάδος δεν είναι κατά την βιολογιστική αντίληψη των Γερμανών «προοδευτικών» Έλληνας, αλλά …«Αρωμούνος» ο πρώτος και «Αλβανός» ο δεύτερος!

Το κατά την γνώμη μου περιεχόμενο της αναμείξεως των ΗΠΑ υπό τις νέες διεθνείς συνθήκες στο πρόβλημα της Ελλάδος με τα Σκόπια

Είναι νομίζω εσφαλμένο αλλά και ανορθολογικό συνάμα, να θεωρούμε ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν πλέον μια τέτοια ονομασία για τα Σκόπια. Οι ΗΠΑ δεν έχουν παρά μίαν και μόνη μέριμνα: την εισδοχή του πολυεθνοτικού κρατιδίου των Σκοπίων εις το ΝΑΤΟ τον Ιούλιο του 2018, ώστε να προληφθεί η ρωσική προβολή ισχύος στα Κεντρικά Βαλκάνια και μέσω του σλαυικού στοιχείου των Σκοπίων. Μία ρωσική προβολή ισχύος στην περιοχή θα ανέτρεπε το βασικό δόγμα δυτικής, αλλά και αμερικανικής αντιλήψεως, ασφαλείας: το Δόγμα του Αναχωματικού Δακτυλίου. Μια πιθανη «δίοδος», λοιπόν, των -σλαυικής επιρροής και σλαυο-ορθοδόξου κλίματος- Σκοπίων προς το Αιγαίο θα σήμαινε την διακινδύνευση της Αγγλοσαξωνικής ισορροπίας ισχύος στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Και μάλιστα σε μια περιόδο όπου η Ν/Α Πτέρυξ του ΝΑΤΟ δεν διέρχεται και τις καλύτερες στιγμές της, με δεδομένη την απολύτως αφερέγγυο συμπεριφοράς της ισλαμιστικής Τουρκίας έναντι της Ουασισγκτον και τις ερντογανικές επιλογές προς την πλευρά ακριβώς, της Μόσχας και -έτι ενοχλητικότερον- της Τεχεράνης. Επίσης, δεν είναι ορθολογικό να θεωρείται ότι υπό τις προαναφερθείσες, νέες γεωστρατηγικές δυναμικές στην Ν/Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ και της Μέσης Ανατολής, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν ποτέ να επιτρέψουν σε μία χερσαία δύναμη της Heartland (κατά Ν.J. Spykman), γεωστρατηγικά και γεωγραφικά μελλοντική σύμμαχο της Μόσχας, όπως είναι η Γερμανία να αποκτήσει τους λιμένες της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρουπόλεως ώστε σε συνεργασία με την αναδυομένη Κίνα, τακτική σύμμαχο της Ρωσίας, να ελέγξουν το διεθνές εμπόριο από τον Ειρηνικό μέχρι τους λιμένες του Άμστερνταμ και του Ρότερνταμ. Και αυτό είναι κάτι το οποίον κατέστι σαφές ήδη από τον πρώτο Γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ τον Λόρδο Ismey ο οποίος στο ερώτημα γιατί έγινε το ΝΑΤΟ απήντησε με το γνωστό βρετανικό φλέγμα: «Για να κρατήσει την Αμερική εντός [της Ευρώπης], την Ρωσία εκτός και την Γερμανία κάτω»!

Η δημιουργία στην Ελλάδα Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας

Για διάστημα, άνω της δεκαετίας προτείνω, γράφω και διδάσκω σχετικώς με την δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας το οποίο θα δύναται να προβαίνει σε συμβουλευτικό, προς το ΚΥΣΕΑ και τον Πρωθυπουργό, Εθνικό Στρατηγικό σχεδιασμό σε βάθος -τουλάχιστον- 25ετίας. Επίσης την θέσπιση θέσεως Γραμματέως του Συμβουλίου αυτού, επιλεγομένου από τον Πρωθυπουργό ή από έναν Πρόεδρο με αυξημένες αρμοδιότητες που πιθανόν, όσο και απαραίτητο, να προκύψει από μιάν αναθεώρηση του παρόντος Συντάγματος. Ένα Συμβούλιο το οποίο θα στελεχώνετο σε υπηρεσιακό και ερευνητικό επίπεδο από νέους επιστήμονες (γεωγράφους, χαρτογράφους, ιστορικούς, εθνολόγους, θρησκειολόγους, μαθηματικούς, πληροφορικούς, νομικούς, κ.τ.λ.) και υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη του Δημοσίου, ήδη υπηρετούντα και κατέχοντα τα ανάλογα ακαδημαϊκά προσόντα αλλά και την δέουσα εμπειρία (π.χ. στελέχη του ΥΠΕΞ, του ΥΠΕΘΑ, του Υπ. Προστασίας του Πολίτη, του Υπ. Οικονομίας, κ.τ.λ.). Εκτός του ότι ένα τέτοιο όργανο θα αξιοποιούσε τα εξαιρετικά νέα και φρέσκα μυαλά των ελληνόπουλων που σήμερα μεταναστεύουν, θα μπορούσε να αξιοποιήσει και την πολύτιμη εμπειρία αρίστων δημοσίων λειτουργών η οποία σήμερα παραμένει περιθωριοποιημένη και ανεκμετάλλευτη. Σκεφτείτε επίσης το κίνητρο για δημιουργία νέων ιδεών που θα αποτελούσε η πιθανότητα αξιοκρατικής -και όχι κομματικώς επιβαλλομένης- συμμετοχής όλων των ανωτέρων ειδών στελεχών στο θεσμικό αυτό όργανο υψίστης εθνικής και κρατικής σημασίας.

Είσαστε από εκείνους που πρώτος είχατε ρίξει το ταμπού στις σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ, πιστεύοντας ότι πρέπει να κτίσουμε μια συμμαχία. Πως βλέπετε σήμερα την προσέγγιση μας στο τρίγωνο Ισραήλ-Ελλάδα-Κύπρος;

Ναι το έκαμα, και με τεράστιο προσωπικό κόστος, με δεδομένο το επικρατούν αντισημιτικό κλίμα στην Ελλάδα, το οποίο ευτυχώς πλέον έχει περιορισθεί τα μέγιστα. Χαίρομαι για το ότι κατάφερα να συμβάλλω κι εγώ στην ανάσχεση ενός βλακώδους και αδικαιολογήτου φυλετιστικού αρνητισμού που ετύφλωνε όχι μόνο τις συνειδήσεις πολλών ελλήνων πολιτών, αλλά και την διορατικότητα των ελλήνων πολιτικών, πλην ελαχίστων αλλά σημαντικών εξαιρέσεων όπως αυτή του αειμνήστου Κων/νου Μητσοτάκη του οποίου η Κυβέρνησις ανεγνώρισε το κράτος του Ισραήλ και αναβάθμισε σε Πρεσβεία την μέχρι τότε υπάρχουσα, απλή διπλωματική αντιπροσωπεία των Αθηνών.
Την σημερινή προσέγγισή μας στην τριγωνική αυτή σχέση την χαιρετίζω αλλά θεωρώ ότι επιδέχεται ακόμη μεγάλης εμβαθύνσεως και -κυρίως- αξιοποιήσεως σε πολλούς τομείς συνεργασίας όπως στον Τεχνολογικό, τον Ιατρικό, τον Γεωπονικό, τον Αμυντικό, τον τομέα της εθνικής Ασφαλείας και τον πολιτιστικό. Χρειάζεται επίσης μεγαλύτερη τόλμη στον διπλωματικό τομέα την οποία, δυστυχώς δεν διεπίστωσα στην τελευταία ψηφοφορία της Ελλάδος και της Κύπρου στον ΟΗΕ, όπου οι χώρες μας θα μπορούσαν να είχαν μιμηθεί την Τσεχία, την Πολωνία, την Ουγγαρία ή την Λεττονία και να μην λάβουν μίαν απολύτως αρνητική θέση, αλλά να αρκεσθούν σε μία λευκή ψήφο ή αποχή. Ήταν λάθος η αρνητική ψήφος και δεν αποστέλλει τα ορθά μηνύματα σε τόσο ισχυρούς και γεωστρατηγικώς απαραίτητους συμμάχους στην αποσταθεροποιημένη περιοχή της Ν/Α Μεσογείου και ιδιαιτέρως στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η δήλωσις της διαρκούς και παγίας θέσεως της Ελλάδος και της Κύπρου αναφορικώς με την υιοθέτηση της «Λύσεως των δύο Κρατών» είναι αρκετή. Η υιοθέτηση όμως της…  τουρκικής ισλαμιστικής γραμμής από την Αθήνα και την Λευκωσία, κατά την εν λόγω ψηφοφορία ήτο αντιπαραγωγική και άστοχος. όχι δε ιδιαιτέρως θετική για τα εθνικά συμφέροντα. Ελπίζω να επιδειχθεί η δέουσα κατανόησις από την Ισραηλινή πλευρά. Επίσης, πρέπει να σημειώσω ότι ο ρόλος της Ελλάδος και της Κύπρου είναι σημαντικός για το Ισραήλ, ως μέσων επικοινωνίας και διπλωματικής συνεννοήσεως μεταξύ της Ιερουσαλήμ και των αραβικών κρατών προς όφελος όλων των πλευρών.

Η Τουρκία δεν διάγει την καλύτερη περίοδο των σχέσεών της με τις ΗΠΑ. Αυτό αποτελεί ευκαιρία για μας; Και αν ναι πως πρέπει να την αξιοποιήσουμε εθνικά;Πρέπει η χώρα μας να προχωρήσει την ΑΟΖ;

Η άποψίς μου είναι γνωστή και καταγεγραμμένη επί του θέματος της ΑΟΖ. Σαφώς και ναί. Αποστέλλοντες τις δέουσες συντεταγμένες στην αρμόδια Υπηρεσία του ΟΗΕ σε συντονισμό με την Αίγυπτο και την Κυπριακή Δημοκρατία η οποία θα έχει έναν Πρόεδρο ο οποίος να έχει κατανοήσει την σημασία ενο αναλόγου κοινού διαβήματος. Πιστεύω ότι ο κος Αναστασιάδης αλλά και ο κος Παπαδόπουλος το έχουν κατανοήσει. Πάντως, ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει με μεγαλύτερη λεπτότητα χειρισμών στις προαναφερθείσες γεωστρατηγικές μας σχέσεις με την Ιερουσαλήμ και με εμβάθυνση των σχέσεών μας με τις ΗΠΑ, εφόσον, όντως, η χώρα μας την περίοδο αυτή, αποτελεί τον πλέον έγκυρο σύμμαχο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Νοτιο-ανατολική Πτέρυγα με πολλά κοινά συμφέροντα, τα οποία καλά θα κάνουμε να μπούμε στον κόπο να τα χαρτογραφήσουμε επιτέλους! Επίσης, με την συμβολή της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και  της Ενεργειακής προοπτικής του Εast-Med να αξιοποιήσουμε την άκρως θετική για το γεωπολιτικό Δίπολο Ελλάδος-Κύπρου συγκυρία. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι οφείλουμε να κατανοήσουμε τί σημαίνει το γεωπολιτικό Δίπολο Ελλάδος – Κύπρου και να το αξιοποιήσουμε γεωστρατηγικώς ως τέτοιο. Εάν συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι η γεωστρατηγική σχέσις Αθηνών-Λευκωσίας αποτελεί περιττή και επισφαλή πολυτέλεια τα αποτελέσματα για την Ελλάδα, το Αιγαίο και την Θράκη θα είναι οδυνηρά. Η φινλανδοποίησις της Κύπρου σημαίνει την «ομηρία» από πλευράς Τουρκίας, του Κυπριακού Ελληνισμού. Και μια τέτοια ομηρία σημαίνει διαρκή αναβάθμιση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων της Τουρκίας στην κοιτασματοφόρο Ν/Α Μεσόγειο όπως και αύξηση των εκβιαστικών και αποσταθεροπιητικών, για την περιοχή, απαιτήσεών της προς τα δυτικά κέντρα εξουσίας και την Ουάσιγκτον. Το τελευταίο όμως συνεπάγεται μεγάλους εθνικούς κινδύνους για την Ελλάδα. Ας το κατανοήσουμε το συντομώτερο δυνατόν. Ιδιαιτέρως τώρα, με την απαιτούμενη αναθεώρηση εκ βάθρων της ναυαγισμένης -λόγω της Τουρκικής αδιαλλαξίας- διαδικασίας του Κραν Μοντανά. Η διαδικασία των συνομιλιών πρέπει να αρχίσει, όταν αρχίσει σε μια tabula rasa χωρίς ανειλημμένες, ανύπαρκτες υποχρεώσεις, χωρίς αποδοχή καταστάσεων apartheid, χωρίς άλλη «Διζωνική Δικοινωτική» κοροϊδία! Αλλά με διευθέτηση του βασικού προβλήματος εισβολής και κατοχής όπως και των εννέα τουλάχιστον διεθνών εγκλημάτων τα οποία ετελέσθησαν επί του σώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επί πλέον, ο μυκτηρισμός και η ειρωνική διάθεσις εναντίον του Προέδρου Τράμπ, και μάλιστα κατά την παρούσα συγκυρία, δεν είναι η καταλληλότερη διπλωματική συμπεριφορά για την Αθήνα. Και εξυπηρετεί μόνον τα συμφέροντα των αντιπάλων της Ελλάδος και όχι τα εθνικά. Άλλωστε δημιουργία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας που προανεφέρθη δύναται να δώσει τις πλέον έγκυρες απαντήσεις στο ερώτημά σας αυτό.

Τελικά η γεωπολιτική είναι το κλειδί για να δώσουμε απαντήσεις στον ταραγμένο κόσμο μας;

Είναι ένα από τα πλέον βασικά κλειδιά για την κατανόηση των αιτιών αλλά και των προοπτικών των ανακατανομών ισχύος στο διεθνές μας περιβάλλον. Είναι η γεωγραφική εκείνη μέθοδος η οποία μελετά, περιγράφει και προβλέπει την ανακατανομή ισχύος στο διεθνές περιβάλλον/Σύστημα. Η συστημική Γεωπολιτική ανάλυση, μέθοδος της οποίας είμαι και ο εισηγητής με ικανό αριθμό μελετών (βλ. ιστότοπό μου: http://scholar.uoa.gr/yianmazis/home), είναι η αναλυτική εκείνη μέθοδος η οποία απορρίπτει την ιδεοληψία, την εμπάθεια, την συναισθηματικά φορτισμένη αξιολόγηση και την προσηλωσική ανάγνωση των δεδομένων του υπό μελέτη γεωπολιτικού συστήματος. Αναγνωρίζουμε ως πάγιες συνιστώσες της γεωπολιτικής ισχύος τέσσερα θεμελιώδη πεδία ανθρώπινης δραστηριότητας: α) την Άμυνα/Ασφάλεια β) την Οικονομία γ) την Πολιτική και δ) τον Πολιτισμό/Πληροφορία. Το ρήμα «είναι» χαρακτηρίζει την Γεωπολιτική ανάλυση ενώ το ρήμα «πρέπει» χαρακτηρίζει την Γεωστρατηγική σύνθεση, η οποία εκ των πραγμάτων έπεται του γεωπολιτικού υποδείγματος. Ενα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας το οποίο θα λειτουργεί με βάση αυτές τις θεωρητικές αρχές και μεθόδους της συστημικής Γεωπολιτικής Αναλύσεως θα μπορούσε να προσφέρει τα μέγιστα στην υπόθεση του εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε, αυτό ίσως να συμβεί και στην χώρα μας


ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ 
http://www.greekamericannewsagency.com/2010-01-19-17-50-12/2010-01-19-17-53-39/2010-04-09-22-21-55/53458-djkfasdjfa-sfa3011
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ


ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ 86η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ κ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΥ ''ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ''




Σύντομη επισκόπηση θεμάτων που άπτονται της επικαιρότητας εν σχέσει με την Γεωστρατηγική και την Ιστορία από τον τηλεοπτικό σταθμό Blue Sky με τον Δημοσιογράφο & Αμυντικό Αναλυτή Γιάννη Θεοδωράτο στις 30/1/2018.

ΘΕΜΑΤΑ : Καμία υποχώρηση στο ζήτημα της ονομασίας, όχι στην χρήση του όρου Μακεδονία. Πληροφοριακός πόλεμος: Από τα Ιμια στο Αφρίν. 
Πως οι Τούρκοι εργαλειοποιούν, ελέγχουν και επιχειρούν να χειραγωγήσουν τα κοινωνικά δίκτυα, τι δείχνει η μέχρι σήμερα δράση τους στην Συρία. 
Το νέα στρατηγείο του Ερντογάν, ο δεύτερος Βόσπορος! Ποιος είναι ο ουσιαστικός ηθικός αυτουργός της υπερσυγκεντρώσεως στην Θεσσαλονίκη....
Και..... ήλθε η ώρα των Αθηνών. Την Κυριακή στο συλλαλητήριο!


Evonymos
Blue Sky
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΥΠΕΞ ΣΤΕΤΙΝΙΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΕΣ

Σε τηλεγράφημα του 1944, που υπογράφει ο τότε αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Έντουαρντ Στετίνιους, γίνεται λόγος για απόπειρα αναβίωσης του μακεδονικού ζητήματος

Την άρνηση των ΗΠΑ στη χρήση του όρου «Μακεδονία» για το κρατίδιο των Σκοπίων αποτυπώνει διπλωματικό έγγραφο του Δεκεμβρίου του 1944, που υπογράφει ο Έντουαρντ Στετίνιους, τότε αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.

«Η (αμερικανική) κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές όπως μακεδονικό «έθνος», μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «συνείδηση» συνιστούν  αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε  αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας», αναφέρει το τηλεγράφημα.

Το ίδιο έγγραφο, που δημοσιεύεται στα αμερικανικά αρχεία αναφέρει ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρητηρεί «με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από την Γιουγκοσλαβία και άλλες πηγές, με την ένδειξη ότι η ελληνική επικράτεια θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε αυτήν την κατάσταση». 
Μάλιστα, ο Στετίνιους αναφέρεται στην επίσημη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης, που έχει αποφασίσει «να αντιταχθεί σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κράτους».

Στο ίδιο τηλεγράφημα, ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών θεωρεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση «θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας.

Αποδέκτες του τηλεγραφήματος, που έχει αναρτήσει και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ήταν μεταξύ άλλων οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των ΗΠΑ στη Σόφια, την Καζέρτα της Ιταλίας, το Βουκουρέστι, το Λονδίνο, την Αθήνα, τη Μόσχα και την Άγκυρα. 


Δείτε το τηλεγράφημα στο pdf που ακολουθεί: 

U.S. Secretary of State Edward Stettinius to U.S. Missions
(Washington, Dec.26, 1944)1


The Secretary of State to Certain Diplomatic and Consular Officers


The following is for your information and general guidance, but not for any positive
action at this time.


The Department has noted with considerable apprehension increasing propaganda
rumors and semi-official statements in favor of an “autonomous Macedonia”,
emanating principally from Bulgaria, but also from Yugoslav Partisan and other
sources, with the implication that Greek territory would be included in the projected
state.


This Government considers talk of “Macedonian nation”, “Macedonia Fatherland”, or
“Macedonian national consciousness” to be unjustified demagoguery representing no
ethnic or political reality, and sees in its present revival a possible cloak for
aggressive intentions against Greece.


The approved policy of this Government is to oppose any revival of the Macedonian
issue as related to Greece. The Greek section of Macedonia is largely inhabited by
Greeks, and the Greek people are almost unanimously opposed to the creation of a
“Macedonian state.” Allegations of serious Greek participation in any such agitation
can be assumed to be false. This Government would regard as responsible any
Government or Group of Governments tolerating or encouraging menacing or
aggressive acts of “Macedonian forces” against Greece. The Department would
appreciate any information pertinent to this subject which may come to your attention.
Stettinius


1 Source: U.S. State Department, Foreign Relations vol.vii, Washington, D.C. Circular Airgram
(868.014/26 Dec.1944).



stettinius_dec_1944.pdf

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε το τηλεγράφημα στα αρχεία του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών 



ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

«ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ», Η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας,

Του Νικολάου Μάρτη
Πηγή : Η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας, Αθήνα , 1983 , σελ.76- 79
 
Κατά τη διάρκεια του
Μεσοπολέμου εμφανίστηκε κι άλλος μνηστήρας στο Μακεδονικό ζήτημα : Τα Βαλκανικά Κομμουνιστικά Κόμματα με επικεφαλής την Κομιντέρν.
Στις 15.1.1920 συνήλθε στη Σόφια Συνέδριο των Κομμουνιστικών Κομμάτων Βαλκανικής και ίδρυσε την Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία ( ΒΚΟ).
Στην 3η Διάσκεψη της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας ( ΒΚΟ) στη Μόσχα (19-21 Ιουλίου  1921) , ο Βούλγαρος Κομμουνιστής ηγέτης Κολάρωφ έθεσε θέμα αυτονομίας της Μακεδονίας, στην οποία θα περιλαμβάνονταν τα τμήματα Βαρδαρίου, Πιρίν και Αιγαίου δηλ. η γιουγκοσλαβική , βουλγαρική και ελληνική Μακεδονία. Στην απόφαση αυτή αντιτάχθηκε αρχικά ο Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ. Ελλάδος Γεωργιάδης, αλλά η απόφαση πάρθηκε και ο Γεωργιάδης διαγράφηκε. Σαφέστερο κείμενο διατυπώθηκε από την 6η ΒΚΟ το 1924 με το οποίο η ΒΚΟ κατηγορηματικά τάχθηκε υπέρ μιας κομμουνιστικής ομοσπονδίας στα Βαλκάνια όπου θα συμμετείχε και «η Δημοκρατία της Μακεδονίας και Θράκης». Την απόφαση αυτή επικύρωσε το 5ο Συνέδριο της Κομιντέρν το 1924, ενέργεια που την κατέστησε τότε υποχρεωτική για όλα τα κομμουνιστικά κόμματα.
Οι αποφάσεις της 6ης Διάσκεψης της ΒΚΟ και του 5ου Συνεδρίου της Κομιντέρν επικυρώθηκαν και από το 3ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 1924. Οι διαφωνούντες ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο ιστορικός Κορδάτος , καθαιρέθηκαν και παραιτήθηκαν.
Η πολιτική αυτή παρέμεινε μέχρι το 1935 όταν η Κομιντέρν  αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την αρχή της Ανεξάρτητης Μακεδονίας και να υιοθετήσει το σύστημα «ισοτιμία των μειονοτήτων», στην προσπάθειά της να προωθήσει την πολιτική των Λαϊκών Μετώπων. Τον Απρίλιο του 1936 το ΚΚΕ ανακάλεσε την απόφαση του 1924 και ευθυγραμμίσθηκε με τη νέα γραμμή της Κομιντέρν.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσε την ευκαιρία στο παλαιό Βουλγαρικό καθεστώς να πραγματοποιήσει μερικά τις επιδιώξεις του, διότι μετά την συμμαχία του με τον Άξονα πήρε ως ανταμοιβή το μεγαλύτερο μέρος της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας και την ελληνική ανατολική Μακεδονία. Στη συνέχεια όμως η σκυτάλη περιήλθε στους γιουγκοσλάβους παρτιζάνους.
Οι αποφάσεις και οι συζητήσεις σε διάφορα συνέδρια των Κομμουνιστικών Κομμάτων ( Κομιντέρν  ΒΚΟ) στη Μόσχα ή σε χώρες της Βαλκανικής, δημιούργησαν ή ενίσχυσαν τελικά την ιδέα της ιδρύσεως της δημοκρατίας της Μακεδονίας  στη Γιουγκοσλαβία.
Στις 11.11.1943 συγκροτήθηκε η πρώτη Ταξιαρχία Παρτιζάνων Κοσσυφοπεδίου στη Δίβρη της Γιουγκοσλαβίας ενώ στις 20.12.1943 το 5ο Συνέδριο των Παρτιζάνων στο Γιάϊτσε ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την ίδρυση « Μακεδονικού ομόσπονδου Κράτους» στα πλαίσια Γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας.
Εκτός από τις αποφάσεις αυτές των Συνεδρίων των Κ.Κ. Βαλκανικής και Σοβιετικής Ένωσης, το θέμα ανακινούσαν και οι διάφορες οργανώσεις των Βουλγάρων μεταναστών ( και Σλαβομακεδόνων) Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας, που υπολογίζονται σε 100.000 περίπου. Εντονότερες δραστηριότητες επέδειξαν οι Γιουγκοσλάβοι που μετανάστευσαν μετά το 1950, γιατί ήταν φορείς της νέας θεωρίας της Μακεδονικής Εθνότητας.
Σοβαρή δραστηριότητα για την προβολή του όλου θέματος ανέπτυξε και η ανεξάρτητη μακεδονική ορθόδοξη Εκκλησία που ιδρύθηκε το 1968 στα Σκόπια και που γρήγορα με τη σειρά της ίδρυσε Μητρόπολη στην Αμερική. Σε καμιά άλλη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας δεν ιδρύθηκε ανεξάρτητη εκκλησία, παρά μόνο στα Σκόπια. Η δραστηριότητα της είναι τεράστια στο εξωτερικό. Η  « Εκκλησία» αυτή που συστήθηκε παρά τους κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν αναγνωρίζεται βέβαια ούτε από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, ούτε από το Πατριαρχείο Σερβίας, ούτε από άλλη ορθόδοξη εκκλησία και ούτε είναι δυνατόν να αναγνωρισθεί.

ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Στις 2  Αυγούστου 1944 στη μονή PROHOR  PCINJSCΙ  ανακηρύχθηκε η σύσταση της λαϊκής σημερινής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ομόσπονδου τμήματος της νέας Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
Πράγματι, τον Απρίλιο του 1945 ο Τίτο επιβάλλει το Ομοσπονδιακό σύστημα της Γιουγκοσλαβίας και εγκαθίστανται  Κυβερνήσεις Ομόσπονδων Κρατών της Σερβίας, Κροατίας, Βοσνίας, Σλοβενίας, Μαυροβουνίου και τέλος της Μακεδονίας, η οποία ιδρύθηκε στις 30 Απριλίου 1945.
Ενώ στις άλλες πέντε δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας υπήρχαν πραγματικά φυλετικά κριτήρια, η Δημοκρατία της Μακεδονίας δημιουργήθηκε μόνο από πολιτικά κριτήρια αφού ο πληθυσμός της δεν είχε καμιά σχέση με τους Μακεδόνες ή τη Μακεδονία της αρχαιότητας. Βέβαια το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας ανήκε άλλοτε στην αρχαία Μακεδονία και ίσως να υπήρχαν ορισμένοι κάτοικοι ελληνικής καταγωγής που έχουν εκσλαβισθεί αλλά διατηρούν και μερικά έθιμα τους.
Στο μεταξύ, μετά από μακρές διαβουλεύσεις Γιουγκοσλάβων και Βουλγάρων  το 1947, ο Τίτο και ο Δημητρώφ στο Μπλέντ έθεσαν τις βάσεις για την ένωση της Μακεδονίας του Πιρίν ( βουλγαρικής) , με τη Δημοκρατία των Σκοπίων. Συμφωνήθηκε ακόμα να προηγηθεί μια πνευματική και πολιτιστική προπαρασκευή των Βουλγάρων του Πιρίν ώστε να δεχθούν τη « Μακεδονοποίησή» τους και στη συνέχεια την ενσωμάτωση της επαρχίας τους στο Γιουγκοσλαβικό κράτος, σαν φυσική και αναγκαία θυσία στο βωμό της Βουλγαρο-Γιουγκοσλαβικής φιλίας, που θα οδηγούσε στην ομοσπονδοποίηση των νοτίων Σλάβων. Εις αντάλλαγμα η Γιουγκοσλαβία θα παραχωρούσε στη Βουλγαρία παλιές μικρές Βουλγαρικές περιοχές- που είχε προσαρτήσει μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο με τη συνθήκη του Νεϊγύ. Επί πλέον η Γιουγκοσλαβία ανέλαβε να υποστηρίξει το Βουλγαρικό αίτημα στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων για την ενσωμάτωση στην ηττημένη Βουλγαρία της Ελληνικής Δυτικής Θράκης.
Για την εκτέλεση της συμφωνίας αυτής οι Βούλγαροι δέχθηκαν την είσοδο στο Πιρίν Γιουγκοσλάβων δήθεν Μακεδόνων, καθοδηγητών, διδασκάλων και διοικητικών υπαλλήλων για την εφαρμογή του πρώτου σταδίου ενσωμάτωσης της Μακεδονίας του Πιρίν.
Για τη  Μακεδονία του Αιγαίου (ελληνική) με μυστικό πρωτόκολλο αναγνωρίστηκε στη Γιουγκοσλαβία το δικαίωμα ενσωμάτωσής της μελλοντικά στην ενιαία « Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η συμφωνία του Μπλέντ και η είσοδος των Γιουγκοσλάβων καθοδηγητών στο Πιρίν ξεσήκωσαν τους Βουλγάρους του Πιρίν, οι οποίοι διαμαρτύρονταν και έλεγαν ότι είναι Βούλγαροι και όχι Μακεδόνες.
Τον Ιούνιο του 1948 με την αποκήρυξη του Τίτο από την Κομιφόρμ η συμφωνία του Μπλέντ έπεσε στο κενό ενώ αμέσως διώχθηκαν από τη Βουλγαρία όλοι οι Γιουγκοσλάβοι καθοδηγητές.
Η Βουλγαρία από το 1948 βαθμηδόν εγκατέλειψε τις παλιές διακηρύξεις για εδαφικές διεκδικήσεις. Με επίσημη δήλωση αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει Μακεδονικόν Έθνος, ότι στο Πιρίν κατοικεί αμιγής Βουλγαρικός πληθυσμός και ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει Σλαβική ( Βουλγαρική) εθνότητα.
Η ρήξη αυτή δημιούργησε προβλήματα και στο ΚΚΕ. Στις 31.1.1949 η 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ που ασπάστηκε την Κομινφορμική γραμμή στο Μακεδονικό διακήρυξε ότι «ο Μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του» και τάχθηκε υπέρ μιας ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας στα πλαίσια όχι της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, αλλά της υπό Σοβιετικό έλεγχο Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Αργότερα το 1956 το ΚΚΕ χαρακτήρισε την απόφαση αυτή της 5ης ολομέλειας σαν λάθος.
Δεν αναφέρω όλες τι αποφάσεις, ούτε και δηλώσεις που κατά καιρούς έγιναν από τα Κομμουνιστικά Κόμματα για το θέμα της Μακεδονίας. Στόχος αυτής της έκδοσης δεν είναι η κριτική της πολιτικής των Κομμουνιστικών Κομμάτων σ’αυτό το θέμα. Στόχος είναι να σηκωθεί ο πέπλος της πλάνης που τόσο έντεχνα, αθόρυβα και επίμονα επί δεκαετίες ολόκληρες κάλυψε την αλήθεια στην ιστορία της Μακεδονίας, που είναι απλή και ξεκάθαρη.


HISTORY OF MACEDONIA
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ


Του Παναγιώτη Λιάκου

Τα ξεσηκωτικά κείμενα προς τους νέους της Ελλάδας που έγραφε ο Ιων Δραγούμης στις  αρχές του 20ού αιώνα

Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω -αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είνε και μέτρια, αν έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμό- μη λησμονήτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προ πάντων μη λησμονήτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονήτε και την ιδέα που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εξείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ηρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώση».
Ιωνος Δραγούμη «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα», εκδόσεις Νέα Θέσις, Αθήνα: 1992 σελ. 8-9
Ο Ιων Δραγούμης (1878-1920), ο επαναστάτης πολιτικός στοχαστής, ο εθνικός καθοδηγητής που έπεσε από τα φονικά πυρά βενιζελικών παρακρατικών, γνώριζε πού έπρεπε να απευθυνθεί για το ελληνικό μέλλον. Στους νέους. Ηξερε τι έπρεπε να ζητήσει από εκείνους: ενέργεια! Αυτό χρειάζεται η πατρίδα για να πάρει μπρος. Αυτό απαιτούν οι τροχοί της Ιστορίας για να γυρίσουν. Ενέργεια, φωτιά, πάθος, ιερή μανία για αγώνα. Η Ελλάδα θέλει αυτές τις σπονδές να κάνουν για εκείνην Ηρωες. Τίποτε λιγότερο.

Ο Δραγούμης έζησε όπως έγραφε κι έγραφε όπως ένιωθε κι ονειρευόταν. Τα πατριωτικά ζητήματα, ο σχεδιασμός της μεγάλης εφόδου του ελληνικού έθνους στο πεδίο της μάχης του παρόντος και του μέλλοντος ήταν καθημερινή μέριμνα, όχι από καπρίτσιο, αλλά από εμπεδωμένη και κατασταλαγμένη περί βίου και θανάτου άποψη. Μπορεί να περνά... απαρατήρητο στις περιόδους της παρακμιακής ραστώνης, αλλά ισχύει. Η ζωή η ίδια είναι πόλεμος και το ελληνικό έθνος δεν επιβίωσε με τα «ναι» και τους τάχα «έντιμους» συμβιβασμούς αλλά με τα ΟΧΙ, την κατάφαση του αγώνα και την περιφρόνησή του για τις συνέπειες των ενάρετων πράξεων. Αν κάτι αξίζει στη ζωή, αξίζει και για θάνατο. Κι έτσι είναι η ψυχή της νεότητας.

Ποιος νέος, άραγε, θέλει να περάσει μια χαμοζωή όπου θα κρύβεται σαν τον τυφλοπόντικα από τις δοκιμασίες, τις προκλήσεις, τα πεδία όπου θα κριθούν η ισχύς, η λάμψη και η αρετή του; Την εποχή που ο Δραγούμης έγραφε αυτά τα ξεσηκωτικά κείμενα για τη Μακεδονία, η Ελλάδα ήταν συγκλονισμένη από τον ηρωικό θάνατο του Παύλου Μελά (1870-1904), του «Παλληκαριού» που δοξολογεί και μακαρίζει και θέτει ως πρότυπο για τη νεολαία ο συγγραφέας.

Για τη Μακεδονία μάτωσε μέχρι θανάτου στα βαλτοτόπια ο Παύλος Μελάς, για τη Μακεδονία σπαταλήθηκαν τόσα νιάτα και θερίστηκαν τόσες ζωές. Για τη ζωή όλων ταΐστηκε με ψυχές ηρώων ο Αδης. Ο Ιων Δραγούμης προειδοποιούσε στις αρχές του 20ού αιώνα, στο «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα»: «Η Μακεδονία θα μας σώσει. Θα μας σώσει από την βρώμα όπου κυλιούμαστε, θα μας σώσει από την μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε».

Δυναμική (για την ακρίβεια πολεμική) αντιμετώπιση του μακεδονικού ζητήματος πρότεινε κι ένας άλλος προφήτης του σύγχρονου Ελληνισμού. Ο Περικλής Γιαννόπουλος (1869-1910), στο θρυλικό πλέον «Εκκλησις προς το Πανελλήνιον Κοινόν», έγραφε με τον ιδιόρρυθμο, σφοδρό και αδύνατον να αντιγραφεί τρόπο του: «Ντροπή Σας να συζητάτε με τον Σκυλόφραγκο αν η Μακεδονική Σας Γη είνε Δική Σας Γη. Και να τον πείσης, δεν τον πείθεις το Ληστή. Ή μόνος του ή με Σμπίρους βαλτούς θα προσπαθήση να Σας πάρη κάθε Γη. Οι Πολιτισμοί που Σάς έμαθαν οι Δασκαλοτσούσιδες να προσκυνάτε μπρούμυτα, Σάς καμπανίζουν κατάμουτρα με άγρια χαστούκια: Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ.

Και είνε ανήθικον και άσκοπον και το να Σας δώσουν και το να δεχθείτε τι. Και να Σας δώσουν, αν είσθε Σάπιοι, ο πρώτος Δυνατός θα Σάς το πάρῃ. Το Ηθικόν είνε αν είσθε Σάπιοι, να Σας ξεπατώσουν και καθαρίσουν τη Γη. Φυλάτε τη Γη Σας και την Τιμή της, μόνο με Σπαθί.
Πάψετε Σαπιοδάσκαλοι καὶ Σαπιορήτορες -ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε Παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το ΣΠΑΘΙ.
Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το ΣΠΑΘΙ. Και έτσι είνε και μόνο έτσι ΠΡΕΠΕΙ να είνε».

Στα παραπάνω δεν μπορούν να προστεθούν λέξεις. Μόνο πράξεις. Καλόν αγώνα!


ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ : Ο ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1874. Η καταγωγή του πατέρα του (Σπυρόπουλος Αθανάσιος) ήταν από το Ζιγοβίστι Αρκαδίας ο οποίος εγκαταστάθηκε στην πόλη της Μεσσήνης, έπειτα από την εκεί τοποθέτησή του, ως ειρηνοδίκη, καθώς υπηρετούσε στο δικαστικό σώμα.
Ο Νικόλαος Σπυρόπουλος, ενώ φοιτούσε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, αποφάσισε να συμμετέχει ενεργά στις προσπάθειες αφύπνισης του ελληνικού πληθυσμού και της τότε κυβέρνησης, κατά το πρώιμο στάδιο του Μακεδονικού Αγώνα, για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Έπειτα από επαφές με το Κομιτάτο Μακεδονομάχων Λάρισας, στις 25 Αυγούστου 1896, μαζί με τον Μεσσήνιο φίλο του - λοχία, Παναγιώτη Καρβελά, στο μοναστήρι του Κορμπόβου, κοντά στα σύνορα Θεσσαλίας-Μακεδονίας, εντάχθηκαν στο αντάρτικο σώμα (42 ενόπλων) του καπετάνιου Γούλα Γκρούτα.
Οχυρώθηκαν στους πρόποδες του Μεγάλου Σπηλαίου, όπου συγκρούσθηκαν με τον εχθρό και κατά τη διεξαγωγή πολύωρης μάχης τραυματίστηκε ο καπετάν Γρούτας.
Ο Ν. Σπυρόποπυλος παρείχε την ιατρική του φροντίδα στον τραυματισμένο οπλαρχηγό, αλλά κατά τη μεταφορά του σε παραπλήσιο χωριό έπεσαν σε ενέδρα Τούρκων, όπου ο αρχηγός σκοτώθηκε. Την αρχηγία της αντάρτικης ομάδας είχε πλέον αναλάβει ο λοχίας Π. Καρβελάς. Δόθηκε σκληρή μάχη, αλλά η εχθρική δύναμη ενισχύθηκε από Τούρκους στρατιώτες που μετέβησαν εκεί. Ελάχιστοι κατάφεραν να γλιτώσουν και αποκομμένος από τους υπόλοιπους περιπλανήθηκε για δεκαπέντε ημέρες στον ορεινό όγκο της Πίνδου ωσότου να καταφέρει να φτάσει στα σύνορα της Ελλάδος, στην περιοχή της Καλαμπάκας.
Επιστρέφοντας ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε Αθήνα - Παρίσι και αφιερώθηκε στην επιστήμη της Ιατρικής σε Αθήνα (Οφθαλμιατρείο Αθηνών) και Καλαμάτα.
Αφήγηση για το χρονικό των μαχών που συμμετείχε και τη ριψοκίνδυνη παραμονή του στα μακεδονικά βουνά, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ακρόπολις" της εποχής εκείνης.
Απεβίωσε το 1940. Το Δημοτικό Συμβούλιο της γενέτειρας πόλης του - Μεσσήνη, αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης στην οποία υπηρέτησε το λειτούργημα του ιατρού (οφθαλμίατρος) - Καλαμάτα τον τίμησαν για τη συμβολή του στον απελευθερωτικό αγώνα της Μακεδονίας με την ονοματοδοσία οδών στη μνήμη του ονόματός του.
Νικόλαος Σπυρόπουλος - Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης
Το έτος 1977 το Διοικητικό Συμβούλιο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, εκτιμώντας την προσφορά της πολεμικής του δράσης για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, αποφάσισε την τοποθέτηση προσωπογραφίας του στην αίθουσα Μακεδονομάχων του Εθνικού - Ιστορικού Μουσείου Αθηνών(η οποία, κατά την ίδρυση του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα Θεσσαλονίκης, το 1982,μεταφέρθηκε μαζί με άλλα εκθέματα της αίθουσας που τοποθετήθηκαν, έκτοτε, στο νέο μουσείο).

Ρούπελ 
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ, ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ 4ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἡ Ἐπιτροπή Ἐνημερώσεως ἐπί τῶν Ἐθνικῶν Θεμάτων, συμμετέχει στήν Συντονιστική Ἐπιτροπή τῆς διοργάνωσης τοῦ Συλλαλητηρίου τῆς 4ης Φεβρουαρίου στήν Πλατεῖα Συντάγματος, ὑπό τήν διεύθυνση τῶν Παμμακεδονικῶν Ἑνώσεων Ὑφηλίου.
Ἡ ΕΕΕΘ πιστή στήν παρακαταθήκη τοῦ δημιουργοῦ της καί πρώην Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου, καλεῖ τόν ἑλληνικό λαό καί σύσσωμο τόν πνευματικό κόσμο, νά προασπίσει τήν ἱστορία μας, πού δέν ὑπόκειται σε διαπραγματεύσεις καί πολιτικές δοσοληψίες.
Ἐργαζόμαστε με ὅλες μας τίς δυνάμεις πλάϊ στίς Παμμακεδονικές Ὀργανώσεις, γιά την ἐπιτυχία τοῦ μεγάλου συλλαλητηρίου τῆς Ἀθήνας, τό ὁποῖο, ὅπως καί αὐτό τῆς Θεσσαλονίκης, θά στείλει ἕνα ξεκάθαρο πανεθνικό μήνυμα, πού ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ, νά ἀψηφήσει ἡ κυβέρνηση καί ἡ βουλή: Καμία χρήση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἤ παραγώγου του, στήν ὀνομασία τῶν Σκοπίων.
Τυχόν πραξικοπηματική ἀγνόηση τῆς ξεκάθαρης λαϊκῆς βούλησης, στό σοβαρότατο αὐτό ἐθνικό ζήτημα, πιστεύουμε πώς ἐνεργοποιεῖ τήν ἀκροτελεύτια διάταξη τοῦ Συντάγματος τῶν Ἑλλήνων, με ὅ,τι αὐτό σημαίνει γιά τούς ὑπευθύνους μίας τέτοιας ἐθνικῆς μειοδοσίας.

Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς ΕΕΕΘ



ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ 21ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018

Σήμερα, την 21η Ιανουαρίου 2018, ο Ελληνικός Λαός, ο κατά το Σύνταγμα κυρίαρχος του κράτους και εντολέας της Βουλής και της Κυβέρνησης, συνελθών σε μεγαλειώδη Λαϊκή Συνέλευση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας Θεσσαλονίκη, για να αποφασίσει για τη θέση τού έθνους επάνω στο θέμα της εκχώρησης του ονόματος Μακεδονία στη γείτονα χώρα που θέλει να το υφαρπάσει καταπατώντας κάθε ιστορική και λογική τεκμηρίωση της πατρότητας τού μεγάλου αυτού ονόματος του,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΛΛΕΤΑΙ
προς την, κατά το Σύνταγμα, εντολοδόχο του Βουλή και Κυβέρνηση της Χώρας, να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο αποδοχής της χρήσης τού, από αρχαιοτάτων χρόνων, Ελληνικού ονόματος “Μακεδονία” και των παραγώγων του, που είναι ταυτόσημο με το όνομα “Ελλάς”.
Το όνομα αυτό, που είναι η ταυτότητα του έθνους , αποτελεί ταυτόχρονα την ιερά κιβωτό και φορέα των ενδοξότερων σελίδων στην παγκόσμια ιστορία. Η σημερινή, εδώ, Λαϊκή Συνέλευση, δηλώνει αποφασισμένη, να το υπερασπισθεί μέχρις εσχάτων, κατά τον Ελληνικό τρόπο, με τον οποίο η Ελλάδα γράφει πάντοτε την ιστορία της.
Η μη συμμόρφωση των εντολοδόχων τού Λαού στην εντολή αυτή του Λαού, θα αποτελέσει κατάφωρη παραβίαση και αντιστροφή των ρόλων εντολέα και εντολοδόχου που ορίζει τη Δημοκρατία. Ο Λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής. Είναι αποφασισμένος να επιβάλλει την απόφαση του και την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας που, με το Σύνταγμα, ορίζει ρητά και ξεκάθαρα, ποιος είναι εντολέας και ποιος εντολοδόχος.
Το ψήφισμα, εγκρίθηκε και ψηφίστηκε ομοφώνως από την Ανοικτή Λαϊκή Συνέλευση που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη, την 21η Ιανουαρίου 2018.
Η Οργανωτική Επιτροπή του Συλλαλητηρίου της 21ης Ιαν. 2018


ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ : ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

Ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου
για το Σκοπιανό, με τους ιεράρχες εμμένουν στη θέση για μη χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της πΓΔΜ.

Την ίδια ώρα, η ανακοίνωση της Συνόδου αναφέρει ότι όσον αφορά στα συλλαλητήρια, οι ιερείς και τα μέλη της εκκλησίας είναι ελεύθεροι να πράξουν κατά συνείδηση, στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης.
Σε μια σκληρή ανακοίνωση, η Εκκλησία τονίζει ότι «ορισμένοι ούτε ανέγνωσαν ορθά το γράμμα ούτε αντελήφθησαν ουσιαστικά το πνεύμα της ξεκάθαρης θέσης της περί της μη αποδοχής εκ μέρους της εκκλησίας του όρου Μακεδονία ή παραγώγου του, ως συστατικού του ονόματος του κράτους των Σκοπίων, που άλλωστε θα είχε επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της Μακεδονίας».
«Στο πλαίσιο της ελεύθερης εκφράσεως των κληρικών και λαϊκών μελών της, σέβεται το δικαίωμα αυτών να πράττουν κατά συνείδηση με σύνεση και υπευθυνότητα» τονίζεται χαρακτηριστικά.

Παράλληλα σημειώνεται ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου να τελέσει Συνοδική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών του ήρωα του μακεδονικού αγώνα Παύλου Μελά και όλων των μακεδονομάχων, στον τόπο όπου ηρωικώς έπεσαν, Στάτιστα της Μητροπόλεως Καστορίας.
Ολόκληρη η ανακοίνωση

Συνήλθε σήμερα Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου 2018, σε έκτακτη Συνεδρία η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε από τον Μακαριώτατο Πρόεδρο για τα διατρέξαντα από την προηγουμένη Συνεδρία Της, του μηνός Ιανουαρίου, έως σήμερα, σχετικά με το θέμα της ονομασίας του Κράτους των Σκοπίων και ιδιαιτέρως την εκκλησιαστική του παράμετρο, για το οποίο είχε εκδώσει το από 10.1.2018 σχετικό Ανακοινωθέν Της.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος παρατηρεί ότι ορισμένοι ούτε ανέγνωσαν ορθά το γράμμα, ούτε αντελήφθησαν ουσιαστικά το πνεύμα της ξεκάθαρης θέσης Της, περί της μη αποδοχής εκ μέρους της Εκκλησίας του όρου «Μακεδονία» η παραγώγου του, ως συστατικού του ονόματος του Κράτους των Σκοπίων, που άλλωστε θα είχε επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της «Μακεδονίας». Μιας θέσης, την οποία πρώτη η ίδια, με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής Της ευθύνης, διετύπωσε με τόσο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, συμμεριζόμενη απόλυτα την εύλογη αγωνία και των Ιεραρχών, που διαποιμαίνουν τις Ιερές Μητροπόλεις στην Μακεδονία μας, αλλά και τις δικαιολογημένες ανησυχίες του κυρίαρχου Λαού και σύσσωμου του Οικουμενικού Ελληνισμού, σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο εθνικό θέμα. Γιατί στο όνομα «Μακεδονία» περικλείονται και κορυφώνονται οι αλυτρωτικές διαθέσεις του Κράτους των Σκοπίων.
Εκφράζει δε την λύπη και την πικρία Της, διότι κάποιοι ηθελημένα παρερμήνευσαν την νηφάλια και ενωτική επισήμανση του Μακαριωτάτου Προέδρου Της, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, περί της ανάγκης αντιμετώπισης του όλου ζητήματος με όρους εθνικής συναίνεσης, συνεννόησης και ομοψυχίας, στην διάρκεια της ενημέρωσής του από τον Πρωθυπουργό, για την πορεία των διαπραγματεύσεων σχετικά με την ονομασία του Κράτους των Σκοπίων, την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου ε.ε., στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, κατόπιν πρωτοβουλίας του κ. Πρωθυπουργού και την ταυτόχρονη ενημέρωσή Του, από τον Μακαριώτατο, για την εκκλησιαστική διάσταση του θέματος.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, πρωτοπόρος διαχρονικά στους αγώνες του Έθνους, θεωρεί ότι κάθε έκφραση υπερασπίσεως των δικαίων της Μακεδονίας μας είναι επαινετή, αρκεί αυτή να είναι γνήσια, ανιδιοτελής και πηγαία, και πάντα στο πνεύμα μιας νόμιμης και δημοκρατικής εκδήλωσης. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της ελευθερίας εκφράσεως των Κληρικών και Λαϊκών μελών Της, σέβεται το δικαίωμα αυτών να πράττουν κατά συνείδηση, με σύνεση και υπευθυνότητα.
Στα άκριτα, μάλιστα, συμπεράσματα και τις εκ του πονηρού εύκολες αποφάνσεις όσων συνειδητά δεν αντιλαμβάνονται τις προθέσεις Αυτής και του Προέδρου Της, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ρητά δηλώνει ότι δεν μετέχει σε πολιτικές διεργασίες και μεθοδεύσεις, ούτε αποδέχεται να παίζει ο οιοσδήποτε πολιτικά παίγνια εις βάρος Της.
Μόνη Της ιερή ευθύνη είναι να διακονεί την ενότητα όλων των Ελλήνων αδιακρίτως.
Άλλωστε, στα εθνικά θέματα δεν χωρούν μικροκομματικές η μικροπολιτικές προσεγγίσεις και ερμηνείες.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε ωσαύτως όπως το Σάββατο της Τυρινής, 17 Φεβρουαρίου, τελέσει Συνοδική Θεία Λειτουργία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών του ήρωα του Μακεδονικού αγώνος Παύλου Μελά και όλων των Μακεδονομάχων, στον τόπο όπου ηρωικώς έπεσαν, την Στάτιστα της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας.
Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ : ΔΗΜΟΣ ΗΡΟΔΟΤΟΥ, ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1957 ΑΠΟ ΑΓΓΛΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΤΩ ΠΛΑΤΡΩΝ-ΦΟΙΝΙΟΥ

Γεννήθηκε στο χωριό Φοινί, της επαρχίας Λεμεσού, το Νοέμβριο του 1923.
Σκοτώθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1957 από Άγγλους στρατιώτες, στο δρόμο Κάτω Πλατρών-Φοινίου.
Σύζυγος : Χαρίκλεια Ηροδότου
Παιδιά : Ηρόδοτος, Μάριος, Χάρης, Δημούλα
Γονείς : Ηρόδοτος και Αφεντρού Ηροδότου
Αδέλφια : Παναγιώτης, Τερψιχόρη, Μαρία

Ο Δήμος Ηροδότου φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Δοράς. Κατοικούσε στο Φοινί και εργαζόταν στις Πλάτρες ως ηλεκτρολόγος στο ξενοδοχείο «Παρκ Χοτέλ», το οποίο είχαν επιτάξει οι Άγγλοι και χρησιμοποιούσαν για διαμονή στρατιωτών.

Εντάχθηκε στην Οργάνωση τον Οκτώβριο του 1955 και ήταν ένα από τα μαχητικότερα στελέχη της ΕΟΚΑ. Ήταν δραστήριος και ακούραστος και πολύ σύντομα έγινε το δεξί χέρι των ανταρτών της περιοχής του, τους οποίους φιλοξενούσε και στο σπίτι του. Ήταν υπεύθυνος της τοπικής ομάδας της ΕΟΚΑ Φοινίου-Πλατρών. Διατηρούσε κρύπτες στις οποίες φύλαγε οπλισμό της Οργάνωσης. Πήρε μέρος σε πολλές επιθέσεις εναντίον του εχθρού και αποτελούσε σύνδεσμο και τροφοδότη των ανταρτών στην περιοχή Πλατρών. Πολύτιμες ήταν και οι πληροφορίες που μάζευε από το στρατό στο ξενοδοχείο, όπου εργαζόταν. Πολλές φορές έκαμαν έρευνες οι Άγγλοι στο σπίτι του, χωρίς να βρουν τίποτε το ενοχοποιητικό.

Το Νοέμβριο του 1956 πήρε μέρος σε επίθεση που έγινε εναντίον του «Παρκ Χοτέλ». Είχε πάρει επίσης μέρος δυο φορές σε επιχείρηση ανατίναξης του ελικοπτέρου του Κυβερνήτη Χάρντιγκ, στη διάρκεια επισκέψεών του στις Πλάτρες.

Στις 21 Ιανουαρίου 1957, ύστερα από κάποιες προδοσίες, αγωνιστής αστυνομικός ειδοποίησε το Δήμο και εκείνος έφυγε εσπευσμένα για το Όμοδος, για να πληροφορήσει τις ανταρτικές ομάδες που κρύβονταν εκεί να προφυλαχθούν. Την αναχώρησή του από το ξενοδοχείο επισήμαναν οι Άγγλοι, οι οποίοι, συνοδευόμενοι από τους προδότες, τον ανέκοψαν στο γεφύρι κοντά στο χωριό Μανδριά, τον υποχρέωσαν να γυρίσει πίσω, τον κυνήγησαν και τον σκότωσαν στο δρόμο Κάτω Πλατρών – Φοινίου. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι, όταν ο Ηροδότου έπεσε νεκρός, ο στρατιώτης που τον πυροβόλησε τον πλησίασε και, όταν τον είδε νεκρό, κτύπησε με αγανάκτηση το αυτόματο όπλο του σε βράχο. Τον ήθελε ζωντανό ελπίζοντας να αποσπάσει πληροφορίες.



ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters