Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021

Ο ΕΛΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Του Ιωάννη Β. Αθανασόπουλου

ιστορικού

Το ζήτημα κατάληψης της εξουσίας ήταν από την πρώτη στιγμή προτεραιότητα για το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ήδη από την ίδρυσή του. Στο ιδρυτικό του ΕΑΜ δεν είναι τυχαίο πως ο τρίτος όρος έκανε λόγο για υποστήριξη των δικαιωμάτων του λαού και προστασία του από κάθε «αντιδραστική απόπειραν, ήτις θα τείνη να επιβάλη εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένισις δι’ όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν».

Το ΕΑΜ, μιλώντας εξ ονόματος του ελληνικού λαού, με δική του πρωτοβουλία, εξ αρχής αναφερόταν στις προθέσεις του, ασχέτως αν τότε δεν το αντιλήφθηκαν όλοι εγκαίρως. Η μονοπώληση της αντίστασης ήταν αυτοσκοπός, καθώς το ΚΚΕ αποσκοπούσε, από την πρώτη στιγμή, σε κατάληψη της πολιτικής εξουσίας μετά την φυγή των κατακτητών. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας έγινε από «σύμπτωση» συμφερόντων, όπως αναφέρει επί λέξη η 8η Ολομέλεια του ΚΚΕ τον Ιανουάριο του 1942. Πρωταρχικός σκοπός κάθε κομμουνιστή μετά τον Ιούνιο του 1941, καθότι πριν ναζί και σοβιετικοί ήταν σύμμαχοι, ήταν η υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης από «τη ληστρική φασιστική επιδρομή». Και καταλήγει στην ουσία: «Το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται υποδουλωμένη και λεηλατείται από το ληστρικό φασιστικό άξονα κάνει ολοφάνερη τη σύμπτωση και ταυτότητα του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα του ελληνικού λαού με το γενικό εθνικο-απελευθερωτικό και προοδευτικό αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης και αυτό δημιουργεί απεριόριστες δυνατότητες ενός πανελλαδικού συναγερμού και αγώνα για τη συντριβή των κατακτητών-ληστών μέσα στον τόπο μας».

Όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ στην Κατοχή Γιώργης Σιάντος, ο άμεσος σκοπός του ΚΚΕ, δηλαδή η εκδίωξη των κατακτητών, θα οδηγούσε στην πραγμάτωση των «τελικών στρατηγικών σχεδίων» του Κόμματος, που δεν ήταν άλλος από την υφαρπαγή της πολιτικής εξουσίας (Δέκα χρόνια Αγώνα, 1935-1945, Κεντρική Επιτροπή ΚΚΕ). Το σχέδιο αυτό βέβαια δεν θα γινόταν με ειρηνικά μέσα.

Τον Δεκέμβριο του 1942, το ΚΚΕ και οι οργανώσεις του έχουν πεισθεί πως οι νίκες του Κόκκινου Στρατού την ίδια εποχή κατά των Γερμανών θα φέρουν σύντομα τη λήξη της κατοχής στην Ελλάδα, μέσω της απόβασης τμημάτων των συμμαχικών δυνάμεων. Δεν  είναι τυχαίο ότι τον ίδιο μήνα αποφασίζεται σε σύσκεψη του κόμματος στο Κουκάκι, που ονομάστηκε Β’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, η μονοπώληση του αγώνα αντιστάσεως από τον ΕΛΑΣ. Όποιος ήθελε να πολεμήσει τον κοινό εχθρό έπρεπε να το κάνει εντασσόμενος στον ΕΛΑΣ, ειδάλλως θα είχε τρεις επιλογές: τον θάνατο, την αυτοδιάλυση ή να καταφύγει στους Γερμανούς και να γίνει όργανό τους. Η μονοπώληση αυτή θα έφερνε άμεσα, με τη λήξη της κατοχής, το ΚΚΕ στην εξουσία. Στην ίδια Συνδιάσκεψη, αποφασίσθηκε πως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν υπήρχε πιθανότητα για γίνει όργανο των μακροπρόθεσμων σκοπών των Άγγλων. Πάνω σ’ αυτό το σκεπτικό, οι διαταγές των συμμάχων Άγγλων για διενέργεια επιθέσεων και σαμποτάζ αντιμετωπίσθηκαν από την ηγεσία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ως αναγκαίες παραχωρήσεις στους Βρετανούς, με αντάλλαγμα την αναγνώρισή του ΕΛΑΣ ως συμμαχικού στρατού και την βρετανική ενίσχυση βεβαίως σε οπλισμό, πυρομαχικά και βρετανικές χρυσές λίρες. Όπως έγραψε σε σχετική έκθεσή του ο πολιτικός σύμβουλος του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, Ανδρέας Τζήμας οι επιθέσεις κατά των Γερμανών που ζητούσαν οι σύμμαχοι αντιμετωπίστηκαν από τους ίδιους ως «χαμάλικη δουλειά»!

Η εφαρμογή της απόφασης της Β’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ ξεκίνησε λίγες μέρες μετά, στα τέλη Δεκεμβρίου του 1942, με την οργανωμένη προσπάθεια για αιφνιδιασμό του Ζέρβα και της οργάνωσής του. Όπως έγραψε σε αναμνήσεις του ο Νικηφόρος του ΕΛΑΣ, ο Βελουχιώτης σε μυστική σύσκεψη των σκληροπυρηνικών στελεχών αποφάσισε, κατόπιν εντολών του ΚΚΕ, να συλλάβει και να δολοφονήσει τον Ζέρβα. Τετρακόσιοι αντάρτες του ΕΛΑΣ εξόρμησαν στα λημέρια του ΕΔΕΣ με σκοπό να πραγματοποιήσουν το σχέδιο. Όπως αποκάλυψε ο Νίκος Χατζής, από τους μαχητές του Γοργοποτάμου αρχικά ενταγμένος στον ΕΛΑΣ, το Κόμμα είχε πλαστογραφήσει έγγραφα που «αποδείκνυαν» πως ο Ζέρβας ήταν συνεργάτης των Ιταλών. Με αυτά θα τον ανάγκαζαν είτε να δεχθεί να προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και να σβηστεί το δήθεν ένοχο παρελθόν του είτε θα τον οδηγούσαν σε «Λαϊκό δικαστήριο» και σε βέβαιο θάνατο.

Για το σχέδιο αυτό, εγκατέλειψαν κρυφά τον ΕΛΑΣ ο Χατζής, ο Κωστορίζος με τις ομάδες τους και θέλησαν να στραφούν προς τον Ζέρβα αλλά τελικά εντάχθηκαν στον ΕΣΑΠ του Ταγματάρχη Κωστόπουλου. Με την διάλυση του ΕΣΑΠ από τον ΕΛΑΣ αργότερα, ο Χατζής κατόρθωσε να διαφύγει και να φτάσει στον Ζέρβα, που του διηγήθηκε την ιστορία αλλά ο Κωστορίζος συνελήφθη και εκτελέστηκε σαν προδότης του ΕΛΑΣ.

Ο Ζέρβας δεν έπεσε στη φάκα και τα σχέδια του ΚΚΕ αχρηστεύθηκαν. Τότε ο Βελουχιώτης για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα υποστήριξε πως έφτασε για να διαπραγματευθεί με τον Ζέρβα την ένωση των δύο οργανώσεων. Οι συζητήσεις κατέληξαν στη σύνταξη ενός πρακτικού, το οποίο για να τεθεί σε ισχύ θα έπρεπε να εγκριθεί από τις Κεντρικές Επιτροπές των δύο οργανώσεων στην Αθήνα. Όπως ήταν αναμενόμενο αυτό δεν συνέβη ποτέ.

Ο ΕΛΑΣ όμως δεν σταμάτησε το σχέδιο του. Η μονοπώληση της αντίστασης συνεχίστηκε κανονικά και με θετικά αποτελέσματα. Τον Μάρτιο του 1943 ο ΕΛΑΣ αφοπλίζει με δόλο τον ΕΣΑΠ του Κωστόπουλου, αφού αρχικά είχε στείλει αντιπροσωπεία με στόχο τη συνεργασία. Ο Σαράφης, που ανήκε τότε στον ΕΣΑΠ παρά τους εξευτελισμούς που υπέστη, δέχθηκε να γίνει στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ, μια θέση που ουσιαστικά δεν είχε καμία ισχύ. Ο κατοχικός εμφύλιος ουσιαστικά κηρύχθηκε τότε.

Τον Μάιο του ’43, ο ΕΛΑΣ προβαίνει στη πρώτη διάλυση του 5/42 ΣΕ του Δημητρίου Ψαρρού, πάλι με δόλο αφού πάλι έστειλε αντιπροσωπεία που ζητούσε συνεργασία. Την ίδια περίοδο, αφόπλιζε δυνάμεις του ΕΔΕΣ στο Θέρμο και εκτελούσε τον αγωνιστή Αριστοτέλη Τσιτσέλη. Μετά, από αντιδράσεις της Βρετανικής Αποστολής και του λαού, ο ΕΛΑΣ επέστρεψε την επιστροφή του οπλισμού των παραπάνω οργανώσεων. Αλλά τον Ιούλιο τις αφόπλισε ξανά με διάφορες δικαιολογίες για δεύτερη φορά.

Παράλληλα, τον Απρίλιο του ‘43 στη Μακεδονία ο ΕΛΑΣ συλλαμβάνει και εκτελεί τους αξιωματικούς της ΠΑΟ Ταγματάρχη Πόρτη και Υπολοχαγό Μπουλογιάννη, ήρωες της μάχης του Φαρδύκαμπου κατά των Ιταλών τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς. Παρά την υπογραφή συμφωνητικού συνεργασίας με την ΠΑΟ και την Βρετανική Αποστολή τον Αύγουστο, ο ΕΛΑΣ θα εξαπολύσει νέα επίθεση τον Οκτώβριο με την ψευδή δικαιολογία πως η ΠΑΟ συνεργάζεται με τους κατακτητές. Είναι η εποχή που ο κατοχικός εμφύλιος πόλεμος γενικεύεται και ο ΕΛΑΣ επιτίθεται κατά πάντων επειδή οι τελευταίοι «συνεργάζονται με τους Γερμανούς»! Η δε ΠΑΟ συνεργαζόταν τόσο με τους Γερμανούς, ώστε όταν τον Ιανουάριο του 1944 εξέδωσε διαταγή διάλυσης προς τα τμήματά της κάλεσε τις διαθέσιμες δυνάμεις της να στραφούν προς ένταξη στον ΕΔΕΣ ή στις δυνάμεις του Τσαούς Αντών στην Ανατολική Μακεδονία. Προειδοποίησε πως «όποιος πάρει γερμανικό όπλο, έστω και για την αυτοάμυνά του, θα είναι εχθρός της ΠΑΟ».

Από τον Αύγουστο του 1943 στράφηκε προς τις οργανώσεις αντίστασης στην Πελοπόννησο. Επιθέσεις κατά του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ) και των Εθνικών Ομάδων Αντίστασης (ΕΟΑ). Ίδια ακριβώς πολιτική. Επιθέσεις, υπογραφή συμφωνητικού συνεργασίας και λίγο αργότερα νέα επίθεση ολοκληρωτικής διάλυσης επειδή οι οργανώσεις αυτές ήταν «προδοτικές». Έτσι, τον Οκτώβριο του 1943 οι δυνάμεις του ΕΣ και των ΕΟΑ σαρώθηκαν και εκμηδενίστηκαν.

Η μεγαλύτερη και περισσότερο έντονη επίθεση του κατοχικού εμφυλίου, ωστόσο, έγινε κατά των Εθνικών Ομάδων του Ζέρβα τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς. Ο Ζέρβας και ο ΕΔΕΣ θεωρούνταν από το ΚΚΕ ως ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός στην κατεχόμενη Ελλάδα που έπρεπε να εξουδετερωθεί. Η δικαιολογία και αυτής της επίθεσης ήταν πως ο Ζέρβας συνεργαζόταν με τον εχθρό. Κάτι τέτοιο, παρά την προπαγάνδα ετών που εξακολουθεί μέχρι σήμερα, δεν ίσχυε (βλέπε αναλυτικά Ιωάννης Β. Αθανασόπουλος, Στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας, ιστορική βιογραφία (1891-1957), εκδόσεις Πελασγός, Αθήνα 2020). Απλώς ήταν η εύκολη και πειστική δικαιολογία της εαμικής προπαγάνδας.

Πως όμως το ΚΚΕ-ΕΑΜ-ΕΛΑΣ οδηγήθηκε στην συστηματική εξαπόλυση του κατοχικού εμφυλίου; Ήταν προσχεδιασμένη ή όχι; Σε πρώτη φάση είδαμε την αρχική απόφαση της Β’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του κόμματος τον Δεκέμβριο του ’42. Επιπλέον, στις αρχές Αυγούστου του 1943 το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ αποφασίζει τη σύνταξη στρατιωτικού σχεδίου κατάληψης της πρωτεύουσας. Στόχος ήταν η κατάληψη του τριγώνου Μακρυγιάννη-Φιλοπάππου-Ακρόπολη. Το σχέδιο του Ταγματάρχη του ΕΛΑΣ, Θόδωρου Μακρίδη παραδίδεται τον Σεπτέμβριο. Την ίδια στιγμή στην πρωτεύουσα αρχίζουν οι δολοφονίες της ΟΠΛΑ και τα στελέχη της ΕΠΟΝ δεν κρύβουν πως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στοχεύει στην κατάληψη της εξουσίας. Επικρατεί το φθινόπωρο του ’43 λανθασμένα η εντύπωση πως οι Γερμανοί ετοιμάζονται για αποχώρηση. Ο ΕΛΑΣ και οι λοιπές οργανώσεις του κόμματος θα φουντώσουν την προσπάθεια να βγάλουν από τη μέση κάθε εμπόδιο. Στην Αθήνα, παράλληλα με τον αγώνα στα βουνά, ο ΕΛΑΣ, ΟΠΛΑ και η ΕΠΟΝ θα εξαπολύσουν επιθέσεις κατά των λοιπών οργανώσεων. Αποκορύφωμα των εμφύλιων συγκρούσεων και της εαμικής βίας θα αποτελέσει η εν ψυχρώ δολοφονία του Κίτσου Μαλτέζου την 1η Φεβρουαρίου 1944.

Τέλη Σεπτεμβρίου του 1943, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ συνεδριάζει και αποφασίζει την κορύφωση του κατοχικού εμφυλίου στα βουνά. Ο Σιάντος θα ξεκινήσει για το βουνό την 1η Οκτωβρίου για να δώσει το στίγμα της πολιτικής γραμμής. Στο στόχαστρο μπαίνει πρωτίστως ο Ζέρβας. Υπερζηλωτής πραγμάτωσης της απόφασης είναι, ολοψύχως, ο Άρης Βελουχιώτης. Οι διαταγές του ιδίου καθώς και του Σαράφη όλη την περίοδο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου αφορούν αποκλειστικά τη διάλυση του ΕΔΕΣ. Καλούσαν τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ να αφήνουν στο απυρόβλητο τους Γερμανούς, καθότι εχθρός ήταν ο Ζέρβας! Οι Γερμανοί, σύμφωνα με δικό τους σχέδιο, θέριζαν ανεξαιρέτως τον ΕΔΕΣ και τον ΕΛΑΣ ανά την ελληνική επικράτεια και εκμεταλλεύονταν τον κατοχικό εμφύλιο. Στην Ήπειρο, όμως, ο ΕΛΑΣ απέφευγε τους Γερμανούς και συνεχώς ο Βελουχιώτης καλούσε τα τμήματά του να χτυπούν τον Ζέρβα.

Η αποχώρηση των Γερμανών δεν συνέβη ποτέ και το σχέδιο του ΕΛΑΣ αποκαλύφθηκε. Τον Ιανουάριο του 1944 και ενώ οι εκατέρωθεν επιθέσεις συνεχίζονταν ζήτησε ο ΕΛΑΣ συζητήσεις ειρήνευσης με τον ΕΔΕΣ κατόπιν επεμβάσεως των Βρετανών. Η συμφωνία Μυροφύλλου-Πλάκας υπεγράφη στα τέλη Φεβρουαρίου ’44 και υποτίθεται πως τερμάτιζε τον κατοχικό εμφύλιο. Παρόλα αυτά, σποραδικά μέχρι την απελευθέρωση υπήρξαν μερικές συγκρούσεις μεταξύ των δύο οργανώσεων. Τον Δεκέμβριο του 1944 συνεχίστηκαν στην Ήπειρο με τελική επικράτηση του ΕΛΑΣ, που του στέρησε όμως την Αθήνα.

Τον Απρίλιο του 1944, ο ΕΛΑΣ επιτίθεται για τρίτη και τελευταία φορά κατά του 5/42 και δολοφονεί εν ψυχρώ τον Συνταγματάρχη Δημήτριο Ψαρρό. Ο Βελουχιώτης θα αναλάβει την ευθύνη της επίθεσης δικαιολογώντας, στην επίσημη έκθεση του, την ενέργειά του λέγοντας πως ο Ψαρρός ήταν «εθνοπροδότης που συνεννοούνταν με τους Γερμανούς». Επιθέσεις αρχές του ’44 έγιναν και κατά των δυνάμεων του Τσαούς Αντών στην Ανατολική Μακεδονία αλλά οι δυνάμεις του άντεξαν και μαζί με αυτές του Ναπολέοντα Ζέρβα αποτέλεσαν τις μοναδικές σ’ όλη τη χώρα που δεν αφανίστηκαν από τον ΕΛΑΣ.

Πηγές:

Γρηγόρης Φαράκος, Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία, τόμοι 2, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2000.

Πέτρος Μακρής-Στάικος, Ο Άγγλος πρόξενος, ο υποπλοίαρχος Noel C. Ress και οι Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, Ελλάδα-Μέση Ανατολή (1939-1944), Ωκεανίδα, Αθήνα 2011.

Ιωάννης Β. Αθανασόπουλος, Κατοχικός εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα 1943-1944. Η πρώτη προσπάθεια του ΚΚΕ για υφαρπαγή της εξουσίας, Πελασγός, Αθήνα 2020 [β’ έκδοση].

Πέτρος Μακρής-Στάικος, Κίτσος Μαλτέζος, ο αγαπημένος των Θεών, Εστία, Αθήνα 2019 [β’ έκδοση αναθεωρημένη].

Ιωάννης Β. Αθανασόπουλος, Στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας, ιστορική βιογραφία (1891-1957), Πελασγός, Αθήνα 2020.

* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην “Ελεύθερη Ώρα” στις 30.10.2021.


https://ellhnikaxronika.wpcomstaging.com/2021/11/01/%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b5%ce%bc%cf%86%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%87%ce%ae/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters