 |
| Δημήτριος Δημόπουλος |
Οι επισημάνσεις του … για την έννοια της υπαγωγής στο Έθνος είναι κατά βάσιν ορθές. Αναγκαία προϋπόθεσι είναι η Καταγωγή. Ο Έλληνας γεννιέται. Αλλά η γέννησι μόνη δεν καθιστά τούτον Έλληνα. Πρέπει και να ενταχθή ενσυνείδητα στην ελληνική Κοινότητα. Επομένως, ο Έλληνας και γεννιέται και γίνεται. Στην μαθηματική γλώσσα θα λέγαμε, ότι το «γεννιέται» είναι αναγκαία συνθήκη και το «γίνεται» [εάν έχει γεννηθεί] ικανή. Πρέπει να ισχύουν συνδυαστικά και οι δύο συνθήκες, για να πούμε ότι ένας είναι Έλληνας.
Αυτή η συζήτησι μας φέρνει στην μνήμη την τόσο παρεξηγημένη φράσι του Ισοκράτους «μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας» (Πανηγυρικός, 50). Αυτήν την φράσι την είχε πει ο Αθηναίος ρήτορας από καμάρι για την Αθήνα, συγκρίνοντάς την με τους άλλους Έλληνες. Μόνον οι Αθηναίοι, έλεγε, είναι καθαυτό Έλληνες – οι μη Αθηναίοι, καίτοι Έλληνες στην καταγωγή, δεν δικαιούνται να ονομάζονται «Έλληνες», διότι δεν μετέχουν της αθηναϊκής παιδείας. Ο λόγος λοιπόν του Ισοκράτους ήταν άκρως σωβινιστικός (και όχι, βέβαια, …διεθνιστικός), διότι υπερτόνιζε το «γίνεται» έναντι του «γεννιέται».
Η φράσι αυτή του Ισοκράτους, αποκεκομμένη από τον όλο του Λόγο, χρησιμοποιείται από μερικούς, για να εξαχθούν αντίθετα συμπεράσματα – ότι ο Αθηναίος ρήτωρ δεχόταν το «γίνεται» και απέκλειε δήθεν το «γεννιέται». Αυτό όμως είναι πλαστογράφησι. Στον ίδιο του «Πανηγυρικό» ο Ισοκράτης μιλάει περιφρονητικά γιά τους μη Έλληνες, ονομάζοντάς τους «βαρβάρους» (34), και καταφρονητικά γιά τους «εκ πολλών εθνών μιγάδας συλλεγέντας» (24). Κορυφαία δε υπήρξε στον ίδιο Λόγο του η φράσι: «Χρη την αρχήν του Γένους έχοντας φαίνεσθαι» (25), δηλ. οι πολίτες πρέπει να αποδεικνύουν την εξ αρχής καταγωγή τους !
Ελλάς Ηρώων Μητέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου