Θέλω να ξεκινήσω το θέμα με κάποιες αναφορές από τους αρχαίους μεγάλους συγγραφείς μας, γιατί είναι απόλυτα απαραίτητο να συνδεθεί αυτό το κεφάλαιο με αυτές τις παραπομπές. Θα καταλάβετε για πιο λόγο στην συνέχεια.
Ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα για κάποια όπλα που : «…δύναμη είχαν και φωνή και νόηση και φρένες και τέχνες είχαν διδαχθεί…», από τον Ήφαιστο όπως ισχυρίζεται ο μεγάλος συγγραφέας μας.
Ακόμη λέει για τα πλοία των Φαιάκων ότι ταξίδευαν μόνα τους ( αυτόματη πλοήγηση), «χωρίς τιμόνια», και δεν έχαναν τον δρόμο τους, ούτε βούλιαζαν.
Ο Αισχύλος στον «Προμηθέα Δεσμώτη» παρουσιάζει τις Ωκεανίδες και τον πατέρα τους Ωκεανό να ταξιδεύουν με ιπτάμενα οχήματα. Μάλιστα ακριβώς όπως το διαβάζεται, ρίξτε μία ματιά στους στίχους 277 έως 297 και θα δείτε του λόγου το αληθές.
Ο Δαίδαλος όπως έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερο άρθρο μας είχε κατασκευάσει αυτόματα με ανθρώπινο παρουσιαστικό που μπορούσε να μετακινείται.
Αυτόματο ( ρομπότ) ήταν ο Τάλως ο μηχανικός φρουρός της Κρήτης που τον κατέστρεψαν οι Αργοναύτες όταν τους επιτέθηκε. Ο Τάλως, όπως διαβάζουμε στα αρχαία κείμενα, μπορούσε να διανύσει ολόκληρο το νησί, τρεις φορές την ημέρα και επιτηρούσε όλο το πέλαγος και το Κρητικό αλλά και το Λιβυκό, μάλιστα αν έβλεπε πλοίο από μακριά μπορούσε να αντιληφθεί αν ήταν φιλικό ή εχθρικό και να το απωθήσει από μία πιθανή επίθεση κατά του νησιού. Λέγεται πως πέταγε κόκκινες φωτιές από τα μάτια του και μπορούσε με αυτό τον τρόπο να κατακαύσει τα εχθρικά πλοία. Να υποθέσουμε ότι ήταν ακτίνες λέιζερ; Γιατί όχι;
Ακόμη κάποιες αναφορές έχουν γίνει σχετικά με το Μαντείο του Άμμωνα-Δία όπου υπήρχε ένα ομοίωμα του Θεού που μπορούσε να περπατά, να μιλά, να κουνά το κεφάλι του και να απαντά στις ερωτήσεις των προσκυνητών.
Μήπως όμως και στα Αργοναυτικά δεν γίνεται λόγος για το ιερό ξύλο με το οποίο κατασκευάστηκε η Αργώ, μετά από υπόδειξη της Θεάς Αθηνάς, και είχε την ικανότητα να μιλά; Ο Ιάσωνας έπαιρνε οδηγίες από την Αργώ για το ποια πορεία θα ακολουθήσει, ακόμη και για το πώς θα κάνει κάποια πράγματα που θα το έφερναν πολύ πιο κοντά στην θετική έκβαση της ολοκλήρωσης της αποστολής του. « Ομιλούσα δρύν» της πλώρης λένε τα Αργοναυτικά. Αλλά τα «περίεργα» δεν σταματούν μόνο στην ομιλία. Περνούν στο πέταγμα της Αργούς, σε πολλά σημεία γίνεται αναφορά για ιπτάμενη πορεία, αλλά και για τις ικανότητες που είχαν τα μέλη του πληρώματός της από τα οποία κάποια έβλεπαν πολύ μακριά, άλλα ακόμη και πίσω από εμπόδια και άλλα ακόμη και κάτω από το υπέδαφος ( Λυγκεύς). Ακόμη και την ικανότητα να πετούν!!!
Στην «Θεογονία» (στιχ. 159, 161, 162) περιγράφεται η διαδικασία της τήξης του σιδηρομεταλλεύματος και παραγωγής σιδήρου.
Παρόμοια περιγραφή όπου λειτουργού μεταλλουργικές εγκαταστάσεις υπάρχουν και στον Όμηρο στην Ιλιάδα στιχ. 468- 473, όπου γίνεται λόγος για έναν άξονα άρματος, ένα ρόπαλο και στην Οδύσσεια ο Μέγης αναχωρεί από το Ιόνιο για τον Τέμεση με φορτίο σιδήρου. Αυτό σαφώς και μας οδηγεί στην σκέψη ότι γινόταν εξαγωγή σιδήρου.
Άλλωστε στα Πιέρια βρέθηκε προϊστορικό λατομείο που οι βράχοι είναι κομμένοι με μεγάλη ακρίβεια και υπάρχουν τέλειες παράλληλες αυλακώσεις στα βραχώδη τοιχώματα. ( αναφορά από το έργο του Κ. Ζήση «Αινίγματα από το βασίλειο του Ανθρώπου»).
Να πούμε ακόμα ότι ο Όμηρος αναφέρει στο σημείο όπου μιλά για την μάχη στον Σκάμανδρο, στην Ιλιάδα, ότι οι Αχαιοί απειλούμενοι σώθηκαν αφού έβαλαν φωτιά στα νερά του ποταμού. Μήπως αυτό θυμίζει το υγρό πυρ; Αυτό που η συμβατή ιστορία, δηλαδή αυτή που θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι είναι η ιστορία, αποδέχεται ότι το εφηύραν οι Βυζαντινοί περί το 673 μ.Χ; !!!
Να κάνουμε εδώ μία παρένθεση για να σημειώσουμε κάτι που έχει μία ιδιαίτερη αξία. Ο Καλλίνικος που εφηύρε το υγρό πυρ, κατά την συμβατή ιστορία πάντα, καταγόταν από την Ηλιούπολη της Συρίας. Προφανώς στο ιερό του Μπααλμπέκ της Συρίας σώζονταν τα μυστικά του υγρού πυρός και είναι ο Καλλίνικος που τα δίνει στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο που επέτυχε έτσι να νικήσει τους Άραβες που πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη, αφού τους κατέκαψε μ' αυτό.
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα για κάποια όπλα που : «…δύναμη είχαν και φωνή και νόηση και φρένες και τέχνες είχαν διδαχθεί…», από τον Ήφαιστο όπως ισχυρίζεται ο μεγάλος συγγραφέας μας.
Ακόμη λέει για τα πλοία των Φαιάκων ότι ταξίδευαν μόνα τους ( αυτόματη πλοήγηση), «χωρίς τιμόνια», και δεν έχαναν τον δρόμο τους, ούτε βούλιαζαν.
Ο Αισχύλος στον «Προμηθέα Δεσμώτη» παρουσιάζει τις Ωκεανίδες και τον πατέρα τους Ωκεανό να ταξιδεύουν με ιπτάμενα οχήματα. Μάλιστα ακριβώς όπως το διαβάζεται, ρίξτε μία ματιά στους στίχους 277 έως 297 και θα δείτε του λόγου το αληθές.
Ο Δαίδαλος όπως έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερο άρθρο μας είχε κατασκευάσει αυτόματα με ανθρώπινο παρουσιαστικό που μπορούσε να μετακινείται.
Αυτόματο ( ρομπότ) ήταν ο Τάλως ο μηχανικός φρουρός της Κρήτης που τον κατέστρεψαν οι Αργοναύτες όταν τους επιτέθηκε. Ο Τάλως, όπως διαβάζουμε στα αρχαία κείμενα, μπορούσε να διανύσει ολόκληρο το νησί, τρεις φορές την ημέρα και επιτηρούσε όλο το πέλαγος και το Κρητικό αλλά και το Λιβυκό, μάλιστα αν έβλεπε πλοίο από μακριά μπορούσε να αντιληφθεί αν ήταν φιλικό ή εχθρικό και να το απωθήσει από μία πιθανή επίθεση κατά του νησιού. Λέγεται πως πέταγε κόκκινες φωτιές από τα μάτια του και μπορούσε με αυτό τον τρόπο να κατακαύσει τα εχθρικά πλοία. Να υποθέσουμε ότι ήταν ακτίνες λέιζερ; Γιατί όχι;
Ακόμη κάποιες αναφορές έχουν γίνει σχετικά με το Μαντείο του Άμμωνα-Δία όπου υπήρχε ένα ομοίωμα του Θεού που μπορούσε να περπατά, να μιλά, να κουνά το κεφάλι του και να απαντά στις ερωτήσεις των προσκυνητών.
Μήπως όμως και στα Αργοναυτικά δεν γίνεται λόγος για το ιερό ξύλο με το οποίο κατασκευάστηκε η Αργώ, μετά από υπόδειξη της Θεάς Αθηνάς, και είχε την ικανότητα να μιλά; Ο Ιάσωνας έπαιρνε οδηγίες από την Αργώ για το ποια πορεία θα ακολουθήσει, ακόμη και για το πώς θα κάνει κάποια πράγματα που θα το έφερναν πολύ πιο κοντά στην θετική έκβαση της ολοκλήρωσης της αποστολής του. « Ομιλούσα δρύν» της πλώρης λένε τα Αργοναυτικά. Αλλά τα «περίεργα» δεν σταματούν μόνο στην ομιλία. Περνούν στο πέταγμα της Αργούς, σε πολλά σημεία γίνεται αναφορά για ιπτάμενη πορεία, αλλά και για τις ικανότητες που είχαν τα μέλη του πληρώματός της από τα οποία κάποια έβλεπαν πολύ μακριά, άλλα ακόμη και πίσω από εμπόδια και άλλα ακόμη και κάτω από το υπέδαφος ( Λυγκεύς). Ακόμη και την ικανότητα να πετούν!!!
Στην «Θεογονία» (στιχ. 159, 161, 162) περιγράφεται η διαδικασία της τήξης του σιδηρομεταλλεύματος και παραγωγής σιδήρου.
Παρόμοια περιγραφή όπου λειτουργού μεταλλουργικές εγκαταστάσεις υπάρχουν και στον Όμηρο στην Ιλιάδα στιχ. 468- 473, όπου γίνεται λόγος για έναν άξονα άρματος, ένα ρόπαλο και στην Οδύσσεια ο Μέγης αναχωρεί από το Ιόνιο για τον Τέμεση με φορτίο σιδήρου. Αυτό σαφώς και μας οδηγεί στην σκέψη ότι γινόταν εξαγωγή σιδήρου.
Άλλωστε στα Πιέρια βρέθηκε προϊστορικό λατομείο που οι βράχοι είναι κομμένοι με μεγάλη ακρίβεια και υπάρχουν τέλειες παράλληλες αυλακώσεις στα βραχώδη τοιχώματα. ( αναφορά από το έργο του Κ. Ζήση «Αινίγματα από το βασίλειο του Ανθρώπου»).
Να πούμε ακόμα ότι ο Όμηρος αναφέρει στο σημείο όπου μιλά για την μάχη στον Σκάμανδρο, στην Ιλιάδα, ότι οι Αχαιοί απειλούμενοι σώθηκαν αφού έβαλαν φωτιά στα νερά του ποταμού. Μήπως αυτό θυμίζει το υγρό πυρ; Αυτό που η συμβατή ιστορία, δηλαδή αυτή που θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι είναι η ιστορία, αποδέχεται ότι το εφηύραν οι Βυζαντινοί περί το 673 μ.Χ; !!!
Να κάνουμε εδώ μία παρένθεση για να σημειώσουμε κάτι που έχει μία ιδιαίτερη αξία. Ο Καλλίνικος που εφηύρε το υγρό πυρ, κατά την συμβατή ιστορία πάντα, καταγόταν από την Ηλιούπολη της Συρίας. Προφανώς στο ιερό του Μπααλμπέκ της Συρίας σώζονταν τα μυστικά του υγρού πυρός και είναι ο Καλλίνικος που τα δίνει στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Πωγωνάτο που επέτυχε έτσι να νικήσει τους Άραβες που πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη, αφού τους κατέκαψε μ' αυτό.
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου