Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΤΡΑΣ & ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Στήν μνήμη τοῦ ἀποδημήσαντος πρώην Ὑπουργού τῶν Κυ­βε­ρνήσεων Γ. Παπαδοπούλου, καθηγητοῦ Λουκᾶ Πάτρα, ἀναφέ­ρου­με τά ἀκόλουθα γεγονότα:

Ἕνας ἀπό τούς πρωταρχικούς κοινωνικούς στόχους τοῦ Γεω­ργί­ου Παπαδοπούλου ἦταν ἡ σύνταξις “Κώδικος Κοινωνικῆς Ἀσ­φα­­λίσεως” γιά τήν λύσι τοῦ πολυσυζητημένου ἀσ­φα­­λιστικοῦ. Αὐ­τό φάνηκε ἀπό τούς πρώτους ἤδη μῆνες τῆς Ἐπανα­στά­σεως. Στίς 23 Ἰουνίου 1967 κιόλας, εἶχε δημοσιευθῆ ὁ Α.Ν. 43 «Περί συ­­­ντά­ξεως Κωδίκων Ἐργασίας καί Κοινωνικῆς Ἀσφαλίσεως καί ἄλ­λων τινῶν διατάξεων».

        Ἑπόμενος σταθμός ἦταν ἡ Ἀπόφασις ὑπ’ ἀριθμ. Ζ1Ε/59140 τοῦ Πρωθυπουργοῦ στίς 24 Δεκεμβρίου 1968 «Περί ἀνασυ­γκρο­τη­σεως Ἐπιτροπῆς συντάξεως σχεδίου Κώδικος Κοινωνικῆς Ἀσφα­λεί­ας» ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στίς  18 Ἰανουαρίου 1969 (ΦΕΚ 20).

        Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέλαβε ὁ Ὑπουργός Κοινωνικῶν Ὑπη­ρεσιῶν Λουκᾶς Πάτρας.

        Τά ὑπόλοιπα μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἦσαν:

        - Παναγιώτης Κυριακουλάκος, Γεν. Δ/ντής Κοιν. Ἀσφα­λεί­ας τοῦ Ὑπ. Κοινωνικῶν Ὑπηρεσιῶν.

        - Ἀθανάσιος Ζωγρομαλίδης, Γεν. Δ/ντής τοῦ ΙΚΑ.

        - Κων. Καλαντζόπουλος, Καθηγητής Κοινωνικῆς Ἀσφα­λεί­ας.

        - Διονύσιος Κονδάκης, δικηγόρος.

        - Φώτης Χατζηδημητρίου, Γεν. Δ/ντής τοῦ ΟΑΕΔ.

        - Σπύρος Στούπας, ἀναλογιστής - μαθηματικός τοῦ Υ.Κ.Υ.

        - Παναγιώτης Ζαπατίνας, ἀναλογιστής - μαθηματικός τοῦ ΙΚΑ.

        Γραμματεύς τῆς Ἐπιτροπῆς διετέλεσε ὁ Παναγιώτης Σού­ρτος.

        Ἡ ”Ἐπιτροπή Συντάξεως Κώδικος Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας” ἄρ­χι­­σε ἐντατικώτατα τίς συνεδριάσεις της ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 1969, οἱ ὁποῖες διεξήγοντο στό Γραφεῖο Συσκέψεων τοῦ Ὑπουργοῦ Κοι­νω­νικῶν Ὑπηρεσιῶν.

       Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος παρακολουθοῦσε στενά τίς ἐργα­σίες τῆς Ἐπιτροπῆς. Καί στίς 7 Μαρτίου 1969, ὁμιλώντας πρός τίς πολιτικές ἀρχές τῶν Σερρῶν διεκήρυξε ὅτι «θά ὑπάρξη σεισμός» στόν τομέα τῆς Κοινωνικῆς Ἀσφαλίσεως.

       Ὁ Λουκᾶς Πάτρας ἀναφέρει: «Ἡ ἐκρηκτική φράση προκάλεσε ἀνησυχία στήν κοινή γνώμη καί τήν ἀνέμιζαν ὡς μαύρη σημαῖα ἐκεῖνοι πού δέν ἤθελαν νά χάσουν τά κεκτημένα προνόμιά τους ἀπό τήν ἐπίλυση τοῦ ἀσφαλιστικοῦ καί οἱ κύκλοι πού ἀντιδροῦν στίς καινοτομίες».[1]

       Ἐν πάσῃ περιπτώσει, τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1969 ἡ Ἐπιτροπή ὁλο­κλή­ρωσε τό ἔργο της καί ὁ Ὑπουργός Λ. Πάτρας παρέδωσε στόν Πρωθυπουργό τό πρῶτο σχέδιο  Κώδικος Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας (Κ.Κ.Α.). Ὁ Γ. Παπαδόπουλος τότε, ἀνέθεσε σέ Ἐπιτροπές ἐξ’ Ὑ­που­­ργῶν τήν περαιτέρω ἐπεξεργασία του κατ’ ἄρθρο.

       Τόν Μάϊο τοῦ 1970 ὁ Πρωθυπουργός ἔφερε τό σχέδιο στό Ὑ­που­­ργικό Συμβούλιο. Σέ ἀλλεπάλληλες συνεδριάσεις ἐπί καθη­μερινῆς βάσεως πού διαρκοῦσαν μέχρι καί 10 ὧρες ἐγκρίθηκε ὁμό­φω­να τό σχέδιο Ἐθνικῆς Πολιτικῆς Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας καί κατόπιν ἄρχισε ἡ κατ’ ἄρθρο ἀνάλυσις καί ψήφισις τοῦ σχεδίου Κώ­δικος Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας.  Ὁ Λ. Πάτρας γράφει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά:

   «Οἱ συζητήσεις, στίς ὁποῖες μετεῖχαν ἐνεργῶς τό σύνολο τῶν μελῶν τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου καί γιά τίς ὁποῖες ἔχουν τη­ρηθεῖ, ὅπως εἶναι στήν φύση τῶν πραγμάτων, στενογραφημένα Πρακτικά, ὑπῆρξαν ἐνδελεχεῖς καί ἐξονυχιστικές. Ὅλοι ἐντυ­πω­σιασθήκαμε καί πάλι -ὅπως εἶχε συμβεῖ καί στίς συζητήσεις γιά τήν ψήφιση τοῦ Συντάγματος τοῦ 1968- ἀπό τόν ἤρεμο, προωθητικό καί ἀποτελεσματικό τρόπο μέ τόν ὁποῖον ἔθετε τά προ­βλήματα καί διηύθυνε τίς συζητήσεις ὁ ἐπιτελικός ἀξιω­μα­τικός καί Π/Υ Γ. Παπαδόπουλος. Οἱ ὑπουργοί δέν συμμετεῖχαν στήν συζήτηση καί ψήφιση μόνον ὡς ὑπεύθυνοι νομοθέτες, ἀλλά καί ὡς ἐκπρόσωποι τῶν συμφερόντων τῆς ἐπαγγε­λμα-τικῆς ἀσφαλιστικῆς ὁμάδος στήν ὁποίαν ἀνῆκαν:

   - Ὁ Ὑπουργός Ἐργασίας Ἀπ. Βογιατζῆς ὑπῆρξε ἐπί μακρόν νομικός σύμβουλος τῆς Γ.Σ.Ε.Ε. καί ὑπεύθυνος τοῦ “Ἀγροτικοῦ Κόμ­ματος Ἑλλάδος”. Ἑπομένως, φορέας τῶν ἀπόψεων τῶν Ἐργα­τοϋπαλλήλων τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα καί τῶν ἀγροτῶν,

   - Ὁ Ὑφυπουργός Συντονισμοῦ Μιχαήλ Κοζώνης, τέως τραπε­ζικός, γνώστης τοῦ εἰδικοῦ καθεστῶτος τῶν συναδέλφων του,

   - Οἱ Ὑπουργοί Ἐμπορίου Σπ. Ζάππας καί Παιδείας Νικήτας Σιώρης, Ἔμποροι.

   - Ὁ Ὑφυπουργός Οἰκονομικῶν Χρ. Ἀχής, ἀσφαλιστής καί τέ­ως ἀξιωματικός τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος, κατά συνέπειαν ἐκ­πρό­σωπος τῶν ἀνεξαρτήτων ἐπαγγελματιῶν.

   - Ὁ Ὑπουργός Ἀναπληρωτής Προεδρίας Ἰω. Ἀγαθαγγέλου, ὄχι μόνον δικηγόρος, ὅπως καί ἄλλα μέλη τοῦ Ὑπ. Συμβουλίου, ἀλλά καί ἐκλεγμένος σύμβουλος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

   - Πολιτικοί Μηχανικοί ἦταν ὁ Ὑπουργός Δημοσίων Ἔργων, ὁ συνάδελφος στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Κων. Παπαδημητρίου καί ὁ Ὑπουργός Ἀναπληρωτής Συντο­νι­σμοῦ Ἐμμ. Φθενάκης.

   Ἔτσι, ἐκπροσωποῦνταν καί οἱ ἀσκοῦντες ἐλευθέρια ἐπαγγέλ­μα­τα καί οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, ἀσφαλισμένοι στά ἀντίστοιχα Ταμεῖα κυρίας καί ἐπικουρικῆς ἀσφάλισης καί ἀσφάλισης Προ­νοίας…».[2]

       Ἀμέσως μετά τήν ψήφισι καί τοῦ τελευταίου ἄρθρου, ὁ Πρω­θυπουργός ἀνέθεσε σέ Ὁμάδα Ἐργασίας τήν τελική ἐπεξεργασία τοῦ  Κώδικα Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας ἡ ὁποία ἀποτελέσθηκε ἀπό τούς:

       - Ὑπουργό Δικαιοσύνης Ἠλία Κυριακόπουλο ὡς Πρόεδρο

       - Ὑπουργό Κοινωνικῶν Ὑπηρεσιῶν Λουκᾶ Πάτρα

        - Ὑπουργό Ἐργασίας Ἀπόστολο Βογιατζῆ

        - Ὑπουργό Οἰκονομικῶν Ἀδ. Ἀνδρουτσόπουλο

        Στίς τρεῖς δίωρες συνεδριάσεις τῆς Ὁμάδος Ἐργασίας δέν προ­­σῆ­λθε μόνο ὁ Ἀδ. Ἀνδρουτσόπουλος, προφασιζόμενος ἀνει­λημ­μένες ὑποχρεώσεις. Ἄς σημειωθῆ ὅτι καί κατά τίς συνεδριά­σεις τοῦ Ὑπ. Συμβουλίου ὁ Ὑπουργός Οἰκονομικῶν εἶχε τηρήσει μᾶλλον ἐχθρική στάσι ἔναντι τοῦ Σχεδίου…

        Μετά τήν ἐπεξεργασία τοῦ τελικοῦ κειμένου, ἡ ὁμάδα τό πα­ρέ­δωσε στό Ἐθνικό Τυπογραφεῖο γιά νά λάβη τήν μορφή Νομο­θε­τικοῦ Διατάγματος πού θά ὑπεβάλετο πλέον πρός ὑπογραφήν στόν Ἀντιβασιλέα καί τό Ὑπουργικό Συμβούλιο γιά νά ἐκδοθῆ σέ Φ. Ε. Κ. τοῦ Μαΐου 1970.

        Ἡ Ἑλλάς ἀποκτοῦσε ἐπιτέλους Κώδικα Κοινωνικῆς Ἀσφα­λείας πού θέσπιζε σύστημα μέ ἐνιαῖες διατάξεις γιά ὅλους τούς ἀσ­φαλισμένους.

        Ὁ Κ.Κ.Α. συγχώνευε ὅλα τά Ταμεῖα καί Ὀργανισμούς κυ­ρίας Κοινωνικῆς Ἀσφαλίσεως σέ 8 φορεῖς μέ τήν μορφή Ν.Π.Δ.Δ.:

        1) ΙΚΑ (Ἴδρυμα Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων)

        2) ΟΓΑ (Ὀργανισμός Γεωργικῶν Ἀσφαλίσεων)

        3) ΤΑΑΕ (Ταμεῖο Ἀσφαλίσεως Ἀνεξαρτήτων Ἐπαγγελματιῶν)

        4) ΤΑΕΕ (Ταμεῖο Ἀσφαλίσεως Ἐλευθερίων Ἐπαγγελμάτων)

        5) ΤΑΠΤ (Ταμεῖο Ἀσφαλίσεως Προσωπικοῦ Τραπεζῶν)

        6) ΤΑΠΔΕ (Ταμεῖο Ἀσφαλίσεως Προσωπικοῦ Δημοσίων Ἐπι­χει­ρήσεων)

        7) ΤΑΠΤΚ (Ταμεῖο Ἀσφαλίσεως Προσωπικοῦ Τύπου καί Καλ­λι­τεχνῶν)

        8) ΜΟΔΥ (Μετοχικός Ὀργανισμός Δημοσίων Ὑπαλλήλων).

        Μεγάλη ἐπίσης καινοτομία ἦταν ὅτι ἡ Ἐπικουρική Ἀσφάλισις  μετονομαζόταν σέ Πρόσθετη καί παρείχετο πλέον ἀπό τόν ἀντί­στοιχο φορέα κύριας ἀσφαλίσεως στόν ὁποῖο συγχωνεύοντο τά ἀντί­στοιχα Ταμεῖα μέ λειτουργία κεφαλαιοποιητικοῦ  ἀναλο­γι­στι­κοῦ συστήματος.

       Ὁ Κ.Κ.Α. περιλάμβανε 250 ἄρθρα. Ἐξασφάλιζε πλήρη ἰσορ­­ρο­πία στό σύστημα γιά τουλάχιστον μία 20ετία. Οἱ ἀναλογιστές ἐξέ­φρασαν μέ μαθηματικό τύπο τίς διατάξεις ἀπονομῆς συντά­ξεως, ὥστε ἡ πράξις της νά ἐκδίδεται μέ Ἠλεκτρονικό Ὑπολο­γι­στή. (ἄρθρο 66 § 3)

       Ὁ Λουκᾶς Πάτρας ἀναφέρει:

   «Οἱ ἐνιαῖοι κανόνες γενικῆς ἐφαρμογῆς πού θέσπιζε ὁ Κ.Κ.Α. προσδιόριζαν καί ρύθμιζαν τά κύρια θέματα, ὅπως τήν ὑπα­γω­γή στήν ἀσφάλιση, προϋποθέσεις ἀσφάλισης, προϋποθέσεις παροχῶν ἀνάλογα μέ τούς ἀσφαλιζομένους κινδύνους, ὅρια ἡ­λι­κίας συνταξιοδότησης, ἀναλογιστικό καθεστώς λειτουργίας τοῦ συστήματος (διανεμητικό, as you go system μέ σχηματισμό ὅ­μως ἀποθεματικῶν ἀσφαλείας), πόρους τῆς ἀσφάλισης, διαχεί­ριση τῶν ἀποθεματικῶν ἀπό ἱδρυόμενο Ἀντασφαλιστικό Κε­φά­λαιο, ὀργάνωση καί λειτουργία τῶν φορέων Διοίκησης καί Προσωπικοῦ, λογιστικό σύστημα. Ἡ μέχρι τότε πολλαπλή ἤ δια­δοχική ἀσφάλιση, ρυθμιζόταν μέ τόν ἐνιαῖο συνυπολογισμό τῶν ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν, ἀνεξαρτήτως τοῦ σέ ποιόν φορέα κατεβλήθησαν μέχρι καί τήν ἀνώτατη ἀσφαλιστική κλάση καί κατά συνέπεια, μέ τήν ἀπονομή μιᾶς καί μόνης κύριας σύντα­ξης. Ρυθμίζονταν τά θέματα προστασίας, ὑγείας, περίθαλψης, ἀσθενείας, μητρότητας, παιδικῆς ἡλικίας.

   Ἡ χρηματοδότηση τοῦ συστήματος στηριζόταν στίς εἰσφορές τῶν ἀσφαλισμένων καί γιά τούς παρέχοντες ἐξαρτημένη ἐργα­σία, καθώς καί στίς διπλάσιες συνεισφορές τῶν ἐργοδοτῶν. Προ­­βλεπόταν κρατική συμμετοχή (ἄρθρο 55 Κ.Κ.Α.) ἀλλά αὐ­στη­ρῶς ὑπό τίς ἀνταποδοτικές προϋποθέσεις πού εἶχε θεσπίσει τό Ν.Δ. 465 τῆς 11/13-3-1970… Καταργοῦνταν οἱ ἀντικοινωνικοί (θε­σπισμένοι προνομιακῶς ὑπέρ συγκεκριμένων κοινωνικῶν ὁμάδων), ἀντιοικονομικοί (ἀντιαναπτυξιακοί ἤ ἐπαχθεῖς), κοι­νω­νι­κοί πόροι πού εἶχαν ἐπιβληθεῖ μέ τόν τύπο φόρων, τελῶν, δασμῶν κ.λπ. (ἐξειδικευμένη ἀπαρίθμηση τῶν καταργουμένων στό ἄρθρο 211 Κ.Κ.Α.). Οἱ ἀπομένοντες ἀποδοτικοί κοινωνικοί πόροι περιέχονταν στό  Ἀντασφαλιστικό Κεφάλαιο (ἄρθρο 212 Κ.Κ.Α.)».[3]

        Ἄς σημειωθῆ ἐπίσης ὅτι ὁ Κ.Κ.Α. ἦταν τόσο πρωτοπόρος ὥστε προέβλεπε σύστασι «Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας» (ἄρ­θρο 118) καί «Ἐθνικοῦ Συντονιστικοῦ Συμβουλίου Ὑγείας» - ΕΣ­ΣΥ (ἄρθρο 121). Τό ΕΣΣΥ ὑπῆρξε ὁ πρόδρομος τοῦ ΕΣΥ πού ἱδρύ­θηκε κατ’ ἀντιγραφή τό 1983 ἀπό τόν Ἀ. Παπανδρέου!...

Τό ΦΕΚ (Φύλλο Ἐφημερίδος Κυβερνήσεως) εἶχε πλέον τυ­πωθῆ ἀπό τό Ἐθνικό Τυπογραφεῖο καί ἐστάλη στόν Ἀντιβασιλέα καί τά μέλη τῆς Κυβερνήσεως γιά ὑπογραφή.

        Ὅμως τό Ὑπουργικό Συμβούλιο δέν συνεδρίασε γιά κάποιες ἡμέρες καί ὁ Γραμματεύς του Ἄλκις Μπαλτᾶς δέν ἐπεσκέφθη τούς Ὑπουργούς γιά νά συλλέξη τίς ὑπογραφές τῶν μελῶν του κάτω ἀπό τό τυπωμένο κείμενο γιά νά ἐκδοθῆ ὡς Νόμος. Ὁ Λ. Πάτρας ἔσπευσε στό γραφεῖο τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί τόν ρώτησε γιά τήν καθυστέρησι: Ὁ Γ. Παπαδόπουλος τοῦ ἀπήντησε: «Πε­ρί­με­νε λίγες ἡμέρες. Θά προχωρήση…».

       Τί εἶχε συμβῆ;

       Γιά μία ἀκόμη φορά τό ἐπαναστατικό μεταρρυθμιστικό πνεῦ­μα καί τό ἀναμορφωτικό ἔργο τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου προ­σέκρουε στό τοῖχος μιᾶς πολυμέτωπης ἀντιδράσεως σέ κάθε με­ταρ­ρύθμισι.

       Κατ’ ἀρχήν ἀντέδρασαν ἔντονα οἱ ἐπαγγελματικές τάξεις πού ἔχαναν τά διάφορα προνόμιά τους. Οἱ Τραπεζοϋπάλληλοι, τό ΑΔΕΔΥ, ἀκόμη καί ἡ Γ.Σ.Ε.Ε. Ὅλοι ἤθελαν νά λυθῆ τό ἀσφα­λισ­τι­κό, ἀλλά χωρίς νά ἐπηρεασθῆ τό δικό τους Ταμεῖο…

       Ἐνδεικτικό εἶναι ὅτι ὁ Πρόεδρος καί τά μέλη τῆς Διοικήσεως τῆς ΑΔΕΔΥ εἶχαν ἐπισκεφθῆ τόν Ὑπουργό Κοινωνικῶν Ὑπη­ρε­σιῶν Λ. Πάτρα καί εἶχαν διατυπώσει τίς ἀντιρρήσεις τους στήν συγ­χώνευσι σέ ἐνιαῖο φορέα τῶν Ἐπικουρικῶν Ταμείων τῶν δη­μοσίων ὑπαλλήλων, τά ὁποῖα λειτουργοῦσαν ἀνά ὑπουργεῖο ἤ ἀκόμη καί κατά κλάδους τοῦ αὐτοῦ ὑπουργείου.

      Τό ἴδιο ὅμως συνέβη καί μέ τό Μετοχικό Ταμεῖο Στρατοῦ, Ναυ­τικοῦ καί Ἀεροπορίας.

      Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος εἶχε ἀναθέσει στόν Α/ΕΔ Στρα­τη­γό Ὀδυσσέα Ἀγγελῆ τό θέμα συγχωνεύσεως σέ ἐνιαῖο Ταμεῖο τῶν Ἐπικουρικῶν τῶν Στρατιωτικῶν σέ ὅλους τούς κλάδους τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Ὁ Ἀγγελῆς μάλιστα, εἶχε συστήσει μία “ὁμάδα ἐργασίας” μέ αὐ­τόν τόν σκοπό, πρᾶγμα πού ἀνεκοίνωσε καί στόν Λουκᾶ Πά­τρα.

        Ὅμως ἐκεῖ ἦταν πού ἡ ἀντίδρασις ὀρθώθηκε σέ τοῖχος ἀδια­πέραστο. Καί ἡ “ἐσωτερική ἀντιπολίτευσις” πού ὑφίστατο ὁ Γεώ­ργιος Παπαδόπουλος βρῆκε καί πάλι τήν εὐκαιρία νά ὀρθώση τό ἀνάστημά της…

        Ἡ πρώτη ἀντίδρασις προῆλθε ἀπό τόν Ἀντιβασιλέα Γ. Ζωϊ­τάκη. Τό ΦΕΚ μέ τόν Νόμο τοῦ Κ.Κ.Α. τοῦ εἶχε ἀποσταλεῖ γιά νά τό ὑπογράψη. Κι ἐκεῖνος ἀρνήθηκε!  Ὁ Λ. Πάτρας ἀναφέρει:

«…ὁ Ἀντιβασιλέας στρατηγός Γεώργιος Ζωϊτάκης ἐνημέρωσε τόν Πρωθυπουργό καί τούς κύριους συνεργάτες του, ὅτι ὁ Στρατός δέν συμφωνεῖ νά συντελεσθεῖ μιά τέτοιας ἔκτασης μεταβολή καί ὅτι δέν προτίθεται νά ὑπογράψη καί νά ἐκδώση τέτοιο νομοθέτημα».[4]

        Ὁ Ἀντιβασιλεύς κατακρατοῦσε ἀνυπόγραφο νομοθέτημα, τό ὁποῖο εἶχε παμψηφεῖ ἐγκριθῆ ἀπό τόν Πρωθυπουργό καί τήν Κυ­βέρνησι!...

        Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ὁ Γ. Ζωϊτάκης ἀκολουθοῦσε αὐτήν τήν μέθοδο, ἀλλά δυστυχῶς ὄχι καί ἡ τελευταία.

        Ὁ Γ. Ζωϊτάκης φυσικά δέν ἐνεργοῦσε μόνος του. Ἦταν ἁπλά ὁ κομιστής τῆς ἀντιδράσεως τῶν Στρατιωτικῶν οἱ ὁποῖοι τόν χρη­σι­μοποιοῦσαν ὡς “ἀνάχωμα” στίς ἀποφάσεις τοῦ Πρωθυ­που­ργοῦ.

        Τά πράγματα δέν ἔμειναν μόνο ἐκεῖ. Οἱ Στρατιωτικοί Γενικοί Γραμματεῖς Ὑπουργείων ἐπίσης ἀντέδρασαν. Συγκεκριμένα ὁ Γ.Γ. τοῦ Ὑπ. Ἐσωτερικῶν Ἰ. Λαδᾶς, ὁ Γ.Γ. τοῦ Ε.Ο.Τ. Μιχ. Μπα­λό­πουλος καί ὁ Γ.Γ. Ἀθλητισμοῦ Κ. Ἀσλανίδης μετέβησαν στόν Γ. Παπαδόπουλο ὡς ἐκπρόσωποι τῆς παλαιᾶς “Ἐπαναστατικῆς Ἐπι­τροπῆς” καί τοῦ δήλωσαν τήν ἀντίθεσί τους στό σχέδιο τοῦ Κ.Κ.Α.

        Ἀλλά καί ὁ Α/ΕΔ Οδ. Ἀγγελῆς ἐνημέρωσε τόν Πρωθυπουργό ὅτι ὁ Στρατός ἀντιδρᾶ ἔντονα σέ αὐτό.

        Ἦταν φανερό ὅτι ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἀντιμετώπιζε ἕνα  μίνι  “προνουντσιαμέντο”. Τόν δέ Λ. Πάτρα, τόν κατηγο­ροῦ­σαν ὡς «σοσιαλιστή» καί… «ἐαμίτη»!...

        Ἐν τῷ μεταξύ -παρά τίς ἐπανειλημμένες ἐκκλήσεις τοῦ Πρω­θυπουργοῦ- οἱ ἡμέρες περνοῦσαν καί τό ΦΕΚ τοῦ Κ.Κ.Α. πα­ρέ­με­νε ἀνυπόγραφο στό γραφεῖο τοῦ Ἀντιβασιλέως…

        Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἦταν ἀποφασισμένος νά λύση τό ἀσφαλιστικό. Κατάλαβε ὅμως ὅτι δέν μποροῦσε νά προχωρήση ἔτσι. Οἱ ἀναταράξεις καί οἱ κλυδωνισμοί ἦσαν τεράστιοι.

        Ἀπεφάσισε λοιπόν ν’ ἀναβάλη τήν ἐφαρμογή τοῦ Κ.Κ.Α. προ­χωρόντας σέ δύο φάσεις:

        - Ἡ πρώτη φάσις περιελάμβανε τήν ἐξυγίανσι ὅλων τῶν ἐπί με­ρους ἀσφαλιστικῶν φορέων καί ταμείων χωρίς τήν ἐνοποίησί τους σέ ἐνιαίους φορεῖς. Ἰδιαίτερη ἔμφασις ἔπρεπε νά δοθῆ στό ΙΚΑ.  Μέ τό καινοτόμο Ν.Δ. 465/70 ἔγινε:

        * Αὔξησις τῶν συντάξεων καί καθορισμός τῶν ἐλαχίστων ὁρίων της.

        * Ἀνακατανομή τῶν πόρων τῶν ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν κατά κλάδο ἀσφαλίσεως.

        * Εἰσαγωγή γιά πρώτη φορά κρατικῆς χρηματοδοτήσεως τῶν φορέων Κοινωνικῆς Ἀσφαλίσεως.

        * Ἐξυγίανσις τοῦ ΙΚΑ τοῦ ὁποίου ὁ προϋπολογισμός κατέστη γιά πρώτη φορά πλεονασματικός.

Παράλληλα στήν φάσι αὐτήν θά γινόταν ὁ καθορισμός τῶν ἐνιαίων κανόνων καί ἀρχῶν γιά ὅλους τούς ἀσφαλιστικούς φορεῖς.

        - Ἡ δεύτερη φάσις ἦταν ἡ ἐφαρμογή τοῦ “Κώδικα Κοι­νω­νι­κῆς Ἀσφαλείας” τήν ὁποία ὅμως ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἔκρι­νε ὅτι πρέπει νά ἐπικυρώση ἡ νέα Βουλή πού θά προέκυπτε ἀπό τίς πρῶτες ἐκλογές.

        Δηλαδή, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος δέν ὀπισθοχώρησε στήν λύ­­σι τοῦ ἀσφαλιστικοῦ. Ἁπλά, μέ ἕναν τακτικό ἐλιγμό τήν ἀνέ­βαλε.

       Ὁ “Κώδικας Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας” θά δημοσιευόταν σέ Νό­μο ἀμέσως μετά τίς πρῶτες ἐκλογές ἀφοῦ εἶχε ἐπικυρωθῆ πρῶ­τα ἀπό τήν νέα Βουλή πού θά προέκυπτε. Αὐτό ἦταν τό σχέδιο τοῦ Παπαδόπουλου!...

       Δυστυχῶς, τό  καθεστώς Ἰωαννίδη  -πού στίς 25-11-1973- ἀνέ­τρε­ψε τόν Γ. Παπαδόπουλο καί τίς ἐκλογές πού ἀπό θέσι ἰσχύος εἶχε προκηρύξει -κατέστρεψε- μεταξύ τῶν ἄλλων – καί τήν λύσι τοῦ ἀσφαλιστικοῦ.

       Ὡς Πρωθυπουργός τοποθετήθηκε ὁ Ἀδ. Ἀνδρουτσόπουλος πού εἶχε τηρήσει ἀρνητική στάσι στήν ἐφαρμογή τό Κ.Κ.Α. Καί ὁ τελευταῖος διόρισε ὡς Ὑπουργός Ἐργασίας τόν Παν. Παπαρ­ρο­δό­πουλο πού ὡς πρόεδρος τῆς Ὁμοσπονδίας Τραπεζο­ϋπαλλη­λι­κῶν Ὀργανώσεων Ἑλλάδος (ΟΤΟΕ) εἶχε πρωτοστατήσει στίς συνδικαλιστικές ἀντιδράσεις κατά τοῦ σχεδίου τοῦ Κ.Κ.Α.

       Ἐν κατακλεῖδι, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ὑπῆρξε ὁ μόνος ἡγέτης πού:

        - Εἶχε τήν τόλμη νά λύση τό Ἀσφαλιστικό.

        - Ἐκπόνησε τόν μοναδικό Κώδικα Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας πού ἔγινε ποτέ.

        - Παρά τήν ἀναβολή τῆς ἄμεσης ἐφαρμογῆς του, ἦταν ἀπο­φασισμένος νά τόν ἐφαρμόση μετά τίς πρῶτες ἐκλογές.

        Τήν ὁριστική λύσι τοῦ Ἀσφαλιστικοῦ τήν ματαίωσε τό καθεστώς Ἰωαννίδη στίς 25 Νοεμβρίου 1973.

        Ὁ Κώδικας Κοινωνικῆς Ἀσφαλείας τοῦ Παπαδόπουλου, μπο­­ρεῖ νά μήν ἐφαρμόσθηκε τότε, ἀπετέλεσε ὅμως καί ἀποτελεῖ πηγή ἀντιγραφῆς γιά ὅσους ἔκτοτε ἀποπειράθηκαν νά λύσουν τήν μόνιμη πληγή τοῦ κοινωνικοῦ ζητήματος πού ἀποκαλεῖται ἀσφα­λιστικό…

 

[1] «Μνῆμη προσώπων καί γεγονότων» σελ. 285

[2] «Μνῆμη προσώπων καί γεγονότων» σελ. 305 - 307 

[3] «Μνῆμη προσώπων καί γεγονότων» 281 - 282 

[4] «Μνῆμη προσώπων καί γεγονότων» σελ. 310

Ε.ΠΟ.Κ.