Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΤΟ «ΕΛΣΙΝΚΙ» 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ - Η ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ Η «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΣΕΣΜΩΝ»

Του Άγγελου Συρίγου 

 

Βασικό προαπαιτούμενο για την εφαρμογή της νέας στρατηγικής που είχε τότε υιοθετήσει η κυβέρνηση Σημίτη και παρέμεινε γνωστή ως στρατηγική «Ελσίνκι», ήταν να γίνει αποδεκτή, ή έστω ανεκτή από τον ελληνικό λαό. Ήταν προφανές ότι η κοινή γνώμη ήταν αντίθετη στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αλλά και σε οποιαδήποτε φιλική στάση, εάν δεν υπήρχε άμεση ανταπόδοση από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.

Κατά την αντίληψη του τότε Έλληνα πρωθυπουργού και του επιτελείου του, η ελληνική κοινή γνώμη χαρακτηριζόταν από έντονο εθνοκεντρισμό που ξεκινούσε από καχυποψία και άρνηση οποιασδήποτε προσεγγίσεως με την Τουρκία και έφθανε στα όρια εθνικιστικών φαντασιώσεων. Το συμπέρασμα ήταν ότι η κοινή γνώμη έπρεπε να «προετοιμασθεί», να διαπαιδαγωγηθεί εκ νέου και να πάψει να αντιμετωπίζει την Τουρκία ως επεκτατική δύναμη και «φυσικό εχθρό» του Ελληνισμού.

Παράλληλα, θα έπρεπε να εμπεδώσει ότι σε μία διαδικασία συμφιλιώσεως όλα αυτά τα οποία αντιλαμβανόταν ως εθνικά δίκαια, δεν ήσαν αυτονόητα δικαιώματα, αλλά αποτελούσαν εθνικιστικές αντιλήψεις που εμπόδιζαν την προσέγγιση με την Τουρκία. Αυτό σχετιζόταν ιδίως με τις συνέπειες της επεκτάσεως των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Ο πρωθυπουργός χρειαζόταν κρίσιμους συμμάχους για να μπορέσει να προχωρήσει σε μία τέτοια διαδικασία. Ιδεολογικός σύμμαχος σε αυτές τις αντιλήψεις ήταν μία κυρίαρχη στα ελληνικά πανεπιστήμια διανόηση, που χαρακτηριζόταν από έναν λόγο «αντιεθνικιστικό» και απαξιωτικό για την εθνική ταυτότητα και τον πατριωτισμό.

Ένας άλλος ιδεολογικός σύμμαχος ήσαν μειοψηφικές, συνήθως, πολιτικές ομάδες πέραν της κυβερνήσεως Σημίτη, από τη Δεξιά μέχρι την Αριστερά. Εμφανίζονταν με διαφορετικά ιδεολογικά προσωπεία: ανάγκη για αστικό εκσυγχρονισμό, στάση κατά του εθνικισμού και της εθνοκαπηλείας, ρεαλισμός, αντικρατικισμός, ακόμη και η πολυπολιτισμικότητα. Οι αδυναμίες του ελληνικού πολιτικού συστήματος προσέθεσαν τους ιδιοκτήτες των μέσων μαζικής ενημερώσεως, στους συμμάχους της κυβερνήσεως.

Το αφήγημα της «ελληνοτουρκικής φιλίας»

 

Τα πρώτα δείγματα της νέας διαπαιδαγωγήσεως φάνηκαν κατά τους σεισμούς που έπληξαν Τουρκία και Ελλάδα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1999. Επί πολλούς μήνες τα ελληνικά ΜΜΕ κατακλύζονταν με συγκινητικές ιστορίες αδελφοσύνης Ελλήνων και Τούρκων. Η προπαγάνδα υπέρ της «ελληνοτουρκικής φιλίας» κατά την περίοδο μετά τους σεισμούς του 1999 δια των ηλεκτρονικών ΜΜΕ ήταν, ακόμη και για τα δεδομένα της ελληνικής ιδιωτικής τηλεοράσεως, υπερβολική.

Εντυπωσιακότερη ήταν η απόλυτη στοίχιση όλων των ηλεκτρονικών ΜΜΕ και η απουσία «αιρετικών» φωνών, που θα αμφισβητούσαν την ξαφνική «ανακάλυψη» του τουρκικού λαού και την έκρηξη λατρείας προς αυτόν. Η στάση των ιδιοκτητών των ΜΜΕ οφειλόταν και στην εξάρτηση που είχαν με την κυβερνητική εξουσία, λόγω της αυθαίρετης και χωρίς διοικητική άδεια λειτουργίας των ιδιωτικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών μετά το 1989.

Το 1998 η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να διατηρήσει αυτή την εξάρτηση, δημιούργησε το νέο καθεστώς του «νομίμως λειτουργούντος» έως εκείνη τη χρονική στιγμή σταθμού (βλ. άρθρο 17, Νόμος 2644/1998), που μπορούσε να συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα μέχρι την έκδοση της οριστικής άδειας μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας.

Το 2002, οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών επιβραβεύθηκαν για την «καλή» συμπεριφορά που είχαν επιδείξει (προφανώς όχι μόνον στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά γενικότερα στην εγκωμιαστική προβολή του κυβερνητικού έργου) με την κατάργηση της διαγωνιστικής διαδικασίας για την οριστική άδεια (βλ. άρθρο 19 παρ. 2 του ν. 3051/2002). Μπορούσαν, πλέον, να συνεχίσουν να εκπέμπουν όπως και όπου ήθελαν με την επίκληση του καθεστώτος του «νομίμως λειτουργούντος» σταθμού.

Πέραν της προπαγάνδας δια των ΜΜΕ, έγιναν συστηματικές προσπάθειες να κινηθεί προς την κατεύθυνση της «ελληνοτουρκικής φιλίας» και η κοινωνία των πολιτών δια των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις). Το Υπουργείο Εξωτερικών ανέλαβε τον ρόλο του συντονισμού, και σε κάποιες περιπτώσεις και της χρηματοδοτήσεως αυτών των οργανώσεων. Αυτό προβλήθηκε ως «διπλωματία των πολιτών». Στις αντιφάσεις εκείνης της περιόδου ήταν ότι ενώ το ίδιο σύστημα κατηγορούσε ιδιώτες για άσκηση εξωτερικής πολιτικής (περίπτωση Ιμίων, Οτσαλάν), ταυτοχρόνως ενεθάρρυνε ΜΚΟ στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής!

Επιχείρηση εξωραϊσμού της Τουρκίας

 

Παράλληλα ξεκίνησε μία προσπάθεια για «δημιουργία θετικής πρόσληψης του «άλλου»». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποτουρκοποιήθηκε και μετετράπη σε μία πολυπολιτισμική οθωμανική Ανατολή, όχι περισσότερο ή λιγότερο βάναυση από άλλες χριστιανικές αυτοκρατορίες της ίδιας περιόδου. Έννοιες όπως αυτές του «ραγιά», ή πρακτικές όπως το παιδομάζωμα, δεν ήσαν επιθυμητές. Αντιθέτως, επιχειρήθηκε να προταχθεί η ελευθερία λειτουργίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η οθωμανική περίοδος δεν θα έπρεπε, απαραιτήτως, να θεωρείται ως ζυγός επί των χριστιανών.

Ενώ, όμως, η νέα διαπαιδαγώγηση ξεκίνησε με τον εξωραϊσμό της εικόνας της Τουρκίας στην κοινή γνώμη, στην πορεία εξελίχθηκε σε προσπάθεια να ταυτισθεί ο πατριωτισμός με τον εθνικισμό και να αποδομηθεί η ελληνική εθνική ταυτότητα. Έτσι άρχισε η αμφισβήτηση συγκεκριμένων εθνικών αφηγήσεων που βασίζονταν σε ιστορικά γεγονότα. Οι απελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων εξισώθηκαν με κατακτητικούς πολέμους, κατά τη διάρκεια των οποίων έγιναν βιαιότητες από όλες τις πλευρές.

Η Μικρασιατική Καταστροφή δεν ήταν καταστροφή και σε οποιαδήποτε περίπτωση η στάση των Ελλήνων την περίοδο 1919-1922 δικαιολογούσε ουσιαστικά τα όσα επακολούθησαν. Μόνιμη επωδός ήταν η απλουστευτική άποψη: «έσφαξαν οι Τούρκοι, σφάξαμε, όμως, κι εμείςΑς μην τα ψάχνουμε και ας κοιτάξουμε στο μέλλον». Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσπάθειας σε κυβερνητικό επίπεδο ήταν η αμφισβήτηση του χαρακτηρισμού των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής ως γενοκτονίας.

Ήταν η περίοδος που ο όρος «εθνικά θέματα» εξοβελίσθηκε από το κυβερνητικό λεξιλόγιο. Τα μακροχρόνια αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής φάνηκαν στην εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε συγγραφή νέων σχολικών εγχειριδίων. Ο επιβαλλόμενος σεβασμός προς τους γείτονες δια μέσου των σχολικών βιβλίων, μετετράπη σε αρκετές περιπτώσεις σε αποσιώπηση ή διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων.

Το αφήγημα Σημίτη

 

Όλες αυτές οι νέες αντιλήψεις δεν ήσαν αποκομμένες από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που βίωνε η Ελλάδα την ίδια περίοδο. Το εύκολο χρήμα που κυκλοφορούσε λόγω της τεχνητής ανόδου του χρηματιστηρίου και των χαμηλότοκων δανείων για κατανάλωση και η ψευδαίσθηση της τοπικής οικονομικής υπερδυνάμεως που καλλιεργούσε συστηματικά η κυβέρνηση και τα πρόθυμα ΜΜΕ περνούσαν ένα ισχυρό μήνυμα:
  • Η Ελλάδα είχε μπροστά της μεγάλες προκλήσεις και έπρεπε να εκσυγχρονισθεί.
  • Η διαμάχη με την Τουρκία ήταν μία δαπανηρή διαμάχη που γύριζε τη χώρα πίσω και εμπόδιζε τον εκσυγχρονισμό της.
  • Επιπλέον ήταν μια διαμάχη που διεξήγετο με όρους άλλων εποχών, τότε που ξεκινούσαν με τους κανονιοφόρους για να κάνουν επίδειξη σημαίας.
  • Η Ελλάδα ξεπερνούσε παρωχημένες εθνικιστικές αντιλήψεις και κοιτούσε το μέλλον μέσα από την ενωμένη Ευρώπη όπου δεν θα υπήρχαν σύνορα και πόλεμοι και όπου οι πορείες Ελλάδος και Τουρκίας θα μπορούσαν να συμπέσουν.
Οι εξόφθαλμες προσπάθειες παραποιήσεως της ελληνικής ιστορίας ενόχλησαν ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν η ενίσχυση των εθνικιστικών τάσεων, τις οποίες υποτίθεται ότι ήθελαν να καταπολεμήσουν οι εμπνευστές της νέας διαπαιδαγωγήσεως.

Η «διπλωματία των σεισμών»

 

Η αλλαγή της ελληνικής στρατηγικής ήταν κάτι που είχε αποφασισθεί καιρό πριν τους σεισμούς στις δύο χώρες τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 2019. Παρ’ όλα αυτά, οι σεισμοί έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε μία προαποφασισμένη στρατηγική. Τα χαράματα της 17ης Αυγούστου 1999 η βορειοδυτική Τουρκία σείσθηκε από σεισμό μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ.

Το επίκεντρο ήταν στη βιομηχανική πόλη Ισμίτ (Νικομήδεια), 100 χλμ. ανατολικά της Κωνσταντινουπόλεως. Η περιοχή γύρω από το επίκεντρο του σεισμού ισοπεδώθηκε. Οι νεκροί υπολογίζεται ότι ανήλθαν σε 15.000, αν και ο ακριβής αριθμός τους ήταν εξαιρετικά δύσκολο να υπολογισθεί.

Στις πρώτες ώρες μετά τον σεισμό, το ελληνικό κράτος έσπευσε να αποστείλει βοήθεια. Η Ειδική Μονάδα Αντιμετωπίσεως Καταστροφών (ΕΜΑΚ) αναχώρησε για τη σεισμόπληκτη περιοχή, προκειμένου να βοηθήσει στην ανεύρεση επιζώντων. Μεταγωγικά αεροπλάνα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας μετέφεραν σκηνές, φάρμακα και τρόφιμα.

Η ελληνική κοινή γνώμη, βλέποντας συγκινημένη το μέγεθος της φυσικής καταστροφής, βοήθησε αυθόρμητα με εράνους και μεγάλες δωρεές ειδών πρώτης ανάγκης. Τον συντονισμό της προσφοράς και διανομής βοήθειας ανέλαβε με επιτυχία το Υπουργείο Εξωτερικών. Στην Τουρκία το δέος της καταστροφής διαδέχθηκε η έκπληξη της βοήθειας από την Ελλάδα.

Ενώ ο τουρκικός στρατός έλαμπε δια της απουσίας του, περιοριζόμενος τις τρεις πρώτες ημέρες μετά τον σεισμό σε ένοπλες περιπολίες στα μέρη της καταστροφής, ο «εχθρός», που μέχρι πριν μερικούς μήνες προσπαθούσε να διαμελίσει την Τουρκία βοηθώντας τους Κούρδους, προσέφερε αφειδώς βοήθεια και έφτιαχνε καταυλισμούς για τη στέγαση των αστέγων.

«Διπλωματία των σεισμών» και «Ελσίνκι»

 

Το μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 σεισμός εντάσεως 5,9 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ συγκλόνισε την Αθήνα. Το επίκεντρό του βρισκόταν στην Πάρνηθα σε απόσταση 18 χλμ από το κέντρο της πόλεως. Αρκετά κτήρια έπαθαν καταστροφές και 143 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η τουρκική πολιτική ηγεσία, αλλά και ο τουρκικός λαός έδειξαν τη συγκίνησή τους για την κοινή μοίρα που χτυπούσε τις δύο χώρες.

Η αντίστοιχη τουρκική μονάδα της ΕΜΑΚ, η ΑΚΟΥΤ, κατέφθασε σε λίγες ώρες στην Αθήνα και βοήθησε στις διασώσεις παγιδευμένων ανθρώπων. Άλλη βοήθεια δεν χρειάσθηκε να σταλεί από την Τουρκία διότι το μέγεθος των καταστροφών ήταν συγκριτικά πολύ μικρότερο. Η φυσική καταστροφή, όμως, έδωσε τη δυνατότητα στους δύο λαούς να δείξουν αμοιβαία συμπαράσταση σε τραγικές στιγμές.

Όσοι έβλεπαν με καχυποψία την προσέγγιση των δύο χωρών απονομιμοποιήθηκαν στα μάτια της κοινής γνώμης. Αντιθέτως πύκνωσαν οι επαφές μεταξύ ομάδων πολιτών των δύο χωρών. Ελληνικά και τουρκικά ΜΜΕ συντήρησαν για καιρό αυτό το κλίμα. Όπως προαναφέρθηκε, αυτό δεν ήταν τυχαίο στην περίπτωση της Ελλάδος.

Η κυβέρνηση ήθελε να προετοιμάσει την ελληνική κοινή γνώμη για την αλλαγή που προετοίμαζε στην εξωτερική πολιτική. Η ευκαιρία που δόθηκε στις δύο χώρες να προσεγγίσουν η μία την άλλη μέσω των φυσικών καταστροφών ονομάσθηκε «διπλωματία των σεισμών». Η όλη εξέλιξη νομιμοποιούσε την ελληνική πλευρά να άρει το βέτο για την αποδοχή της Τουρκίας ως υποψηφίας προς ένταξη στην ΕΕ χώρας. Το θέμα επρόκειτο να τεθεί στη σύνοδο που θα γινόταν στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999.

 

Syrigos.gr 

https://www.syrigos.gr/2019/12/27/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%cf%83%ce%af%ce%bd%ce%ba%ce%b9-20-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%ce%b7-%cf%80%ce%bb%cf%8d%cf%83%ce%b7-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b5/ 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΘΝΟΣ

Το ΕΘΝΟΣ σχηματιζεται απο δυο βασικους παραγοντες,την ΦΥΛΗ και την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.Λεγοντας <φυλη>,εννοουμε την<καταγωγη>-οτι πρεπει δηλ.τα ατομα του Εθνους να εχουν κοινη καταγωγη.Δεν αρκει να εχουν αυτα<συνειδηση>
περι κοινης καταγωγης.Δεν αρκει δηλ.να πιστευουν στην κοινη τους καταγωγη,αλλα να εχουν πραγματι κοινη καταγωγη.Διοτι ΜΟΝΟΝ η κοινη καταγωγη-η κοινη<φυλετικη υπαγωγη>-συνεπαγεται ΚΟΙΝΟΥΣ κληρονομικους χαρακτηρες,αρα κοινα πνευματικα στοιχεια.Οταν υπαρχει κοινη καταγωγη,τοτε υπαρχουν κατα το μαλλον η ηττον κοινη γλωσσα,κοινος πολιτισμος,κοινη θρησκεια,κοινα ηθη,κοινη ιστορια.Αυτα τα δευτερογενη στοιχεια δεν αποτελουν,το καθενα ξεχωριστα,απαραιτητο στοιχειο συγκροτησεως Εθνους.Εν τουτοις ολα αυτα,οταν συνυπαρχουν,συντελουν στην συνοχη της κοινοτητος,στην δημιουργια δηλ.ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ-του δευτερου παραγοντος συγκροτησεως του ΕΘΝΟΥΣ.ΕΘΝΟΣ ειναι επομενως ο ομοειδης φυλετικως λαος,που εχει συνειδηση της υπαρξεως του.
''Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ

Αυτή η σημαία στα μάτια τα δικά μας συμβολίζει τους Αγώνες όσων πολέμησαν, εργάστηκαν,θυσιάστηκαν, δολοφονήθηκαν, σκοτώθηκαν και έζησαν με πρώτιστες αξίες εκείνες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Πατρίδας. Αυτούς που έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην αιώνιο πανύψηλο φρούριο του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν είναι ικανή καμία βουλή, κανένα κράτος και κανένας πολιτικός ή κεφάλαιο να την ξεφτιλίζει και να την ξεπουλάει καθημερινά. Οι δειλοί τη βλέπουν με φόβο. Οι προδότες σαν πανί. Οι αστοί σαν ύφασμα. Οι άνανδροι την καίνε. Μα εμείς τη βλέπουμε σαν τη Μάνα που καρτερεί να μας δεί να εκπληρώνουμε τα όνειρα μας. Τα δικά μας,τα δικά της, του Γένους.

ΛΟΓΙΑ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ




















"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος." (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)

ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΣΜΑ

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

''Δεν θελω να πεθανει το Εθνος μου,το Εθνος αυτο, που τοσα εκαμε στην ζωη του, το εξυπνο,το τοσο ανθρωπινο. Για να το φυλαξω απο τον θανατο πρεπει τωρα να το καμω πεισματαρικο στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ,στον ΕΘΝΙΣΜΟ, ας ειναι και υπερβολικο το αισθημα που θελω να δωσω στους Ελληνες. Μονον ετσι θα ζησει το ΕΘΝΟΣ.''

''Σε οποιους με κατηγορουν η με περιγελουν, γιατι τους κεντρω το Εθνικο τους αισθημα και τους μιλω αποκλειστικα,θα λεγω:Λοιπον θελετε να πεθανει το Εθνος σας;Αν το θελετε,πεστε το καθαρα,μην κρυβοσαστε''

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Η ΡΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ



πισταμνους πρς εδτας τι δκαια μν ν τ
νθρωπείῳ λγ π τς σης νγκης κρνεται, δυνατ δ
ο
προχοντες πρσσουσι κα ο σθενες ξυγχωροσιν.

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Μετάφραση Ελ. Βενιζέλου


28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

http://4.bp.blogspot.com/_NuhZMDR5O28/S_qK4rCNqWI/AAAAAAAAATQ/FgeBEEMBpt0/s400/%CE%99%CE%A9%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3+%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%91%CE%A3.jpg

“Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της.
Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς να ζήσωμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν την παράδοσιν τμημάτων του Εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρεσβευτήν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες
Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.


Μ. Κούντερα

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ: 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

free counters