ΠΩΣ ΔΙΑΛΥΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ

 

 Ευριπίδης Μπίλλης

Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Στο αντικείμενο τού θέματος έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια (περίπου 8) αρκετή εμπειρία που κατα την γνώμη μου συνοψίζεται στα εξής βασικά. Έτσι αν έχεις πολλά λεφτά και θέλεις να διαλύσεις μία χώρα προχωρείς ως εξής:

1. Διαλύεις την μέση παιδεία εισάγοντας τον κομματικό συνδικαλισμό στα σχολεία. Δεκαπενταμελή στα γυμνάσια –λύκεια, κτλ. Έτσι οι μαθητές από «μαθητές» γίνονται «ώριμοι» δημοκρατικοί πολίτες που συνδιοικούν (μάλλον διοικούν) μέσω τών κομμάτων τους τα σχολεία. Αποτέλεσμα, τέλεια διάλυση, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη μάθησης, έλλειψη σεβασμού τών δασκάλων τους, κτλ.
Συνέπεια τούτου είναι επίσης και το «ιερό δικαίωμα» τών καταλήψεων, που εκτός από την διάλυση τής παιδείας αφήνει σχεδόν πάντα πίσω του βανδαλισμούς και καταστροφές. Έτσι ένα αχαρακτήριστο κράτος (κυβέρνηση, εισαγγελείς, δημοτικοί άρχοντες, κτλ) για ένα δήθεν πολιτικό κόστος, ανέχεται π.χ. 5 έως 6 ανώριμα παιδιά με ένα λουκέτο να εμποδίζουν την λειτουργία τού σχολείου και την μάθηση.

2. Διαλύεις την ανώτατη παιδεία, κυρίως με τη κομματικοποίησή της και τον έλεγχό της από κόμματα, με απεργίες, καταλήψεις, διακοπές τής εκπαίδευσης κτλ. χωρίς επί χρόνια ουσιαστικά να έχει δοθεί λύση στο απαράδεκτα φασιστικό δικαίωμα τών καταλήψεων, κτλ. Προφανώς χώρα χωρίς παιδεία δεν μπορεί να συνεχίσει επί μακρόν να υπάρχει......

Επίσης δεν είναι δυνατόν να έχουμε εκπαίδευση χωρίς συμμετοχή τών σπουδαστών στο εκπαιδευτικό έργο, το πλείστον τών οποίων σιγά σιγά δεν συμμετέχει στο διδακτικό έργο, αφού η παρακολούθησή του δεν είναι στην πράξη υποχρεωτική. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός συμμετέχει μόνον στις εξετάσεις.

Βέβαια αυτό είναι και αποτέλεσμα τού μεγάλου αριθμού τών εισαγομένων για τούς οποίους δεν επαρκούν τα μέσα, αίθουσες διδασκαλίας κτλ

3. Διαλύεις την εθνική ταυτότητα από κατευθυνόμενους ιστορικούς «ανέκδοτα», όπως πολύ χαρακτηριστικά τούς ονόμασε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος και από άλλους «συγγραφείς» τών «νέων» σχολικών βιβλίων.

4. Αφήνεις "ξέφραγο" αμπέλι την χώρα για να μπεί ως μετανάστης όποιος θέλει, ανεξάρτητα αν η χώρα τον χρειάζεται ή όχι. Έτσι αυτό που θα εθεωρείτο έγκλημα πολέμου εάν το έκανε μία κατοχική δύναμη (η αλλαγή τής σύνθεσης τού πληθυσμού) σε εμάς αφήνεται εσκεμμένα από τούς «πολιτικούς-παγκοσμιοποιημένους εγκέφαλους» να γίνεται, ώστε με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θα είναι μειοψηφία στην χώρα τους.

5. Παράλληλα με το προηγούμενο, αφού εξαγοραστούν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, βομβαρδίζουν συνεχώς τον κόσμο, ότι είναι απαράδεκτος ρατσιστής, εθνικιστής, Ελληναράς, ότι η σημαία είναι ένα πανί που ο καθένας έχει «δημοκρατικό δικαίωμα» να καίει και να προσβάλλει (το είπε δυστυχώς βουλευτής τού κυβερνώντος κόμματος με πατέρα τέως υπουργό και νυν ευρωβουλευτή, ο υιός Βαρβιτσιώτης).

Καθορίζουμε παράλληλα «δημοκρατικό καλιτεχνικό» δικαίωμα επώνυμης δεσποινίδας να δείχνει το «έργο» της , αυναν... δεσποινίδας υπό τούς ήχους τού εθνικού ύμνου, κτλ.

Εν ολίγοις προσπαθούμε να τρελλάνουμε τον κόσμο. Σε αυτό συμβάλλουν, με αδράν αμοιβή και τα δήθεν παρατηρητήρια Ελσίνκι, ΜΚΟ, κτλ., σε διατεταγμένη υπηρεσία.

6. Διαλύεις την αστυνομία τρελλαίνοντάς την κυριολεκτικά. Έτσι ένας αστυφύλακας θα πρέπει να δέχεται να καεί χωρίς να αντιδρά, θα πρέπει να δέχεται πυροβολισμόυς χωρίς να αντιδρά, γιατί γνωρίζει ότι αν πάθει βλάβη ο επίδοξος δολοφόνος του, δεν γλυτώνει την φυλακή και την διαπόμπευση τών εξαγορασμένων ΜΜΕ, κτλ.

7. Με κάποιο «γνωστό από την αρχαία εποχή αργυρούν τρόπο», εξ Ελλάδος, ή εκ γείτονος εξ ανατολών, πείθονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ΜΜΕ, κτλ. να υποστηρίζουν ενορχηστρωμένα και φανατικά, πχ. την τουρκοποίηση τής Κύπρου μέσω τού σχεδίου ΑΝΑΝ (που όπου νά'ναι καταφθάνει πάλιν), τα επεκτατικά σχέδια τών Σκοπίων εις βάρος τής χώρας μας μέσω τού ονόματος, τον αφοπλισμό τών νησιών τού Αιγαίου και την διχοτόμηση του, κτλ.

8. Υποβάλλεις στον κόσμο, ότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να ενδιαφέρεται και να εκφράζει την γνώμη του για τα εθνικά θέματα πλην τών πολιτικών και τών νεοταξικών. Έτσι κατακεραυνώναμε τον εξαίρετο μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ως μάστιγα τού θεού και εξαίρουμε την βουβαμάρα τού νυν αρχιεπισκόπου.

9. Τελευταίο μέτρο για την άλωση τής χώρας είναι η διάλυση τού στρατού της, που φοβούμαι ότι είναι ο τελευταίος στόχος. Π.χ. αφήνεται η κρατική τηλεόραση να προσπαθεί να γελοιοποιήσει το στράτευμα με ηλίθια σίριαλ, τα ΜΜΕ ψάχνουν θέματα να κτυπήσουν το φρόνημα τών ενόπλων δυνάμεων τής χώρας, κτλ.

10. Η εξωτερική πολιτική τής χώρας σχεδιάζεται από ίδρυμα (το ΕΛΙΑΜΕΠ) στο οποίο συμμετέχουν τα γνωστά πρόσωπα.

Μία χώρα που επί δώδεκα περίπου χρόνια υφίσταται τα ανωτέρω, είναι θαύμα πώς επιζεί.


Εστάλει απο την φίλη Σόνη Ηλιάδη