Του Τάσου ΔημητρακόπουλουΑυτή η ημέρα, δεν είναι αργία, είναι απεργία, λέει ένα αριστερό σύνθημα. Ετσι έχει καθιερωθεί. Η ημέρα αυτή να είναι η αφορμή για την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το ΠΑΜΕ, να «διαδηλώνουν», να καταμετρούν δυνάμεις και στο τέλος να βγάζουν τα συμπεράσματά τους για το ποιος εκφράζει περισσότερο και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων.
Η συμπεριφορά τους είναι πέρα για πέρα υποκριτική. Ποτέ τους δεν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για το τι απασχολεί τον εργαζόμενο, τα προβλήματά του, τις ανησυχίες και τα άγχη του. Αυτό που θέλουν είναι να εκλέγονται στα συμβούλια και στις επιτροπές και να βάζουν «ένσημα» για την την είσοδό τους στο κοινοβούλιο. Ποτέ τους δεν κατάλαβαν την ουσία των συνδικαλιστικών αγώνων, γιατί απλά οι περισσότεροι από αυτούς ουσιαστικά δεν έχουν δουλέψει. Θεωρούσαν πάντα ότι με ένα απεργιακό 48ωρο ή μία στάση εργασίας θα λύνονταν τα προβλήματα. Και ταυτόχρονα με την στάση τους, ουσιαστικά έπαιρναν τις πιο πλέον αντεργατικές θέσεις.
Αντιδρούσε κάποτε η αριστερά, για την δημιουργία εργοστασίου της FORD στην Καλαμάτα. Το τι μπουρδολογία είχε ακουστεί τότε δεν περιγράφεται. Αντιδρούσαν στην λειτουργία εργοστασίου κατασκευής αυτοκινήτων σε μία πόλη της Πελοποννήσου, για λόγους ιδεολογικούς, επειδή φοβούνταν την κυριαρχία του «αμερικανικού κεφαλαίου» με αποτέλεσμα το εργοστάσιο να μην ανοίξει τελικά, να γίνει σε μία ασιατική χώρα να δεν κάνω λάθος. Έτσι χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, όχι μόνο για την Καλαμάτα, αλλά και για όλη την Πελοπόννησο. Οι εργατοπατέρες της αριστεράς όμως ήταν υπερήφανοι. Έκαναν το χρέος τους.
Όπως τώρα που εμποδίζουν τα κρουαζιερόπλοια να δέσουν στον Πειραιά. Σαν αποτέλεσμα μειώνεται η δουλειά κλάδων που ασχολούνται με τα ξενοδοχειακά και τον τουρισμό. Αλλά προφανώς ο υπάλληλος του ξενοδοχείου που θα χάσει την δουλειά του λόγω της κρίσης, δεν απασχολεί τους ψευτόμαγκες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια καμία αναφορά στους παράνομους ξένους, που αρπάζουν το μεροκάματο των Ελλήνων. Καμία αναφορά στο γεγονός ότι οι Έλληνες οικοδόμοι πλήττονται ως εκεί που δεν παίρνει, καμία αναφορά για τα εμπορικά πλοία που είναι γεμάτα με Πακιστανούς Ινδούς και Φιλιππινέζους, ενώ οι Έλληνες ναυτικοί κάθονται και κοιτάνε την θάλασσα στο Πέραμα, μένοντας μήνες εκτός καραβιού.
Η υποκρισία και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις τους εμποδίζουν να παραδεχθούν ότι ο Μεταξάς καθιέρωσε την αργία της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, ότι ο Μεταξάς έφτιαξε το ΙΚΑ, την ΓΣΕΕ , ο «φασίστας» Μεταξάς έσκυψε πάνω στα ουσιαστικά προβλήματα του εργάτη, ο Μεταξάς έβγαλε τα παιδάκια μέσα από τα ορυχεία, που τα είχαν και δούλευαν σε φρικτές συνθήκες, χωρίς αμοιβή και ασφάλεια. Μιλάνε για αγώνες εργατών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν τολμούν να πουν ότι στα εθνικιστικά καθεστώτα οι εργάτες είχαν επιλυμένα βασικά τους προβλήματα. Δεν λένε ότι στην Γερμανία του Χίτλερ και στην Ιταλία του Μουσολίνι η ανεργία ήταν μηδενική και το ασφαλιστικό σύστημα πανίσχυρο.
Η 1η Μαΐου κακώς έχει επικρατήσει να θεωρείται μια αριστερή γιορτή. Δεν ανήκε ποτέ στην αριστερά. Η 1η Μαΐου, ημέρα ανοιξιάτικη, είναι η ημέρα της εργασίας, της ανάπτυξης, των δυνάμεων της προόδου, των Ελλήνων εργατών. Των Ελλήνων εργατών που χάνουν τα μεροκάματά τους από τους παράνομους ξένους και από τις βλακείες που κάνει σε ακτιβιστικό επίπεδο το συνδικαλιστικό κατεστημένο του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η ημέρα των εργαζομένων που πλήττονται από την οικονομική και κοινωνική κρίση που δημιούργησαν μαρξιστές και φιλελεύθεροι. Η ημέρα που εθνικά καθεστώτα καθιέρωσαν και προστάτεψαν. Η δική μας Εθνική Πρωτομαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου