Καθηγητού Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Αυτές επιμένουν να παραμένουν εγκλωβισμένες σε αναγνώσεις της πραγματικότητας, οι οποίες ίσως είχαν κάποιο νόημα 25-30 χρόνια πριν, αλλά σήμερα είναι παραπλανητικές φαντασιώσεις. Η κυρίαρχη αντίληψη στην Ελλάδα είναι ότι ο κόσμος παραμένει μονοπολικός, ωσάν ο παλιός Ψυχρός Πόλεμος να είχε τελειώσει μόλις χθες, με τις ΗΠΑ να αποτελούν τον κυρίαρχο πόλο ισχύος του πλανήτη, πλαισιωμένες από τα άλλα δυτικά κράτη.
Αυτό δεν είναι ισχυρισμός. Ο τρόπος που η Ελλάδα χειρίζεται στην εξωτερική πολιτική της τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι απόδειξη. Δεν αναφερόμαστε στην καταδίκη της ρωσική εισβολής, ακόμα και της εφαρμογής των δυτικών κυρώσεων, οι οποίες πλήττουν πολλαπλώς την ελληνική οικονομία. Αναφερόμαστε στον τρόπο που η Αθήνα χειρίζεται αυτή την κρίση στο πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο.
Μία σύγκριση, μάλιστα, με τον τρόπο που η Άγκυρα χειρίζεται την ίδια κρίση είναι αποκαλυπτική. Η Τουρκία σε ό,τι αφορά την καταδίκη ήταν πολύ προσεκτική, ενώ αρνείται να εφαρμόσει τις δυτικές κυρώσεις, παρότι ως χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και ως υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ όφειλε να τις εφαρμόσει. Και ενώ συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο και διατηρεί ανοικτό κανάλι φιλικής επαφής με τη Μόσχα, όχι μόνο το ΝΑΤΟ, αλλά η Δύση συνολικά “στάζει μέλι” για τη γειτονική χώρα. Αυτό δεν φαίνεται μόνο από τις δημόσιες δηλώσεις, αλλά και από την πρόσφατη αναφορά του Έλληνα υπουργού Άμυνας ότι αυτόν τον καιρό στο ΝΑΤΟ δεν υπάρχει περιθώριο να ασκήσεις κριτική στην Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου