Δικηγόρου Παρ’ Αρείω Πάγω
Η μεγάλη επανεκκίνηση που ευαγγελίζεται η Νέα Τάξη πραγμάτων ερείδεται εις την παγκοσμιοποίηση η οποία προϋποθέτει την κατάλυση των εθνών και την πολιτισμικής ταυτότητας του εκάστοτε έθνους, εξ αυτού λοιπόν του λόγου, ό,τι σχετίζεται με την εθνική συνείδηση, την ιστορική μνήμη, την γλώσσα, βάλλεται λυσσωδώς και κατασυκοφαντείται ως επικίνδυνο δήθεν δια την δημόσια τάξη και τις διεθνείς σχέσεις.
Η έννοια της παγκοσμιοποίησης διαφέρει εν μέρει με τον διεθνισμό , διότι κατ’ ουσίαν πέραν από τον οικονομικό υπόβαθρο όπου υπό συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη κάτι κακό, πλην όμως εν τοιαύτη περιπτώσει, ημείς διαπιστώνουμε ότι η επίφαση ουσιαστικά της διεθνούς συνεργασίας δια την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης υποκρύπτει έναν δυσώδη όζοντα ολοκληρωτισμό ο οποίος αναδύεται από την επιβολή μίας παγκόσμιας δικτατορίας διακυβέρνησης.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται απλώς ο κόσμος μεταβάλλεται άρδην, εν είδει τρίτου παγκοσμίου πολέμου, απλώς με ειρηνικό τρόπο καθώς κάποιες δυνάμει επιδιώκουν, παντί τρόπω, να αλλοιώσουν τα έθνη , τα νοθεύσουν με μετανάστες από τις τρίτες χώρες και να καταστήσουν ως κρατούσα Θρησκεία τον Ισλαμισμό.
Ως εκ τούτου λοιπόν η ειδοποιός διαφορά εν σχέσει προς τον διεθνισμό έγκειται εις το γεγονός ότι η έννοια της εθνικής ταυτότητας συνθλίβεται υπό τις ερπύστριες του ολετήρα της αδηφάγου παντοδυναμίας της παγκοσκμοποιήσεως, τα έθνη επιβάλλεται κατά αυτήν να εξαφανιστούν αυθωρεί και παραχρήμα, καθώς και πάσα ιδέα αφυπνίζει ή παραπέμπει εις την συγκρότηση ιστορικής μνήμης και εθνικής συνειδήσεως, ίνα καλλιεργηθεί λήθη, ούτως ώστε τα δήθεν πολύφερνα ανθρωπιστικά σχέδια των ιθυνόντων νοών της ερίγδουπης αυτής επανακκινήσεως του κόσμου να επιτευχθεί ευχερέστερα.
Εξ αυτού του λόγου συνάγεται αιτιωδώς ότι διώκεται απηνώς η καλλιέπεια της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, πλήττεται ο πυρήνας της ιστορικής μνήμης, κατασυκοφαντείται η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση, τιτρώσκεται ευθέως ο πυρήνας της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, καθ’ ό μέρος, διαλαμβάνει διατάξεις περί του έθνους, της πατρίδας και της Ορθοδοξίας, ως δομικές σταθερές και συστατικά στοιχεία της εθνικής ταυτότητας.
Το Ελλαδικό Σύνταγμα αναφέρει περίλαμπρα και ευθαρσώς εις την προμετωπίδα του, ότι το Σύνταγμα καθίσταται θεσπισμένο εις το Όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδας, άνευ ετέρου τινός, όπως επίσης ότι Κρατούσα Θρησκεία καθίσταται η Ορθόδοξη πέραν από τις νομικές εξαιρέσεις ως προς τα επιμέρους διοικητικά ζητήματα ως προς την δομή και της ιεραρχία της επισήμου Εκκλησίας, ούχ ήττον η εκάστοτε κυβέρνηση παρασιωπά δολίως τα ως άνω και τα παρασιωπεί όσον δια παραλείψεω διδασκαλίας των εις τα σχολεία όσον και εις την επίσημες ή διεθνείς ομιλίες.
Τούτο δε και μόνον αποδεικνύει το μένος κατά του Ελληνισμού συλλήβδην αλλά και της Ορθοδοξίας μολονότι αποτυπώνονται πανυγυρικά εις τον Κατστατικό Χάρτη της Πατρίδας μας, βεβαίως η στάση των αυτή καθίσταται απολύτως συνειδητή ακριβώς δια να καταφρονήσουν την παράδοση μας και να μας ακρωτηριάσουν μονομιάς από αυτήν διαρρηγνύοντας τον γόρδιο δεσμό με την αλληλουχία των ιστορικών γεγονότων αλλά και την Ιερό αίμα των προγόνων μας.
Εν άλλος λόγοις ο πόλεμος περί της παντελούς απώλειας της εθνικής συνειδήσεως, αποβλέπει εις την συναφώς απώλεια της εθνικής κυριραχίας και διοικητικά καθόσον αφορά την εθνική κυριαρχία, χάριν της ένταξης μας σε πολυμερείς υπερεθνικούς διεθνείς μηχανισμούς με πρόπλασμα την Ευρωπαική Ένωση, ένθα ευρίσκεται το ακανθώδες σημείο τομής εις το οποίο δέον όπως επιμείνουμε:
Το μείζον εν προκειμένω έγκειται να ενταχθούμε ισότιμα προς άπαντες τους φορείς να υπάρχει το διακύβευμα της γόνιμης όσμωσης και αλλήλοπεριχώρηση των εθνών, τα οποία εκάτερο εξ αυτών εν αγαστή συμπνοία, θα συμπήξουν ομού, μία ομόρροπη δύναμη ισχύος, βασιζόμενη κατ’ αρχήν εις τις κοινές θεμελιώδεις αρχές σύμπραξης ως ισχυρό ελατήριο δια να οικοδομήσουν ένα διακρατικό μόρφωμα οιονεί συνεταιρισμού- συνεργασίας, αυτό λοιπόν καθ’ εαυτό το εποικοδομητικό κατά τα λοιπά εγχείρημα προαπατεί την συγκεφαλαίωση ύπαρξης της εθνικής αυτοτέλειας και όχι της απεμπόλησή της.
Η συνύπαρξη με τα άλλα έθνη κράτη δεν απαιτεί των απώλεια της εθνικής ταυτότητας δηλαδή την κατάργηση του ότι είσαι Έλληνας και φέρεις την μνήμη αναδυόμενη εκ του παρελθόντος ίσα ίσα, συμβάλλεις με την περιβολή της διαφορετικής ετερότητας εισφέροντας κατ’ ουσίαν εις την σύμπραξη των επιμέρους διαφορετικών εθνικών ετεροτήτων.
Άρα λοιπόν ο διεθνισμός αντιδιαστέλλεται ως προς την παγκοσμιοποίηση εις το βαθμό όπου εγγυάται τον ισότιμο σεβασμό ως προς τα άλλα έθνη, σήμερον, αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο της καθολικής κατάλυσης των εθνών, την νόθευση του γηγενούς πληθυσμού με επήλυδες, εν είδει εποικισμού, υπό το πρόσχημα της βιομηχανίας της αλληλεγγύης και της εμπορίας του ανθρωπισμού, προκειμένου, να επιβληθεί βιαίως μία μορφή πολυπολιτσμικότητας, τούτο δε αποδεικνύεται από την μανιώδη σπουδή της παρούσης εξωνημένης κυβερνήσεως να δημιουργεί ακατάπαυστά ανά την Επικράτεια δομές με μετανάστες, ούτως ώστε να εγκατασταθούν ΄μόνιμα εις την Πατρίδα μας η οποία εν μία νυκτί θα καταληφθεί όπως το αυτό συνέβη λίαν σκοπίμως και εσκεμμένως, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς με το ανεξέλεγκτο πλήθος των Πακσιτανών, προσβάλλοντας ευθέως τους καθημαγμένους πολίτες.
Πέραν όμως τούτο, δηλαδή την αιτιώδη ερμηνεία των γεγονότων, και την ιχνηλάτηση της αληθείας περί των μελλουμένων, οι ίδιοι οι πολιτικοί το ομολογούν ότι το δημογραφικό πρόβλημα θα επιλυθεί δια των μεταναστών.
Άρα δηλαδή πρόκειται δια ένα ύπουλο σχέδιο εσχάτης προδοσίας προς τους Έλληνες πολίτες όπου ο σκοπός των κατατείνει εις την συρρίκνωση του Ελληνικού Πληθυσμού και την εγκατάστασή τους εις τα Άγια Ελληνικά χώματα, τους επήλυδες δια να καταλυθεί και επί τη πράξη πάσα μορφή εθνικής αυτονομίας και συμπαγούς πολιτισμικής ταυτότητας.
Το όραμα είναι η δημιουργία ουδετεροεθνούς-ουδετερόθρησκου και ουδετερόφυλου πλέον έθνους, προς εξυπηρέτηση των διεστραμμένων σχεδιασμών της, παγκόσμιας ελίτ, ενόψει της δημιουργίας μίας αυτοκρατορίας παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Ασφαλώς δια να προάγουν τους εν λόγω σχεδιασμούς τους οποίοι ήδη προ μακρού, σχεδόν προς 20ετίας είχε διαβλέψει ο διορατικός Μακαριστός Χριστόδουλος, πτωχοποίησαν τους Έλληνες αφού προηγουμένως τους υπερδάνεισαν εξαρτώντας τους από τους τοκογλυφικούς τραπεζικούς μηχανισμούς, με συνέπεια σήμερον, ένεκεν της επιμελώς μεθοδευμένης υπαγωγής μας εις την μέγγενη των μνημονίων, οι έλληνες πολίτες, υπό το πρόσχημα της απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών, να καθίστανται παντελώς δέσμοι δια των δικαστικών αποφάσεων εις τις ανάλγητες Τράπεζες επί σχεδόν 12 συναπτά έτη.
Δηλαδή οι πολίτες καταστάθηκαν εκόντες άκοντες, μη παραγωγικοί στοχοποιημένοι υπό την δαμόκλειο σπάθη των πλειστηριασμών, δυνάμει της σωρείας των δικαστικών αποφάσεων αλλά και έτερων διακανονισμών, μετά ταύτα επεβλήθη, δια της ίδιας παγκόσμιας συμμορίας των θιασωτών της παγκόσμιας διακυβέρνησης η πανδημία, ως μία σιδηρά μορφή παγκόσμιας ποδηγέτησης και υποταγής, η οποία επιβλήθηκε δια πυρός και σιηδήρου, προς ημάς ως πειραματόζωα, θυσιάζοντας προς εκφοβισμό μία μεγάλη μερίδα συμπολιτών προς επιβεβαίωση των δαιμονικών σχεδιασμών τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, υπό το πρόσχημα δήθεν της κανονικότητας η οποία δεν πρόκειται να ανορθωθεί διότι βαίνουμε ολοταχώς ως προς την τροχιά των εσχάτων, το ήθος των ανθρώπων έχει εκμαυλιστεί εις μείζονα βαθμό και η Εκκλησία έχει αλωθεί εκ του δέλαρ της κοσμικής εξουσίας πόρρω απέχουσα από τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της Ορθοδοξίας.
Η σφυρηλάτηση του Έλληνα εις τις ρίζες του ανατρέχει ήδη εκ της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν, με αποτέλεσμα σήμερα όπου τεκταίνεται ο σχεδιασμός της εσχάτης προδοσίας προς την Πατρίδα μας, να υπάρχει ικμάδα, αλλά και λόγος εκ των αφιονισμένων και αλλοτριωμένων Ελλήνων να αντισταθούν, διότι μισούν το έθνος, την πατρίδα, υμνούν το κράτος και αγκαλιάζουν τους προβατόσχημους λυκοποιμένες των εξωνημένων μηχανισμών του συστήματος.
Η Ελλάς βαίνει εις κρημνόν και δυστυχώς η κατάσταση εξελίσσεται επί τα χείρω, η προσευχή μας και η έστω και ηθική αρωγή εις όλους οι οποίοι αγωνίζονται με ανιδιοτελές εθνικό φρόνημα, με ορθόδοξη πίστη, προς διαφύλαξη των αρχών και αξιών την παρακαταθήκη των προγόνων μας, διότι εχθρός είναι το δοτό ανθελληνικό κράτος το οποίο κηδεμονεύεται από τα υποζύγια των μηχανισμών της παγκσομιοποίησης.
Το γε νυν έχον, νυν εν παντί και πάντοτε και υπέρ πάντων ο αγών, πάλαι τε και επ’ εσχάτων άχρι εσχάτων.
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου