Του Αδώνιδος ΓεωργιάδηΒουλεύτη Β.Αθηνών ΛΑ.Ο.Σ.
23η Απριλίου του 2010 θα καταγραφή ως η ημερομηνία του τέλους του ιστορικού Κύκλου της Μεταπολιτεύσεως. Το Κράτος το οποίο έφτιαξε η περίφημη "γενιά του Πολυτεχνείου" κάπου εδώ τελειώνει και ένας νέος ιστορικός κύκλος ανοίγει. Το γιατί είναι νομίζω προφανές, το πολιτικό προσωπικό το οποίο κυβέρνησε την Ελλάδα αυτές τις 4 δεκατίες ήταν ίσως το χειρότερο ποιοτικά πολιτικό προσωπικό που είχε η Χώρα από την ίδρυσί της. Τα δύο Μεγάλα λεγόμενα Κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. ή η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ εθεμελίωσαν την πολιτική τους ηγεμονία και μέσω αυτής την πολιτική σταθερότητα στην χώρα, πάνω σε δανεικά. Το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος, το οποίο το 1974 ήταν από τα μικρότερα στον κόσμο, εκτοξεύθηκε στα 310 δις ευρώ και οι Έλληνες αναρωτιούνται πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα. Μάλιστα ένας παρουσιαστής σε μία πρωινή εκπομπή, επί σειρά εβδομάδων έγραφε στην οθόνη την φράσι "φέρτε πίσω τα κλεμμένα". Ποια κλεμμένα όμως και ποιοί να τα φέρουν πίσω;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί από τους πολιτικούς μας όλα αυτά τα χρόνια, επρόδωσαν την εμπιστοσύνη του κόσμου που τους ψήφισε και έκλεψαν δημόσιο χρήμα. Αμφιβάλλω εάν υπάρχη έστω και μία μεγάλη Δημόσια προμήθεια όλα αυτά τα χρόνια που να μήν πληρώθηκε διπλά και τρίδιπλα για να χρηματοδοτήση τις πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες βουλευτών και κομμάτων. Παλιά έμπαινες στην πολιτική πλούσιος και έβγαινες πτωχός, κατά την Μεταπολίτευσι, έμπαινες πάμπτωχος και έβγαινες ζάμπλουτος!
Όμως μόνον εκεί είναι τα κλεμμένα; Όχι! Η πολιτική μας τάξις, κυρίως από την δεκαετία του 1980 και την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία, για να έχη την εξουσία της δεδομένη, έθισε όλο τον ελληνικό λαό στην διαφθορά. Ένα Κράτος το οποίο μετά βίας θα χρειαζόταν 300.000 δημοσίους υπαλλήλους για να λειτουργήση απέκτησε 1.300.000 δημοσίους υπαλλήλους. Αυτοί για να κάνουν την παραμικρή εργασία, κατά κανόνα, όχι όλοι βέβαια, ζητούσαν φακελλάκι. Το κόστος όλου αυτού του γραφειοκρατικού μηχανισμού πάνω στην αγορά το υφίσταντο οι επιχειρήσεις οι οποίες αύξαιναν την τιμή των προϊόντων τους, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται η ανταγωνιστικότητα της Χώρας.
Οι αγρότες έκλειναν τους δρόμους για να αρπάξουν επιδοτήσεις αδιαφορώντας για το εάν αυτά τα χρήματα τα πληρώναμε διπλά στην Ευρώπη σε πρόστιμα, οι συνδικαλιστές έκλειναν τους διακόπτες, οι καθηγητές τις εξετάσεις κλπ Όποιος μπορούσε να αρπάζη άρπαζε.
Το μεγάλο κεφάλαιο αντί να οικοδομηθή πάνω στις υγιείς αρχές του ελευθέρου ανταγωνισμού μετεβλήθη σε έναν κρατικοδίαιτο τεράστιο διαπλεκόμενο οργανισμό. ΄Ετσι το 1χλμ δρόμου στην Ελλάδα, έφθασε να κοστίζη 7 φορές επάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Πολιτικοί και κατασκευαστές δια των ΜΜΕ μοίραζαν την πίττα και ήταν όλοι ευχαριστημένοι. Εάν κάποιοι γκρίνιαζαν τους διόριζαν στο Δημόσιο ή τους μοίραζαν λίγα από τα λάφυρα και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Τα δανεικά να ήταν καλά...
Όμως τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής, διότι αυτή η ώρα πάντοτε έρχεται κάποτε.
Η είσοδος της Χώρας μας στο ΔΝΤ είχε προβλεφθεί από όσους ήξεραν να διαβάζουν τα οικονομικά στοιχεία. Πέρυσι τον Φεβρουάριο ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. είχε ζητήσει από τον τότε Πρωθυπουργό να αναθέση την οικονομική διοίκησι της Χώρας στον κ. Λουκά Παπαδήμο, διότι σε άλλη περίπτωσι θα καταφεύγαμε σε έναν χρόνο το πολύ στο ΔΝΤ. Τον άκουσε κανείς; όχι! Τον εχλεύασαν.
Ο τέως Πρωθυπουργός όταν κατάλαβε τί συμβαίνει το έσκασε, σε αντίθεσι με το δόγμα ότι ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το σκάφος, αυτός το έσκασε πρώτος. Ο νέος Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αυτούς τους 6 μήνες έκανε ό,τι μά ό,τι μπορούσε για να πάμε στο ΔΝΤ μια ώρα αρχύτερα. Τα λάθη του κ. Γιώργου Παπανδρέου και το πώς κατάφερε σε 6 μήνες να πάει τα spread από 160 σε 600 μονάδες βάσεις, θα διδάσκονται ως παράδειγμα προς αποφυγήν σε Πανεπιστήμια του Μέλλοντος. Αυτόν όμως δυστυχώς επέλεξε για Πρωθυπουργό ο λαός μας στις 4 Οκτωβρίου.
Μάλλιασε η γλώσσα μας να προτείνουμε μέτρα για να αποφύγουμε αυτή την εξέλιξι. Άρσι του Πόθεν έσχες λέγαμε εμείς για την αγορά ακινήτου, πόθεν έσχες και τεκμήριο για όλα τα ακίνητα ψήφισε αυτός (100 μονάδες πάνω). Επαναδιαπραγμάτευσι των διοδίων με άμεση αυτοχρηματοδότησι νέων έργων του είπαμε εμείς (μέτρο που θα έφερνε άμεσα 15 δις), παύσι όλων των έργων έκανε αυτός. Πώλησι του Μονοπωλίου του ΟΠΑΠ (2 δις), νέα προκήρυξι αδειών για τα Καζίνο (1 δις), νομιμοποίησι αυθαιρέτων (5 δις) κλπ Του προτείναμε σειρά μέτρων που θα έφερναν άμεσα στα ταμεία του Κράτους μας 35 δις και δεν έκανε απ'όλα αυτά ούτε ένα. Μόνον εθέσπισε νέους φόρους για να κατορθώση, τον πρώτο μήνα εφαρμογής του αυξημένου ΦΠΑ, να μειωθούν κατά 10% τα έσοδα από ΦΠΑ...
Με όλα αυτά τα λάθη και του κ. Καραμανλή και του κ. Παπανδρέου είναι θαύμα που αργήσαμε τόσο να πάμε στο ΔΝΤ....
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει από την ώρα που θα πάρουμε αυτά τα χρήματα, τα οποία αν δεν πάρουμε θα πτωχεύσουμε δηλαδή θα πεινάσουμε, η οικονομική διαχείρισις της χώρας περνάει ολοκληρωτικά στα χέρια ξένων!
Θα είναι αυτό η καταστροφή μας; Από εμάς εξαρτάται! Εάν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο ναι! Εάν αφήσουμε την Αριστερά να μας οδηγήση στο χάος, ναι! Εάν όμως έστω και αυτή την υστάτη ώρα, βάλουμε μυαλό και συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτή η χώρα έχει τεράστιες δυνατότητες και ότι η λανθασμένη μας νοοτροπία μας έφερε ως εδώ, τότε μπορεί αυτή η ώρα της Καταστροφής να είναι η αρχή μιας νέας καλλίτερης πορείας.
Εμείς στον ΛΑ.Ο.Σ. θα αγωνιστούμε γι'αυτό, διότι τώρα είναι ώρα ευθύνης για όλους μας!
Υ.Γ. Ακούω από ορισμένους την κριτική γιατί δεν εμποδίσαμε τον Πρωθυπουργό από το να μας πάη στο ΔΝΤ. Πώς; να τον δέρναμε; αυτόν εξέλεξαν οι Έλληνες και με 160 έδρες κάνει ό,τι θέλει. Ό,τι περισσότερο μπορούσαμε να κάνουμε το κάναμε, αλλά σε τίποτε δεν μας άκουσε δυστυχώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου