Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Αν είχαν οι πατεράδες μας την «σωφροσύνη» σας, θα ‘μασταν όλοι ξανθοί και γαλανομάτηδες και στα σχολεία θα μαθαίναμε το Χόρστ Βέσσελ Λιντ
Μια κι όξω λοιπόν κι όλοι απέναντι: ο σαστισμένος κι εκ του αποτελέσματος «Τσολάκογλου» και η γραφειοκρατία του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, η χοντρή Κομανέτσι της καθεστωτικής δοκού, του τάχατες πατριωτισμού και των ρηάλιτυ κι η κόρη του πατέρα της, που τριγυρίζει κουτσαίνοντας με τα σπασμένα γυάλινα γοβάκια της (45 νούμερο) παραμιλώντας στα γερμανικά, ενώ οι καλοζωισμένοι σμπίροι της καθ’ υπαγόρευσιν ονειρεύονται κυβέρνηση μ’ αυτήν και …τεχνοκράτες.
Όλοι μαζί, οι κοτζαμπάσηδες της νέας «Κατοχής», οι «μαυραγορίτες», οι διερμηνείς, οι σώφρονες και τα «κορίτσια».
Τα τελευταία μέρα θα τα κουρέψουμε με την ψιλή και θα τα κάνουμε μια βόλτα ανάποδα στο γάιδαρο.
Μερικών ο παππούς είχε βγει στο μπαλκόνι κι εξηγούσε γιατί πρέπει να συνεργασθώμεν μετά του Άξονος, να υποταχθώμεν εις τας δυνάμεις του Ράϊχ και να πιούμε με καρτερία το πικρόν ποτήριον ώστε να ελαχιστοποιηθούν αι απώλειαι. Γονίδια είναι αυτά. Στο τέλος πάντα μιλάνε τα άτιμα.
Όλοι οι δοσίλογοι και «δοσίλογοι» απανταχού της γης δήλωναν σώφρονες, ότι θυσιάζονται για το κοινό καλό και κατήγγειλαν ως άφρονες, αλήτες, αναρχικούς, εγκληματίες, όσους ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ. Τα ίδια είπαν για τους ελασίτες, τους εδεσίτες, για όσους σκυλοπνίγονταν για να πάνε στη Μέση Ανατολή και να καταταγούν στον Ιερό Λόχο ή την Ταξιαρχία του Ρίμινι.
Τις ίδιες βρισιές επιφύλαξαν στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ και του ΙΡΑ, στον Αλέκο Παναγούλη και στον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Ο Κουίσλιγκ, ο Πεταίν, ο Λαβάλ, ο Ντεγκρέλ, ο Βλασσώφ, ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Λογοθετόπουλος, οι υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν, του κυπριακού απαρτχάϊντ, όλοι για σωφροσύνη μίλαγαν, για συμβιβασμό, θυσίες, καρτερία και δήλωναν ότι «θυσιάζονται» για το κοινό καλό. Και πίσω απ’ αυτούς υπήρχαν οι κουκουλοφόροι κι οι ταγματασφαλίτες, ο Πούλος κι οι φονιάδες πλιατσικολόγοι του, η λεηλασία της χώρας κι ο εξανδραποδισμός του Λαού. Η προδοσία. Κι η προδοσία μετράει εκ του αποτελέσματος. Το ‘χουμε ξαναγράψει: καμιά φορά μπορεί και να ‘χουμε προδοσία χωρίς προδότες. Γιατί μερικοί και μερικές είναι εκ πεποιθήσεως άτολμοι, δειλοί και σκύφτες.
Απ’ τη μια εσείς λοιπόν κι απ’ την άλλη ο Αντώνης κι εμείς, ο Λαός.
Το μουρμουρίζανε διάφοροι: «έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι», «τον πιέζουν κι απ΄ έξω, θα υποκύψει» κλπ.
Λοιπόν αγαπητοί «γερμανοτσολιάδες», ψιλοδραγουμάνοι και φίλτατα γιουσουφάκια, μετά το ΟΧΙ του κοιταχτείτε καλά στον καθρέφτη. Δείτε τις πρόστυχες φάτσες σας και το βρώμικο μάτι σας και χωνέψτε κάτι: Ο Αντώνης κι ο Λαός δεν είναι σαν τα μούτρα σας.
Αν οι προπαππούδες μας ήταν σαν του λόγου σας, ακόμη θα πέρναγαν οι γενίτσαροι να στρατολογήσουν για τα Τάγματα και στον Μωριά θα ‘ταν Μόρα βαλεσί ο τρισέγγονος του Βελή.
Αν οι παππούδες μας ήταν σαν του λόγου σας, η Λάρισα θα ‘ταν ακόμη εξωτερικό.
Αν είχαν οι πατεράδες μας την «σωφροσύνη» σας, θα ‘μασταν όλοι ξανθοί και γαλανομάτηδες και στα σχολεία θα μαθαίναμε το Χόρστ Βέσσελ Λιντ.
Τώρα κι αυτοί που δεν ήξεραν, αρχίζουν να υποψιάζονται γιατί το καθεστώς πολέμησε τόσο λυσσαλέα τον Αντώνη. Δεν κατάλαβαν όμως οι αλαζόνες ντερμπεντέρηδες ότι οι ιδέες του είναι ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΕΣ.
Έβλεπα χθες σε μια γκρίζα εκπομπή ένα ξεπεσμένο ραμολί, έναν πάλαι ποτέ «αριστερό» να παραληρεί βρίζοντας τον Αντώνη. Σκέφτηκα, «Ευτυχώς. Φαντάσου να τον επαινούσε! Πως θα το δικαιολογούσαμε;».
Ποιοι θα μας οδηγήσουν στην σωτηρία; Ποιοι θα διαχειριστούν τα πληρωμένα με αίμα δάνεια – «βοήθεια»; Το ίδιο καθεστώς της Κλεπτοκρατίας που επί 30 χρόνια μας οδηγεί ολόϊσια στον γκρεμό. Και θέλανε συνενοχή σ’ αυτό;
Οι φιλιππινέζες του καθεστώτος θα ξετινάξουν τους εργολάβους – καναλάρχες – εκδότες – προμηθευτές και τους πολιτικούς μεσάζοντες και συνεταίρους τους; Θα βρουν τις off shore τους, τι χτίσανε κι αγοράσανε αυτοί και τα τέκνα τους; Υπάρχει Νόμος περί Ευθύνης Σαλεπιτζήδων ή Βυρσοδεψών; Γιατί να υπάρχει τότε Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών; Ποιος θα τον καταργήσει; Όχι πάντως αυτοί που τρέμουν την κατάργηση του.
Την μεγαλύτερη οργή δεν θα την γεννήσει η αφραγκία αλλά η ατιμωρησία.
Σε λίγο όλοι αυτοί οι «σώφρονες», όλ’ αυτά τα καθεστωτικά εξαπτέρυγα της Κοινοβουλευτικοφανούς Κλεπτοκρατίας δεν θα τολμούν να βγουν στο δρόμο.
Όλα τώρα αρχίζουν.
Κι από δω και πέρα ακούστε προσεκτικά τον Ηγέτη κι εσείς οι ως τώρα δύσπιστοι. Θ’ ακούσετε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος κι άλλος Λόγος. Ακούστε λύσεις και προτάσεις που ‘χουν λογική, αξιοπρέπεια και προοπτική. Ακούστε πολιτικό λόγο και δείτε πρόταση πολιτικής πράξης που θα βασίζεται στο ελληνικό δαιμόνιο και την φιλοτιμία, που μόνον Έλληνες μπορούν να ‘χουν.
Γι’ άλλη μια φορά είπε ΟΧΙ, κόντρα στους ίδιους ανθρώπους, στα ίδια σόγια και στους ίδιους μηχανισμούς. Το ‘κανε κάποτε για την Μακεδονία και γι’ άλλα που πρέπει να σας τα πει μια μέρα, Έλληνες, πρόσωπο με πρόσωπο. Τότε θα ντραπείτε όσοι ήσασταν απόντες ή απέναντι του.
Αυτή τη φορά αντιστέκεται στον εξανδραποδισμό μας, αγωνίζεται για την συλλογική μας αξιοπρέπεια, για την επιβίωση της Πατρίδας μας, για την διαφύλαξη των αποτελεσμάτων της Ελληνικής Επανάστασης και των εθνικών αγώνων που έχτισαν την ανεξάρτητη ελεύθερη Ελλάδα. Για σας, τους απλούς ανθρώπους της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς, για όλους τους Έλληνες. Αντί να πει βολικά ναι, πήγε απέναντι. Απέναντι και κόντρα στην Κλεπτοκρατία και την Παρακμή. Γι’ άλλη μια φορά. Θα τον αφήσετε μόνο;
Δεν υπάρχει πια τόπος και χρόνος για ιδιώτευση. Ή από δω ή από κει. Ή με τους «γερμανοτσολιάδες» ή με την Ελεύθερη Ελλάδα. Διαλέξτε.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Αν είχαν οι πατεράδες μας την «σωφροσύνη» σας, θα ‘μασταν όλοι ξανθοί και γαλανομάτηδες και στα σχολεία θα μαθαίναμε το Χόρστ Βέσσελ Λιντ
Μια κι όξω λοιπόν κι όλοι απέναντι: ο σαστισμένος κι εκ του αποτελέσματος «Τσολάκογλου» και η γραφειοκρατία του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, η χοντρή Κομανέτσι της καθεστωτικής δοκού, του τάχατες πατριωτισμού και των ρηάλιτυ κι η κόρη του πατέρα της, που τριγυρίζει κουτσαίνοντας με τα σπασμένα γυάλινα γοβάκια της (45 νούμερο) παραμιλώντας στα γερμανικά, ενώ οι καλοζωισμένοι σμπίροι της καθ’ υπαγόρευσιν ονειρεύονται κυβέρνηση μ’ αυτήν και …τεχνοκράτες.
Όλοι μαζί, οι κοτζαμπάσηδες της νέας «Κατοχής», οι «μαυραγορίτες», οι διερμηνείς, οι σώφρονες και τα «κορίτσια».
Τα τελευταία μέρα θα τα κουρέψουμε με την ψιλή και θα τα κάνουμε μια βόλτα ανάποδα στο γάιδαρο.
Μερικών ο παππούς είχε βγει στο μπαλκόνι κι εξηγούσε γιατί πρέπει να συνεργασθώμεν μετά του Άξονος, να υποταχθώμεν εις τας δυνάμεις του Ράϊχ και να πιούμε με καρτερία το πικρόν ποτήριον ώστε να ελαχιστοποιηθούν αι απώλειαι. Γονίδια είναι αυτά. Στο τέλος πάντα μιλάνε τα άτιμα.
Όλοι οι δοσίλογοι και «δοσίλογοι» απανταχού της γης δήλωναν σώφρονες, ότι θυσιάζονται για το κοινό καλό και κατήγγειλαν ως άφρονες, αλήτες, αναρχικούς, εγκληματίες, όσους ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ. Τα ίδια είπαν για τους ελασίτες, τους εδεσίτες, για όσους σκυλοπνίγονταν για να πάνε στη Μέση Ανατολή και να καταταγούν στον Ιερό Λόχο ή την Ταξιαρχία του Ρίμινι.
Τις ίδιες βρισιές επιφύλαξαν στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ και του ΙΡΑ, στον Αλέκο Παναγούλη και στον Τάσσο Παπαδόπουλο.
Ο Κουίσλιγκ, ο Πεταίν, ο Λαβάλ, ο Ντεγκρέλ, ο Βλασσώφ, ο Τσολάκογλου, ο Ράλλης, ο Λογοθετόπουλος, οι υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν, του κυπριακού απαρτχάϊντ, όλοι για σωφροσύνη μίλαγαν, για συμβιβασμό, θυσίες, καρτερία και δήλωναν ότι «θυσιάζονται» για το κοινό καλό. Και πίσω απ’ αυτούς υπήρχαν οι κουκουλοφόροι κι οι ταγματασφαλίτες, ο Πούλος κι οι φονιάδες πλιατσικολόγοι του, η λεηλασία της χώρας κι ο εξανδραποδισμός του Λαού. Η προδοσία. Κι η προδοσία μετράει εκ του αποτελέσματος. Το ‘χουμε ξαναγράψει: καμιά φορά μπορεί και να ‘χουμε προδοσία χωρίς προδότες. Γιατί μερικοί και μερικές είναι εκ πεποιθήσεως άτολμοι, δειλοί και σκύφτες.
Απ’ τη μια εσείς λοιπόν κι απ’ την άλλη ο Αντώνης κι εμείς, ο Λαός.
Το μουρμουρίζανε διάφοροι: «έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι», «τον πιέζουν κι απ΄ έξω, θα υποκύψει» κλπ.
Λοιπόν αγαπητοί «γερμανοτσολιάδες», ψιλοδραγουμάνοι και φίλτατα γιουσουφάκια, μετά το ΟΧΙ του κοιταχτείτε καλά στον καθρέφτη. Δείτε τις πρόστυχες φάτσες σας και το βρώμικο μάτι σας και χωνέψτε κάτι: Ο Αντώνης κι ο Λαός δεν είναι σαν τα μούτρα σας.
Αν οι προπαππούδες μας ήταν σαν του λόγου σας, ακόμη θα πέρναγαν οι γενίτσαροι να στρατολογήσουν για τα Τάγματα και στον Μωριά θα ‘ταν Μόρα βαλεσί ο τρισέγγονος του Βελή.
Αν οι παππούδες μας ήταν σαν του λόγου σας, η Λάρισα θα ‘ταν ακόμη εξωτερικό.
Αν είχαν οι πατεράδες μας την «σωφροσύνη» σας, θα ‘μασταν όλοι ξανθοί και γαλανομάτηδες και στα σχολεία θα μαθαίναμε το Χόρστ Βέσσελ Λιντ.
Τώρα κι αυτοί που δεν ήξεραν, αρχίζουν να υποψιάζονται γιατί το καθεστώς πολέμησε τόσο λυσσαλέα τον Αντώνη. Δεν κατάλαβαν όμως οι αλαζόνες ντερμπεντέρηδες ότι οι ιδέες του είναι ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΕΣ.
Έβλεπα χθες σε μια γκρίζα εκπομπή ένα ξεπεσμένο ραμολί, έναν πάλαι ποτέ «αριστερό» να παραληρεί βρίζοντας τον Αντώνη. Σκέφτηκα, «Ευτυχώς. Φαντάσου να τον επαινούσε! Πως θα το δικαιολογούσαμε;».
Ποιοι θα μας οδηγήσουν στην σωτηρία; Ποιοι θα διαχειριστούν τα πληρωμένα με αίμα δάνεια – «βοήθεια»; Το ίδιο καθεστώς της Κλεπτοκρατίας που επί 30 χρόνια μας οδηγεί ολόϊσια στον γκρεμό. Και θέλανε συνενοχή σ’ αυτό;
Οι φιλιππινέζες του καθεστώτος θα ξετινάξουν τους εργολάβους – καναλάρχες – εκδότες – προμηθευτές και τους πολιτικούς μεσάζοντες και συνεταίρους τους; Θα βρουν τις off shore τους, τι χτίσανε κι αγοράσανε αυτοί και τα τέκνα τους; Υπάρχει Νόμος περί Ευθύνης Σαλεπιτζήδων ή Βυρσοδεψών; Γιατί να υπάρχει τότε Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών; Ποιος θα τον καταργήσει; Όχι πάντως αυτοί που τρέμουν την κατάργηση του.
Την μεγαλύτερη οργή δεν θα την γεννήσει η αφραγκία αλλά η ατιμωρησία.
Σε λίγο όλοι αυτοί οι «σώφρονες», όλ’ αυτά τα καθεστωτικά εξαπτέρυγα της Κοινοβουλευτικοφανούς Κλεπτοκρατίας δεν θα τολμούν να βγουν στο δρόμο.
Όλα τώρα αρχίζουν.
Κι από δω και πέρα ακούστε προσεκτικά τον Ηγέτη κι εσείς οι ως τώρα δύσπιστοι. Θ’ ακούσετε ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος κι άλλος Λόγος. Ακούστε λύσεις και προτάσεις που ‘χουν λογική, αξιοπρέπεια και προοπτική. Ακούστε πολιτικό λόγο και δείτε πρόταση πολιτικής πράξης που θα βασίζεται στο ελληνικό δαιμόνιο και την φιλοτιμία, που μόνον Έλληνες μπορούν να ‘χουν.
Γι’ άλλη μια φορά είπε ΟΧΙ, κόντρα στους ίδιους ανθρώπους, στα ίδια σόγια και στους ίδιους μηχανισμούς. Το ‘κανε κάποτε για την Μακεδονία και γι’ άλλα που πρέπει να σας τα πει μια μέρα, Έλληνες, πρόσωπο με πρόσωπο. Τότε θα ντραπείτε όσοι ήσασταν απόντες ή απέναντι του.
Αυτή τη φορά αντιστέκεται στον εξανδραποδισμό μας, αγωνίζεται για την συλλογική μας αξιοπρέπεια, για την επιβίωση της Πατρίδας μας, για την διαφύλαξη των αποτελεσμάτων της Ελληνικής Επανάστασης και των εθνικών αγώνων που έχτισαν την ανεξάρτητη ελεύθερη Ελλάδα. Για σας, τους απλούς ανθρώπους της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της Αριστεράς, για όλους τους Έλληνες. Αντί να πει βολικά ναι, πήγε απέναντι. Απέναντι και κόντρα στην Κλεπτοκρατία και την Παρακμή. Γι’ άλλη μια φορά. Θα τον αφήσετε μόνο;
Δεν υπάρχει πια τόπος και χρόνος για ιδιώτευση. Ή από δω ή από κει. Ή με τους «γερμανοτσολιάδες» ή με την Ελεύθερη Ελλάδα. Διαλέξτε.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου