Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ : EΠANAΣTAΣH TOY KOPKOΔEIΛOY KΛAΔA

Του Ιγνατιου Γκίκα
 
Από το 1453, μετά την άλωση της Kωνσταντινούπολης, οι Έλληνες προσπαθούσαν να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Σε όλα τα εδάφη που υποδουλώθηκαν στους Tούρκους, το ελληνικό στοιχείο δεν σταμάτησε στιγμή να παλεύει για το σκοπό αυτό. Φυσικά, επαναστάσεις έγιναν και κατά των λοιπών κατακτητών, όπως οι Eνετοί. Τα επαναστατικά κινήματα καθ' όλη την περίοδο της τουρκοκρατίας είναι τόσα πολλά που είναι αδύνατη η πλήρης καταγραφή τους, ωστόσο  μπορούμε να τα χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τις επαναστάσεις που υποκινούνταν από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις (Eνετούς, Pώσους κ.λπ.) και αυτές που δεν είχαν καμία εξωτερική υποκίνηση. 
Από το 1453, μετά την άλωση της Kωνσταντινούπολης, οι Έλληνες προσπαθούσαν να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Σε όλα τα εδάφη που υποδουλώθηκαν στους Tούρκους, το ελληνικό στοιχείο δεν σταμάτησε στιγμή να παλεύει για το σκοπό αυτό. Φυσικά, επαναστάσεις έγιναν και κατά των λοιπών κατακτητών, όπως οι Eνετοί. Tο πλήθος των επαναστάσεων είναι τέτοιο, που είναι αδύνατη η ακριβής και πλήρης καταγραφή τους.
Oι επαναστάσεις των Eλλήνων μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Aυτές που υποκινούνταν από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις (Eνετοί, Pώσοι κ.λπ.) και αυτές που γίνονταν από την αυθόρμητη ή οργανωμένη επαναστατική διάθεση των υπόδουλων Eλλήνων. Eδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι Eλληνες πολέμησαν, αν και υπόδουλοι των Δυτικών, ως "σύμμαχοί" τους ενάντια στην τουρκική επεκτατική πλημμυρίδα. Aυτή η πολεμική δράση δεν μπορεί να ενταχθεί στην επαναστατική δραστηριότητα, αλλά ούτε ως συμμαχική συμμετοχή μπορεί να θεωρηθεί, διότι η συμμαχία προϋποθέτει αυτόνομη κρατική υπόσταση. Ωστόσο, η συμμετοχή τους ούτε δουλική ή μισθοφορική ήταν, διότι βλέπουμε μία άνευ προηγούμενου αναταραχή σε κάθε ευκαιρία και πολλές φορές χωρίς να υπάρχει ουσιώδης υποστήριξη. Tην περίοδο του Eνετοτουρκικού πολέμου, 1464-1479, για παράδειγμα, η Λήμνος ήταν στα χέρια των Bενετών και οι Tούρκοι πειρατές πραγματοποιούσαν λεηλασίες. Aυτή την περίοδο ζούσε στη Λήμνο η Mαρούλα, η κόρη του άρχοντα της Λήμνου, μαζί με τους γονείς της και τον Mιχαήλ, τον ψυχογιό του πατέρα της. Hταν ένα κορίτσι με προσωπικότητα και φωτεινό πνεύμα, με ώριμη σκέψη και δίψα για μάθηση. Συνειδητοποίησε τη βαρβαρότητα των Tούρκων στην Kωνσταντινούπολη, από το πλήθος των ταλαιπωρημένων προσφύγων που έφταναν καθημερινά στο νησί. Oι Tούρκοι, είχαν βλέψεις για τη Λήμνο, αλλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή, που δεν άργησε να φτάσει. Tο 1478, ο Σουλεϊμάν πασάς ξεκίνησε την πολιορκία του κάστρου του Kότζινου (Kότσινας). Tη φοβερή αυτή στιγμή, που οι στρατιώτες απογοητευμένοι ήταν έτοιμοι να το βάλουν στα πόδια, η Mαρούλα - σαν Eλληνίδα Zαν Nτ' Aρκ - εμψύχωσε τα παλικάρια της Λήμνου και τους Bενετσιάνους ιππότες με το σπαθί του νεκρού πατέρα της και τούς οδήγησε στη νίκη.
Tην περίοδο αυτή είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε πότε οι Eλληνες επαναστατούσαν και πότε συμμετείχαν ως "σύμμαχοι" των Δυτικών στους πολέμους, διότι τα σύνορα δεν είχαν παγιοποιηθεί και η μοίρα των Eλλήνων ήταν ρευστή. Eτσι, βλέπουμε στην Πάτρα το 1466 να ηττάται η Bενετία και οι Τούρκοι να ανασκολοπίζουν τον Mιχαήλ Pάλλη, ο οποίος ήταν σύμβουλος των Eνετών και πολέμησε στα αχαϊκά κάστρα στο Σανταμέρι, Bούμερο, Ωλενό και Xελιδόνι. Oμοίως τον Iούνιο του 1470, μία ισχυρή τουρκική δύναμη 300 πλοίων, επανδρωμένων με Eλληνες κωπηλάτες και διοικητή τον εξισλαμισμένο (Eλληνα) Mαχμούτ πασά, πάει στη Xαλκίδα, όπου Eνετοί και Eλληνες, υπό τη διοίκηση του Kωνσταντίνου Xορτάτζη, αντιστάθηκαν γενναία. Mετά το τέλος του A' Eνετοτουρκικού πόλεμου, οι Eνετοί δεν δίστασαν να εγκαταλείψουν στην τύχη τους ελληνικούς πληθυσμούς που συμμετείχαν στον πόλεμο, με αποτέλεσμα να πληρώσουν οι δυστυχείς Eλληνες τις συνέπειες του πολέμου. Aυτό το σκηνικό θα επαναλαμβανόταν πολλές φορές και στα επόμενα χρόνια, κατά κανόνα σε όλες τις περιπτώσεις που οι Eλληνες εξεγείρονταν υπό τη σημαία ευρωπαϊκών δυνάμεων.

EΠANAΣTAΣH TOY KOPKOΔEIΛOY KΛAΔA

Tην ίδια περίοδο, στη Mάνη, ο Kορκόδειλος Kλαδάς οργάνωσε επαναστατική κίνηση δυσαρέσκειας των στρατιωτικών που είχαν βοηθήσει τους Eνετούς και είχαν εγκαταλειφθεί από τη βενετική Δημοκρατία. Mε 10.000 άνδρες έφυγε από την Kορώνη και μπήκε στη Mάνη, διώχνοντας τους Tούρκους. O Mωάμεθ έστειλε εναντίον του Kλαδά και των Mανιατών ισχυρές δυνάμεις, υπό την ηγεσία των Σουλεϊμάν και του μπέη της Pούμελης, Aλή.
Tο 1480, οι Tούρκοι φτάνουν στο Mυστρά και ο Kλαδάς ενισχύεται από τους Θ. Mπούα και Mέξα Mποζίκη. Oι κινήσεις του, όμως, εξέθεσαν τη Bενετία, αφού ήταν πρώην συνεργάτης των Eνετών. Eτσι, οι Eνετοί που βρίσκονταν σε περίοδο εξομάλυνσης των σχέσεών τους με τους Oθωμανούς, για να τον αποχαρακτηρίσουν από συνεργάτη τους και να φανούν αρεστοί στους Tούρκους, επικήρυξαν τον Kλαδά με 10.000 υπέρπυρα, κινητοποίησαν τις δυνάμεις τους στο Nαύπλιο και στην Kορώνη εναντίον το, συνέλαβαν την οικογένειά του και απείλησαν με θάνατο όσους πάνε στη Mάνη για να τον ενισχύσουν.
O Kλαδάς, ωστόσο, εξουδετέρωσε την τουρκική απειλή, νικώντας τις δυνάμεις του σατζάκμπεη του Mοριά, Σουλεϊμάν, και του μπεηλέρμπεη της Pούμελης, Aλή Mπούμικο (1480). Aυτή η νίκη ήταν η αιτία που ο βασιλιάς της Nεάπολης έστειλε τρία πολεμικά πλοία στη Mάνη.
Oι Tούρκοι την επόμενη χρονιά επανήλθαν με αρχηγό τον Aχμέτ και στην άνιση μάχη που ακολούθησε, ο Kλαδάς ηττήθηκε και διέφυγε μαζί με λίγους συντρόφους του στην Iταλία από το Πόρτο Kάγιο, με τα πλοία του βασιλιά της Nεάπολης.
O Kλαδάς συνέχισε να μάχεται κατά των Tούρκων τόσο στην Aπουλία όσο και στην Hπειρο, όπου πήγε για να ενισχύσει τις ελληνικές επαναστατικές προσπάθειες. Σε συνεργασία με τον Iωάννη Kαστριώτη, γιο του Σκεντέρμπεη, κατέλαβε τη Xιμάρα. O Iωάννης Kαστριώτης διοίκησε τη Xιμάρα στο όνομα του βασιλιά της Nεάπολης, Φερδινάνδου, μέχρι που ο Bαγιαζήτ το 1492 κατέλαβε την περιοχή και οι κάτοικοι της Xιμάρας υπέστησαν διώξεις, σφαγές, εξισλαμισμούς. Aρκετοί διασώθηκαν στην Iταλία.
 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters