maria_samolada@yahoo.gr
Τη Χαρά Νικοπούλου, τη δασκάλα που έχει αφιερώσει τη ζωή της στα παιδιά
της Θράκης, σίγουρα τη γνωρίζετε. Κάτι έχετε ακούσει για τη δασκάλα με
τα χρυσά μαλλιά και τα καταγάλανα ολοκάθαρα μάτια.
Είναι η δασκάλα εκείνη που είχε δεχτεί στο παρελθόν ανελέητο πόλεμο,
συκοφαντική δυσφήμιση, μέχρι και έναν πολύ βίαιο ξυλοδαρμό, επειδή
έπραττε το αυτονόητο. Ήταν δασκάλα. Η μόνη διαφορά ήταν ότι ήταν δασκάλα
στη Θράκη και μάλιστα στα Πομακοχώρια. Η μόνη διαφορά της Χαράς ήταν
ότι αγκάλιασε όλα τα παιδιά και αφιέρωσε, σχεδόν θυσίασε, την υπόλοιπη
ζωή της στα παιδιά και δη στα ορφανά ή «ταλαιπωρημένα» παιδιά.
Σκληρή μάχη
Η Χαρά όλα αυτά τα χρόνια έδινε μία σκληρή μάχη μόνη της. Προσπαθούσε
να διδάξει στα παιδιά πολύ φτωχών και «εγκαταλελειμμένων» από το κράτος
οικογενειών τη ζωή αλλά και «γράμματα».Τα παιδιά αυτά, οι μαθητές της Χαράς, μέχρι τότε ζούσαν σε ένα περιβάλλον χωρίς καμία προσλαμβάνουσα για τον κόσμο, εκτός από όσα έδειχνε το δορυφορικό «πιάτο» που «έβλεπε» μόνο τουρκικούς τηλεοπτικούς σταθμούς (τους οποίους είχε βάλει ως «ομόθρησκο δώρο» στα φτωχά σπίτια…ποιος; Δεν θα μάθουμε, καθώς όσοι τόλμησαν να εκφράσουν τη γνώμη ή την εμπειρία τους, «τιμωρήθηκαν»).
Η Χαρά Νικοπούλου μέχρι τότε δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να ασχοληθεί με την πολιτική, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν είναι μέλος της τότε Χρυσής Αυγής. Στην πορεία υπήρξαν αρκετοί που στήριξαν την προσπάθειά της, οι περισσότεροι στην αρχή διστακτικά, ορισμένοι καχύποπτα και μερικοί ωφελιμιστικά.
Αφοσίωση στα παιδιά
Η δασκάλα μετά από όλον αυτόν τον «αγώνα» αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να
συνεχίσει με αυτές τις συνθήκες (όπως και αρκετοί συνάδελφοί της, οι
οποίοι διορίστηκαν στα μειονοτικά σχολεία) και αφοσιώθηκε στα παιδιά,
μέσα από έναν ρόλο που της «στέρησε» η θητεία της στα Πομακοχώρια,
ιδρύοντας μία οικογενειακή στέγη στη Ροδόπη, στην οποία μεγαλώνει παιδιά
που φτάνουν εκεί με εισαγγελική εντολή, αλλά βοηθώντας και όποιον
«χτυπήσει» την πόρτα του «Ακρίτα».Σήμερα, σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, δέκα χρόνια μετά τη σκληρή μάχη με την πραγματικότητα της παρατημένης, σχεδόν παραδομένης Θράκης και Ροδόπης, η δασκάλα, αγανακτισμένη από την αδιαφορία και τον πόλεμο που δέχεται, δεν αποκλείει τίποτα. Δεν αποκλείει τη στήριξη, κυρίως ηθική, ακόμη και από τη ΧΑ.
Μιλά για όλα
«Δεν ανήκω προς το παρόν σε κανένα κόμμα» τονίζει η κ. Νικοπούλου Χαρά
στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην ThessNews.Μιλώντας για όλα χωρίς υπεκφυγές, υπογραμμίζει ότι σε πρόσφατη δίκη που είχε με τοπική εφημερίδα της περιοχής αποκαλύφθηκε ότι υπήρχαν μεθοδευμένα δημοσιεύματα εναντίον της μέσα από συνεργασία της εφημερίδας, της ΕΥΠ και του γραφείου πολιτικών υποθέσεων της Ξάνθης.
Να σημειωθεί ότι ο «Ακρίτας» ήταν ένα ανενεργό ετοιμόρροπο φυλάκιο και ο στρατός, όπως συνηθίζει να κάνει τα τελευταία χρόνια και με άλλους φορείς, το παραχώρησε στην «Κιβωτό» της Δόμνας Βιζβίζη και έτσι δημιουργήθηκε εκεί η οικογενειακή στέγη.
Όπως αναφέρει η κ. Νικοπούλου, το ΓΕΣ και το 4ο Σώμα Στρατού απέστειλαν έγγραφο με το οποίο ανακαλούσαν την παραχώρηση, αλλά όταν ενημερώθηκε σχετικά ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, εξέφρασε καταρχήν την έκπληξή του, καθώς, όπως λέει, έγινε εν αγνοία του, ενώ δεσμεύτηκε πως το φυλάκιο θα παραμείνει στην «Κιβωτό».
Τι είναι η «Κιβωτός» της Δόμνας Βιζβίζη και η στέγη του «Ακρίτα»;
Η «Κιβωτός» της Δόμνας Βιζβίζη είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με έδρα την Κομοτηνή. Σε ένα διώροφο χώρο που δημιουργήσαμε από το μηδέν το 2012, αγκαλιάσαμε κάθε χριστιανό και μουσουλμάνο πολίτη της Θράκης που μας χτυπά την πόρτα και μας ζητά να καλύψουμε κάποια βιοτική ανάγκη που λόγω της κρίσεως αδυνατεί να καλύψει ο ίδιος. Μία από τις δράσεις μας είναι και η δημιουργία της οικογενειακής στέγης «Ακρίτα» στα Πομακοχώρια της Ροδόπης, όπου με τη μορφή πυρηνικής οικογένειας και έχοντας άδεια λειτουργίας και εποπτεία από τους αρμόδιους τοπικούς φορείς, μεγαλώνουμε παιδιά που έρχονται σε εμάς με εισαγγελική εντολή, έχοντας ως γνώμονα πάνω από όλα την αγάπη.
Πώς συντηρείται;
Οι δράσεις της «Κιβωτού» της Δόμνας Βιζβίζη καλύπτονται από δωρεές απλών πολιτών και από την προσωπική περιουσία μου. Ποτέ δεν έχουμε δεχτεί κρατική επιχορήγηση και δεν έχουμε ενταχθεί ποτέ σε κάποιο πρόγραμμα.
Πόσα παιδιά φιλοξενούνται και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να έρθουν;
Η οικογενειακή στέγη «Ακρίτα» έχει αγκαλιάσει μέχρι στιγμής 6 παιδάκια, και χριστιανόπουλα και μουσουλμανόπαιδα. Τα παιδιά έρχονται σε εμάς με εισαγγελική εντολή και το μόνο που εξετάζουμε είναι αν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε κάποιο πρόβλημα υγείας που τυχόν έχουν, με βάση το ιστορικό που μας δίδεται για κάθε παιδί.
Πόσα άτομα απασχολούνται, εθελοντικά και ως εργαζόμενοι, και ποιες είναι οι δράσεις σας;
Στην οικογενειακή στέγη «Ακρίτα» απασχολούνται 19 άτομα, τα οποία έχει εγκρίνει η οικεία Πρόνοια του Δήμου Κομοτηνής. Πρόκειται για ένα πλήρες προσωπικό ιατρών, ψυχολόγων, τραπεζοκόμων και συντηρητών, που όποτε απαιτείται, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους άοκνα από την πρώτη στιγμή. Στην «Κιβωτό» της Δόμνας Βιζβίζη απασχολούνται περίπου 20 άτομα, εκπαιδευτικοί, για τα μαθήματα της δωρεάν ενισχυτικής διδασκαλίας, των μαθημάτων της μουσικής παιδείας, της διδασκαλίας και των τριών μειονοτικών γλωσσών (τουρκικά, πομακικά και ρομανί), όπως προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης. Επίσης, ως εθελοντές, εργάζονται απλοί πολίτες που βοηθούν στη σίτιση των παιδιών, στο πλύσιμο των ρούχων των αστέγων της πόλης, στις διανομές τροφίμων, ρούχων, υποδημάτων και καυσόξυλων. Επιπλέον, η ομάδα των ιατρών μας κατά καιρούς προσφέρει δωρεάν τις ιατρικές συμβουλές της στα σχολεία της Θράκης και κυρίως στα Πομακοχώρια. Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω πως για τρίτη συνεχόμενη χρόνια συνεχίζονται τα μαθήματα στρατηγικής αγωγής ενηλίκων στη Θεσσαλονίκη και από φέτος θα ξεκινήσει για πρώτη φορά τμήμα αντίστοιχο και στη Μυτιλήνη, κατόπιν παρακλήσεως των εκεί κατοίκων. Τέλος, η «Κιβωτός» της Δόμνας Βιζβίζη εκπονεί επιστημονικές μελέτες οι οποίες έχουν παρουσιαστεί στις δυο Ανώτατες Σχολές Πολέμου, της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών, στην Ακαδημία Αθηνών και σε πολλά συνέδρια.
Γιατί εκεί, στη Ροδόπη, και όχι κάπου αλλού;
Το περίεργο θα ήταν το αντίθετο και εύλογα τότε ο καθένας θα έπρεπε να ρωτήσει «Γιατί όχι και στη Θράκη;». Ακολουθήσαμε τα βήματα του πατρός Αντωνίου από την «Κιβωτό του Κόσμου», ο οποίος αποτελεί πρότυπο για εμάς και με τον οποίο κατά καιρούς συνεργαζόμαστε. Ο πατήρ Αντώνιος μας έδειξε μεταφορικά τον δρόμο, όταν δημιούργησε μια αντίστοιχη μονάδα παιδικής προστασίας στην Πωγωνιανή, στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Το σύνθημα «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα» πρέπει να το αποδεικνύουμε με πράξεις!
Ποιοι είναι οι στόχοι και το όραμά σας από εδώ και στο εξής;
Στόχος μας είναι να δίνουμε το «παρών» όπου υπάρχει ανάγκη προσφοράς αγάπης. Η «Κιβωτός» της Δόμνας Βιζβίζη θα συνεχίσει να είναι αυτό που πρεσβεύει το όνομά της, μια κιβωτός σωτηρίας και ένα απάνεμο λιμάνι για κάθε άνθρωπο αδιακρίτως που θέλει να επιβιβαστεί σε αυτήν.
Τι συμβαίνει τελευταία και σας μηνύουν; Ποια είναι η σκοπιμότητά τους;
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δεχτεί έναν ανηλεή πόλεμο από μια τοπική εφημερίδα, η οποία πλέον καταδικάστηκε σε όλα τα δικαστήρια για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον μας. Όπως ευθαρσώς αποκάλυψε στην πιο πρόσφατη δίκη στο Πρωτοδικείο Κομοτηνής ένας από τους συνεργάτες της εν λόγω τοπικής εφημερίδας, όταν πληροφορήθηκαν το 2012 ότι η Χαρά Νικοπούλου μετατέθηκε ξανά στη Θράκη, σε συνεργασία με την ΕΥΠ και το γραφείο ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ της Ξάνθης, μεθόδευσαν όλα αυτά τα δημοσιεύματα για να σταματήσουν κάθε δράση μου στην περιοχή. Είναι ξεκάθαρο πως όχι μόνο δεν υπηρετούν την υγιή δημοσιογραφία, αλλά ως όργανα υπηρεσιών, κατά τα λεγόμενά τους, ασκούν πολιτική βασιζόμενοι σε ψέματα και συκοφαντίες, όπως αποδείχθηκε μέχρι στιγμής με δικαστικές αποφάσεις.
Έχετε αφιερώσει τη ζωή σας στη Θράκη. Γιατί;
Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στον Θεό και στην Ελλάδα. Δεν ανήκω σε τόπους και χρόνους, ΑΝΗΚΩ ΜΟΝΟ στον Χριστό και σε κάθε τι ελληνικό.
Στο παρελθόν έχετε ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να πολιτευτείτε. Αυτό είναι κάτι που έχει αλλάξει;
Στην Ελλάδα, από τότε που έκανα αυτήν τη δήλωση, άλλαξαν σχεδόν τα πάντα. Είμαστε πλέον υπόδουλοι σε ξένα κράτη στο όνομα των μνημονίων, πλέον η οικογένεια έχει διαλυθεί από ανήθικους νόμους που νομιμοποιούν και τρίτα φύλα και γενικά έχουν εκφυλιστεί τα πάντα. Ζούμε στην απόλυτη λογική του παραλόγου. Αν μέσα σε αυτήν την τρέλα νιώσω πως πλέον δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας, θα κάνω τον σταυρό μου και θα προσφέρω στην πατρίδα μου ό, τι μπορώ και από το μετερίζι της πολιτικής. Προς το παρόν παραμένω ως δασκάλα στο έργο της Κιβωτού της Δόμνας Βιζβίζη.
Σας κατηγορούν πως ανήκετε στη Χρυσή Αυγή. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
Αυτήν τη στιγμή στην Ελληνική Βουλή υπάρχουν κόμματα που έχουν ως ιστορία σφαγές Ελλήνων δασκάλων και ιερέων στον ανταρτοπόλεμο, αλλά νιώθουν υπερήφανοι οι βουλευτές τους και το σύστημα τους παρουσιάζει ως παιδιά της εθνικής αντίστασης. Υπάρχουν κόμματα που υποδούλωσαν την Ελλάδα στους ξένους για πολλά χρόνια στο όνομα της καριέρας τους και το σύστημα τους αποκαλεί προοδευτικούς! Υπάρχουν κόμματα που καταχράστηκαν τα χρήματα των Ελλήνων κρύβοντάς τα μέσα σε Pampers και συσκευές τηλεφώνων Siemens. Υπάρχουν κόμματα που ψήφισαν μνημόνια συνεργασίας με Γερμανούς κατακτητές που δεν έρχονται πλέον με την μπότα βέρμαχτ, αλλά με κομψά σακάκια και στημένα χαμόγελα και χειραψίες, αλλά αυτούς ποτέ κανείς δεν θα τους ρωτήσει αν ντρέπονται που ανήκουν σε τέτοια κόμματα. Δεν ανήκω προς το παρόν σε κανένα κόμμα. Σίγουρα πολλές από τις θέσεις της Χρυσής Αυγής με εκφράζουν απόλυτα, καθώς και εγώ πιστεύω και αγωνίζομαι για τον Χριστό και την Ελλάδα με κάθε τίμημα! Αν κάποιες από τις θέσεις τους είναι ακραίες και για κάποιους ρατσιστικές, τότε είναι στο χέρι όλων ημών των δασκάλων, άρα και εμού προσωπικά, να διδάξουμε τη μεσότητα. Το να ρίχνει ο καθένας το ανάθεμα του ρατσισμού σε ένα κόμμα, διαγράφοντας την πατριωτική δράση του, είναι το εύκολο αλλά και το ανούσιο, καθώς η κοινωνία χάνει επί της ουσίας, καθώς δεν εξυγιαίνεται από εκφάνσεις διχασμού, ρατσισμού και μίσους! Στην πράξη όμως, όταν σε μία σχολική τάξη ο δάσκαλος έχει απέναντί του παιδιά πολύ καλά αλλά με κάποια παραβατική συμπεριφορά, όχι μόνο δεν τα στοχοποιεί και δεν τα περιθωριοποιεί, αλλά με αγάπη αναλαμβάνει να αναδείξει τα καλά τους στοιχεία και να απαλείψει τα κακώς κείμενα… Ως δασκάλα λοιπόν, θα συνεχίσω να αντιμετωπίζω κάθε συνάνθρωπό μου με αγάπη, είτε ανήκει σε κάποιο κόμμα είτε όχι, αναζητώντας, όπως έλεγε και ο Σωκράτης, την καλή γύρη που έχει ο καθένας και εξαλείφοντας με αγάπη κάθε παραβατικότητα… Μόνο έτσι η Ελλάδα μας θα απαλλαγεί από τη διχόνοια και θα προοδεύσουμε πραγματικά εν Χριστώ!
Από το φύλλο της THESSNEWS #76 (20/10/2017)
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου