Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο εμφανίζεται αυτό το αίσθημα ενοχής των Αμερικανών αξιωματούχων του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είχαν ασχοληθεί με το Κουρδικό Ζήτημα και είχαν πετύχει τη συμμετοχή των Κούρδων, γυναικών και ανδρών, στις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους.
Πρόκειται για αξιωματούχους που σχεδίασαν με τις Κούρδισσες, τους Κούρδους και τους Άραβες το αντάρτικο εναντίον του ISIS, και οι οποίοι μετά το φιάσκο στην Αφρίν, εξαφανίστηκαν, ακριβώς επειδή νοιώθουν ενοχές. Αυτοί που μίλησαν μαζί τους γνωρίζουν… Διότι τις απώλειες στον πόλεμο αυτόν, που δεν τόλμησε να κάνει η Αμερική, τις είχαν οι Κούρδοι και οι Άραβες. Αυτοί έκαναν τη δουλειά για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κοκορεύεται ότι είναι ο ίδιος που νίκησε το Ισλαμικό Κράτος.
Βεβαίως ΔΕΝ είναι αυτός. Ναι μεν είχε το θάρρος να προχωρήσει στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση αυτών των ομάδων, αλλά ήταν οι Κούρδοι πρωτίστως και οι Άραβες δευτερεύοντος που έχυσαν το αίμα τους για να δικαιούται ο κ. Τραμπ να κομπάζει ότι ολοκλήρωσε αυτό το οποίο δεν είχε το σθένος να πράξει ο πρώην πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα.
Αυτό που συνέβη στην Αφρίν είναι απερίγραπτο. Οι Αμερικανοί εξαφανίστηκαν, οι Ρώσοι βοήθησαν τον Ταγίπ Ερντογάν -σιγά που δεν θα το έκανε ο ηγέτης του «Ξανθού Γένους»- και οι Ιρανοί ανέλαβαν την βρώμικη δουλειά. Τις δολοφονίες και την «εθνική εκκαθάριση» των Κούρδων της περιοχής. Την ευθύνη φέρει προσωπικά ο Ντόναλντ Τραμπ, που αποφάσισε να δώσει ακόμα μία ευκαιρία στον πρόεδρο της Τουρκίας. Θα με θυμηθείτε: ο Ερντογάν θα αναδειχθεί στον χειρότερο εχθρό της Αμερικής. Αλλά δίνοντας ακόμα μία ευκαιρία στον ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, πυροβόλησε τα …πόδια του. Υπό την έννοια ότι άθελα(;) του έπαιξε το παιγνίδι της Τεχεράνης, που θα είναι ικανοποιημένη αν δει όλους τους Κούρδους στο …έδαφος.
Τι και πως σκεφτόταν ο κ. Τραμπ; είναι το ερώτημα. Διότι αν σκεφτόταν λογικά θα επέλεγε το κουρδικό στρατόπεδο που απέδειξε την αυτοθυσία του στα πεδία των μαχών. Γνωρίζει ο Αμερικανός πλανητάρχης ότι εάν οι Κούρδοι επιλέξουν την αποστασιοποίηση, οι τζιχαντιστές θα επιστρέψουν δριμύτεροι στη Συρία και το Ιράκ; Και ενώ το γνωρίζει επιλέγει -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- τους άφιλους Τούρκους έναντι των πιστών Κούρδων, που τον διέσωσαν όταν και όποτε είχε ανάγκη.
Ότι και να συμβαίνει, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Αμερική παραδίδει τα σκήπτρα της Μέσης Ανατολής στη Γαλλία του κ. Μακρόν. Και αυτό είναι ένα καλό νέο. Η πλειοψηφία των αξιωματούχων και των αναλυτών τείνουν να συμφωνήσουν ότι αλλάζει ο χάρτης των επιρροών στις αραβικές χώρες, καθώς ο κ. Μακρόν είναι μία πολύ πιο φιλική φυσιογνωμία από τον συνήθως θυμωμένο κ. Τραμπ, ο οποίος στο τέλος-τέλος καταλήγουμε σχεδόν όλοι -εκτός των γνωστών ως «τραμπικών»- στο συμπέρασμα ότι είναι ανθρωποδιώκτης. Υπό την έννοια, ενώ σε κάποια θέματα σκέφτεται σωστά λαμβάνει τις λάθος αποφάσεις.
Και η υπόθεση των Κούρδων είναι χαρακτηριστική. Και ο κ. Τραμπ, όπως και οι προκάτοχοί του, τους χρησιμοποίησαν και μετά τους εγκατέλειψαν. Ξεχνούν ότι εκεί που είναι οι Κούρδοι θα μπορούσαν να βρεθούν και αυτοί στο σύντομο μέλλον.
Σε κάτι άλλο που συμφωνούν οι πλείστοι των αναλυτών, είναι ότι ο κ. Τραμπ θα πέσει εντελώς έξω στο θέμα της Μέσης Ανατολής. Διότι και πρόδωσε τους Κούρδους και το χειρότερο όλων επέτρεψε στους Ιρανούς να αιματοκυλίσουν τις κουρδικές περιοχές παρέα με τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής στη Συρία. Αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσουν οι Κούρδοι και σίγουρα θα φερθούν ανάλογα όταν έρθει η στιγμή. Δεν θα είναι δίπλα στον κ. Τραμπ όταν τους έχει ξανά ανάγκη. Ήταν ένα τεράστιο λάθος του,. αν και έχει περιθώρια να διασώσει την τιμή της Αμερικής, εάν το επιθυμεί. Εάν ακούσει τους λογικούς στρατηγούς του Πενταγώνου και μία ομάδα ικανών διπλωματών στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, θα αλλαξει την εικόνα της Αμερικής και θα επιβληθεί, μαζί με τον κ. Μακρόν και τη βοήθεια του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Αλλά χρειάζεται τους Κούρδους… Ιδιαίτερα τώρα, που έχει αποφασίσει τη μεγάλη σύγκρουση με το Ιράν και η Τουρκία θα υποστηρίξει την Τεχεράνη.
Πρέπει να αφήσει τη Συρία στους Γάλλους, που συνομιλούν με άλλο τρόπο με τους Ρώσους και πρέπει να διεμβολίσει αυτή την ερμαφρόδιτη συμμαχία της Τουρκίας με τη Μόσχα και την Τεχεράνη, η οποία μόνο ζημιά προκαλεί στους Αμερικανούς και στο ΝΑΤΟ.
Η συζήτηση για το τρίγωνο Τουρκίας, Ιράν και Ρωσίας, σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη των Κούρδων , ήταν δύσκολη μεταξύ του Αμερικανού προέδρου και του Μακρόν, καθώς οι διαφωνίες μεταξύ των Αμερικανών και των Γάλλων είναι έντονες και πικρές. Οι Γάλλοι και πολλοί άλλοι στην Ευρώπη δεν πιστεύουν ότι η Δύση πρέπει να εμπιστευθεί ξανά τον Ταγίπ Ερντογάν και η Αμερική πρέπει να τους ακούσει. Η Τουρκία δεν είναι πλέον σύμμαχος χώρα των Δυτικών. Είναι σκληρά απέναντί τους ο Ερντογάν, και μετά τις εκλογές, εάν επικρατήσει, θα δείξει ακόμα πιό πολύ το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπό του…
www.hellasjournal.com
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου