Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Δημοσιεύθηκε στην Δημοκρατία
Ο διαχωρισμός των πολιτών και η διάκριση τους, σε αντιτιθέμενα στρατόπεδα, εξ αφορμής της ενδημούσης πανδημίας, συνιστά μία καινοφανή πραγματικότητα, καθότι, ο κλοιός σφίγγει και άπαντες οι θεσμοί ασχολούνται αποκλειστικά και μόνον, μετά του ζητήματος της πανδημίας, όχι όμως με στόχο την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως πλειστάκις έχουμε τονίσει μετ’ εμφάσεως, αλλά με αυτοσκοπό περί του εμβολιασμού.
Την στιγμή την οποία έχουν προταθεί τα αντίστοιχα ισοδύναμα υγειονομικά μέτρα, η στείρα και άκαμπτη αυτή νοοτροπία της Πολιτείας περί της εμμονής του εμβολιασμού, οδηγεί εις τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Ουδείς μίλησε, δια συλλήβδην ανυπακοή ή ταύτιση πολιτικών συμφερόντων εξ ορισμένων αντιδρώντων ομάδων, αλλά και τούτο απάδει του αντικειμενικού προβλήματος.
Εν προκειμένω το μείζον ζητούμενο καθίσταται το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα του εκάστοτε πολίτη να αυτοδιαχειρίζεται κατά το δοκούν την ελευθερία αυτοδιάθεσης του σώματος και της υγείας του και να επιλέξει (δοθέντος πλέον ότι υφίστανται εμπεριστατωμένες ιατρικές μελέτες περί των νοσησάντων), λαμβάνοντας τα εξίσου έγκυρα, ισχυρά, λυσιτελή και αποτελεσματικά μέτρα τα οποία, η ίδια η «σοφή επιτροπή» θέσπισε.
Εν προκειμένω, ο ηθικός αυτουργός της διχοστασίας καθίσταται άκρατα και άτοπα η κυβέρνηση τιμωρώντας τους μη εμβολιασμένους, κατακρημνίζοντας παν ψήγμα νομιμότητας, υπό το πρόσχημα ότι καθίστανται εις το διηνεκές εν δυνάμει υγειονομικές βόμβες, στερώντας τους συλλήβδην, πάσα μορφή ελεύθερη επιλογής όχι μόνον εις την συναίνεση προς μία ιατρική πράξη αλλά και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, μείζονα έκφανση της οποίας καθίσταται και η ίδια η εργασία, ως μέσο βιοπορισμού και στοιχειώδους αυτοσυντήρησης.
Η ανηλεή επίθεση προς τους Έλληνες πολίτες, απάδει οιουδήποτε ψήγματος λογικής και αντιβαίνει προδήλως και πασιδήλως προς οιαδήποτε, σοβαρή ερμηνεία ή αντίληψη περί της επιβληθείσας Νέας Τάξης Πραγμάτων, όπου η έννοια της Δημοκρατίας συνιστά απλό μία επίφαση, μία ρητορική, δια της οποίας δικαιολογούνται τα πιο στυγνά μέτρα, ανυπέρβλητου ολοκληρωτισμό.
Η πιστοποίηση υγειονομικών φρονημάτων και ο πλήρης εξευτελισμός της ανθρώπινης αξίας, συνεπάγεται την προσβολή της ιδιότητας του πολίτη αλλά κατ’ επέκταση και της προσωπικότητάς του, ως ανθρώπου, εξ αφορμής του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Ένεκεν του καίριου ζητήματος της πανδημίας εξαφανίστηκαν άπαντα ως ουσιώδη προβλήματα της κοινωνίας, τα οικονομικά, τα εθνικά, τα κοινωνικά, η θορυβοποιός αριστερά, ενώ κραύγαζε εκ του ασφαλούς, με συνθήματα εκ του χρονοντούλαπου της Ιστορίας, αδιαλείπτως, απευθυνόμενα σε αδαή ευήκοα άλογα, όντα, ή διαδήλωνε υπέρ της μίας ή άλλης άκαιρης και άτοπης αιτίας συχνάκις, παρακωλύοντας την συγκοινωνίας, αίφνης σιώπησε εκκωφαντικά, προφανώς κατ’ εντολήν των αφεντικών (…).
Την στιγμή δηλαδή όπου διακυβεύεται ο νομικός μας πολιτισμός, περισσότερο από ποτέ και συν τοις άλλοις, απεμπολούνται θεμελιώδεις αρχές και αξίες, κεκτημένα εκ του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, διαφαίνεται ότι δυνάμει των ως άνω ιλιγγιωδών εξελίξεων, βαίνουμε εις κινούμμενη άμμο και ευρισκόμεθα εις το σημείο μηδέν της ιστορίας.
Φρονώ, ότι βιώνουμε, δια του αόρατου του εχθρού ως προς την υγεία μας, πέραν του πτωχευτικού κώδικα, του δημογραφικού και έτερων ζεόντων προβλημάτων, εις τις παρυφές ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου με ειρηνικά μέσα, καλούμεθα να ευθυγραμμιστούμε με το «θηρίο» της παγκοσμιοποιήσεως, και τα οργανικά παράγωγά του, με αποτέλεσμα, σήμερα τα ατομικά και κοινωνικά μας δικαιώματα, απόρροια του Κράτους Δικαίου τα πνέουν τα λοίσθια, διολισθαίνοντας προς ένα ιδιότυπο «Σιδηρούν παραπέτασμα».
Εν κατακλείδι, η ανάγνωση της ιστορίας επιβάλλεται να καθίσταται με τρόπο συνδυαστικά επισκοπικό και όχι μονομερώς δια να δυνάμεθα από τον ορυμαγδό της φαιάς προπαγάνδας των έμμισθων φερεφώνων της Νέας Τάξης πραγμάτων να σταχυολογούμε τα έμπυα και ακανθώδη ζητήματα δια την εξακολούθηση νοηματοδότησης της ζωής μας και πορείας της κοινωνίας εις το μέλλον.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου