Του Χαράλαμπου Β. Κατσιβαρδά
Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Η κατάσταση εν προκειμένω καθίσταται ιδιαίτατα δυσχερής , δοθέντος ότι η Εκκλησία της Ελλάδας καθεύδει τον νήδυμον ύπνο και ουδόλως παρεμβαίνει ίνα προασπίσει το αλλοτριωμένο φρόνημα του ποιμνίου το οποίο πορεύεται ερήμην ουσιαστικής πνευματικής δυνάμεως, ένεκεν και συνεπεία της υφισταμένης καταστάσεως μακράν.
Η ύπαρξη της Εκκλησίας ως διοικητικός θεσμός και η εργαλειοποίηση του ρόλου της προς χειραγώγηση της κοινής γνώμης και επιβουλής απλώς μίας επίφασης πνευματικότητας απωθεί τον αμφιταλαντευόμενο κόσμο εκ της Εκκλησίας, ελλείψει σοβαρών και νουνεχών προτύπων και κληρικών ιδεωδών.
Η σήψη η οποία έχει καταλάβει την κοινωνίας μας και η πλήρης αποπνευματικοποίηση ανάγεται εις μεγάλον βαθμό εις την έλλειψη, ουσιαστικής συμβολής του Κλήρου, προς την κατεύθυνση εξανάστασης του Γένους.
Είναι πρόδηλο ότι έχουν συντελεστεί θεσμικά πραξικοπήματα, δια τα οποία ο κόσμος δεν γνωρίζει, καθότι είναι αφοσιωμένος εις την πολυδαίδαλη και πολύπτυχη πλέον καθημερινότητα με αποκλειστικό γνώμονα την επιβίωση του νοικοκυριού.
Ο θεσμός της Εκκλησίας κατά το πρώτυπο του Αναστάντος Ιησού, του Αίροντος τας αμαρτίας ημών, Τον δι’ ημάς τους Ανθρώπους και δια την ημετέραν Σωτηρία, ο οποίος κατήλθε εκ των Ουρανών, δια μέσου της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Τιμιοτέρας των Χερουβείμ και της Ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ, δια της οποίας απέκτησε την ανθρώπινη φύση πέραν της θεικής εκ του Αγίου Πνεύματος, ως εκ τούτου, εν αδρές γραμμές, η έλευση του Θεανθρώπου και εν γένει ο εν Φάτνη τρόπος Γεννήσεως Του αλλά και εν συνεχεία, ο Βίος του συνιστά ένα θεμελιώδες Πρότυπο διαρκούς, διηνεκούς και ατελεύτητου εκ του οποίου δύναται κανείς να εξάγει γόνιμα κονωνιολογικής υφής, μεταξύ άλλων, επιστημονικά συμπεράσματα.
Η θεολογία ναι μεν είναι επιστήμη, εν τω μέτρω το οποίο επιτρέπει ο Άναρχος Θεός να είναι, προκειμένου να υπάρχει ορισμένοι απαρασάλευτοι κανόνες, εν είδει παρακαταθήκης, πλην όμως δεν αγαπάμε τους Νόμους αλλά το αναφυόμενο εξ αυτών πνεύμα, την Αλήθεια την οποία διαλαμβάνουν οι εν λόγω κανονιστικές διατάξεις.
Ως εκ τούτου ο βίος του Ορθοδόξου, πέραν από την συμμετοχή εις την μυστηριακό Εκκλησιαστικό Βίο συνιστά και έναν τρόπο ζωής, νοηματοδοτεί μία κοινωνική επανάσταση ως προααπαιτούμενο αφενός μεταλαμπαδεύσεως του Ιερού Ευαγγελίου και εξ ετέρου ως μία μορφή συνεισφοράς ως προς το σύγχρονο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Κατά συνέπεια, ιδίως την σημερινή άνυδρη εποχή, της πλήρους αποπνευμνατικοποιήσεως, όπου κυριαρχεί ως αξία το χρήμα, ο ατομοκεντρισμός, αλλά και η εσχάτη προδοσία, εις τις διαπροσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές, κοινωνικές, πολιτικές και εθνικές υποθέσεις, επιβάλλεται , κάποιος ή ένιοι χαρισματικοί Εκκλησιαστικοί ηγέτες να οικοδομήσουν ένα στέρεο πλέγμα διατάξεων προς τους πολίτες, ίνα διαπλάσουν μία νέα γενιά η οποία θα δύναται να στοχάζεται και να οραματίζεται ελεύθερα την πρόοδο και εξέλιξη της ζωή του, με γνώμονα αρχές και αξίες, αρετές υπέρ του συλλογικού καλού.
Σήμερον ο θεσμός της επίσημης Εκκλησίας, δρα μονομερώς, γηθοσύνως, ασμένως και ενσυνειδήτως ως παράρτημα της εκάστοτε κυβέρνησης αντί να υψώσει, ως έδει τα λάβαρα της Επαναστάσεως, διότι ο λαός απαιτεί μία Εκκλησία όχι συμβιβασμένη, με νοοτροπία διαπλεκόμενου πνευματικά ράθυμου δημοσίου υπαλλήλου, αλλά μια Εκκλησία η οποία θα χαράσσει κατευθυντήρια γραμμή και θα παρεμβαίνει ευθέως εις το γίγνεσθαι, σεβόμενη ασφαλώς εξ ετέρου, τις υφιστάμενες εύθραυστες ισορροπίες τωβ οριοθετημένων σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας.
Η Εκκλησία έχει δικαίωμα εκ του Συντάγματος ως δομική σταθερά και συστατικό στοιχείο της ταυτότητας του έθνους, δοθέντος ότι ο χαρακτήρας του Συντάγματος καθίσταται ανυπερθέτως Χριστιανικός, βάσει των ιστορικών πολιτικών συνθηκών αλλά και διότι τούτο προκύπτει και επιστημονικά εκ της Θεολογίας της Επαναστάσεως όπου η δίψα δια την Επανάσταση και άσβεστη φλόγα δια την Ελευθερία εξεπήγαζε δια την Πίστη του Χριστού την Αγία και την Ελευθερία της Πατρίδας.
Ως εκ τούτου ας ανανήψουμε ως έθνος και ας αναδράμουμε εις την δαψιλή παράδοσή μας ίνα εγκύψουμε και μελετήσουμε, πέραν από την οντολογική διάσταση των Ευαγγελίων, με ποια υγιή υλικά θα πλάσουμε, συν Θεώ, μία πιο ανθρώπινη και εθνοκεντρική πραγματικότητα, ανθιστάμενοι εις την σημερινή, βόρβορη και ανθελληνική ρητορική μισαλλοδοξίας προς ο,τιδήποτε Ελληνικό, επειδή απλώς το επιτάσσει η «μεγάλη επανεκκίνηση» των έμμισθων ταγών της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου