Ο αρχιτέκτων της δολοφονίας των "εξ" ήταν, όπως είναι πανθομολογούμενο, ο Βενιζελικός αξιωματικός Θεόδωρος Πάγκαλος, μετέπειτα Δικτάτωρ της Ελλάδος και παππούς τωρινού μεγαλόσχημου, σε λόγια αλλά και φυσικό μέγεθος, υπουργού της κυβέρνησης που παρακαλούσε να φυσήξει ο άνεμος για να πάρει την Ελληνική σημαία από Ελληνική βραχονησίδα που εποφθαλμιούν οι Τούρκοι. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος συνέταξε ο ίδιος το αστήρικτο παραπεμπτικό πόρισμα για την παρωδία δίκης που ακολούθησε, ενώ κινήθηκε παρασκηνιακά για να εξασφαλίσει την εκτέλεση των κατηγορούμενων. Ο έγκυρος ιστορικός του μεσοπολέμου Δαφνής περιγράφει και μια δραματική συνάντηση της ηγεσίας της "επανάστασης" (Πλαστήρας - Γονατάς) με τους Πάγκαλο και Οθωναίο στην οποία οι δύο τελευταίοι ουσιαστικά εκβίαζαν για την άμεση εκτέλεση των "έξι" ακόμη και χωρίς δίκη.
Υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες (και το αναφέρει τουλάχιστον ένας βενιζελικός ιστορικός, ο Φοίβος Γρηγοριάδης) ότι ο Πάγκαλος εισήλθε στην αίθουσα που συνεδρίαζαν οι στρατοδίκες για να αποφασίσουν την τύχη των "έξι", επηρεάζοντας σημαντικά την τελική απόφαση που αλλιώς θα ήταν μετριοπαθέστερη (κατά πάσα πιθανότητα θα τουφεκίζονταν τέσσερις και θα γλίτωνε σίγουρα ο Στράτος).Θα υπενθυμίσουμε πως ο Θεόδωρος Πάγκαλος διετέλεσε επιτελάρχης της στρατιάς Μικράς Ασίας και είναι αυτός που διέταξε, παρά τις διαταγές Βενιζέλου, την κατάληψη της Προύσας, μιας ιερής μουσουλμανικής πόλης, ενέργεια που διεύρυνε περαιτέρω το Ελληνικό μέτωπο και γέμισε με θρησκευτικό φανατισμό τους μουσουλμάνους της Μικράς Ασίας.
Αργότερα αυτός ο αλάνθαστος στρατιωτικός νους που εκτέλεσε τους "προδότες πολιτικούς" θα παραλάβει δικτατορικά την πολιτική εξουσία της Χώρας, την οποία θα εξευτελίσει με πρωτότυπους τρόπους και ενέργειες, δικής του καθαρά επινόησης. Ανάμεσα σε αυτούς θα είναι και η πρωτάκουστη απεμπόληση εθνικών Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Σερβία στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.Κατά την διάρκεια της κατοχής υπάρχουν πολλά στοιχεία και μαρτυρίες ότι ο Πάγκαλος κινήθηκε δραστήρια και συνεργάστηκε με τις Κατοχικές Κυβερνήσεις για την δημιουργία των "Ταγμάτων Ασφαλείας" που στελεχώθηκαν και από βενιζελογενείς αξιωματικούς. Αναμφίβολα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μια άκρως αμφιλεγόμενη ιστορική προσωπικότητα, με ενέργειες που έχουν υποστηρικτές αλλά μάλλον περισσότερους επικριτές.
Ο Πάγκαλος θα δηλώσει γεμάτος τύψεις σε συνέντευξη το 1949 ότι "οι καταδικασθέντες δεν διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν ως κατηγορήθησαν, αλλ΄ υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα στον βωμό της Πατρίδος κατά τας κρισίμους εκείνας στιγμάς".
Όσοι λοιπόν αντιδρούν στην προσπάθεια για την αποκατάσταση της μνήμης των "εξ", καλό είναι να αντιληφθούν ότι μοιραία ταυτίζονται και με τις αυταρχικές και στρατοκρατικές αυτές αντιλήψεις που υπηρετήθηκαν πιστά για μια 25τία σχεδόν, από τους αυτουργούς της δολοφονίας των "έξι".... Μετά από μεθοριακό επεισόδιο με την Βουλγαρία θα εισβάλει στην γειτονική Χώρα χωρίς να κηρύξει πόλεμο και να διακόψει διπλωματικές σχέσεις, πρακτική πρωτοφανής για την Ευρώπη από τον 17ο αιώνα και μετά. Λόγω αυτής της πειρατικής ενέργειας, η Κοινωνία των Εθνών τότε θα επιδικάσει στην Ελλάδα να πληρώσει ένα βαρύτατο πρόστιμο που επιβάρυνε τα ήδη σημαντικά τα ήδη άθλια οικονομικά της.
Ι. Β. Δ.
Πηγή
Δαφνής Γρηγόριος, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων, εκδόσεις Κάκτος
Γρηγοριάδης Φοίβος, η Ελληνική Δημοκρατία, εκδόσεις Κέδρηνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου