Σύμφωνα
με σχετικό βιβλίο που είχε εκδώσει το 1971 η Ι.Μ. Αρκαδίου (
για τα 150 χρόνια από το 1821 ) ,<< ο Ιωάννης Δημακόπουλος
εγεννήθη εις το χωρίον Βυτίνα Γορτυνίας το 1833 . Αποφοιτήσας
του Γυμνασίου κατετάχθη ως εθελοντής εις τον Στρατόν ( πεζικόν )
. Εσπούδασεν την στρατιωτικήν τέχνην εις την Σχολήν Ευελπίδων .
Απεφοίτησεν με τον βαθμόν του Ανθ-στού .
Προήχθη εις τον βαθμόν του Ανθ-γού το 1863.
Γενναίος
και φιλόπατρις ανέμενεν να προσφέρη τας υπηρεσίας του προς
την πατρίδα . Δια τούτο όταν εξερράγη το 1866 η Κρητική
Επανάστασις έσπευσεν εκ των πρώτων εις την αγωνιζομένην
Μεγαλόνησον , αποβιβασθείς μετά του Συντ-ρχου Πάνου Κορωναίου εις όρμον Μπαλί Μυλοποτάμου και λοιπών Αξιωματικών και Υπαξιωματικών την 24ην Σεπτεμβρίου 1866 .
Ο
Δημακόπουλος , διορισθείς παρά του Πάνου Κορωμναίου φρούραρχος
της Μονής κατά το Αρκαδικό ολοκαύτωμα , αντικατέστησεν επαξίως
, διακριθείς καθ ΄ όλην την διάρκειαν των μαχών δια τον
άφθαστον πατριωτισμόν και αυτοθυσίαν .
Συλληφθείς
αιχμάλωτος εβασανίσθη βαναύσως και εξετελέσθη δια της λόγχης
εις θέσιν «Μετοχάκι» έναντι της Μονής >> .
Μια περιγραφή του μαρτυρίου του Δημακόπουλου
(Από αυτόπτη μάρτυρα ) «Η άλλη πλευρά που εμάχετο ο φρούραρχος
Δημακόπουλος με λίγους συντρόφους του έμεινε αβλαβής και εμάχοντο μέχρι
που εξάντλησαν και το τελευταίο φυσίγγιο, η δε σπάθη του Δημακόπουλου
ήχε τεμαχισθεί στα δυο, μέχρι που ήρθε ο τακτικός τουρκικός στρατός και
συγκατένευσαν να παραδοθούν. Ο ήρως συνελήφθη επί σωρού πτωμάτων.
Ο φρούραρχος μετά τεσσάρων συντρόφων του απήγετο ενώπιον του πασά δέσμιος υπό αναρίθμητου πλήθους συνοδευόμενος. Δεν έκρυψε την ιδιότητα του ως Έλληνας αξιωματικός γ’ αυτό και αρνήθηκε να φορέσει κρητικά ρούχα, για να ξεφύγει το μαρτύριο, όπως του συνέστησαν.Ο φρούραρχος ετήρη μεγαλοπρεπή και υπερήφανον σιγήν. «Ποιος είσαι μωρέ!» λέγει αφρίζων ο Μουσταφάς πασάς. «Αξιωματικός Έλλην», απαντά ο Δημακόπουλος. «Πάρτε τον, δικό σας» διέταξε το Τουρκικό Απόσπασμα.
Και κατακρεουργήθηκε, όπως τον ανεγνώρισε η Δασκαλάκαινα, στο Μετοχάκι έναντι της Μονής πλησίον της σκηνής του πασά. Έφερε δέκα οκτώ μεγάλας πληγάς δια μαχαίρας και πλήθος μικράς, ουδεμίαν δε βολήν πυροβόλου. Η ωραία κεφαλή του ουδέν έφερε τραύμα. Φαίνεται ότι του επέτρεψαν να βλέπει τας εις τα σπλάχνα του βυθιζομένας μαχαίρας μέχρι εκπνοής. Δύναται τις, να φαντασθή οποίον μαρτύριον υπέστη ο γενναίος αυτός της πίστεως και της πατρίδος στρατιώτης . Θνήσκων ο Δημακόπουλος ανεφώνησεν. Ζήτω η Ελευθερία!».
Ο φρούραρχος μετά τεσσάρων συντρόφων του απήγετο ενώπιον του πασά δέσμιος υπό αναρίθμητου πλήθους συνοδευόμενος. Δεν έκρυψε την ιδιότητα του ως Έλληνας αξιωματικός γ’ αυτό και αρνήθηκε να φορέσει κρητικά ρούχα, για να ξεφύγει το μαρτύριο, όπως του συνέστησαν.Ο φρούραρχος ετήρη μεγαλοπρεπή και υπερήφανον σιγήν. «Ποιος είσαι μωρέ!» λέγει αφρίζων ο Μουσταφάς πασάς. «Αξιωματικός Έλλην», απαντά ο Δημακόπουλος. «Πάρτε τον, δικό σας» διέταξε το Τουρκικό Απόσπασμα.
Και κατακρεουργήθηκε, όπως τον ανεγνώρισε η Δασκαλάκαινα, στο Μετοχάκι έναντι της Μονής πλησίον της σκηνής του πασά. Έφερε δέκα οκτώ μεγάλας πληγάς δια μαχαίρας και πλήθος μικράς, ουδεμίαν δε βολήν πυροβόλου. Η ωραία κεφαλή του ουδέν έφερε τραύμα. Φαίνεται ότι του επέτρεψαν να βλέπει τας εις τα σπλάχνα του βυθιζομένας μαχαίρας μέχρι εκπνοής. Δύναται τις, να φαντασθή οποίον μαρτύριον υπέστη ο γενναίος αυτός της πίστεως και της πατρίδος στρατιώτης . Θνήσκων ο Δημακόπουλος ανεφώνησεν. Ζήτω η Ελευθερία!».
Iscreta
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου