Του Ανδρέα Μητσόπουλου
Δικηγόρου-Συγγραφέως
Αναδημοσιευμένο από την εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα
Σε φιάσκο κατέληξε ο πολυδιαφημισμένος από τα Μ.Μ.Ε. ανασχηματισμός της κυβερνήσεως Μητσοτάκη την 31η Αυγούστου 2021, εξαιτίας της αποδοχής και εν συνεχεία αρνήσεως του τέως Υπουργού Εθνικής Αμύνης επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, Ναυάρχου και Αρχηγού Γ.Ε.ΕΘ.Α. ε.α., Ευάγγελου Αποστολάκη, να αναλάβει τον υπουργικό θώκο του νεοσύστατου Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κατόπιν παρεμβάσεως του πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Από το ως άνω επεισοδιακό περιστατικό, αποδεικνύεται περίτρανα για άλλη μια φορά, ότι στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας, ιδίως επί Προεδρίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, όχι μόνο συντηρείται αλλά και επαυξάνεται η διαχρονική φοβικότητα απέναντι στην Αριστερά. Ασφαλώς, για το συγκεκριμένο παράδοξο γεγονός, η κύρια ευθύνη βαρύνει τη Νέα Δημοκρατία και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, οι οποίοι για πολλοστή φορά αδυνατούν να κατανοήσουν τα αυτονόητα και λίαν ευκόλως αντιληπτά από οποιονδήποτε, πολιτικά θέματα.
Πρώτον, ότι όταν ο Λαός σε τιμά στις εκλογές, δίδοντάς σου το εντυπωσιακό ποσοστό του 40% των ψήφων και ισχυρή αυτοδυναμία 158 εδρών, κατόπιν μίας καταστροφικής για την Χώρα 5ετούς αριστερής διακυβερνήσεως, σε εξουσιοδοτεί ουσιαστικά, να καταργήσεις την ζημιογόνο ιδεοληπτική ηγεμονία της Αριστεράς.
Δεύτερον, δεν ικετεύεις για συναίνεση αυτούς που πιστεύουν δογματικά στον διεθνισμό (στην προκειμένη περίπτωση τον ΣΥΡΙΖΑ), ακολουθώντας κατά γράμμα την διχαστική τακτική των σταλινικών προγόνων τους και επομένως αντιτίθενται συνειδητά σε κάθε έννοια και περιεχόμενο της Εθνικής Ιδεολογίας.
Τρίτον, δεν επιβραβεύεις με Υπουργεία και λοιπά κρατικά αξιώματα, όσους συμμετείχαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στα παρακολουθήματα αυτής, οι οποίοι ευθύνονται συλλήβδην, για την εκτρωματική και αντεθνική Συμφωνία των Πρεσπών.
Κατά τα άλλα και σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα, παρατηρείται το φαινόμενο της διατηρήσεως σε κυβερνητικές θέσεις, ουκ ολίγων στελεχών που προέρχονται από τους «εκσυγχρονιστές» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την ευρύτερη Αριστερά. Ακόμη και την θέση του Υπουργού Πολιτικής Προστασίας που όπως ελέχθη, δεν απεδέχθη ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ανέλαβε τελικά ο Ελληνοκύπριος πολιτικός Χρήστος Στυλιανίδης, ο οποίος συνδυάζει ευρωπαϊκή εμπειρία αλλά και αριστερές καταβολές. Η υπουργοποίηση ορισμένων Δεξιών (Δεξιών μόνο κατ’ όνομα και όχι βάσει αυστηρών ιδεολογικών κριτηρίων), ιδίως αυτή την εποχή, γίνεται για το θεαθήναι, αποτελεί κίνηση εντυπωσιασμού, αλλά και απόπειρα μαντρώματος, όσων καθαρόαιμων Δεξιών ψηφοφόρων και στελεχών ευρίσκονται ακόμη στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ας μην λησμονούμε άλλωστε, ότι αργά αλλά σταθερά εισερχόμαστε σε μία πολύμηνη προεκλογική περίοδο, η οποία μπορεί να έλθει και συντομότερα από το αναμενόμενο, αναλόγως των οικονομικοκοινωνικών καταστάσεων που θα προκληθούν από την συνεχιζόμενη πανδημία του κορωνοϊού και τις επερχόμενες ανατιμήσεις σε βασικά είδη διατροφής.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση με τις παλινωδίες της, την υποταγή της στην Αριστερά και τις άστοχες πολιτικές τακτικές της, εξαλείφει σταθερά και αδιαλείπτως και τα εναπομείναντα ψήγματα δεξιών χαρακτηριστικών από την Κεντρώα πλέον (στην καλύτερη περίπτωση) Νέα Δημοκρατία, προσβάλλοντας βάναυσα τους εγκλωβισμένους ψηφοφόρους της, οι οποίοι ακόμη ελπίζουν να αναδυθούν στην επιφάνεια, τα πατριωτικά στοιχεία της πάλαι ποτέ κραταιάς Παρατάξεως, όπως αυτή υπηρετήθηκε από το Λαϊκό Κόμμα και τον Ελληνικό Συναγερμό του Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου.
Ως εκ των ανωτέρω συνάγεται το συμπέρασμα, ότι οποιοσδήποτε ανασχηματισμός ως προς τα φυσικά πρόσωπα και αν πραγματοποιηθεί θα είναι ανούσιος, εάν προηγουμένως δεν ανασχηματιστεί η σημερινή προβληματική και εθνικά άνευρη πολιτική, σε πολιτική Πατριωτικού Προσανατολισμού, ερειδόμενη στις Παραδοσιακές Αρχές και Ηθικές Αξίες της Ελληνορθοδοξίας που διέπουν το Έθνος των Ελλήνων.
Επιβάλλεται επομένως, εθνικό σθένος και όχι διαρκής υποχωρητικότητα στην Εξωτερική πολιτική. Περιορισμός των κοινωνικών αδικιών και εξάλειψη της φορολογικής εξοντώσεως, ιδίως του ελευθέρων επαγγελματιών, κατά την άσκηση της Οικονομικής Πολιτικής. Σοβαρή αντιμετώπιση του επικίνδυνου και διαρκώς αναπτυσσόμενου φαινομένου της λαθρομεταναστεύσεως από τους ιθύνοντες του Υπουργείου Εσωτερικών. Στην Εθνική Άμυνα, απαιτείται υποδειγματικός χειρισμός κρίσεων και καταστάσεων υψηλού κινδύνου από την Στρατιωτική Ηγεσία, χωρίς τις περιττές παρεμβάσεις των συνήθως αδαών στο αντικείμενο αυτό, πολιτικών. Στην Δημόσια Τάξη, είναι αναγκαία η αμείλικτη στάση σε κάθε λογής αντικοινωνικό στοιχείο, είτε εγχώριο είτε αλλοδαπό, ώστε να παταχθεί η εγκληματικότητα και να επανέλθει η Τάξη και η Ασφάλεια στην χώρα. Στον τομέα της Εκπαιδεύσεως, είναι αδήριτος ανάγκη να ξαναγίνει η Παιδεία, Εθνική και Θρησκευτική, ώστε εντός Σχολείων Ελληνοκεντρικού χαρακτήρος, να διδάσκονται τα ελληνόπουλα σε βάθος την Ελληνική Ιστορία, την Γλώσσα των Αρχαίων Προγόνων μας, καθώς και την Ορθόδοξη Πίστη Στον Ιησού Χριστό μας. Στον τομέα της Εργασίας, πρέπει να μειωθεί η ανεργία των Ελλήνων και να ασκηθούν πολιτικές που θα οδηγούν σε ένα εξασφαλισμένο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό μέλλον. Στον χώρο της Αναπτύξεως, επιβάλλεται να δοθούν κίνητρα σε σοβαρούς επενδυτές ώστε να πραγματοποιηθούν έργα πνοής που θα προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, εκτός αν αρκούμαστε στους «επενδυτές» του ΣΥΡΙΖΑ, που εισβάλλουν στην χώρα παρανόμως από τα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορά μας. Στον ιδιαίτερα νευραλγικό, λόγω κορωνοϊού, χώρο της Υγείας, δεν αρκεί να αντικατασταθεί ο Υπουργός, αλλά να χαραχθεί ορθολογική πολιτική ώστε να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον τα απαραίτητα, ήτοι την αύξηση με γεωμετρική πρόοδο των κλινών των Μ.Ε.Θ., χωρίς να αποψιλώνονται τα ήδη αποστελεχωμένα νοσηλευτικά ιδρύματα, από το υγειονομικό προσωπικό.
Επομένως, αν δεν «ανασχηματιστούν» βασικές και κατευθυντήριες πολιτικές γραμμές, ακόμη και λαμπρές προσωπικότητες να αναλάβουν κυβερνητικό ρόλο, τίποτα θετικό δεν θα αποκομίσουμε ως Έθνος και Κοινωνία. Ζητείται με άλλα λόγια, πολιτική βούληση για πατριωτική πολιτική, πρόοδο, ευημερία, πάταξη της διαφθοράς και της κοινωνικής ανισότητος.
Τέτοιου είδους βούληση, είναι ανεπαρκής στα σημερινά κόμματα εξουσίας, γιατί είναι αλυσοδεμένα στη Νέα Τάξη που θέλει την Ελλάδα, μικρή και ανίσχυρη, μίζερη και ανάξια του ενδόξου παρελθόντος της. Μοιραία λοιπόν, για όσο καιρό δεν θα εμφανίζεται στο προσκήνιο ένας ισχυρός και σοβαρός (χωρίς ακραίες συμπεριφορές, αλλά με σαφή και ευδιάκριτη ιδεολογική ταυτότητα) Δεξιός Πατριωτικός πολιτικός φορέας, τέτοιου είδους διαλυτικά φαινόμενα, αλλά και ο εμπαιγμός της υποτιθέμενης Κεντροδεξιάς από την Αριστερά, θα επαναλαμβάνονται. Θα το διατρανώσουμε για άλλη μία φορά, ότι καθίσταται πλέον επιτακτική ανάγκη, η Ένωση όλων ανεξαιρέτως των Εθνικών Δυνάμεων, κάτω από ενιαία πολιτική σκέπη, ούτως ώστε να προκύψει και πάλι, μία Λαϊκοπατριωτική Παράταξη η οποία θα αποκτήσει ηγεμονικό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι, προσφέροντας αγαθές υπηρεσίες στο Έθνος και τον Λαό, εξοβελίζοντας ταυτοχρόνως, αυτούς που καπηλεύονται τις εθνικές ανησυχίες των Ελλήνων Πατριωτών.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου