Του Διονυσίου Βουλγαρόπουλου
Δημοσιογράφου
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 φέρνει πάντα στο νου όλων των καλών
Ελλήνων τις μεγάλες και ένδοξες στιγμές που έζησε η πατρίδα μας πριν από
78 χρόνια όταν γενναία αντιμετώπισε την επίθεση των Ιταλών εισβολέων
που επιβουλεύονταν την ελευθερία της πατρίδας μας υπερασπίζοντας
ταυτόχρονα πανανθρώπινες αξίες. Αφού η Ελλάδα μας αντιστάθηκε και
κατανίκησε τους Ιταλούς, όρθωσε το ανάστημα της και στην τότε
παντοδύναμη Γερμανία.
Ας θυμηθούμε τα γεγονότα.
Το 1940 ο παντοδύναμος Άξονας (Ιταλία & Γερμανία) τρομοκρατούσε όλη
την Ευρώπη και είχε υποτάξει μετά από μικρή ή αναιμική αντίσταση την
Πολωνία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Δανία, τη Νορβηγία και τη
Γαλλία.
Η μικρή Ελλάς παρατηρούσε ότι ο πόλεμος θα έφτανε στην πόρτα της, αργά ή γρήγορα και ήταν σε διαρκή ετοιμότητα.
Ο Ιταλός Πρέσβης Εμμ. Γγκράτσι, στις 03:00 το πρωί της 28ης
Οκτωβρίου του 1940 έφθασε στην οικία του Έλληνα Πρωθυπουργό Ιω. Μεταξά.
Συναντήθηκε μαζί Του και με ένα τελεσίγραφο ζήτησε να καταλάβει ο
ιταλικός στρατός εδάφη της πατρίδος μας.
Η απάντηση που έδωσε ό Εθνικός Κυβερνήτης απευθυνόμενος στο Γκράτσι, ήταν ένα νέο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σαν άλλος Λεωνίδας,:«Alors,c'est la guerre»- «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο» εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση Του, επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
Εκείνη τη στιγμή στο σπίτι της Κηφισιάς, ειπώθηκε το Θρυλικό «ΟΧΙ».Ο Μεταξάς άμεσα στη συνέχεια ενημέρωσε τον Έλληνα Βασιλέα Γεώργιο Β’ για όσα είχαν συμβεί και έπειτα τον Αρχιστράτηγο Αλ. Παπάγο.
Και οι τρεις είχαν ήδη συμφωνήσει και είχαν κοινή και αταλάντευτη
γραμμή σε περίπτωση ιταλικής επίθεσης. Είχαν συμφωνήσει, ότι η Ελλάδα
έπρεπε να αγωνισθεί μέχρις εσχάτων κι έτσι δεν χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Χρόνια νωρίτερα είχε ξεκινήσει η προετοιμασία για τον επερχόμενο πόλεμο
με τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και τη θωράκιση της χώρας όπως τα
απροσπέλαστα οχυρά του Ρούπελ της «γραμμής Μεταξά»!
Ο
εθνικός παλμός και το υψηλό εθνικό φρόνημα της εποχής φαίνεται και στα
Ιστορικά διαγγέλματα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 όπως τα έγραψε η
ανεπανάληπτη Ηγεσία της χώρας μας.
Έγραφε ο Ι.Μεταξάς:
«Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα
άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι
προπάτορές μας.
Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών».
Στο ίδιο επίπεδο έγραφε και ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄:
«Ο
πρόεδρος της Κυβερνήσεως ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους
ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης
την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος.
Κατά την μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος,
ότι κάθε Έλλην και κάθε Ελληνίς θα επιτελέση το καθήκον μέχρι τέλους
και θα φανή αντάξιος της ενδόξου ημών ιστορίας.
Με πίστιν εις τον Θεόν και εις τα Πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι της τελικής νίκης.»
Ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος υπογράμιζε:
«Έχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψει νέας λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον ιστορίαν του Έθνους».
Και ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος τόνιζε :
«Η
Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν ότι τα τέκνα της Πατρίδος
ευπειθή εις το κέλευσμα Αυτής και του Θεού, θα σπεύσουν εν μία ψυχή και
καρδία να αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της Ελευθερίας και τιμής».
Ο αγώνας δεν ήταν εύκολος. Έγιναν σκληρές μάχες.
Χύθηκαν ποταμοί αίματος από τα παλικάρια του Στρατού μας στο Καλπάκι,
στην Πίνδο, στο θρυλικό ύψωμα 731, και έτσι ναυάγησε η ιταλική επίθεση
του Μουσολίνι.
Αυτό οφείλετε στο ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν εκπαιδευμένος, είχε υψηλό ηθικό και ήταν ετοιμοπόλεμος.
Για αυτό ενδιαφερόταν αποκλειστικά η τριανδρία Μεταξά-Γεωργίου Β’-Παπάγου.
Από την άλλη πλευρά κάποιοι πριόνιζαν, χωρίς επιτυχία ευτυχώς, το ηθικό
των Στρατιωτών μας σαν άλλοι Εφιάλτες (Κ.Κ.Ε.) λέγοντας: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα από τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία;… ».
Χρόνια αργότερα κάποιοι παραχαράκτες της Ιστορίας θέλησαν να
υποβαθμίσουν τη σημασία του «ΟΧΙ» από την Ηγεσία του 1940 λέγοντας
γενικά και αόριστα ότι το «Όχι» στην φασιστική Ιταλία το είπε…ο λαός!
Ασφαλώς και το είπε ο λαός, αλλά πρώτα το είπε ο Ιω. Μεταξάς. Αν ο
Μεταξάς και ο Γεώργιος Β’ είχαν δεχθεί το τελεσίγραφο του Γκράτσι , το
έπος του 1940 δεν θα είχε γίνει, τουλάχιστον όχι όπως το ξέρουμε σήμερα.
Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να μην αναφέρονται καν τα ονόματα της
θρυλικής Ηγεσίας του 1940 λες και η Ελλάδα ήταν ακέφαλη τότε. Σε όλους
αυτούς τους ανιστόρητους παραχαράκτες, απαντά ο Παναγιώτης
Κανελλόπουλος: «Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο, ευγνώμονες εις τον Ιωάννην
Μεταξά, διότι είπε, ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός, το μέγα
‘’ΟΧΙ’’».H αντίσταση και η Νίκη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην
Ιταλία και έπειτα στη Γερμανία άλλαξε τον ρου της Ιστορίας. Καθυστέρησε
αποφασιστικά τη γερμανική επίθεση στη Ρωσία με τις γνωστές συνέπειες
για τη νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων.
Άλλη Ελλάδα υπήρχε εκείνα τα χρόνια και άλλη βιώνουμε σήμερα.
Η σήψη και η παρακμή έχει εισχωρήσει παντού.
Πρέπει να πάρουμε κουράγιο και δυνάμεις από τους Ήρωες προγόνους μας.
Και να τους διαβεβαιώσουμε ότι το παράδειγμα της θυσίας τους παραμένει ακόμη φωτεινό.
Είθε η μνήμη των δαφνοστεφανομένων μαχητών μας του Έπους του ’40-‘41, να μένει άσβεστη γιατί αγωνίστηκαν για την Ελλάδα.
Και οι Ηγέτες εκείνης της εποχής να αναπαύονται ήσυχοι στον
αιώνιο ύπνο τους γιατί έπραξαν το χρέος τους στο ακέραιο δοξάζοντας για
ακόμη μια φορά την ταλαιπωρημένη πατρίδα μας. Μακάρι να υπάρξουν μιμητές τους.
ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου