Έχει άραγε πάτο η κατρακύλα της άθλιας πολιτικής κατάστασης στην χώρα μας; Ζει το περίφημο εθνικό φιλότιμο του Έλληνα ή έχει ηττηθεί από τον φιλοτομαρισμό και την απαξία σε Πατρίδα και ηθική που καλλιεργεί το ντόπιο νεοταξικό καθεστώς; Πιστεύει ακόμα ο ελληνικός λαός στην ζωογόνο ενέργεια και το ιδεαλιστικό Φως που εκπέμπει η Φυλή μας ή έχει υποκύψει στα πολυπολιτισμικά κίβδηλα θέλγητρα και τους ψεύτικους όσο και εφήμερους παραδείσους της φκιασιδωμένης καλοπέρασης και ψευδοειρήνης; Είναι δηλαδή έτοιμος ο Έλληνας να παραδώσει ολοκληρωτικά την διαχείριση των τυχών του ιδίου και των παιδιών του, τελικά του Έθνους ολάκερου στα χέρια ανθελλήνων και ξένων σαπίζοντας οριστικά την ώρα που το ρολόι της ιστορίας καλεί την ώρα για μάχη ή θα αποφασίσει να κινηθεί επιτέλους προς τα εμπρός επανακτώντας τα πρωτεία της Μεγάλος Ελλάδος;
Βασανιστικά ερωτήματα σε μια Πατρίδα που έχει αναγορεύσει τον κοινωνισμό του Έλληνα στον διεθνιστικό σοσιαλισμό και έχει παραχωρήσει την κοινωνική αλληλεγγύη στα ορφανά του Μαρξ και τις πάσης φύσεως παραφυάδες της αντεθνικής Αριστεράς. Προστάτες των πολιτών του κόσμου και όχι των Ελλήνων, γι’ αυτό και δεν δίνουν δεκάρα για την Εθνική Εργατική Τάξη, το εθνοφυλετικό συναίσθημα, τα σύνορα της Πατρίδος, το ξόδεμα της εθνικής περιουσίας. Και οι άλλοι οι καπιταλιστές, φιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθεροι, ξοφλημένοι από καιρό, συνοδοιπορούν στην ραγιάδικη νοοτροπία του ωχαδερφισμού και της πτώσης των αξιών. Έχουν βαλθεί όλοι τους να σβήσουν την φλόγα της καντήλας του Γένους Μας και να εξαφανίσουν το Φως της Ελληνικής Ιδέας που στηρίζεται στον Ηρωικό Άνθρωπο που δομεί υγιείς και αυτόφωτους πολιτισμούς, θωρακίζει το Κράτος με νόμους κοινωνικής δικαιοσύνης και επεκτείνει την ισχύ και την παρουσία του Έθνους, κρατώντας μακριά του κάθε ξένο στοιχείο. Τον Ηρωικό Άνθρωπο που ευγνωμονεί τον Θεό κάθε ώρα και στιγμή για το Ακατάλυτο Φως που συνοδεύει την ζωή του, για την ευτυχία τού να είναι Έλληνας.
Αυτόν τον Έλληνα θέλουν να εξαφανίσουν σήμερα πρόσκαιροι εξουσιαστές, της ντόπιας και της παγκόσμιας νεοταξικής διακυβέρνησης. Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί άραγε ότι θα ερχόντουσαν στιγμές που θα κλέβανε τον ιδρώτα από το πρόσωπο του Έλληνα, ότι θα ξεπουλάγανε τον δημόσιο πλούτο, ότι θα γεμίζανε τις πόλεις και τα χωριά μας με τις σύγχρονες ασιατικές και αφρικανικές ορδές για να επιτύχουν ό,τι ακριβώς δεν πέτυχε ο Ξέρξης και αργότερα ο Ιμπραήμ, τον εσωτερικό δηλαδή διωγμό των Ελλήνων και δεν θα κουνιόταν φύλλο. Ποιος θα περίμενε ότι το χάσιμο της ζωής Ελλήνων από αλλοφύλους από την Χιμάρα έως την Κύπρο και τους αιθέρες του Αιγαίου θα αποτιμάτο με τα μέτρα και τα σταθμά του «πέραν βρέχει» και του «κείται μακράν».
Ότι θα ακούγαμε διά στόματος Κληρίδη στην Κύπρο πως η κυβέρνηση Σημίτη και Παπανδρέου δεν ήθελε στην Μεγαλόνησο τους πυραύλους S300 γιατί έτσι ήθελε η Τουρκία και οι παγκόσμιοι εξουσιαστές και αφεντικά και γιατί δεν ήθελε πολεμική σύρραξη με τους Τούρκους που επιβουλεύονται τα Δωδεκάνησα. Και πάλι να μην κινείται φύλλο και να μας παραμυθιάζουν με δήθεν αντίδωρα όπως την πιθανότητα τάχα να αρθεί η αιτία πολέμου για τα δώδεκα μίλια. Ότι θα λεγόταν και θα γραφόταν από συστημικές μεγαλογραφίδες για διαφοροποίηση του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, για το εάν το FIR είναι ζωτικός εθνικός χώρος ή διεθνής χώρος που η διεθνής κοινότητα έχει αναθέσει στην Ελλάδα να επιτηρεί με την εθνική κυριαρχία μας να αναγορεύεται σε ταμπού για να συνηθίσουμε στις υποχωρήσεις και πάλι δεν θα κουνιόταν φύλλο. Και ότι θα ακουγόντουσαν στο παγκόσμιο συμβούλιο των αποδήμων Κυπρίων τα περί αμοιβαίων υποχωρήσεων θύτη και θύματος από τις υπερατλαντικές σειρήνες και πάλι αφωνία.
Και αφού θυμώσαμε πιστεύω αρκετά, ας επιβάλλουμε την δική μας Τάξη Πραγμάτων. Ας εξοστρακίσουμε τους ξενόδουλους και τα αλλογενή στοιχειά και ας επιβάλλουμε το Θείο Φως μιας Νέας Ισχυρής Ελλάδος και ενός Νέου Ελληνικού Πολιτισμού σε μια Πατρίδα του Εθνικοκοινωνισμού μόνο για Έλληνες. Και ας αφιερώσουμε σ’ αυτό το ανέσπερο Φως αυτήν εδώ την ωδή
http://www.facebook.com/l/02bb5;www.youtube.com/watch?v=OK7hqASpE5A&feature=player_embedded
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου