Το στημένο οικονομικό πρόβλημα της Πατρίδος μας ανάδειξε μαζί με τις πραγματικές πιέσεις στην εθνική μας υπόσταση και την τυπική κατάρρευση ενός ακόμη μύθου. Ο μύθος που κατερρίφθη οριστικά είναι της αλληλεγγύης και της συνοχής των ευρωπαϊκών εθνών. Απεδείχθη στην πράξη ότι η μετατροπή της αρχικής οικονομικής συνεργασίας των ευρωπαϊκών κρατών στην εφαρμοζόμενη σήμερα πολιτική ένωση ομοσπονδιακού χαρακτήρα είχε ως μόνο σκοπό την αναγκαστική κατάρρευση του έθνους – κράτους με τη σύγκλιση ολόκληρης της Ευρώπης και την υπαγωγή της στην νεοταξική παγκόσμια διακυβέρνηση.
Η συνταγή του σχεδίου είναι γνωστή σ’ εμάς τους Έλληνες και ακολουθείται σε ολόκληρη την ήπειρό μας. Ξενοκίνητοι ηγέτες, εξάρτηση εθνικών οικονομιών, εκχώρηση εξουσιών σε υπερεθνικά «ευρωπαϊκά» κέντρα εξουσιών, αποεθνικοποίηση ακόμη και των μηχανισμών κοινωνικής ασφάλειας και αμύνης. Μην ξεχνούμε ότι η σημερινή «Ευρωπαϊκή» Ένωση δεν διαθέτει καν οργανωμένο κοινοτικό στρατό υπαγόμενη στις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ, ενώ η δημιουργία μιας πολυεθνικής αστυνομίας στα ευρωπαϊκά εδάφη είναι ήδη δρομολογημένη όσο κι αν δεν ομολογείται προς το παρόν μέχρι να φανεί η δράση της.
Το όνειρο της Ευρώπης των Εθνών που υπήρξε η πραγμάτωση μιας εθνικής και αδέσμευτης πολιτικής κυριαρχίας ως κοινή συνιστάμενη μέσα από τη συνεργασία των λαών μας και η ανάπτυξη ενός νέου Λευκού Ευρωπαϊκού Πολιτισμού θάφτηκε κάτω από μια ατελείωτη νόθευση. Νόθευση τόσο ως προς την διακυβέρνηση όσο και ως προς την διαμόρφωση ενός πολυεθνικού κρατικού μοντέλου.
Βέβαια πρέπει να πούμε ότι στην ουσία η αληθινή Ευρώπη ηττήθηκε και έπαυσε να ασκεί συντονισμένο πρωταγωνιστικό ρόλο από τον καιρό της Πτώσης της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που τιμήσαμε προσφάτως. Ιδιαίτερα από το χρονικό σημείο που τα ηνία της Αυτοκρατορίας ήρθαν αποκλειστικά σε χέρια ελληνικά με όραμα πρωταγωνιστικό, η άλλη «Ευρώπη», η δυτική με τα κίβδηλα εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά στο τιμόνι, είχε πάρει ήδη απόφαση να πολεμήσει το μεγάλο όραμα. Διότι τα μεγάλα οράματα σαν την ευρωπαϊκή πρωτοπορία θέλουν κρατικές οντότητες με εθνοφυλετική καθαρότητα και την ύπαρξη ενός σταθερού στρατηγικού σχεδίου επάνω σε ιδεολογική βάση και κοσμοθεωρία, προκειμένου να κρατηθεί η πολιτική κυριαρχία σε αυτοφυή χαρακτηριστικά δίχως ξένες παρεμβάσεις μέσα από Μαραθώνες και Θερμοπύλες.
Τον ρόλο λοιπόν του μεγάλου οραματιστή και καθοδηγητή τον βαστούσε ανέκαθεν η Ελλάδα. Το μεγάλο Ελληνικό Έθνος βαστούσε τα ηνία της ευρωπαϊκής πολιτικής στηριγμένο στη συγκροτημένη φιλοσοφική του στάση και την αξιοποίηση του γεωστρατηγικού παράγοντα. Στην σύνδεση του Έθνους με τη Φυλή και το Αίμα, την αδιάσπαστη εθνοφυλετική καταγωγή, την σαφή απομάκρυνση βάρβαρων λαών με αταίριαστα γνωρίσματα και εχθρικές συμπεριφορές, αλλά και την αξιοποίηση των φυσικών πλεονεκτημάτων στα όρια της Φυλής. Διότι το όραμα της Ευρώπης των Εθνών δεν σημαίνει την εξαφάνιση των εθνών αλλά τη συνεργασία τους.
Αυτό προϋποθέτει την προστασία του αυθύπαρκτου εθνικού κράτους. Και ακόμη κάθε οργανωμένη κίνηση θέλει έναν κινητήριο μοχλό. Η Ευρώπη των Εθνών μπορεί να υπάρξει μόνον με Ηγέτιδα την Μεγάλη και Ελεύθερη Ελλάδα. Η πτώση λοιπόν της Ελληνικής Αυτοκρατορίας βόλεψε πάρα πολλούς και κυρίως βόλεψε πάρα πολύ την σιωνιστική παγκόσμια διακυβέρνηση που τόσο ένθερμα λανσάρουν οι σημερινοί ηγέτες της Πατρίδος μας.
Τα εθνικιστικά μεσοπολεμικά κινήματα της ηπείρου μας προσπάθησαν να κινηθούν στον άξονα της ισχυροποίησης των λαών μας με την κοινή δράση, αλλά απέτυχαν οικτρά. Και απέτυχαν όταν επέτρεψαν την είσοδο ανάμεσά τους σωμάτων ξένων στην αντίληψη, στην τσέπη και στην αλληλεγγύη της Ελεύθερης Λευκής Ευρώπης. Όταν κυριάρχησε η νοοτροπία της υπαγωγής του Έθνους σε ξένη διοίκηση ακριβώς όπως συνέβη σήμερα. Βέβαια τότε τα πράγματα ήταν σαφώς πιο καθαρά όταν αντιμαχόταν ο εθνικισμός την οικονομική ολιγαρχία των νεοταξισμού http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&hl=el&v=Jp_cLYkQQKg.
Αλλά και τότε η Ελλάς του Εθνικιστή και Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά που θα μπορούσε να ξυπνήσει από το λήθαργο την αληθινή Ευρώπη έπεσε μαζί με τον Ηγέτη της και μάλιστα με συντονισμένα πυρά ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ευρώπη και οι μηχανισμοί της μαζί με τους αντίστοιχους διεθνείς «ανθρωπιστές» και «ειρηνιστές» κυνηγούς θησαυρών υπό τον τύπο διεθνών οργανισμών και λεσχών μάς στήνανε στον τοίχο με εγχώριους βέβαια τεμενάδες. Είχαμε και τον καιρό της εθνικής παλιγγενεσίας του 1821 την Ιερή Συμμαχία ως την τότε «Ευρωπαϊκή Ένωση» με τους περιούσιους νεοταξικούς πόθους που θέλανε και τότε την Ελλάδα σκλάβα και καταχρεωμένη στη συνέχεια. Με δεσμά πρώτα και έπειτα με δέσμια ελευθερία.
Αν η διαδρομή της Ελλάδος μέσα στο όραμα μάς θυμίζει τα εγκλήματα «συμμάχων» και ελληνόφωνων πολιτικάντηδων, αυτό σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Η Ευρώπη των Εθνών είναι ένα όραμα που απαιτεί την ύπαρξη μιας Μεγάλης Ελλάδος σε μια Ελεύθερη Ευρώπη. Και αυτή η Μεγάλη Ελλάδα δεν μπορεί παρά να είναι μονάχα Εθνικοκοινωνική.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου