Ο Πέλοψ λοιπόν έμαθε περί της αρματοδρομίας που είχε ανακοινώσει ο Οινόμαος ο βασιλιάς της Πίσας στην Ήλιδα ο οποίος επειδή δεν επιθυμούσε να παντρέψει την πανέμορφη κόρη του ( σύμφωνα με κάποιον χρησμό θα τον φόνευε ο γαμβρός του), οργάνωσε τις αρματοδρομίες και όποιος τον νικούσε σε αυτές θα γινόταν και γαμβρός και βασιλιάς της Πίσας. Ο Οινόμαος ποντάριζε εκ του ασφαλούς σε αυτούς τους αγώνες αφού τα άλογά του ήταν δώρο του πατέρα του Θεού Άρη και φυσικά ανίκητα σ' οποιαδήποτε μάχη ή αγώνα. Ο πονηρός Πέλοπας όμως, γιός του Ταντάλου δεν ήταν; Τι άλλο από πονηρή και ύπουλη σκέψη θα έκανε έ; Θα μου πείτε πονηρά λειτουργούσε και ο Οινόμαος έτσι το πράγμα κατα κάποιο τρόπο αντισταθμίζεται... Ο πονηρός λοιπόν Πέλοπας χρηματίζει έναν δούλο του Οινομάου υπεύθυνο του άρματος του βασιλιά της Πίσας και φθείρει τον έναν τροχό του άρματος. έτσι όταν συναγωνίζεται ο Οινόμαος με τον Πέλοπα με την μεγάλη ταχύτητα που είχαν αναπτύξει οι ίπποι του φεύγει ο τροχός τσακίζεται το άρμα και ο Οινόμαος ο οπίος εκσφενδονίζεται πέφτει νεκρός. Έτσι νίκησε στον αγώνα και έτσι έκανε γυναίκα του την Ιπποδάμεια ο Πέλοψ.
Ο Πέλοψ ως βασιλιάς της Πίσας επέκτεινε την βασιλεία του λίγο-λίγο ώστε έφθασε κάποια στιγμή να εξουσιάζει τόσο μεγάλο μέρος της Απίας που την μετονόμασε σε Πελοπόννησο, μία ονομασία που μέχρι σήμερα ισχύει για να δείχνει την κραταιά του Πέλοπος εξουσία η οποία έμελλε να χαράξει με πολύ βαθυά γράμματα όχι μονάχα το μέλλον του Πέλοπα αλλά και των απογόνων του που θα έρχονταν σε λίγο στο φώς μιάς μοναδικής από κάθε άποψης μοιραίας γενιάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου