Του Ηλία Κονοφάγου
Χημικού Μηχανικού και μέλους της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών.
Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Ανάπτυξης Υδρογονανθράκων της Εταιρίας Flow Energy S.A.
Στις 23 Απριλίου 2019, η Ύπατη Εκπροσώπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι εισηγήθηκε στα κράτη μέλη της ΕΕ την αναγνώριση ως μόνης νόμιμης εκπροσώπου του Λιβυκού Κράτους την κυβέρνηση του Φαγεζ Αλ Σάρατζ.
Παρά τις αντιρρήσεις της Γαλλίας, η πρόταση της Μογκερίνι εγκρίθηκε χάρη στη σφραγίδα της ελληνικής κυβέρνησης κι αυτό παρ' ότι ήταν ήδη γνωστές από το 2017 οι συστηματικές επαφές της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης για κατάρτιση διμερούς διεθνούς συμφωνίας επιμερισμού υφαλοκρηπίδας, παρακάμπτοντας την Κρήτη, μεταξύ των δύο κρατών.
Η μη χρησιμοποίηση ελληνικού βέτο στο Συμβούλιο της ΕΕ για την μη αναγνώριση της κυβέρνησης της Τρίπολης αποτέλεσε μία πολύ σημαντική ιστορική αστοχία η οποία και οδήγησε σήμερα τη χώρα μας σε μεγάλες ενεργειακές περιπέτειες. Η πολιτική αυτή αστοχία, επί της ουσίας, εξυπηρέτησε τους ενεργειακούς στόχους της Τουρκίας που ήταν:
- Να μην μπορέσουν από πρακτική και οικονομική άποψη η Κύπρος και η Ελλάδα να αναπτύξουν τον υποθαλάσσιο ενεργειακό ορυκτό τους.
- Να καταφέρει με μανδύα νομιμότητας να αποκτήσει δικαιώματα και πρόσβαση στον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο της Λιβύης μέσω Κρήτης.
Ας δούμε όμως με προσοχή τα ενεργειακά γεγονότα που γνωρίσαμε την τελευταία τριετία στην Ανατολική Μεσόγειο.Στις 2 Ιουνίου 2020, η Τουρκία δημοσίευσε την παραχώρηση δικαιωμάτων εξορύξεων στην κρατική της εταιρεία πετρελαίου TPAO επί 24 γεωτεμαχίων που βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νότια της Ρόδου, Καρπάθου και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Τα γεωτεμάχια αυτά περιλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος της κυπριακής και ελληνικής λεκάνης του Ηροδότου η οποία, από πετρελαϊκή άποψη, θεωρείται από τους ειδικούς ως εξαιρετικά ελπιδοφόρα περιοχή παρουσίας σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων (Εικ.1).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου