Του Νίκου Χιδίρογλου
Κάποτε, μια δράκα ενεργών πρασινοφρουρών σε ένα χωριό της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα στην Αργολίδα, πλησίασαν με πονηρό «σκοπό» γνωστό μου, απόμαχο της ζωής, ο οποίος ζούσε φτωχικά και τον ρώτησαν αν ήθελε να τον βοηθήσουν να πάρει σύνταξη εθνικής αντίστασης.
Αυτός, αφού τους κοίταξε περιφρονητικά, τους απάντησε: «δεν πολέμησα για την πατρίδα μου το ’40 και μετά, για να πάρω… σύνταξη. Φύγετε από εδώ να μη σας βλέπω». Φυσικά, ο άνθρωπος αυτός πέθανε στη ψάθα, αλλά με καθαρή τη συνείδησή του.
Οι πραγματικοί αγωνιστές, ποτέ δεν ζήτησαν να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους υπέρ της πατρίδας. Όμως κάποιοι, πολλοί εκ των οποίων φονιάδες, οι οποίοι κάποτε σκότωσαν Έλληνες (μεταξύ τους γυναίκες και παιδιά) και προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν στη χώρα δια της βίας ολοκληρωτικό καθεστώς, όχι μόνο είχαν το θράσος να επιστρέψουν, αλλά… βρήκαν ευκαιρία να ζήσουν και εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Ο λόγος για επιδοτούμενους… εγκληματίες πολέμου, όπως ο υπεύθυνος της σφαγής στο Φενεό (247 νεκροί, μεταξύ των οποίων δεκάδες γυναίκες και παιδιά…), ο οποίος ζει κρυμμένος (έχει πολλούς σκελετούς στο ντουλάπι του) και υπέργηρος πια, σε προάστιο της Αθήνας.
Τους κάλεσαν, αλλά δεν τους τα είπαν όλα…
Αυτοί που μας κουβάλησαν εδώ την επικατάρατη τρόικα, λέγοντάς μας ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να βγούμε από την κρίση, μας δουλεύουν. Όμως, το κάνουν με τη συνενοχή χιλιάδων ανεύθυνων συμπολιτών μας, οι οποίοι, προκειμένου να τη «βγάλουν» εύκολα, διαχέουν τα βάρη σε όλους μας εδώ και δεκαετίες, υποθηκεύοντας μάλιστα το μέλλον των επόμενων γενεών.
Μιλάμε για μια ιστορία με ηθικούς αυτουργούς τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και τον Κώστα Σημίτη. Μια ιστορία, η αξιολόγηση της οποίας δικαιώνει όλους όσους εξ ημών μιλήσαμε για πρωτίστως ηθική κρίση. Να εξηγήσουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει, μιας και κάποια αξιόλογα ιστολόγια (όπως το μαχητικό dexiextrem), έθεσαν το θέμα, που πολλοί «κάνουν γαργάρα», γιατί έχει πολιτικό κόστος…
Πώς να μην χρεοκοπήσουμε;
Περίπου 260.000 συμπολίτες μας, αναγνωρίστηκαν ως «αντιστασιακοί» και οι περισσότεροι εξ αυτών λαμβάνουν σύνταξη εθνικής αντίστασης. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δει εδώ και καιρό το φως της δημοσιότητας, περί τα μέσα του 1989 είχαν αναγνωριστεί ή «αναγνωριστεί» (με διαβλητές διαδικασίες, ας μην προκληθούμε, υπάρχουν αμέτρητες μαρτυρίες…) 171.371 αντιστασιακοί ή «αντιστασιακοί».
Η κυβέρνηση της ΝΔ της περιόδου 1990-93 προσπάθησε να μπλοκάρει την εξέλιξη ψηφίζοντας την αναστολή του νόμου, αλλά το ΠΑΣΟΚ, δεν σκόπευε να σταματήσει την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος για ψηφοθηρικούς λόγους (αλλά και την δια του υστερήματος των φορολογουμένων καπήλευση της ψήφου των αριστερών) και έθεσε πάλι σε ισχύ το σχετικό νόμο (μέσω του 2320/1995).
Ο Κώστας Σημίτης συνέχισε το διαβρωτικό για την ελληνική κοινωνία «έργο» του ΠΑΣΟΚ, χορηγώντας συντάξεις εθνικής αντίστασης σε περίπου 80.000 πολίτες (στη συντριπτική τους πλειοψηφία οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων κομμάτων της αριστεράς). Οι τελευταίοι αυτοί, έχουν οι περισσότεροι γεννηθεί μετά το 1930. Κοινώς, στη διάρκεια της Κατοχής ήταν μετά βίας δέκα ετών. Αλήθεια, πού αλλού στον κόσμο, συμβαίνουν αυτά; Για να εξηγούμαστε: σύνταξη θα έπρεπε να δικαιούνται ΜΟΝΟ όσοι έμειναν ανάπηροι στη διάρκεια του πολέμου. Για όλους τους υπόλοιπους, υπάρχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και η Πρόνοια.
Στον γκρεμό, δια χειρός ΠΑΣΟΚ…
Τα γράφουμε αυτά για να καταλάβετε γιατί οι τύποι του ΠΑΣΟΚ (με την παρασκηνιακή βοήθεια της επιδοτούμενης αριστεράς) κυβερνούν ακόμα, οδηγώντας τον τόπο στο γκρεμό, παρά τα χιλιάδες σκάνδαλά τους, τα Ίμια, τη δωσιλογική παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους δήμιούς του, το σκάνδαλο Κοσκωτά, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, το σκάνδαλο της Siemens και αμέτρητα άλλα. Φυσικά, η τρόικα δεν είναι ενήμερη για τα παραπάνω, καθώς οι «δημοκράτες» του ΠΑΣΟΚ, νυν θιασώτες του μνημονίου και δωσίλογοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων, κρατούν τους άσχετους με τα ελληνικά πράγματα ελεγκτές στο σκοτάδι…
Το ΠΑΣΟΚ όμως, για να διαιωνίσει την παρουσία του στα δημόσια πράγματα, έδωσε… συνέχεια: τα παιδιά των αντιστασιακών ή «αντιστασιακών» (πολλές, πάρα πολλές οι «μαϊμούδες»), καταλαμβάνουν το 5% των θέσεων που προκηρύσσονται στα ΝΠΔΔ, ενώ στις προσλήψεις του Δημοσίου επιδοτούνται με επιπλέον μόρια... Απίστευτα πράγματα! Κατά τα άλλα, υπάρχει το… ΑΣΕΠ, για να μας παραμυθιάζει για το… αδιάβλητο των προσλήψεων και την αξιοκρατική αξιολόγηση των υποψηφίων! Πάντως, το ΠΑΣΟΚ πάντα κάνει τη δουλειά του, ενώ δεν διστάζει να «παίζει» με τη φωτιά, ώστε να κερδίσει κάποιες ψήφους (βλ. παιχνίδια με σλαβόφωνους).
Πληρώνετε και μη μιλάτε!
Εν έτει 2011 λοιπόν, σχεδόν επτά δεκαετίες μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλει σε «δικαιούχους» (θύματα πολέμου και αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης) 173.000.000 (!) ευρώ. Κι όλα αυτά, την ώρα που η Ευρώπη στο σύνολό της θεωρεί πλέον τον κομμουνισμό εγκληματική ιδεολογία και τον εξισώνει επίσημα με το ναζισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου