νομικού και επιστήμων οικονομικής και κοινωνικής διοικήσεως
Ἔθνη παραμένουν στάσιμα ἐνῶ ἄλλα προοδεύουν. Εἶναι λοιπόν ἀδύνατον ἡ πολιτικὴ τους θέση καὶ ἰσχὺς νὰ παραμείνει ἀμετάβλητη. Πόσο μᾶλλον ὅταν ἔχουν διαφορετικὴ καταγωγή, διαφορετικὴ θρησκεία, ὁμιλοῦν διαφορετικὴ γλῶσσα καὶ ζοῦν πρεσβεύοντας διαφορετικὸ κώδικα ἀξιῶν.
Ὅταν ἡ Ἑλλάδα ἔπεσε στὰ χέρια τῶν Τούρκων, δὲν συνέβη ὅ,τι καὶ στὰ ὑπόλοιπα ἔθνη μετὰ τὴν εἰσβολὴ τῶν βαρβάρων. Στὴν Εὐρώπη, κατακτητὲς καὶ κατακτημένοι συνυπῆρξαν ὑπὸ κοινὴ θρησκεία καὶ γλῶσσα. Καὶ, μὲ τὸν ἄλφα ἢ βῆτα τρόπο συγκρότησαν ἕνα κράτος. Ὅταν ὅμως ἡ Ἑλλάδα ἔπεσε στὰ χέρια τῶν πρεσβευτῶν τοῦ κορανίου, τὸ βαθὺ ἰσλὰμ βρισκόταν στὴν ἀκμὴ του. Ἡ δὲ εἰδωλολατρία βρισκόταν σὲ κατάσταση παρακμῆς. Ὁ Χριστιανισμὸς στὴν Εὐρώπη γίνεται ὁ συνεκτικὸς κρίκος μεταξὺ κρατούντων καὶ κρατουμένων καὶ ἐπικρατεῖ. Ὀθωμανοὶ καὶ Ἕλληνες ὅμως εἶναι ἀσύμβατοι. Ἀνεπίδεκτοι μαθήσεως, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ κατέκτησαν τὴν Ἑλλάδα, οἱ Τοῦρκοι παρέμειναν καταφρονητὲς κάθε πολιτιστικῆς βελτιώσεως. Ἡ ἀντικοινωνικότητα θρησκείας καὶ καταβολῶν δὲν ἐπιτρέπει τὴν συμπόρευσή τους μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο ἔθνος.
Στὰ τετρακόσια ἔτη ποὺ κύλησαν ἀπὸ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης, καὶ, ἐνῶ ἡ Δύση εἶχε περάσει ἀπὸ τὴν βαρβαρότητα στὸν πολιτισμό, βελτιώνοντας τὰ πολιτικὰ της συστήματα, εἰσάγοντας τέχνη καὶ τακτικὴ σὲ στρατὸ καὶ ναυτικό, γιὰ τοὺς Τούρκους δὲν εἶχε ἀλλάξει τίποτε. Θαρρεῖς καὶ δὲν εἶχαν περάσει τέσσερις αἰῶνες ἀλλὰ τέσσερις ἡμέρες.
Ὡς γνωστόν, ἡ δύναμη τῆς Νόησης ὑπερνικᾶ ἐκείνη τῆς ὕλης. Καὶ οἱ Ἕλληνες, ἂν καὶ ἡττηθέντες, δὲν ὑποδουλώθηκαν. Γνωρίζοντας τὴν ἡρωϊκὴ τους καταγωγή, δὲν ξέχασαν τὸν Τρόπο. Τὰ συγγράμματα καὶ ἔργα τῶν προγόνων, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα. Δὲν φάνηκαν ἀνάξιοι τῆς Ἀρχέγονης Εὐγένειας. Καί, ὠφελούμενοι ἀπὸ τὴν νωθρότητα, τὴν ἀβελτηρία καὶ τὴν ἀπρονοησία τῶν κρατούντων, σχετίσθηκαν μὲ ἄλλα ἔθνη.
Ἡ ἰδανικὴ γεωγραφικὴ θέση τῆς Ἑλλάδος ἀνέκαθεν εὐνοοῦσε τὴν ἀνάπτυξη τοῦ Ἐμπορίου καὶ τῆς Ναυτιλίας, τὴν Ἀναγέννηση τοῦ ὑλικοῦ καὶ νοητοῦ πλούτου. Παρὰ ταῦτα, οἱ Ἕλληνες δὲν ἔπαψαν ποτὲ νὰ ἐλέγχονται καὶ νὰ κινδυνεύουν. Σοφώτεροι καὶ ἠθικῶς ἀνώτεροι τῶν κρατούντων, εὐέλικτοι καὶ προσεκτικοί, μὲ ἔμφυτη τὴν Ἐλευθερία στὴν καρδιὰ, διατήρησαν ἄσβεστο τὸν Ἱερὸ γιὰ τὴν Πατρίδα Ἔρωτα .
Ὅταν ἡ κοινωνία δὲν παρέχει τὶς ἀπαραίτητες γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ζωὴ ἐγγυήσεις, τότε ὁ κοινωνικὸς βίος καταντᾶ ἀβίωτος. Αὐτοπροαιρέτως, ἀπαρνούμενοι κάθε συμβίωση μὲ τοὺς κατακτητές, ὁρισμένοι Ἕλληνες προτιμοῦν τὴν Ἐλευθερία. Καὶ ἐπιλέγουν νὰ πλανῶνται σὲ βουνὰ καὶ ἄγριους τόπους. Μὲ ἰδιαίτερα πολεμικὸ χαρακτῆρα καὶ μόνο μέσο ἐπιβίωσης καὶ ἀσφάλειας τὸ ὅπλο, γεννήθηκε ἡ τάξη τῶν Κλεφτῶν. Τὸ ὄνομα καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κλέφτη καὶ τοῦ Ληστὴ, τόσο κατὰ τοὺς ἀρχαίους ὅσο καὶ κατὰ τοὺς νεώτερους χρόνους ὄχι μόνον δὲν ἦταν αἰσχρὸ ἀλλὰ θεωρεῖτο ἔνδοξο. Τὰ ὀνόματα ἐκείνων ποὺ διέπρεψαν στὴν κλεφτουριὰ μεταδίδονταν εὐλαβικὰ ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά. Ἦταν οἱ ἐλπίδες γιὰ τὴν μέλλουσα πολιτικὴ Ἀναγέννηση.
Ἡ τάξη τῶν Κλεφτῶν, τῶν ἐνόπλων δηλαδὴ Χριστιανῶν, προήγαγε καὶ μία ὅμοιά της. Ἐκείνη τῶν Ἀρματωλῶν. Οἱ Ἀρματωλοί ἦταν ἐπίσης ἔνοπλοι Χριστιανοὶ ποὺ εἶχαν ταχθεῖ στὴν ὑπηρεσία τῶν τουρκικῶν ἀρχῶν γιὰ νὰ προφυλάξουν περιοχὲς καὶ κατοίκους ἀπὸ τὶς ἀτασθαλίες τῶν Κλεφτῶν. Καὶ ἔτσι πολλαπλασιάζονταν οἱ ἔνοπλοι Χριστιανοί. Γυμνάζονταν στὸν πόλεμο καὶ ὁ νοῦς τους ἐργαζόταν πάνω καὶ πέρα ἀπὸ τὴν δουλικὴ τους κατάσταση. Ὅμως, χάρη στὴν ἀμάθεια, τὴν ὀκνηρία καὶ τὴν ὑπεροψία τῶν κρατούντων καὶ ἐξαιτίας τοῦ συστήματος τῆς δημογεροντίας, παρέμεινε ἄοκνος καὶ ὁ νοῦς τῶν μὴ ἐνόπλων.
Τὸ σύστημα ποὺ γεννήθηκε ἰσχυροποιοῦσε τοὺς εἰρηνικοὺς παράγοντες τῶν πόλεων καὶ χωριῶν ἐνώπιον τῆς τουρκικῆς ἐξουσίας καὶ ἀναζωογονοῦσε τὸν τόπο ἐν μέσῳ τοῦ πολιτικοῦ θανάτου. Ἀναπόφευκτα ἡ ὑλικὴ καὶ διανοητικὴ βελτίωση τῶν Ἑλλήνων θὰ ὁδηγοῦσε σὲ πολιτικὴ σύγκρουση καὶ στὴν μεταβολὴ τῆς τύχης τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Οὐκ ὀλίγες ἔνοπλες ἀπόπειρες μεσολάβησαν κατὰ τῶν τυράννων. Ὄχι μόνον δὲν εὐδοκίμησαν ἀλλὰ προξένησαν καὶ μύρια δεινά. Ἡ πρόοδος τῶν μὲν καὶ ἡ στασιμότητα τῶν δὲ δὲν ἦταν ἀκόμη στὸ σημεῖο ποὺ ἐπέτρεπε τὴν πολιτικὴ μεταβολή. Ὅταν ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, κανένας κίνδυνος δὲν μπόρεσε νὰ ἀναστείλει τὴν πρόοδο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Οὔτε ἡ ἀποτυχία τοῦ Ἐπαναστατικοῦ Κινήματος στὶς Παραδουνάβιες Ἡγεμονίες, οὔτε ἡ ἀποκήρυξη τῆς Ρωσσίας, οὔτε ἡ ἱερὴ συμμαχία, οὔτε οἱ ἀφορισμοί, οὔτε οἱ παντὸς εἴδους στερήσεις.
Ὅταν ὁ Ἕλληνας συναισθανθεῖ τὴν δύναμή του, ἡ ὁρμὴ γιὰ τὴν λύτρωση γίνεται ἀσυγκράτητη. Ὁ Χρόνος καὶ οἱ περιστάσεις προετοιμάζουν τὴν πολιτικὴ μεταβολὴ ἀλλὰ χρειάζεται καὶ μία κάποια ἀφορμὴ γιὰ τὴν πρώτη κίνηση. Τὴν ἀφορμὴ αὐτή, ὡς πρὸς τὴν Πολιτικὴ Μεταβολὴ τῆς Ἑλλάδος, θὰ τὴν δώσει ἡ σύσταση τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας. Ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ἁπλότητα καὶ ὁ Τρόπος θὰ φέρουν τὰ γιγάντια ἀποτελέσματα ποὺ ὅλοι γνωρίζουμε.
Μία σπίθα ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀνατρέψει ἐκ θεμελίων τὴν χρόνια κατάσταση ἡ ὁποία ὄχι μόνον δὲν ἔχει ὡς βάση τὴν Δικαιοσύνη ἀλλὰ ἐξουσιάζει ἕνα Ἔθνος ἐξασθενῶντας καὶ συνθλίβοντάς το. Μία πνοὴ ἀρκεῖ γιὰ νὰ θυμηθεῖ ἡ Ἑλληνικὴ Ψυχὴ μὲ ποιὲς ὑπεράνθρωπες θυσίες ἐξαγοράσθηκε ἡ πρώτη σπιθαμὴ Γῆς πάνω στὴν ὁποῖα κυματίζει ἡ Σημαία τῆς Ἐλεύθερης Πατρίδος.
Δύο αἰῶνες ἀπὸ τὴν Ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται ὑπὸ κλοιὸ ἀσφυκτικὸ. Ἡ ἀπατηλὴ γοητεία τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας καιροφυλακτεῖ. Σὲ καιροὺς ὅπου τὸ Ἔθνος κυνηγᾶ μὲ τὸ κερὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τοῦ χρειάζονται, πῶς εἶναι δυνατὸν ἐγγόνια τῶν Ἡρώων νὰ ἀπαρνοῦνται τὰ Ἐθνικὰ τους Πιστεύω; Πῶς εἶναι δυνατὸν ἀπόγονοι τῶν μελῶν τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας νὰ γίνονται σύντροφοι ἀπαρνητῶν τῆς Πατρίδος;
Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Εἴμαστε τὸ μόνο Ἔθνος ποὺ γιὰ δεκάδες χιλιετίες ἄντεξε στὰ κτυπήματα τοῦ Χρόνου καὶ κόσμησε τὴν Ἱστορία μὲ τὶς φωτεινότερες σελίδες. Τὸ Ἔθνος ποὺ ἐχθὲς ἀκόμη ρίχτηκε στὴν μάχη τῆς Λευτεριᾶς καὶ στέφθηκε μὲ Νίκη ὅταν ἡ πλούσια καὶ πολιτισμένη Εὐρώπη εἶχε χάσει τὸ ἠθικὸ της καὶ εἶχε σκλαβωθεῖ.
Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πάντα μπαίνουν ἐθελοντικὰ στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἰδέας.
Ὅταν ὁ Τρόπος παρουσιάζεται γιὰ χιλιάδες χρόνια, ὅσο κι ἂν φέρει τὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα μιᾶς ἀντινομίας, μᾶς ὑποχρεώνει νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι κάθε ἄλλο παρὰ ἀντινομία εἶναι.
Ἀποτελεῖ τὴν φυσιολογικὴ κατάσταση τοῦ φαινομένου ποὺ ὀνομάζεται Ἑλληνισμός.
Εἰκ.: Τὰ ἐμβλήματα καὶ οἱ συμβολισμοὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ὅπως τὰ ἀποτύπωσε Φιλέλλην σὲ ἐπιστολὴ του πρὸς Φίλο στὴν Βαλτιμόρη, τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1824. Ἴσως καὶ νὰ πρόκειται γιὰ τὸ πρῶτο ἐπὶ χάρτου σχέδιο τῆς Ἑλληνικῆς Σημαίας.
(Συλλογή ΕΕΦ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου