Στὸ
πλαίσιο τῆς διεθνοποιημένης οἰκονομίας ἀποκτοῦν ἐξαιρετικὸ ἐνδιαφέρον
τὰ στρατηγικὰ σημεῖα ἐλέγχου τῶν ναυτικῶν διαδρόμων τοῦ πλανήτη. Εἶναι
ἀξιοσημείωτο τὸ γεγονὸς πὼς οἱ πρῶτοι εὐρωπαϊκοὶ λιμένες μετὰ τὴν
διάβαση ἐξ Ἀνατολῶν τῆς διώρυγας τοῦ Σουέζ εἶναι ὁ Πειραιάς, ἡ
Θεσσαλονίκη καὶ ἡ Ἀλεξανδρούπολη, καὶ οἱ τρεῖς ἰδιαιτέρως σημαντικοὶ γιὰ
τὴν ἰσχυροποίηση καὶ ἑδραίωση τῆς ναυτικῆς καὶ ἐμπορικῆς ἐπιρροῆς τῆς
Κίνας στὴν Εὐρώπη.
- Ἀποτελεῖ
μία νομοτελειακὴ ἐπιλογὴ ὡς ἐνεργειακὸς κόμβος, μέσῳ τοῦ ὁποίου θὰ
διέρχεται τὸ φυσικὸ ἀέριο τῆς Κεντρικῆς Ἀσίας πρὸς τὴν Εὐρώπη. Ἰδιαιτέρως
ἐνδεικτικὴ εἶναι ἡ πρόσφατη (1/12/2014) δήλωση τοῦ Ῥώσου Προέδρου
Βλαντιμὶρ Πούτιν γιὰ τὴν ἐκ μέρους τῆς Ῥωσίας ἐπιδίωξη κατασκευῆς ἀγωγοῦ
φυσικοῦ ἀερίου δυναμικότητος 63 δισ.m3, διὰ τῆς Μαύρης Θαλάσσης πρὸς τὴν Τουρκία, μὲ πιθανότητα δημιουργίας κόμβου στὰ ἑλληνοτουρικὰ σύνορα, ὡς ἐναλλακτικὴ τοῦ ματαιωθέντος ἀγωγοῦ South Stream.8 Ἂν
καὶ θὰ πρέπει νὰ εἲμαστε ἀπολύτως ἐπιφυλακτικοὶ ἀπέναντι σὲ τέτοιου
εἲδους δηλώσεις, οἱ ὁποῖες ἐνέχουν πολιτικὲς καὶ στρατηγικὲς
σκοπιμότητες στὸ πλαίσιο συγκρούσεως τοῦ διπόλου Δύσεως – Ῥωσίας, ἐν
τούτοις, μία ἐνδεχόμενη ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς σκέψεως θὰ ἐρχόταν νὰ
προστεθεῖ στὸ ἢδη ἐγκεκριμένο πρόγραμμα κατασκευῆς τοῦ Διαδριατικοῦ
Ἀγωγοῦ μεταφορᾶς φυσικοῦ ἀερίου (ΤΑΡ), πρόγραμμα τὸ ὁποῖο ἀντικειμενικὰ
ἀναβαθμίζει τὴν στρατηγικὴ σημασία τῆς Θράκης. «Τὸ τμῆμα τοῦ ἀγωγοῦ ποὺ
θὰ διέρχεται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα θὰ ἒχει μῆκος περίπου 545 χιλιομέτρων (τὸ
μεγαλύτερο σὲ μῆκος τμῆμα τοῦ Νοτίου Διαδρόμου Φυσικοῦ Ἀερίου), θὰ
ξεκινάει ἀπὸ τοὺς Κήπους τοῦ Ἓβρου κοντὰ στὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα καὶ
θὰ καταλήγει στὰ σύνορα μὲ τὴν Ἀλβανία, νοτιοδυτικὰ τῆς Ἱεροπηγῆς. Τὸ
ἒργο προβλέπει, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν τοποθέτηση τοῦ ἰδίου τοῦ ἀγωγοῦ, τὴν κατασκευὴ ἑνὸς σταθμοῦ συμπιέσεως κοντὰ στοὺς Κήπους μὲ μεταφορικὴ ἰκανότητα 10 δισ. m3.»9
Ὁ
Διαδριατικὸς Ἀγωγὸς (ΤΑΡ) μεταφορᾶς φυσικοῦ ἀερίου ἀπὸ τὸ κοίτασμα Shah
Deniz ΙΙ τοῦ Ἀζερμπαϊτζάν. Ὁ ΤΑΡ θὰ ἀποτελέσει τμῆμα τοῦ Νοτίου
Διαδρόμου Φυσικοῦ Ἀερίου, μήκους ἂνω τῶν 4.000 χλμ., ὁ ὁποῖος θὰ
περιλαμβάνει, ἐπίσης, τοὺς Ἀγωγοὺς Νότιου Καυκάσου (SCPX) καὶ Ἀνατολίας
(Trans Anatolian Pipeline – TANAP).
|
|
Ὁ εἰκαζόμενος Ἀγωγὸς «New Blue Stream», ὡς ἐναλλακτικὴ λύση στὸν ματαιωθέντα ἀγωγὸ South Stream (πράσινο χρῶμα).
Ὁ
ὑπὸ σχεδιασμὸ πλωτὸς τερματικὸς σταθμὸς ὑγροποιημένου φυσικοῦ ἀερίου
(LNG) στὴν Ἀλεξανδρούπολη, μὲ τὴν ὀνομασία FSRU – τῆς ἑλληνικῆς
ἑταιρείας Gastrade – ἐκτιμωμένου προϋπολογισμοῦ 350 ἐκ. εὐρώ. Ἡ πλωτὴ
μονάδα, ἡ ὁποία σχεδιάζεται στὸν θαλάσσιο χῶρο 17,5 χλμ. ἀνοιχτὰ τῆς
Ἀλεξανδρουπόλεως, μὲ ἀποθηκευτικοὺς χώρους 170.000 m3 LNG,
θὰ συνδέεται μὲ τὸ Ἐθνικὸ Σύστημα Φυσικοῦ Ἀερίου καὶ μέσῳ αὐτοῦ τὸ
φυσικὸ ἀέριο θὰ προωθεῖται στὶς ἀγορὲς τόσο τῆς Ἑλλάδος, ὃσο καὶ τῆς
εὐρύτερης περιφέρειας, δημιουργώντας οὐσιαστικὰ μία νέα πύλη εἰσόδου
φυσικοῦ ἀερίου στὶς εὐρωπαϊκὲς ἀγορές.
www.energia.gr/ – Στὸ τελικὸ στάδιο ἀδειοδότησης ὁ πλωτός σταθμὸς LNG τῆς Gastrade στὴν Ἀλεξανδρούπολη.)
- Διαθέτει
τὸ 1/12 τῶν καλλιεργήσιμων ἐδαφῶν τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, σημαντικὲς
ἐκτάσεις βοσκοτόπων καὶ ἀξιόλογο ὀρυκτὸ πλοῦτο, τόσο στὴν ἠπειρωτικὴ
ζώνη, ὃσο καὶ στὴν ὑφαλοκρηπίδα τοῦ Βορείου Αἰγαίου [χρυσός, ζεόλιθος, οὐράνιο, ὑδρογονάνθρακες (φυσικό ἀέριο – συμπεριλαμβανομένων σχιστολιθικῶν κοιτασμάτων – πετρέλαιο) καὶ ἀνεκτίμητης ἀξίας ποσότητα σπανίων γαιῶν (ἡ
συνολικὴ ἀξία τῶν ἑλληνικῶν κοιτασμάτων ἐνδέχεται νὰ προεσγγίζει τὰ 40
δισ. ευρώ)]. «Οἱ σπάνιες γαῖες ἀποτελοῦν μία ὁμάδα δεκαεπτά μετάλλων
(Λανθάνιο, Προμήθιο, Εὐρώπιο, Σκάνδιο κ.α.) μὲ μοναδικὲς ἰδιότητες, τὰ
ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται μὲ ὁλοένα καὶ μαζικότερο τρόπο στὴν καινοτόμο
βιομηχανία τῆς ὑψηλῆς τεχνολογίας ἢ στὶς λεγόμενες πράσινες τεχνολογίες.
Ἡ παγκόσμια ζήτηση σπανίων γαιῶν αὐξάνεται μὲ ταχύτητες ποὺ κάθε χρόνο
ξεπερνοῦν σὲ ρυθμό τὸ 10%, μὲ τὴν Κίνα νὰ ἐλέγχει τὸ 95 % τῆς παγκοσμίου
παραγωγῆς, ἐνῷ ἐλέγχει πλήρως καὶ τὴν ἐμπορικὴ ἁλυσίδα ἀπὸ τὴν ἒρευνα,
τὴν ἐξόρυξη, μέχρι τὴν διαδικασία ἐμπλουτισμοῦ, μεταλλουργίας καὶ
διαθέσεως τῶν τελικῶν βιομηχανικῶν προϊόντων. Ἡ Θράκη διαθέτει πυριγενῆ
πετρώματα (σχηματισμένα ἀπό τὴν τήξη μάγματος) τὰ ὁποῖα ἐκ φύσεως εἶναι
πλούσια σὲ σπάνιες γαῖες. Ἐπιπλέον, στὴν παράκτια ζώνη Ἀνατολικῆς
Μακεδονίας – Θράκης ἐκβάλλουν σημαντικὰ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ δεδομένα ποτάμια
(Στρυμόνας, Νέστος, Ἓβρος), τὰ ὁποῖα ἀποθέτουν στὶς ἐκβολές τους ὑλικὰ
ἀπὸ τὰ παραπάνω πετρώματα, δημιουργώντας ἐμπλουτισμένα ἀποθέματα σπανίων
γαιῶν.»10
Πηγή: Ἰνστιτοῦτο Γεωλογικῶν καὶ Μεταλλευτικῶν Ἐρευνῶν (Ι.Γ.Μ.Ε.) – www.igme.gr/ |
|
Ἐκτιμώμενα
κοιτάσματα σχιστολιθικοῦ ἀερίου (shale gas) στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς
Θράκης. Ἡ ὓπαρξη τέτοιων κοιτασμάτων συνιστᾶ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες
ἐνεργειακὲς προκλήσεις καὶ μπορεῖ νὰ ἀναδιαμορφώσει τὶς ἐνεργειακὲς καὶ
γεωπολιτικὲς ἰσορροπίες στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ν.Α. Εὐρώπης.
- Παρέχει
στὴν Ἑλλάδα σημαντικὸ «στρατηγικὸ βάθος» στὴν διεύθυνση Ἀνατολῆς –
Δύσεως, ἀποτελώντας «τὸν Βόρειο προμαχῶνα τῆς αἰγαιακῆς ἐνδοχώρας». Ἡ
σημασία τῆς Θράκης δὲν περιορίζεται ἀποκλειστικὰ στὸ ἠπειρωτικὸ
ἐπίπεδο, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ στὸ θαλάσσιο, προσδίδοντάς της στρατηγικὴ
σημασία στὸν ἒλεγχο τοῦ Βορείου Αἰγαίου. Αὐτὸ καθίσταται σαφέστερο, ἂν
συνυπολογίσει κανεὶς τὴν ἐξαιρετικὰ σημαντικὴ ἐπιρροή ποὺ ἀσκεῖ ἡ Θράκη
(συμπεριλαμβανομένης τῆς Σαμοθράκης) στὸν θαλάσσιο χῶρο τοῦ ΒΑ Αἰγαίου,
σὲ ἐπίπεδο Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης. Συνεπῶς, ἡ ὀπτικὴ τοῦ
Τούρκου πρωθυπουργοῦ, Ἀχμὲτ Νταβούτογλου, γιὰ τὴν Ἑλλαδικὴ Θράκη («Θράκη
τοῦ Αἰγαίου», σύμφωνα μὲ τὸν ἲδιο) ἀποδίδει εἰς τὸ ἀκέραιο αὐτὴν τὴν
πραγματικότητα.
- Προσδίδει στρατηγικὸ βάθος στὴν ἂμυνα τῆς Μακεδονίας καὶ ἰδιαιτέρως τῆς Θεσσαλονίκης (ἡ ἀπόσταση τῆς πόλεως ἀπὸ τὰ ἑλληνοτουρκικὰ σύνορα εἶναι 284 χλμ.)
- Τέλος,
ἐκτὸς ἀπὸ τὸ φυσικὸ ἀνατολικὸ σύνορο τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Εὐρώπης,
«ἀποτελεῖ παράλληλα ἓνα πολιτιστικὸ καὶ ἰδεολογικὸ σύνορο ποὺ χωρίζει,
δύο κόσμους, δύο θρησκεῖες, δύο ἱστορίες». Τὸ ἐξαιρετικὰ σημαντικὸ,
ὃμως, εἶναι πὼς «ἡ Ἑλλαδικὴ Θράκη ἀποτελεῖ τὸ τελευταῖο σημεῖο
ἀγκιστρώσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴν εὐρύτερη γεωγραφικὴ περιοχὴ τῆς Θράκης,
μετὰ τὸν ξεριζωμό του ἀπὸ τὶς βόρειες καὶ ἀνατολικὲς περιοχές της.
Τυχὸν ἀπώλειά της, συνεπῶς, θὰ σήμαινε τὸ κλείσιμο ἑνὸς ἀκόμη μεγάλου
ἱστορικοῦ κεφαλαίου, αὐτοῦ ποὺ ἐπὶ αἰῶνες γράφει μὲ τοὺς ἀγῶνες του ὁ
Θρακικὸς Ἑλληνισμὸς.» Τὸ γεγονὸς πὼς καμμία περιοχὴ τοῦ πλανήτη
δὲν ἒχει ὑποστεῖ τόσες πολλὲς ἐπιδρομὲς καὶ καταστροφὲς στὴν ἱστορία,
ὃσες ἡ Θράκη, εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη τῆς διαχρονικῆς γεωστρατηγικῆς
σημασίας της, ὡς κομβικοῦ σημείου μεταξὺ Εὐρώπης καὶ Ασίας.
Ἓνα ἐνδεικτικὸ ἱστορικὸ παράδειγμα τῆς διαχρονικῆς στρατηγικῆς ἀξίας τῆς Θράκης:
Ἡ παράκτια ζώνη τῆς Ἑλλαδικῆς Θράκης, καθὼς καὶ τὰ στενὰ τοῦ Βοσπόρου, ὡς τμήματα τῆς «Δηλιακῆς Συμμαχίας» (5ος π.Χ. αἰῶνας).
Ἡ κατοχή τους ἀπὸ τὴν πόλη – κράτος τῶν Ἀθηνῶν ἐθεωρεῖτο ὑψίστης
σημασίας, στὸ πλαίσιο τῆς ὑλοποιήσεως τοῦ γεωστρατηγικοῦ ὁράματος τοῦ
Περικλέους. (Δημιουργία μίας περιμετρικῆς ζώνης προστασίας τοῦ
κυρίως Αἰγαιακοῦ χώρου καὶ τοῦ – ἐκλαμβανομένου ὡς θύλακά του – Εὐξείνου
Πόντου.)
[Πηγή: Ἰωάννου Λουκᾶ – Αἰγαῖο Πέλαγος, Ἐκδόσεις Παπαζήση (Σελ. 237 & 243
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
|
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου